Η ετυμηγορία του Ευρωπαϊκου Δικαστηρίου Ανθρωπίνων δικαιωμάτων «είναι μόνο η αρχή» δήλωσε η Κάστερ Σεμένια.
Η διαφυλική αθλήτρια Κάστερ Σεμένια συνεχίζει τη δικαστική διαμάχη της, προκειμένου να μπορέσει να αγωνιστεί ξανά, χωρίς να ρίξει τα επίπεδα τεστοστερόνης στον οργανισμό της και κατάφερε να δικαιωθεί… όχι όμως ολοκληρωτικά.
Αναλυτικότερα, η Νοτιοαφρικανή χρυσή Ολυμπιονίκης προσέφυγε στο ECHR, αλλά κατά του ελβετικού κράτους και όχι κατά της World Athletics. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα μπορέσει να αγωνιστεί και δεν αλλάζει τίποτα καθώς η δίκη δεν αφορούσε την παγκόσμια ομοσπονδία στίβου. Ωστόσο, η αθλήτρια πιστεύει ότι έγινε το πρώτο βήμα, προκειμένου να μπορέσει να αγωνιστεί ξανά σε μεγάλες διοργανώσεις και δη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού το 2024.
Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, η World Athletics ανακοίνωσε πως δεν την αφορά η συγκεκριμένη απόφαση και πως δεν προτίθεται να αλλάξει στο παραμικρό τον κανονισμό DSD που αφορά τα διεμφυλικά άτομα ή αυτά με υπερανδρογονισμό. Επιπλέον, η WA τόνισε πως «θα γίνει προσπάθεια συνεργασίας με την ελβετική κυβέρνηση για να υπάρξει έφεση και να ανατραπεί αυτή η αμφιλεγόμενη απόφαση που κρίθηκε με διαφορά μίας ψήφου(4 υπέρ 3 κατά)».
Υπενθυμίζεται, η 32χρονη Σεμένια, η οποία έχει διαγνωστεί με υπερανδρογονισμό (υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης), έχει υποχρεωθεί από την WA να υποβληθεί σε θεραπεία μείωσης των αντρικών ορμονών της, προκειμένου να μετάσχει σε αγώνες.
Μετά την απόφαση η Σεμένια δήλωσε:
«Είμαι ενθουσιασμένη με το αποτέλεσμα. Πέρασε πολύς καιρός. Στάθηκα και θα στέκομαι πάντα απέναντι σε κάθε είδους διάκριση στον αθλητισμό. Υπέφερα πολλά στα χέρια των ισχυρών που μου φέρθηκαν άσχημα. Η σκληρή προσπάθεια που κατέβαλα για να γίνω η αθλήτρια που είμαι, αμφισβητήθηκε. Τα δικαιώματά μου παραβιάστηκαν. Η καριέρα μου επηρεάστηκε. Όλα αυτά ήταν πολύ επιζήμια, πνευματικά, συναισθηματικά, σωματικά και οικονομικά» αναφέρει στη δήλωσή της η Σεμένια και συνεχίζει:
«Η δικαιοσύνη μίλησε, αλλά αυτή είναι μόνο η αρχή. Η υπόθεσή μου στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ήταν εναντίον της απόφασης της ελβετικής κυβέρνησης και όχι της ίδιας της World Athletics, αλλά η απόφαση είναι και πάλι σημαντική για όλους τους ανθρώπους του αθλητισμού, σκορπώντας αμφιβολίες για το μέλλον ανάλογων αποφάσεων. Η ελπίδα μου είναι ότι η World Athletics, και στην πραγματικότητα όλοι οι αθλητικοί φορείς, θα αναλογιστούν τις ανακοινώσεις του ΕΔΑΔ και θα εξασφαλίσουν τον σεβασμό στην αξιοπρέπεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα των αθλητών τους».
