”Allez les Bleus” ή ”Idemo Hravtska”; Ποιά από τις δύο ομάδες θα ανεβει στο ποδοσφαιρικό ”Everest”; Το παγκόσμιο κύπελλο της Ρωσίας χαρακτηρίστηκε ως το “μουντιάλ των εκπλήξεων”, αλλά o Νίκος Στρατής εξηγεί στο Kingsport.gr, γιατί το ζευγάρι του τελικού Γαλλία – Κροατία αποδίδει ποδοσφαρική δικαιοσύνη…
Η Γαλλία όπως και στην “χρυσή” εποχή της σύγχρονης ιστορίας της (πρωταθλήτρια κόσμου το 1998 και Ευρώπης το 2000 με αρχηγό και στις δύο κατακτήσεις τον τωρινό προπονητή της Ντιντιέ Ντεσάμπ!) ξεκάθαρα μας έδειξε ότι …έρχεται! Το 1996 στο Euro της Αγγλίας αποκλείστηκε στον ημιτελικό από την Τσεχία στα πέναλτι εμφανίζοντας μία από τις πλέον ποιοτικές και συνάμα συμπαγείς μεσαίες γραμμές της εποχής (Ζιντάν, Καρεμπέ, Ντεσάμπ, Γκερέν κλπ) και σιγά σιγά με την προσθήκη επιθετικής “φρεσκάδας” των νεαρών Ανρί-Τρεζεγκέ κλπ έκαναν το …νταμπλ σε μουντιάλ και Euro!
Φέτος πλησιάζουν το …ποδοσφαιρικό Everest με διαφορετική προσέγγιση. Δύο χρόνια πριν απώλεσαν μέσα στο “σπίτι τους” το Ευρωπαϊκό στέμμα από την Πορτογαλία του Ρονάλντο και του Φερνάντο Σάντος. Σε σχέση με την ομάδα των ’90s, η τωρινή (μεγαλύτερης διάρκειας φάση ….ωρίμανσης) δουλευόταν στο μυαλό του Ντεσάμπ από τότε που ανέλαβε τους “τρικολόρ” το 2012 παίρνοντας τη σκυτάλη από τον παλιό συμπαίκτη του στην εθνική, Λοράν Μπλαν. Στο μεγαλύτερο μέχρι τότε ραντεβού του Γαλλικού ποδοσφαίρου την τρέχουσα δεκαετία, στις 4 Ιουλίου 2014 οι ανερχόμενοι “Bleus” διεκδικούσαν στο “Μαρακανά” την είσοδο της στον ημιτελικό του μουντιάλ της Βραζιλίας κόντρα στη (σχεδόν πάντα παρούσα σε τέτοιες “ιστορικές διασταυρώσεις” κορυφαίων τουρνουά) Γερμανία του Γιοακιμ Λεβ που τότε ήταν στο “πικ” της ακμής της. Με πέντε παίκτες του φετινού ρόστερ στην βασική ενδεκάδα (Λορίς, Βαράν, Πογκμπά, Ματουιντί, Γκριεζμάν κι ο Ζιρού που μπήκε αλλαγή στο 84′), η ομάδα του Ντεσάμπ υπέκυψε στη Γερμανική ανωτερότητα χάνοντας 1-0 με γκολ του Ματς Χούμελς με το όνειρο του μουντιάλ να “διαλύεται” για τους Γάλλους στο στο γήπεδο που έμελλε η αντίπαλος της να στεφτεί παγκόσμια πρωταθλήτρια λίγες ημέρες αργότερα.
Ο …εφιάλτης του Εντερ!
Η Γερμανία ήταν εκείνη που ύψωσε το (πλέον ακόμα πιο) μεγάλο ανάστημα της απέναντι στους “τρικολόρ” και στο Euro 2016 στον ημιτελικό του “Βελοντρόμ” (έξι βασικοί από την φετινή αποστολή συν τον Καντέ που πέρασε αλλαγή για να ανακόψει τη Γερμανική επιθετικότητα στο τελευταίο τέταρτο), τότε όμως τη διαφορά έκανε ο πιο ώριμος έτοιμος πλέον για τέτοια ματς Αντουάν Γκριεζμάν που με δύο δικά του γκολ “σφράγισε” την “μπλε” πρόκριση για τον τελικό. Εκεί που οι Γάλλοι έζησαν τη μεγάλη απογοήτευση της ήττας από την Πορτογαλία με το γκολ του Έντερ στην παράταση κι ενώ νωρίτερα το δοκάρι του Ζινιάκ στο 90′ τους στερούσε το τρίτο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της ιστορίας τους!
Οι …εφιάλτες του Έντερ κυνηγούσαν τον Ντεσάμπ για πολύ καιρό. Ο εκλέκτορας των “τρικολόρ” είχε ξεκινήσει εκείνο το τουρνουά με τριάδα στα χαφ τον …δεκαθλητή Ενγκολό Καντέ σε θέση εξαριού (εντυπωσιακή η άνοδος του καθώς μόλις είχε πανηγυρίσει το πιο …τρελό πρωτάθλημα των τελευταίων ετών στην Ευρώπη με τη Λέστερ του Ρανιέρι!) και εσωτερικούς μέσους τους Ματουϊντί και Πογκμπά (παραμένει ο χαρισματικότερος χαφ του ρόστερ και πλέον και πιο ώριμος από παλιότερα τουρνουά) σε σύστημα 4-3-3. Σχηματισμός που έφερνε τον Γκριεζμάν στα πλάγια και τον καθιστούσε σχεδόν …ακίνδυνο για τους αντιπάλους (Παγέτ στο άλλο άκρο και εννιάρι τον Ζιρού), κάτι που άλλαξε στη διάρκεια του Euro 2016 (4-2-3-1) μετακινώντας τον ως ελεύθερο φορ πίσω από τον Ζιρού και βάζοντας τον Μούσα Σισοκό δεξί εξτρέμ. Ποιός έμεινε στον πάγκο; Ο Καντέ! Ο παίκτης δηλαδή που υπό …κανονικές συνθήκες, στη “στοιχειωμένη” φάση του 109′ στον τελικό του “Σταντ Ντε Φρανς”, θα έκοβε τον Έντερ που πήρε …παραμάζωμα τον Κοσιελνί πριν εκτελέσει τον Λορίς! Το δίλημμα έμενε για πολύ καιρό αναπάντητο στο μυαλό του κοουτς: “Πώς θα χωρέσω τρεις κεντρικούς χαφ στην ενδεκάδα με τον Γκριεζμάν να παίζει δεύτερος φορ (έτσι έβαλε τα πέντε από τα έξι γκολ του στο Euro!) κι όχι στη γραμμή;” Πολύ περισσότερο με τον εντυπωσιακό την τελευταία διετία “teenager” Κιλιάν Εμπαπέ (απίστευτος στα νοκ αουτ με Αργεντινή και Βέλγιο) δικαιωματικά στην ενδεκάδα; Στα φιλικά δοκίμασε τριάδα κέντρου με Καντέ, Πογκμπά και τον εξαιρετικά συνεπή με την φετινή Μπάγερν Κορεντίν Τολισό. Και με τους Λεμάρ και Ουσμάν Ντεμπελέ να εμπλουτίζουν τις “ακραίες” επιλογές του. Κι αρχίζει το μουντιάλ…
“Κλειδί” ο Ματουϊντί κι ο …“μηδέν τελικές” Ζιρού!
Την πρώτη αγωνιστική στο Καζάν απέναντι στην Αυστραλία ξεκίνησε με Γκριζμάν, Εμπαπέ και Ντεμπελέ μπροστά. Κανείς από τους τρεις δεν μπορούσε να κρατήσει τη μπάλα με πλάτη μπροστά από τα δυνατά κορμιά των “Socceroos”. Το ματς τελείωσε με δύσκολη νίκη 2-1 και τους Ματουιντί και Ζιρού (μπήκαν στη διάρκεια του ματς μαζί με τον επικίνδυνο Φεκίρ) να κερδίζουν πόντους στο μυαλό του κόουτς. Από το επόμενο ματς ο Ντεσάμπ (προσπαθεί να γίνει ο τρίτος που κατακτάει μουντιάλ ως παίκτης και προπονητής μετά από τους Μάριο Ζαγκάλο και Φραντς Μπεκενμπαουερ) έδειξε πως είχε καταλήξει: Μπλέιζ Ματουιντί αριστερό χαφ-εξτρέμ έχοντας τη δυνατότητα ανάλογα με τις …ανάγκες της κάθε φάσης να γίνεται τρίτος μέσος του άξονα όταν οι “τρικολόρ” αμύνονται. Η μόνη …ανορθογραφία στην ισορροπία της Γαλλικής ενδεκάδας φάνηκε στον ημιτελικό με τους Βέλγους οι οποίοι είχαν την κατοχή της μπάλας. Η Γαλλία έφευγε με ταχύτητα στο επιθετικό τρανζίνσιον με τον Ζιρού (μηδέν τελικές στην εστία στο μουντιάλ!) να καθυστερεί το ξεδίπλωμα των “τρικολόρ” μην μπορώντας να τρέξει στην κόντρα όπως οι υπόλοιποι (συμπεριλαμβανομένων και των ταχύτατων παραγωγικών ακραίων μπακ Παβάρ και Ερναντέζ που εξελίχτηκαν σε αποκαλύψεις). Συμπέρασμα! Το 4-2-3-1 με Ζιρού φορ, Γκριζμάν πίσω του κλπ εξυπηρετεί όταν η Γαλλία όταν θέλει να βάλει τη μπάλα στην αντίπαλη περιοχή με κατοχή και ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Όχι όταν παίζει την κόντρα…
Κροατία: Η παραδοχή του Σούκερ
Πάμε τώρα και στην Κροατία. Είχα την ευκαιρία να συναντήσω τον πρώτο σκόρερ του μουντιάλ του 1998 στη Γαλλία και τώρα πρόεδρο της Κροατικής Ομοσπονδίας ποδοσφαίρου Νταβόρ Σούκερ στο ξενοδοχείο που είχε μείνει η ομάδα του Ζλάτκο Ντάλιτς τον περασμένο Νοέμβριο όταν ήρθε για τον επαναληπτικό αγώνα μπαράζ κόντρα στην Ελλάδα (4-1, 0-0 και πρόκριση στο μουντιάλ για την παρέα των Μόντριτς, Ράκιτιτς, Μάντζουκιτς). “Εμείς τερματίσαμε τρίτοι στον κόσμο φίλε μου” μου απάντησε όταν τον ρώτησα αν η τωρινή ομάδα είναι καλύτερη από την δική του, μία πραγματικά χαρισματική φουρνιά (Μπόμπαν, Προσινέτσκι, Ασάνοβιτς, Μπίλιτς κλπ). Να που τώρα όμως θα πρέπει να το ξανασκεφτεί: “Η δική μας ομάδα πάντως στον μεγάλο τελικό δεν μπόρεσε να πάει!” αναγκάστηκε να παραδεχτεί μιλώντας στον τύπο της χώρας του μετά την ιστορική πρόκριση της “Hrvatska” επί των Άγγλων στον ημιτελικό της περασμένης Τετάρτης.
Η ατυχία του 2008 κι η δικαίωση Κρέσιτς!
Η ομάδα αυτή – όπως κι η Γαλλία – δεν εμφανίστηκε ξαφνικά: Στο Euro 2008 που η Κροατία υπό τις οδηγίες του Σλάβεν Μπίλιτς έφτασε μέχρι τον προημιτελικό του “Ερνστ Χάπελ” της Βιέννης χάνοντας εντελώς άδοξα από την “die hard” Τουρκία του Φατίχ Τερίμ στα πέναλτι με τον Μπίλιτς να μην ξέρει πώς να παρηγορήσει τον Νταρίο Σρνα που δεν σταματούσε να κλαίει μετά το τελευταίο χαμένο πέναλτι του πρώην “πράσινου” Μλάντεν Πέτριτς, αφού δικαιολογημένα είχε πιστέψει (κυρίως μετά τη νίκη επί των Γερμανών στους ομίλους) πως θα πήγαινε τελικό! Εκτός από τις …παλιοσειρές Όλιτς, Πλετίκοσα, Σίμουνιτς και Νίκο Κόβατς, εμφανίστηκαν τότε …δειλά δειλά δύο χαφ που έμελλε να γράψουν ιστορία για πολλά χρόνια: Ο εντυπωσιακός ξανθομάλλης – 20χρονος τότε – Ιβάν Ράκιτις της …Σάλκε (!), οι ανερχόμενοι τότε Βέντραν Τσόρλουκα της Μαν.Σίτυ και ο φορ της Χάιντουκ Σπλιτ Νίκολα Κάλινιτς, αλλά και …κάποιος Λούκα Μόντριτς που είχε από μικρός δείξει τις τεράστιες δυνατότητες του στη Ντινάμο Ζάγκρεμπ! Λίγους μήνες πριν από εκείνο το Euro, ο παλιός τερματοφύλακας του Πανιωνίου και μετέπειτα του ΠΑΟΚ Νταρίο Κρέσιτς μου είχε πεί: “Πρόσεξε αυτόν τον παίκτη. Λούκα Μόντριτς! Θα με θυμηθείς!” Πόσο δίκιο είχε…
Αν το σκεφτείτε η Κροατία διαθέτει δύο εκ των κορυφαίων κεντρικών χαφ που κυκλοφόρησαν στο παγκόσμιο στερέωμα την τελευταία δεκαετία. Για να βρεις Μόντριτς (πρωτίστως) και Ράκιτιτς μαζί στον άξονα μιας εθνικής ομάδας που θέλει να έχει τη μπάλα, ίσως θα πρέπει να ανατρέξεις στην παντοδύναμη Ισπανία (Τσάβι, Ινιέστα με τον δεύτερο να παίζει ….επί χάρτου εξτρέμ!) τηρουμένων πάντα των αναλογιών. Δύο παίκτες που διατηρούν πάντα ψηλά και κυρίως ποιοτικά το ρυθμό και την …τάση ρεύματος κυκλοφορίας της μπάλας εις βάρος του αντιπάλου. Μια μεσαία γραμμή που δεν είναι απλά το “μυστικό” αλλά ίσως και το ίδιο το ποδοσφαιρικό DNA αυτής της ομάδας! “Γαρνιρισμένο” ιδανικά και με τη διαχρονικά μαχητική νοοτροπία και την αυξημένη εθνική συνείδηση των …Βαλκάνιων “Vatreni” – η συγκεκριμένη φουρνιά μεγάλωσε μέσα στον πόλεμο και γαλουχήθηκε όσο καμία άλλη να αγαπάει την χώρα της – που συνδυάζουν αξιοζήλευτη τεχνική (η πιο βελτιωμένη εξέλιξη της μεγάλης των “Plavi” σχολής μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας) και πάθος για τη φανέλα.
Το …πυρηνικό όπλο Πέρισιτς
Η χαμένη ευκαιρία του 2008 για πολλά χρόνια έμοιαζε ανεπανάληπτη για το κροατικό ποδόσφαιρο: Το 2012 (απουσίασε το ’10 από το μουντιάλ της Ν.Αφρικής τερματίζοντας τρίτη πίσω από Αγγλία και Ουκρανία στον προκριματικό όμιλο) είχε την ατυχία να βρεθεί στον όμιλο που έβγαλε το ζευγάρι του τελικού (Ισπανία – Ιταλία 4-0) τερματίζοντας τρίτη καθώς έχασε από την Ισπανία στο φινάλε κι ενώ στο δεύτερο ημίχρονο είχε απειλήσει τη “φούρια ρόχα” με αποκλεισμό! Οι πρώην “πράσινοι” Ντανιελ Πράνιτς και Γκόρντον Σίλντενφελντ (να τη πάλι η γνωστή …διαχρονική έφεση του ΠΑΟ στους Κροάτες!) ήταν μέλη της άτυχης Κροατίας στο τέλος εποχής Μπίλιτς στην “Hrvatska”. Όπως και ο χαφ Ονιεν Βουκόγεβιτς, μέχρι πρότινος σκάουτερ της εθνικής και συνεργάτης του Ντάλιτς που απομακρύνηθκε πριν λίγες ημέρες λόγω του επίμαχου βίντεο (μαζί με τον Βίντα φώναξαν “ζήτω η Ουκρανία” μετά την πρόκριση επί των Ρώσων στον προημιτελικό) αλλά και ο …φέρελπις εξτρέμ-σφαίρα της Κλαμπ Μπριζ (πριν ανέβει τα “σκαλοπάτια” Ντόρτμουντ, Βόλφσμπουργκ, Ιντερ) Ιβάν Πέρισιτς (23 ετών) που μπήκε κι αυτός αρκετά νωρίς στον σχηματισμό του παζλ πριν εξελιχτεί στο …πυρηνικό όπλο που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια!.
Το 2014 στο μουντιάλ της Βραζιλίας είχε στον πάγκο τον αρχηγό της ομάδας του 2008 Νίκο Κόβατς ο οποίος πίστευε ότι είχε βρει τον τρίτο ισάξιο αστέρα χαφ για τον Κροατικό άξονα: Τον ραγδαία ανερχόμενο και πολυδιαφημισμένο για την ηλικία του Ματέο Κόβασιτς (20) της Ίντερ (τον αγόρασε το ’13 από την κορυφαία …μονάδα παραγωγής διεθνών Κροατών ποδοσφαιριστών Ντιναμό Ζάγκρεμπ) που όμως “φοβισμένος” από τη λάμψη μιας τελικής φάσης παγκοσμίου κυπέλλου δεν δικαίωσε τις προσδοκίες. Την αμυντική γραμμή άρχισαν να στελεχώνουν και οι Ντέγιαν Λόβρεν και Σίμε Βρσάλικο που είχαν κοπεί την τελευταία στιγμή από τον Μπίλιτς το Euro 2012. Όμως η …πολυπόθητη χημεία δεν βρέθηκε με τους Κροάτες να μένουν με τις προσδοκίες και …πίσω από τις “latin” του ομίλου Βραζιλία και Μεξικό από τις οποίες ηττήθηκαν δίκαια με 3-1!
Το …καταραμένο δοκάρι στη Λανς!
Δύο χρόνια μετά όμως, στο Euro της Γαλλίας είδαμε την πιο …έτοιμη από ποτέ …έκδοση της Κροατίας από το 2000 και μετά, για να παίξει σε τελικό. Στον πάγκο πλέον ο έμπειρος Αντε Τσάτσιτς με πλούσιο προπονητικό βιογραφικό εντός των τειχών. Η “Hrvatska” πηγαίνει …τρένο στο τουρνουά με τον Ντανιελ Σούμπασιτς πλέον βασικό στην μετά …Πλετίκοσα εποχή στα γκολπόστ και τους Μπάντελ, Ρογκ, αλλά κυρίως το συστατικό που έλειπε από τη μεσαία γραμμή: Τον 24χρονο Μαρσέλο Μπρόζοβιτς της Ιντερ που στο μουντιάλ της Βραζιλίας πήρε λίγο χρόνο συμμετοχής, είχε έρθει όμως η ώρα να γίνει βασικό γρανάζι της μηχανής. Τερματίζει πρώτη στο γκρουπ νικώντας 1-0 την Ισπανία την τρίτη αγωνιστική με την “οβίδα” του Πέρισιτς, ο οποίος έχει πλέον γίνει ένας εκ των κορυφαίων ακραίων της Ευρώπης. Ο ίδιος έχει δοκάρι με κεφαλιά στο “στοιχειμένο” νοκ-άουτ των 16 κόντρα στην Πορτογαλία του Φερνάντο Σάντος στη Λανς (1-0 οι Ιβηρες με γκολ του Κουαρέσμα στην πρώτη προσπάθεια στον στόχο – 17 τελικές οι Κροάτες καμία στην εστία!) τη βραδιά που άλλαξε όλη η ιστορία του Euro 2016 με την παρέα του Κριστιάνο να συνεχίζει στο …εύκολο μονοπάτι προς τον τελικό να κατακτά το κύπελλο! Σε διαφορετική περίπτωση ίσως δύο χρόνια πριν να βλέπαμε στο Παρίσι το Γαλλία – Κροατία που θα δούμε σήμερα στη Μόσχα! Αρκετά ενδιαφέρον παιχνίδι της ποδοσφαιρικής μοίρας, δε νομίζετε; Σε κάθε περίπτωση την τελευταία τετραετία οι δύο αυτές ομάδες δείχνουν αναμφίβολα πιο συνεπείς από τις θεωρητικά μεγαλύτερες δυνάμεις Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία, Αργεντινή και Βραζιλία που (με εξαίρεση την τελευταία) σταθερά απογοητεύουν…
Οι σταρ και τα …οπλοστάσια!
Στο μεταξύ ο …κοσμογυρισμένος (ή καλύτερα “αραβο-γυρισμένος”!) 52χρονος Ζλάτκο Ντάλιτς προσελήφθη από την ομοσπονδία πέρσι το φθινόπωρο για να διεκπεραιώσει με νίκη τον προκριματικό όμιλο, κάτι που κατάφερε μέσα στην Ουκρανία για να πάει στα μπαράζ απέναντι στην Ελλάδα. Η συνέχεια …δυστυχώς γνωστή! Ωρα όμως να επιστρέψουμε στον Μπρόζοβιτς που εξελίσσεται σε κομβικό παίκτη για την Κροατία: Στο μουντιάλ της Ρωσίας τον βλέπουμε (κυρίως στον ημιτελικό με τους Άγγλους, αλλά και νωρίτερα με τη Δανία, το 3-0 με τη φετινή παραπαίουσα Αργεντινή δεν αποδείχτηκε …κατόρθωμα μεγάλου βαθμού δυσκολίας) να συνθέτει μία σούπερ λειτουργική τριάδα στον άξονα του κέντρου μαζί με τους …διόσκουρους Μόντριτς-Ράκιτιτς. Κίνηση του Ντάλιτς που απελευθέρωσε τον Λούκα Μόντριτς για να παίξει πιο μπροστά έστω κι αν η ομάδα έμοιαζε (και ήταν) εγκλωβισμένη από το πλάνο πίεσης του Σαουθγκέιτ στον ημιτελικό του Λουζνίκι. Αφού με τους Άγγλους γλύτωσε από το 2-0 του Κέιν, το δεύτερο μέρος είχε την ακριβώς αντίστροφη εικόνα: Η “Hrvatska” έβαλε τη μπάλα κάτω με κίνηση X-factor τη μετακίνηση του Μόντριτς δεξιά (θύμισε την ανάλογη εντολή του Ζιντάν στον Κροάτη “μαέστρο” στον τελικό του Κάρντιφ με τα γνωστά αποτελέσματα στο β’ μέρος: Ρεάλ – Γιούβε …4-1!) όπου μαζί με τον Βρσάλικο …πυροβολούσαν με “φαρμακερές” σέντρες την αγγλική περιοχή και η ανατροπή δεν άργησε να έρθει παρά μόνο 30 λεπτά (της …παράτασης!). Εκεί όπου ο μεγάλος αμφίβολος (δυστυχώς για τους ποδοσφαιρόφιλους) του σημερινού τελικού Πέρισιτς έδειξε ότι δεν είναι κίνδυνος θάνατος μόνο ως αριστερός εξτρέμ, αλλά κι όταν η μπάλα παίζεται δεξιά συγκλίνει ως κρυφός φορ και …αλίμονο στις άμυνες! Γιατί αν η μάχη των αστεριών του τελικού του Λουζνίκι είναι Γκριεζμάν – Μόντριτς (κατά πολλούς μάχη όχι μόνο για το κύπελλο, αλλά για την χρυσή μπάλα 2018!), τα όπλα…τελευταίας τεχνολογίας των δύο φιναλίστ είναι ο Εμπαπέ με τον Πέρισιτς. Και θέλουμε να τους δούμε και τους δύο στο τερέν σε μία τόσο ιστορική βραδιά! Μακάρι…