Σαράντα τρία χρόνια συμπληρώνονται από την πιο θλιβερή μέρα της ιστορίας του Ολυμπιακού.
8 Φεβρουαρίου του 1981. Πέρασαν κιόλας 43 χρόνια από εκείνη η αποφράδα μέρα. Μια μέρα βαθιά χαραγμένη στις μνήμες των οπαδών του Ολυμπιακού, αλλά και όλων των Ελλήνων φιλάθλων. Ήταν η 20ή αγωνιστική του πρωταθλήματος, και οι «ερυθρόλευκοι» του Καζιμίρ Γκόρσκι, υποδέχονταν στο Στάδιο Καραϊσκάκη την ΑΕΚ, που βρισκόταν 2 βαθμούς πίσω.
Τα 35.450 εισιτήρια που είχαν εκδοθεί για το παιχνίδι, είχαν γίνει ανάρπαστα και όλοι οι δρόμοι γύρω από το Φαληρικό στάδιο, ήταν πλημμυρισμένοι από κόσμο που συνέρρεε από νωρίς για να παρακολουθήσει το ντέρμπι που κατά πολλούς θα έκρινε τον τίτλο.
Οι πρώτοι φίλοι του Ολυμπιακού έκαναν νωρίς την εμφάνιση τους -σχεδόν 3 ώρες πριν από το παιχνίδι- εφοδιασμένοι με κασκόλ, σημαίες, τύμπανα και τα πανό τους για να βοηθήσουν την ομάδα τους να φτάσει στη νίκη. Η ώρα περνούσε και ολοένα και περισσότεροι φίλαθλοι, έπαιρναν τη θέση τους στις κερκίδες του σταδίου, με αποτέλεσμα μία ώρα πριν από την έναρξη του αγώνα να μην «πέφτει καρφίτσα».
Η ατμόσφαιρα ήταν εντυπωσιακή από τα τραγούδια, τα συνθήματα και οι ιαχές των οπαδών και των δυο ομάδων, έδιναν και έπαιρναν. Το γήπεδο σείστηκε στην κυριολεξία όταν μισή ώρα περίπου από την έναρξη του ματς, βγήκαν για προθέρμανση οι παίκτες των γηπεδούχων, ενώ λίγο νωρίτερα οι παίκτες της ΑΕΚ είχαν γίνει δεκτοί με αποδοκιμασίες από τους κατά πλειοψηφία ερυθρόλευκους οπαδούς που είχαν κατακλύσει τις κερκίδες.
Ο Ολυμπιακός είχε παραταχθεί με τους Σαργκάνη, Κυράστα, Βαμβακούλα, Παπαδόπουλο, Νοβοσέλατς, Κουσουλάκη, Περσία, Νικολούδη, Αναστόπουλο, Ορφανό και Γαλάκο. Απέναντι του η ΑΕΚ, με τους Οικονομόπουλο, Αρδίζογλου, Μανωλά, Καραβίτη, Παραπραστανίτη, Θώδη, Βλάχο, Ελευθεράκη, Κώττη, Μπάγεβιτς και Μαύρο.
Είχαν περάσει 30 λεπτά αγώνα, όταν μετά από σέντρα του Τάκη Περσία, ο Γαλάκος λίγα μέτρα πλάγια αριστερά από την εστία της ΑΕΚ, στόπαρε την μπάλα με το στήθος και κατεβάζοντας την, έπιασε ένα φοβερό σουτ με το αριστερό του πόδι, στέλνοντας τη στα δίχτυα του Οικονομόπουλου βάζοντας παράλληλα φωτιά στο στάδιο Καραϊσκάκη για να γράψει έτσι το 1-0. Το δεύτερο ημίχρονο άρχισε με μια αλλαγή της ΑΕΚ. Συγκεκριμένα ο Νικολάου είχε πάρει στο 46’ τη θέση του Θώδη. Λίγο αργότερα ο Μανωλάς έπαιρνε την άγουσα για τα αποδυτήρια αντικρίζοντας δίκαια την δεύτερη κίτρινη κάρτα, για διπλό σκληρό μαρκάρισμα επί του Μάικ Γαλάκου. Ήταν η αρχή του τέλους για την ΑΕΚ. Στο 53’ το στάδιο Καραϊσκάκη ξαναπαίρνει φωτιά. Ο Τάκης Περσίας τροφοδοτεί από αριστερά τον Μάικ Γαλάκο, ο οποίος από έξι περίπου μέτρα κεραυνοβολεί για δεύτερη φορά τον Οικονομόπουλο, διπλασιάζοντας τα τέρματα της ομάδας του και τα δικά του. Στο 68’ ο Βαγγέλης Κουσουλάκης, έκλεψε την μπάλα από τον Καραβίτη και με δυνατό σουτ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα, γράφοντας το 3-0. Οι γηπεδούχοι είναι ασταμάτητοι και στο 75’ ο Τάκης Νικολούδης τροφοδότησε τον Κώστα Ορφανό, ο οποίος μέσα από την περιοχή πλάσαρε τον Οικονομόπουλο γράφοντας το 4-0. Οι παίκτες της ΑΕΚ, αγωνιζόμενοι σχεδόν για ένα ημίχρονο με 10 παίκτες δεν μπορούσαν παρά να περιμένουν τη λήξη του αγώνα. Στο 80’ ο Νίκος Βαμβακούλας παίρνοντας την μπάλα λίγο πίσω από την σέντρα, ξεκίνησε μια από τις γνωστές στην μετέπειτα πορεία του “τρελές” κούρσες, και αφού πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του σούταρε από τα δέκα μέτρα κάνοντας το 5-0. Στο 84’ έπειτα από σύγχυση στην περιοχή του Οικονομόπουλου, ο Κώστας Ορφανός σούταρε δυνατά, η μπάλα έφτασε στον Μάϊκ Γαλάκο, ο οποίος σφράγισε την μεγαλειώδη εμφάνιση των “ερυθρολεύκων” γράφοντας το 6-0. Το πανηγύρι στις κερκίδες είχε αρχίσει, η μοίρα όμως είχε άλλα σχέδια.
Πολλοί από τους φιλάθλους του Ολυμπιακού που βρίσκονταν στη Θύρα 7, έτρεξαν πριν από τη λήξη του αγώνα να βγουν έξω, προκειμένου να πάνε στη Θύρα 1 για να υποδεχτούν τους θριαμβευτές.
Η ώρα ήταν 16:58 και το παιχνίδι ήθελε δυο λεπτά για να τελειώσει, όταν κάποιος από τους φιλάθλους που έτρεχαν χαρούμενοι, πάτησε κάποιο μαξιλαράκι και γλίστρησε στα σκαλοπάτια που οδηγούν στην έξοδο.
Οι υπεύθυνοι του σταδίου για αδιευκρίνιστο λόγο, είχαν φροντίσει να κρατήσουν την μοιραία πόρτα κλειστή ή μισάνοιχτη σύμφωνα με άλλους, και το κακό δεν άργησε να γίνει καθώς δεκάδες άτομα έπεσαν το ένα πάνω στο άλλο και ποδοπατήθηκαν αφού από πίσω έρχονταν ανυποψίαστοι φίλαθλοι κατά κύματα.
Κατεβαίνοντας οι φίλαθλοι, ο ένας πέφτει πάνω στον άλλο, αφού δεν μπορούσαν να δουν τι συμβαίνει μπροστά τους. Επικρατεί συνωστισμός και ασφυξία. Οι πρώτοι προσπαθούσαν να φωνάξουν σε αυτούς που ακολουθούσαν κατά κύματα, αλλά μέσα στην απαράμιλλη χαρά κανείς δεν μπορούσε να ακούσει τίποτα. Οι φίλαθλοι πέφτουν και καταπλακώνονται μεταξύ τους και η τραγωδία παίρνει σάρκα και οστά. Οι αστυνομικοί ξεριζώνουν την πόρτα για να βγουν όσοι μπορούν. Δεκαεννιά άτομα δεν τα κατάφεραν, καθώς είχαν ήδη χάσει τη ζωή τους. Λίγο αργότερα θα ξεψυχήσει ακόμη ένας στο «Τζάνειο» Νοσοκομείο του Πειραιά, όπου μεταφέρονταν οι σοβαρά τραυματισμένοι. Έξι μήνες αργότερα θα προστεθεί ακόμη ένας άνθρωπος στον τραγικό κατάλογο των νεκρών, καθώς δεν κατόρθωσε να ξυπνήσει ποτέ από το κώμα στο οποίο έπεσε.
Το ρολόι… σταματάει, σταματάει χωρίς οίκτο για 21 ανθρώπους. Οι τραυματίες ακόμα περισσότεροι.
Το χρονικό που ακολουθεί είναι σχεδόν «προκαθορισμένο».
17:03 Κάποιοι αστυφύλακες κατορθώνουν να «ξεριζώσουν» ένα από τα τουρνικέ και να απεγκλωβίσουν έτσι αρκετό κόσμο.
17:10 Επικρατεί πανδαιμόνιο. Ο κόσμος ουρλιάζει, αλλά οι φωνές μπερδεύονται με τα συνθήματα του θριάμβου. Μόλις έχει λήξει ο αγώνας κι έτσι ουδείς μέσα στο γήπεδο αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει στη θύρα 7.
17:15 Νεκροί και τραυματίες μεταφέρονται με περιπολικά και 13 ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ στο Τζάνειο νοσοκομείο Πειραιά, ενώ έχει σημάνει γενική κινητοποίηση στην αστυνομία και τα νοσοκομεία.
17:30 Άρχισαν να φτάνουν στο Τζάνειο νοσοκομείο οι πρώτοι τραυματίες. Ανάμεσά τους και οι πρώτοι νεκροί. Παράλληλα αρκετοί φίλαθλοι συγκεντρώνονται έξω από το νοσοκομείο με την αγωνία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους.
17:50 Τα τηλεοπτικά δίκτυα (ΕΡΤ και ΥΕΝΕΔ) μεταδίδουν το γεγονός και κάνουν έκκληση σε γιατρούς να προσέλθουν στο Τζάνειο ώστε να ενισχύσουν τους εφημερεύοντες αλλά και για αιμοδότες. Κινητοποιείται επιπλέον προσωπικό και στο Κρατικό Πειραιώς όπου μεταφέρονται κάποιοι βαριά τραυματισμένοι.
18:20 Φτάνουν στο Τζάνειο ο Υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών κ. Δοξιάδης και οι Υφυπουργοί Τσουκαντάς και Αποστολάτος και δίνονται εντολές για ακόμα μεγαλύτερη κινητοποίηση γιατρών και αιμοδοτών. Η προσέλευση του κόσμου μεγαλώνει και ασθενοφόρα συνεχίζουν να διακομίζουν τραυματίες.
18:30 Το Κέντρο Άμεσης Δράσεως ζητάει από τα πληρώματα των περιπολικών και τους αστυνομικούς εθελοντές αιμοδότες να σπεύσουν στα δύο νοσοκομεία. Εκατοντάδες αστυνομικοί προσφέρουν αίμα.
18:50 Φτάνουν στο Τζάνειο ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Δαβάκης, ο Υφυπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως κ. Αχιλλέας Καραμανλής, ανώτεροι αξιωματικοί της Αστυνομίας και παράγοντες και ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ.
19:00 Με εντολή του διευθυντή του ΚΑΒ κ. Καραβά ζητείται να τεθεί σε επιφυλακή και το ΚΑΤ, για να δεχτεί τραυματίες που έχουν ανάγκη νευροχειρουργικής επεμβάσεως.
19:15 Εκατοντάδες άτομα συγκεντρώνονται έξω από το Τζάνειο και με αγωνία ζητούν να μάθουν τα ονόματα νεκρών και τραυματιών.
19:30 Αθρόα είναι η προσέλευση γιατρών και αιμοδοτών, ενώ δεκάδες γυναίκες λιποθυμούν από την αγωνία.
19:40 Ο Υπουργός κ. Δοξιάδης ενημερώνει τον Πρωθυπουργό κ. Ράλλη, ο οποίος δίνει εντολή να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα και ενημερώνει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κ. Καραμανλή.
19:45 Χρειάζεται να «αποκλείσουν» το Τζάνειο, δυνάμεις των ΜΑΤ, προκειμένου να απομακρύνουν τον κόσμο από την κεντρική είσοδο για να γίνει πιο εύκολη η πρόσβαση στους γιατρούς και στους αιμοδότες.
20:00 Σκηνές αλλοφροσύνης διαδραματίζονται στο Τζάνειο από τους συγγενείς. Αναγνωρίζονται τα τρία πρώτα θύματα. Είναι οι Γιάννης Κανελλόπουλος, Γιάννης Διαλυνάς και Βασίλης Μάχος. Δυστυχώς ακολούθησαν και άλλοι… Ο αριθμός των νεκρών φτάνει τους 21…
20:15 Οι αστυνομικοί του 7ου Αστυνομικού τμήματος αρχίζουν την πραγματογνωμοσύνη στην ΘΥΡΑ 7, αναζητώντας τις αιτίες του τραγικού γεγονότος.
20:30 Στο Τζάνειο φτάνει ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης ενώ σοβαρά τραυματίες μεταφέρονται στο Γενικό Κρατικό Πειραιώς και στο ΚΑΤ. Γιατροί και νοσοκόμες βγαίνουν με καταματωμένες τις μπλούζες στους διαδρόμους και φωνάζουν ονόματα τραυματιών. Αρκετοί από τους συγγενείς λιποθυμούν.
20:50 Τα ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα αρχίζουν να μεταδίδουν πένθιμη μουσική, ενώ παράλληλα, σε ένδειξη πένθους έχουν διακόψει το πρόγραμμά τους.
21:00 Γύρω στα 300 με 400 άτομα με άγριες διαθέσεις προσπαθούν να μπουν στο στάδιο Καραϊσκάκη και να βρουν τους υπεύθυνους. Απομακρύνονται από μια διμοιρία των ΜΑΤ.
21:15 Ο διοικητής του Τζανείου κ. Απέργης βγαίνει στο διάδρομο και κάνει έκκληση στον κόσμο να απομακρυνθεί από την είσοδο του νοσοκομείου γιατί εμποδίζουν την κυκλοφορία περιπολικών και ασθενοφόρων, ενώ εκκλήσεις για τον ίδιο λόγο γινόντουσαν και από τα τηλεοπτικά δίκτυα. Ο κόσμος πιέζει για ενημέρωση.
22:00 Ο κόσμος αρχίζει να απομακρύνεται σιγά σιγά από τα δύο νοσοκομεία…
Μία από τις μεγαλύτερες νίκες του Ολυμπιακού συνδυάζεται με την πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία της ομάδας. Το 6-0 ίσως και να μην το θυμάται κανείς… Τα 21 θύματα όμως έχουν μείνει για πάντα χαραγμένα στις μνήμες των φίλων του Ολυμπιακού. Από τότε το σύνθημα «Αδέλφια ζείτε εσείς μας οδηγείτε» δονεί το Καραϊσκάκη.
Μόλις το ημερολόγιο δείξει 8 Φεβρουαρίου, τα ρολόγια σταματάνε και ο χρόνος γυρίζει πίσω, σε εκείνο το θλιμμένο απόγευμα της Κυριακής, όπου 21 άτομα έχασαν τη ζωή τους για τη μεγάλη τους αγάπη: τον Ολυμπιακό. Ωστόσο, αυτοί που προκάλεσαν αυτή την τραγωδία δεν βρέθηκαν ακόμη και φυσικά παραμένουν ατιμώρητοι…
Η μνήμη των 21 νεκρών τιμάται κάθε χρόνο, στις 8 Φεβρουαρίου, όχι μόνο από συγγενείς αλλά και από φιλάθλους, παίκτες τεχνική ηγεσία και παράγοντες του Ολυμπιακού. Κάθε χρόνο στις 8 Φεβρουαρίου οι σημαίες του Ολυμπιακού κυματίζουν μεσίστιες στο Καραϊσκάκη και τελείται επιμνημόσυνη δέηση έξω από τη Θύρα 7, ενώ γίνεται προσκλητήριο νεκρών με τα ονόματά των αδικοχαμένων παιδιών και τους παρευρισκόμενους να φωνάζουν «παρών»…
Μάλιστα στον αγώνα με τη Λίβερπουλ στο Άνφιλντ, οι οπαδοί των δύο ομάδων, προέβησαν σε ανάρτηση πανό με αμοιβαία συνθήματα. Οι οπαδοί του Ολυμπιακού είχαν αναρτήσει πανό που έγραφε για τα 96 θύματα στο Χίλσμπορο (15/4/1989), συνδέοντας τη «μαύρη μέρα» των Άγγλων με τους νεκρούς της Θύρας 7 (8/2/1981): «Δεν σας ξεχνάμε ποτέ, 96+21». Από την πλευρά τους, οι οπαδοί της Λίβερπουλ είχαν αναρτήσει πανό για τα αδικοχαμένα παιδιά της Θύρας 7: «H Λίβερπουλ θυμάται τους 21 φίλους της Θύρας 7».
Από το 2002 η επιμνημόσυνη δέηση πραγματοποιείται πίσω από το Καραϊσκάκη, στην «Πλατεία Θυμάτων Θύρας 7», όπου γίνεται και κατάθεση στεφάνων στο «Μνημείο θυμάτων της Θύρας 7».
Ο επίσημος Ολυμπιακός ζητάει εδώ και χρόνια να τιμωρούνται οι ομάδες που οι οπαδοί τους αναφέρονται με υβριστικά συνθήματα σε αυτά τα παιδιά, αλλά δεν το έχει πετύχει…
Ό,τι και κι αν γραφτεί και από οποιονδήποτε, ποτέ δε θα έχει το ρεαλισμό και το «άγγιγμα» των λόγων από αυτούς που βρέθηκαν σε αυτό το μοιραίο χτύπημα της μοίρας και πόσο μάλλον εκείνων που είδαν το… τέλος, αλλά δεν έφτασαν σε αυτό, που είδαν το ρολόι σταματάει στις 16:58, αλλά το «ξανακούρδισαν» και συνέχισαν…
Τα λόγια του 18χρονου τότε Ηλία Λύτρα, ξετυλίγουν το κουβάρι της πρωτοφανούς τραγωδίας του Ελληνικού ποδοσφαίρου: «Η πόρτα ήταν μισάνοιχτη. Όταν έφτασα στα τελευταία σκαλοπάτια, γλίστρησα και έπεσα. Πριν καταλάβω καλά-καλά τι έγινε, άρχισαν να πέφτουν από πάνω μας ένας, δύο, τρεις…, δέκα…, εκατό..»
ΟΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΤΗΣ ΘΥΡΑΣ 7
Τουμανίδης Παναγιώτης – ετών 14
Παναγούλης Ηλίας – ετών 17
Σκλαβούνης Κωνσταντίνος – ετών 17
Αμίτσης Γεράσιμος – ετών 18
Κανελλόπουλος Ιωάννης – ετών 18
Λεωνιδάκης Σπυρίδων – ετών 18
Σπηλιόπουλος Ιωάννης – ετών 19
Φίλος Νικόλαος – ετών 19
Διαλυνάς Ιωάννης – ετών 20
Λούπος Ευστράτιος – ετών 20
Μάχας Βασίλειος – ετών 20
Κωστόπουλος Μιχαήλ – ετών 21
Ανδριώτης Σπυρίδων – ετών 24
Χαϊρατίδου Ζωγραφιά – ετών 24
Καρανικόλας Κωνσταντίνος – ετών 25
Μάρκου Μιχαήλ – ετών 27
Μπίλλας Κωνσταντίνος – ετών 28
Πιτσώλης Αναστάσιος – ετών 30
Κουρουπάκης Αντώνιος-Ανδρέας – ετών 34
Χατζηγεωργίου Χρήστος – ετών 34
Αδαμόπουλος Δημήτριος – ετών 41
ΑΔΕΛΦΙΑ ΖΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ!