Η τελική επιλογή της UEFA να δώσει τον τελικό του Champions League, Manchester City- Chelsea στο “Estadio do Dragao” αφαιρώντας από την Κωνσταντινούπολη το χρίσμα της φιλοξενίας του κορυφαίου ετήσιου ποδοσφαιρικού event, έχει περίπλοκο ιστορικό και…παρασκήνιο! Παράλληλα για πρώτη φορά στην ιστορία των κυπέλλων Ευρώπης ανατίθεται σε μία χώρα ο τελικός της ίδιας διοργάνωσης για δεύτερη σερί αγωνιστική περίοδο, καθώς πέρσι ο αντίστοιχος τελικός είχε γίνει στο “Estadio da Luz” της Λισαβόνας!
Κατ’ αρχήν είναι η δεύτερη σερί σεζόν που ενώ ο τελικός έχει προγραμματιστεί να γίνει στο Ολυμπιακό Στάδιο της Πόλης (“Kemal Ataturk”) εν τέλει αλλάζει έδρα. Όπως είναι γνωστό η επιβαρυμένη επιδημιολογική κατάσταση στην Ευρώπη και …όχι μόνο, επηρέασε και φέτος τα Ευρωπαϊκά κύπελλα καθώς πέρα από τα κλειστά γήπεδα είχαμε σε πολλές περιπτώσεις και αλλαγές έδρας τόσο στη φάση των ομίλων όσο και στα νοκ άουτ. Η Βρετανική κυβέρνηση στην προσπάθεια της να διαφυλάξει τη δημόσια υγεία από την διασπορά του κορωνοϊού πρόσθεσε την περασμένη εβδομάδα την Τουρκία στη “red list” μαζί με το Νεπάλ και τις Μαλδίβες, κάτι που σημαίνει πως οι ταξιδιώτες που επιστέφουν από τις χώρες της συγκεκριμένης κατηγορίας ‘‘υψηλού κινδύνου‘‘ κρατών, είναι υποχρεωμένοι να μπαίνουν σε καραντίνα διάρκειας 10 ημερών σε ειδικά διαμορφωμένα ξενοδοχεία. Κάτι τέτοιο θα καθιστούσε ιδιαιτέρως προβληματική την προετοιμασία των παικτών των δύο φιναλίστ (οι οποίοι από τα μέσα της περασμένης εβδομάδας όταν και οριστικοποιήθηκε ότι θα έχουμε Αγγλικό “εμφύλιο” στον τελικό, άρχισαν να πιέζουν παρασκηνιακά την UEFA να τον πάει στην Αγγλία) ενόψει του Euro που ξεκινάει στις 11 Ιουνίου με τον αγώνα Ιταλίας – Τουρκίας στη Ρώμη.
Το καλεντάρι …αλλάζει!
Ο υπουργός μεταφορών της Μεγάλης Βρετανίας Grant Shapps δήλωνε την περασμένη Παρασκευή: “Συμβουλεύουμε τους οπαδούς να μην ταξιδέψουν στην Τουρκία στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Είμαστε έτοιμοι να φιλοξενήσουμε τον τελικό στην Αγγλία!” Η πίεση και το κλίμα για την αλλαγή έδρας του τελικού είχαν ήδη δημιουργηθεί. Στα γραφεία της UEFA στη Νιον ήδη ετοίμαζαν το… χρονοδιάγραμμα για τα επόμενα χρόνια. Στην Κωνσταντινούπολη έχει προταθεί η διοργάνωση του τελικού του 2023 (το 2022 έχει δοθεί στη Ρωσία και την Αγία Πετρούπολη και δεν υπάρχει σκέψη αλλαγής) που υπό κανονικές συνθήκες θα πήγαινε στο Μόναχο. Η πρωτεύουσα της Βαυαρίας όμως είναι πολύ πιθανό να περιμένει μέχρι το 2025 για να φιλοξενήσει ξανά τον τελικό αφού το καλοκαίρι του 2024 διεξάγεται στα Γερμανικά γήπεδα το (μεθ)επόμενο Euro και ακόμα ελπίζει να …στέψει την επόμενη εθνική πρωταθλήτρια Ευρώπης (στο βίντεο-promo της διεκδίκησης της σχετικής διοργάνωσης οι Γερμανοί …υπονόησαν το Βερολίνο ως οικοδέσποινα πόλη του τελικού). Με βάση όλα αυτά είναι πολύ πιθανό η Ευρωπαϊκή ομοσπονδία να ανακοινώσει τις έδρες των τελικών ως εξής: 2022 Αγία Πετρούπολη, 2023 Κωνσταντινούπολη, 2024 Λονδίνο (Wembley), 2025 Μόναχο και… πάει λέγοντας!
Την ίδια ώρα ο διευθύνων σύμβουλος της Πορτογαλικής ομοσπονδίας ποδοσφαίρου Thiago Craveiro επικοινωνούσε με την εκτελεστική επιτροπή της UEFA επισημοποιώντας την διαθεσιμότητα της Ιβηρικής χώρας να εξυπηρετήσει την κατάσταση και παράλληλα να εκμεταλλευτεί το ευνοϊκό momentum. Άλλωστε η Πορτογαλία δεν είχε μεγάλες απαιτήσεις για περιοριστικά μέτρα στους ταξιδιώτες (12.000 οπαδοί των δύο φιναλίστ, 6.000 έκαστη + περίπου 2.000 για μέλη της UEFA, διοργανωτές, υπευθύνους ασφαλείας, χορηγούς, εργαζόμενους στους τηλεοπτικούς σταθμούς που έχουν τα δικαιώματα του αγώνα κλπ) με βάση την κατάσταση στο ζήτημα της πανδημίας που έχει τεθεί υπό ικανοποιητικό έλεγχο ανήκει στην “green list” της Βρετανίας.
Το… ναυάγιο έφερε “Dragao”!
Οι ιθύνοντες της Ευρωπαϊκής ομοσπονδίας ήλπιζαν πως το ραντεβού (την περασμένη Δευτέρα) με τους υπευθύνους της Βρετανικής κυβέρνησης θα απέδιδε καρπούς. Εις …μάτην! Η άκαμπτη στάση των κυβερνώντων που απαιτούσε δεκαήμερη καραντίνα ακόμα και για υψηλόβαθμα στελέχη των εταιριών χορηγών του UEFA Champions League, έφερε το αδιέξοδο στις συνομιλίες παρά την αισιοδοξία που υπήρχε στα Βρετανικά ταμπλόιντ ότι η UEFA θα έβρισκε τον τρόπο να συμφωνήσει με τον πρωθυπουργό Borris Johnson στον οποίον σύμφωνα με τα δημοσιεύματα χρωστούσε ‘‘χάρη‘‘ για τη στάση που κράτησε στο ζήτημα της European Super League. Λίγες μόνο ώρες χρειάστηκαν για να διαπιστώσουν οι ιθύνοντες της Ευρωπαϊκής ομοσπονδίας ότι οι Άγγλοι δεν ήταν διατεθειμένοι να αλλάξουν τη στάση τους και κάπως έτσι βγήκε από το ‘‘κάδρο‘‘ το Wembley (και το Μπέρμπιγχαμ που είχε… αυτοπροταθεί) κι η εναλλακτική του Πόρτο έγινε το φαβορί!
Άλλωστε η Πορτογαλική πόλη έπρεπε να… ξεχρεωθεί και για την απώλεια που υπέστη πέρσι, όταν λόγω της πανδημίας είδε την UEFA να της αφαιρεί το Ευρωπαϊκό σούπερ Καπ που αρχικά ήταν προγραμματισμένο για τις 12 Αυγούστου στο “Dragao”, αλλά τελικά έγινε το Σεπτέμβριο στο “Puskas Arena” της Βουδαπέστης (Bayern – Sevilla 2-1) και μάλιστα με την παρουσία κόσμου (15.000 σε γήπεδο 67.000 θέσεων) ως πιλοτική εφαρμογή ενός σχεδίου σταδιακής επιστροφής στην κανονικότητα μετά τη δύσκολη εποχή του πρώτου κύματος της πανδημίας όπου είχαμε άδεια γήπεδα. Παρά την απώλεια του σούπερ καπ το περασμένο καλοκαίρι, το “Dragao” είχε προλάβει να φιλοξενήσει τον τελικό της πρώτης έκδοσης του UEFA Nations League τον Ιούνιο του 2019 με την Πορτογαλία να επικρατεί με 1-0 της Oλλανδίας στον τελικό με το γκολ του Goncalo Guedes, στο τελευταίο επίσημο παιχνίδι του σημαντικού Ισπανού ρέφερι Alberto Undiano Mallenco προτού αποσυρθεί από τη διαιτησία. Ήταν και η δεύτερη κατάκτηση ενός διεθνούς τίτλου από τους Πορτογάλους του Cristiano Ronaldo και του Fernando Santos μετά το θρίαμβο του Euro 2016 στα Γαλλικά γήπεδα.
Ο “Κολοσσός” Δέλλας και ο …έφηβος Messi!
Φυσικά το “Estadio do Dragao” θυμίζει πολλά στους Έλληνες φιλάθλους και η αναφορά αφορά εννοείται στο ένδοξο Euro 2004 στην Πορτογαλία! Από το Νοέμβριο του 2003 η παντοδύναμη στην Ευρώπη εκείνα τα χρόνια Porto του Jose Mourinho (νικήτρια του κυπέλλου UEFA το 2003 και του Champions League το 2004) άφηνε το “γερασμένο” ιστορικό της γήπεδο “Das Antas” (λειτουργούσε από το 1952!) για να μπει στο “Dragao”. Μάλιστα το νέο της “σπίτι” εγκαινιάστηκε σε ένα νικηφόρο φιλικό κόντρα στη Barcelona με την οποία εκείνη την ημέρα έκανε ανεπίσημο ντεμπούτο …κάποιος Lionel Messi (16 ετών!). Το πιο σημαντικό γκολ που έχει μπει σε αυτό το γήπεδο αναμφίβολα είναι εκείνο του “Κολοσσού” Τραϊανού Δέλλα στον περίφημο ημιτελικό του Euro 2004 με την κατά γενική ομολογία καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη τουλάχιστον σε εκείνο το τουρνουά Τσεχία στο πρώτο ημίχρονο της παράτασης!
H Ελληνική εθνική ομάδα είχε κάνει ποδαρικό με το δεξί σε εκείνη τη διοργάνωση με τη νίκη με 1-0 πάλι στο “Dragao” επί της οικοδέσποινας Πορτογαλίας (σκόρερ ο Γιώργος Καραγκούνης), κατάφερε να φτάσει μέχρι την κατάκτηση εκείνου του κυπέλλου υπό τις οδηγίες του Otto Rehhagel! Το Στάδιο των …Δράκων λοιπόν εκτός από την έδρα του φετινού τελικού του Champions League έχει φιλοξενήσει σπουδαία και ιστορικά ποδοσφαιρικά ραντεβού και σε μερικά από αυτά γράφτηκαν “χρυσές” σελίδες του Ελληνικού ποδοσφαίρου πριν από 17 χρόνια!