ο Καμερούν επέστρεψε εντελώς απρόσμενα μετά από 15 χρόνια στο …θρόνο του Αφρικανικού ποδοσφαίρου και ο Νίκος Στρατής περιγράφει στο Kingsport.gr το χρονικό του θριάμβου της ομάδας που έφτασε τα πέντε τρόπαια υπό τις οδηγίες του γνωστού μας Ούγκο Μπρος, αλλά και τον “loser” των διεθνών τελικών Χέκτορ Κούπερ…
Αρχές περασμένης δεκαετίας: Η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου του Καμερούν ζούσε την ενδοξότερη εποχή της ιστορίας της. Το 1998 τα «αδάμαστα λιοντάρια» υπο την καθοδήγηση του έμπειρου Γάλλου Κλοντ Λερουά (και με τον παίκτη της …Παναχαϊκής Ραϊμόν Καλά!) δεν κατάφεραν τίποτα σπουδαίο στο Μουντιάλ της Γαλλίας. Για την ακρίβεια τίποτα περισσότερο από μία τιμητική παρουσία στην φάση των ομίλων μένοντας εκτός νοκ άουτ αφού τερμάτισαν στην τελευταία θέση με δύο ισοπαλίες κόντρα σε Αυστρία και Χιλή και μία ήττα από την Ιταλία.
Ήταν και η πρώτη μεγάλη διοργάνωση για τον 17χρονο ακόμα τότε (παίκτη της ομάδας νέων της Ρεάλ Μαδρίτης!) Σαμουέλ Ετό που ωστόσο δύο χρόνια αργότερα πανηγύρισε με την εθνική ομάδα της χώρας του τους δύο μεγάλους τίτλους που διεκδίκησε μέσα στο 2000. Πρώτα το κύπελλο εθνών Αφρικής στα πέναλτι απέναντι στην (γηπεδούχο του τελικού) Νιγηρία με προπονητή τον επίσης Γάλλο Πιέρ Λεσάντρ (Πατρίκ Μ’Μπομά, Πιερ Γουόμε, Ριγκομπέρτ Σονγκ, Γκέρεμι Ντζίταμπ, Σάλομον Ολέμπε αλλά και ο αείμνηστος Μαρκ Βιβιέν Φοέ τα μεγάλα αστέρια) τον Φεβρουάριο αλλά και τον Σεπτέμβριο κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Ολυμπιακό τουρνουά του Σίνδεϊ με νίκη επί της ισχυρής Ισπανίας (Τσάβι, Πουγιόλ, Ταμούδο, Καπντεβίλα, Μαρτσένα κλπ) στον τελικό με τον ίδιο κορμό και προπονητή της Ολυμπιακής ομάδας τον …γηγενή Ζαν Πολ Ακονό.
Δύο χρόνια μετά στο Μάλι, οι Καμερουνέζοι έφταναν στο τέταρτο κύπελλο εθνών Αφρικής της ιστορίας τους όταν και πάλι στα πέναλτι νικούσαν στην πρωτεύουσα Μπαμάκο την ανερχόμενη τότε Σενεγάλη, έχοντας στον πάγκο τον Γερμανό Βίνφριντ Σέφερ, ο οποίος την οδήγησε και στον τελικό του κυπέλλου συνομοσπονδιών της Γαλλίας το 2003, όπου έχασε από τους οικοδεσπότες «τρικολόρ» σε ένα τουρνουά πάντως που όλοι στην χώρα (θέλουν να) έχουν ξεχάσει λόγω του θανάτου του χαφ της Λιον Μαρκ Βιβιέν Φοέ (έπασχε από υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια) στον ημιτελικό με την Κολομβία στο «Ζερλάν». Η φουρνιά αυτή συναγωνίστηκε στα …ίσα την αντίστοιχη της δεκαετίας του ’80 που με σουπερ σταρ τον μεγάλο και ανεπανάληπτο Ροζέ Μιλά είχε να επιδείξει δύο κύπελλα εθνών Αφρικής και άλλες τόσες αξιοπρόσεκτες παρουσίες σε τελική φάση μουντιάλ (το 1990 στην Ιταλία έφτασε μέχρι τον προημιτελικό όπου έχασε από την Αγγλία).
Τακτική και … φουλ άμυνα
Στην φετινή διοργάνωση όλα τα προγνωστικά ήταν εναντίον των λιονταριών που μόνο ….αδάμαστα δεν φάνταζαν τουλάχιστον στα μάτια του τύπου της χώρας που προδίκαζε παταγώδη αποτυχία μετά την κόντρα διεθνών – ομοσπονδίας για το θέμα του πριμ. Ήδη από πέρσι παίκτες όπως Ζοέλ Ματίπ και Αλεξ Σόνγκ είχαν ξεκαθαρίσει πως δεν σκόπευαν να ξαναφορέσουν τη φανέλα με το εθνόσημο. Αν προσθέσει κανείς και τις αγεφύρωτες διαφωνίες της ομοσπονδίας με παίκτες όπως Μαξίμ Τσούπο Μοτινγκ (Σάλκε), Αντέ Ονανά (Αγιαξ), Αλαν Νιόμ (Γ.Μπρόμιτς) και Ιμπραϊμ Αμαντού της Λιλ (είχε γραφτεί πριν λίγες ημέρες για την Κρίσταλ Πάλας αν χάλαγε η μεταγραφή του Μιλιβόγεβιτς), το Καμερούν πήγαινε με ρόστερ …ανάγκης στα γήπεδα της Γκαμπόν. Με πιο γνωστό όνομα τον ποιοτικό επιθετικό της Μπεσίκτας Βενσάν Αμπουμπακάρ και τους Κριστιάν Μπασόνγκ της Ααλμποργκ και Μπένζαμιν Μουκάντζο της Λοριάν βασικά γρανάζια της μηχανής, πέρασε την φάση των ομίλων με ισοπαλία 1-1 με την Μπουρκίνα Φάσο και νίκη με ανατροπή 2-1 κόντρα στην Γουινένα Μπισάου.
Στην συνέχεια η ομάδα του Ούγκο Μπρος (προπονητής του Πανσεραϊκού το 2008-09) βρήκε τον τρόπο να «κλειδώσει» την άμυνα της για να φτάσει ως τον τελικό: Λευκή ισοπαλία και πρόκριση εις βάρος της οικοδέσποινας Γκαμπόν την 3η αγωνιστική των ομίλων, νέο 0-0 και ξανά πρόκριση (στα πέναλτι) κόντρα στην Σενεγάλη και νίκη με φουλ τακτική και δύο χτυπήματα της …κόμπρας στο τελευταίο εικοσάλεπτο απέναντι στο φαβορί του ημιτελικού της Φρανσεβίλ Γκάνα, την έφεραν στον τελικό. Εκεί αν και δέχτηκε μόλις το τρίτο της μόλις γκολ στην διοργάνωση από τον Ελνενί της Άρσεναλ, ο Μπρος κρατώντας το …κοκαλάκι της νυχτερίδας πήρε δύο γκολ από τις αλλαγές του (Νκουλού και Αμπουμπακάρ) για να οδηγήσει τα λιοντάρια στο Έβερεστ αλλά και στο 2017 Confederations Cup της Ρωσίας (βρίσκεται στον 2ο όμιλο με Χιλή, Αυστραλία και Γερμανία).
Και παράλληλα για να συνεχιστεί η κακή παράδοση του Χέκτορ Ραούλ Κούπερ στους διεθνείς τελικούς (έχει χάσει δύο Champions League και ένα κύπελλο κυπελλούχων ως προπονητής των Μαγιόρκα και Βαλένθια) με τον Αργεντινό να έχει στο βιογραφικό του μόνο το Copa Conmebol του 1996 ως προπονητής της Λανούς απέναντι στην Κολομβιανή Σάντα Φε. Συν τοις άλλοις δεν κατάφερε ο εμβληματικός τερματοφύλακας των «Φαραώ» (παραμένουν πολυνίκεις με επτά κατακτήσεις) Εσάμ Ελ Χανταρί – γηραιότερος που έπαιξε σε κύπελλο Εθνών της «μαύρης ηπείρου» σε ηλικία 44 και …κάτι! – να φτάσει στο πέμπτο δικό του τρόπαιο “Africa Cup of Nations” και να κάνει το ιδανικό κλείσιμο καριέρας…