Ο Γιάννης Δρόσος γράφει στο Kingsport.gr για το χθεσινό διπλό του Ολυμπιακού κόντρα στην Άρσεναλ, τον Πέδρο Μαρτίνς και τη συνέχεια.
Ο Ολυμπιακός πήρε χτες μια τεράστια νίκη-πρόκριση επί της Άρσεναλ που τον στέλνει στους «16» του Γιουρόπα Λιγκ.
Ένας Ολυμπιακός ο οποίος το ήθελε, το πίστεψε, το προσπάθησε και εν τέλει το κατάφερε. Και ήταν μια από τις μεγαλύτερες νίκες στην ιστορία του συλλόγου. Και ειδικά με τον τρόπο που ήρθε. Στο πρώτο παιχνίδι στο Καραϊσκάκη, οι «ερυθρόλευκοι» το πάλεψαν, απέναντι σε μια Άρσεναλ η οποία δεν ήταν καλύτερη, ωστόσο από μια αντεπίθεση και μια ολιγωρία στην αμυντική λειτουργία ήρθε το 0-1 και η ήττα.
Χθες, η ομάδα μπήκε σωστά προετοιμασμένη και προσεκτική. Ναι μεν η Άρσεναλ είχε την κατοχή της μπάλας, αλλά ο Ολυμπιακός είχε δώσει προτεραιότητα στον ανασταλτικό τομέα, έκλεισε τους διαδρόμους και δεν επέτρεψε στην ομάδα του Αρτέτα να απειλήσει. Έχασε ευκαιρίες, όπως το χλιαρό σουτ του Καμαρά στο 36’ και το δοκάρι του Μασούρα στο 109’ που θα μπορούσαν να έχουν κλειδώσει την πρόκριση νωρίτερα.
Μετά την ισοφάριση, δεν πτοήθηκε και συνέχισε να πιέζει. Και δικαιώθηκε. Και θα ήταν πραγματικά άδικο για αυτή την ομάδα αν ο Ομπαμεγιάνγκ ισοφάριζε σε εκείνη την ευκαιρία του από τη μικρή περιοχή.
Και μάλιστα, ένας Ολυμπιακός με απουσίες: τον Φορτούνη που έμεινε εκτός, τον Σεμέδο που συμπλήρωσε κάρτες, τον τραυματία Σουντανί, αλλά και τον Ποντένσε που έφυγε με μεταγραφή. Όπως έλεγε ο Μαρτίνς την προηγούμενη του αγώνα, Αυτή η ομάδα έχει καταφέρει πάρα πολλά μέσα στη χρονιά και αυτό έχει σκοπό να επαναλάβει και αύριο». Πλέον, όπου αύριο, βάλτε όλα τα επόμενα ματς, σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Μέχρι στιγμής μνημονεύεται (και φυσικά θα συνεχίσει να μνημονεύεται) το προηγούμενο διπλό, με 2-3 στις 29 Σεπτεμβρίου 2015. Ωστόσο το χτεσινό 1-2 ήταν σαφέστατα πιο σημαντικό. Γιατί έδωσε πρόκριση από τους «32» στους «16», ενώ ο Ολυμπιακός προκρίθηκε έχοντας ηττηθεί στο πρώτο παιχνίδι. Το 2-3 ήταν σε 2η αγωνιστική ομίλων, ενώ δεν συνδυάστηκε με πρόκριση λόγω του 0-3 του Φαλήρου. Τότε όμως ήταν το πρώτο διπλό του στην Αγγλία.
Επιπλέον, αυτή την πρόκριση του τη χρωστούσε η μοίρα του Ολυμπιακού. Και ειδικά με τον τρόπο που ήρθε: με γκολ στο τέλος. Του τη χρωστούσε για τη νίκη στο «Ριαθόρ» με τη Λα Κορούνια που χάθηκε στο τέλος, για την ισοφάριση από τη Γιουβέντους που του στέρησε την πρόκριση στα ημιτελικά, για την πρόκριση στη συνέχεια του Τσάμπιονς Λιγκ που δεν ήρθε, όταν το 2011 ενώ νικούσε (και τότε) την Άρσεναλ με 3-1, την ίδια ώρα η Μαρσέιγ έπαιρνε διπλό με 2-3 στο τέλος (από γκολ του… Ματιέ Βαλμπουενά), αποτέλεσμα που έστελνε τον Ολυμπιακό στο Γιουρόπα Λιγκ.
Αυτή η νίκη έχει ονοματεπώνυμο: Πέδρο Μαρτίνς. Πολλοί φίλοι (αλλά και «φίλοι») του Ολυμπιακού δεν τον εκτίμησαν στην αρχή. Ωστόσο έχει καταφέρει κάτι πολύ σημαντικό. Παρέλαβε ένα… συνονθύλευμα παικτών που μετά από μια καταστροφική χρονιά είχε τερματίσει στην 3η θέση με ο μέλλον δυσοίωνο. Και από αυτό έκανε ομάδα. Πέρυσι πέρασε 2 προκριματικούς, μπήκε στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, απέκλεισε τη Μίλαν και προκρίθηκε στα νοκ άουτ. Φέτος πέρασε 3 προκριματικούς, μπήκε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και πλέον είναι στους «16» του Γιουρόπα Λιγκ, περνώντας με ανατροπή της Άρσεναλ. Και όχι μόνο αυτό, αλλά σε όλα τα ευρωπαϊκά ματς (με εξαίρεση αυτό στο Μόναχο), η ομάδα κοίταζε κάθε αντίπαλο στα μάτια, παίζοντάς τον στα ίσα. Μπαίνει Μάρτιος, ο Ολυμπιακός όχι μόνο είναι μέσα σε όλους τους στόχους του, αλλά είναι και το φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Όλα αυτά είναι μεγάλη επιτυχία, όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να την υποβαθμίσουν. Βλέπουμε ξανά τον Ολυμπιακό όπως πρέπει να είναι, σαν Ολυμπιακός.
Αυτή τη στιγμή είναι ένα πολύ καλό μομέντουμ, με τα δύο διπλά σε Τούμπα και Λονδίνο. Μια νίκη που έδωσε 5 βαθμούς προβάδισμα στο πρωτάθλημα και άλλη μία που έδωσε ευρωπαϊκή πρόκριση.
Τώρα τα κεφάλια μέσα γιατί η συνέχεια είναι δύσκολη, αρχικά ο Παναιτωλικός, μετά το ξεκίνημα των πλέι οφ και φυσικά οι ημιτελικοί του Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ και τα δύο ματς με τη Γουλβς. Μάλιστα, στα παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ θα είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αξιοποιηθούν παίκτες που δεν έχουν πολύ χρόνο συμμετοχής, έτσι ώστε και να είναι όλοι στις επάλξεις και να πάει ο Ολυμπιακός μέχρι το τέλος στους εγχώριους στόχους και όσο γίνεται πιο μακριά στην Ευρώπη.