Ο Γιάννης Δρόσος γράφει στο Kingsport.gr για τον χθεσινό αγώνα του Ολυμπιακού και το πώς η ομάδα δείχνει το καλό της πρόσωπο.
Χτες, ήταν μια μεγάλη νίκη από πολλές απόψεις. Πρώτον, η προφανής. Ο Ολυμπιακός έκανε ένα πολύ σημαντικό βήμα πρόκρισης στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ.
Δεύτερον, παρουσίασε μια πολύ ωραία ομάδα, η οποία έχει διάθεση για παιχνίδι και δεν θυμίζει σε τίποτα αυτό το… πράγμα που βλέπαμε πέρυσι. Τώρα, η ομάδα έπαιξε ποδόσφαιρο! Έκανε επιθέσεις, ατομικές ενέργειες, οι παίκτες πήγαιναν σε ατομικές ενέργειες, έβγαιναν αυτοματισμοί, είχαν ρυθμό, ταχύτητα και κυρίως όρεξη! Κάτι που ήταν άγνωστη λέξη πέρυσι, λόγω κάτι φερόμενων ως ποδοσφαιριστών.
Και τρίτον, κυριολεκτικά νίκησε μέχρι και τον διαιτητή. Πολλές φορές ανά τα έτη, έχει ακουστεί η ατάκα «φτιάξτε ομάδα, να κερδίζετε και τη διαιτησία». Ε, ο Ολυμπιακός το έκανε!
Είχε απέναντί του έναν Σλοβένο διαιτητή, ο οποίος στο πρώτο ημίχρονο πραγματικά «χειρούργησε» τον Ολυμπιακό. Δεν έδωσε ένα πεντακάθαρο πέναλτι (την ανατροπή του Ποντένσε), ένα το οποίο ήταν και δεν ήταν (ξεκάθαρο χέρι, αλλά το θέμα είναι αν ήταν ακούσιο ή όχι), ενώ έδωσε ένα ανύπαρκτο πέναλτι στη Μπέρνλι. Σε μια φάση που ο επιθετικός κινείται προς τα έξω και όχι προς το τέρμα.
Φυσικά, ο κόσμος του Ολυμπιακού «έβραζε» από θυμό. Και λογικά. Ωστόσο στο δεύτερο μέρος, ο Σλοβένος κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να το πάει άλλο έτσι. Ίσως είδε τις φάσεις και κατάλαβε τα λάθη του, ίσως δεν ήθελε να τον βρίζουν εν χορώ 25 χιλιάδες άτομα, ίσως και τα δύο, ίσως και κάτι άλλο. Και έτσι, έκανε μια κανονική διαιτησία και σφύριζε ότι ήταν και όχι ότι επινοούσε.
Ωστόσο, το θέμα είναι τι κάνει η ΟΥΕΦΑ. Ο συγκεκριμένος ρέφερι, είναι «πουλέν» του Θόδωρου Θεοδωρίδη, ο οποίος όχι μόνο δεν προστατεύει τον Ολυμπιακό, αλλά ανέχεται αυτό που συμβαίνει. Και δεν το λέμε καθώς είναι γιος του Σάββα Θεοδωρίδη, αλλά στο πλαίσιο της δίκαιης μεταχείρισης όλων των ομάδων. Ακόμα και για την χώρα του, ή και για τον ίδιο.
Και το καλό είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν «μάσησε». Δεν απογοητεύτηκε, μπήκε, έπαιξε τη μπάλα του, γερά με τσαμπουκά που λέει και το σύνθημα και κέρδισε.
Και επιπλέον ο πρόεδρός του απέδειξε για ακόμη μία φορά πως είναι ο ηγέτης του Ολυμπιακού. Ο άνθρωπος που δεν λογαριάζει τίποτα και βγαίνει μπροστά προστατεύοντας την ομάδα. Γιατί είναι μεν επιχειρηματίας, αλλά είναι και Ολυμπιακός. Μπορεί να βλέπει την ομάδα ως εταιρία (και καλά κάνει ο άνθρωπος, 2018 έχουμε και το ποδόσφαιρο παγκοσμίως έχει γίνει έτσι, μια επιχείρηση), αλλά τη βλέπει και ως σύλλογο, ως φανέλα, ως δαφνοστεφανωμένο έφηβο.
Η έκπληξη του αγώνα ήταν ο Κώστας Φορτούνης. Ξαναείδαμε τον παίκτη που θαυμάσαμε προ τριετίας. Και αυτό έχει εξήγηση. Δίπλα του έχει Χριστοδουλόπουλο και Ποντένσε. Και όχι… Σεμπά και Ελιουνούσι. Παίκτες που μπορεί να τους δώσει τη μπάλα και να κάνουν δουλειά. Και παίκτες που θα του δώσουν τη μπάλα για να δημιουργήσει. Ο Φορτούνης έχει όρεξη. Δεν ήταν ο αδιάφορος που βλέπαμε πέρυσι. Ίσως σε αυτό να συνέβαλαν και κάποιες ενδεχόμενες κουβέντες με τον προπονητή και ανθρώπους της ομάδας. Και καλά έκαναν. Μπορεί να μην είναι (ακόμα) ο ηγέτης που θα πάρει την ομάδα στις πλάτες του ψυχολογικά, αλλά ποδοσφαιρικά, πια όλοι ξέρουμε ότι μπορεί να δώσει στην καλή του μέρα πάρα πολλά.
Φυσικά, όλη η εικόνα πιστώνεται στον Πέδρο Μαρτίνς. Ο οποίος πρέπει να στηριχθεί, να του δοθεί χρόνος να δουλέψει και σε βάθος χρόνου θα βγει η δουλειά του.
Τώρα, ο Ολυμπιακός πάει στην Αγγλία με μόνο στόχο την πρόκριση. Και εδώ είναι η βασική διαφορά σε σύγκριση με άλλες ομάδες: η είσοδος στον όμιλο, δεν είναι επιτυχία. Είναι το φυσιολογικό. Αντίθετα, ενδεχόμενος αποκλεισμός θα είναι αποτυχία και μάλιστα τεράστια.
Το να προσπαθεί ο προπονητής της Μπέρνλι να τα ρίξει στη διαιτησία, δείχνει ότι προσπαθεί να δημιουργήσει κλίμα. Ο Ολυμπιακός πρέπει να είναι προετοιμασμένος και αν παίξει όπως χτες, δεν έχει θέμα. Και μακάρι να πάει μακριά στην Ευρώπη.
Έως τότε, έχουμε την πρεμιέρα της αγαπημένης μας διοργάνωσης, της Σούπερ Λιγκ και τον αγώνα με το Λεβαδειακό. Εδώ χρειάζεται να πούμε μονάχα δύο πράγματα. Πρώτον, να κυλήσει το πρωτάθλημα ομαλά, χωρίς επεισόδια, φωτοβολίδες, εισβολές, πιστόλια κλπ και να δούμε μπαλίτσα. Και το δεύτερο, να δούμε στο τέλος τον Ολυμπιακό εκεί που ανήκει!