Ο Νίκος Στρατής παρουσιάζει στο Kingsport.gr τις σκέψεις του για τα πρόσφατα παιχνίδια του Champions League με το ματς – έπος του Μάντσεστερ να έχει κλέψει την παράσταση και τις …καρδιές μας με το «μπασκετικό» θέαμα που μας επεφύλασε…
To καλύτερο παιχνίδι της εβδομάδας το είδαμε στο “Etihad”! Μόνο που δεν …θυμάμαι αν στην έδρα της Μάντσεστερ Σίτυ έγινε ένα ματς ή δύο ή περισσότερα! Για την ακρίβεια αυτά που έγιναν στα 93′ στο τερέν ήταν περισσότερα από αυτά που μπορεί κανείς να δει σε δύο ή τρία παιχνίδια υπο …φυσιολογικές συνθήκες: Oκτώ γκολ (χώρια το χαμένο πέναλτι και τις ευκαιρίες) σε νοκ άουτ αγώνα Champions League δεν είχαμε …ματα(ξανα)δεί! Πρώτα από όλα οι παίκτες του Ζαρντίμ μπήκαν “φτιαγμένοι” για μάχη. Μόνο …όπλο-κράνος-εξάρτηση έλειπαν! Ασταμάτητο τρέξιμο και πίεση ψηλά (λες και εφάρμοζαν …zone press στα τελευταία λεπτά αγώνα μπάσκετ!), μας θύμησε το …θαρραλέο “gegen pressing” της Παρί στην Μπάρσα μία εβδομάδα πριν στο Παρίσι. Αλλά …μισό λεπτό: Άλλο θάρρος και τόλμη και άλλο θράσος! Άλλο να το κάνεις αυτό εντός έδρας και άλλο μέσα στο άνδρο του “εχθρού”! Έχει διαφορά…
Το προβάδισμα της Σίτυ έμοιαζε καθαρά συγκυριακό μπροστά στην συνολική εικόνα: Η …σεληνιασμένη Μονακό είχε ρίξει τις προειδοποιητικές βολές της και παρά το γκολ που δέχτηκε , ανταπέδωσε αμέσως τα “πυρά”! Δύο ασίστ του κορυφαίου των Μονεγάσκων στο πρώτο 45λεπτο Φαμπίνιο (παρών και στο …ριφιφί μέσα στο “Emirates” και το 3-1 επί της Αρσεναλ προ διετίας, πάλι στους 16, και τότε με Ζαρντίμ!) στο πρώτο ημίχρονο και η Μονακό έγινε το αφεντικό σε ένα πρώτο ημίχρονο όπου είχε δέκα σουτ στην εστία της Σίτυ η οποία στο ίδιο διάστημα είχε μόλις τρία! Ναι καλά διαβάσατε ΤΡΙΑ σουτ μόνο η “τικι-τάκα” ομάδα του Γκουαρδιόλα που μέχρι την ανάπαυλα είχε το 71% της κατοχής μπάλας αλλά σε καμία περίπτωση του ελέγχου του ματς.
Ένα από τα οξύμωρα που βλέπαμε στις τέσσερις γραμμές ήταν ο 34χρονος Γιάγια Τουρέ (Φερναντίνιο αριστερό μπακ για να αναχαιτίζει Μπερνάντο Σίλβα και Σιντιμπέ) που με την …καμία δεν μπορούσε να ακολουθήσει τους νεότερους και πολύ πιο “physical” Φαμπίνιο και Μπακαγιόκο. Το μήνυμα των …μανιασμένων Monegasques στη Σίτυ ήταν ξεκάθαρο: “Δεν θα μας νικήσεις με απλή κατοχή μπάλας, θα ιδρώσεις αν θες το ματς!”. Bεβαίως χρειάστηκε και ο Βίλι Καμπαγερο να γίνει περίπου ο αφανής…ήρωας της βραδιάς αποκρούοντας πέναλτι του Φαλκάο και αποτρέποντας το φαινομενικά χωρίς επιστροφή 1-3. Τα στόπερ της Σίτυ, Οταμέντι (εντελώς αναξιόπιστος, έχανε τις φάσεις μπροστά στα …μάτια του!) και Στόουνς (που ‘σαι ρε Κομπανί!) εκτέθηκαν από τον …αναγεννημένο Φαλκάο (μακράν η καλύτερη σεζόν του μετά τον “μοιραίο” τραυματισμό που του ‘χε στερήσει το μουντιάλ 2014) και τον …ασύλληπτο 18χρονο Κιλιαν Μπαπέ τον οποίο ήδη οι συμπατριώτες του (πρώτος και καλύτερος ο Βενγκέρ) …προορίζουν για “νέο Ανρί”!
“Tactical brilliance”
Κάπου εκεί ο Γκουαρδιόλα (το Skysports τον αποκάλεσε “tactical brilliance”, αυτό το 4-1-4-1 με την τετράδα χαφ των «διαβολεμένων» Σανέ, Ντε Μπράουνε, Σίλβα, Στέρλινγκ θυμίζει λίγο το αντίστοιχο σχήμα του αείμνηστου Λουίς Αραγονιές στην Ισπανία του Euro 2008) έδωσε εντολή στα χαφ του να γυρίσουν πιό πίσω για να δώσουν μάχες και να αλλάξουν τα δεδομένα στο χορτάρι: Οι Στέρλινγκ-Ντε Μπράουνε (ο πρώτος είναι μεταμορφωμένος και πολύ πιο ώριμος με εννέα γκολ και οκτώ ασίστ φέτος, κάτι που αναμφίβολα πιστώνεται στον Πεπ) σε μία από τις πιο ώριμες βραδιές τους έδωσαν από πίσω το σύνθημα αντεπίθεσης στους …μπροστά! Η Σίτυ έτρεξε πολύ περισσότερο στο δεύτερο μέρος (συνολικά περισσότερα από τέσσερα χιλιόμετρα συγκριτικά με τους Γάλλους, δεν γινόταν διαφορετικά), κυκλοφόρησε τη μπάλα πολύ πιο γρήγορα σε σχέση με το …slow motion “build up” του πρώτου μέρους και με δεδομένη την υπεροχή της σε ποιότητα γύρισε το ματς. Στο δεύτερο ημίχρονο που οι Μονεγάσκοι δεν απέφυγαν την πίεση των Άγγλων έδειξαν (ειδικά στις στημένες φάσεις) πως δεν έχουν ακόμα την άμυνα για να φτάσουν ψηλά στη διοργάνωση. Κατά τα λεγόμενη του ίδιου του Φαλκάο στην μικτή ζώνη, δεν είχαν ούτε την εξυπνάδα για να “σβήσουν” το ματς και τη νίκη. Και κάπως έτσι πήγε σχεδόν χαμένη η τρομερή εμφάνιση του Κολομβιανού αλλά και του Πορτογάλου Μπερνάρντο Σίλβα που μας έδειξε και πάλι ότι ξέρει …καντάρια μπάλα. Όσα και ο Σέρχιο Αγουέρο που μας ξαναθύμισε το γιατί θα πρέπει να συγκαταλέγεται στους κορυφαίους φορ του κόσμου κι ας τον είχε αλλαγή του … “new entry” Γκαμπριέλ Ζεσούς (χάνει τη σεζόν) ο Γκουαρδιόλα. Ο “Κουν” πέτυχε δύο υπέροχα γκολ για τη Σίτυ που συνολικά σκόραρε στα πέντε από τα έξι σουτ στην αντίπαλη εστία! Με τέτοια ποσοστά οι “citizens”μπορούν να ονειρεύονται μέχρι και …Ευρωλίγκα!
«Στρατιώτης» Γκαμεϊρό
Στο άλλο παιχνίδι της Τρίτης η Ατλέτικο καθάρισε από το πρώτο ματς. Περιμέναμε ότι η ομάδα του Ντιέγο Σιμεόνε θα έχει σε γενικές γραμμές το control του ζευγαριού αλλά ότι θα σκόραρε τέσσερις φορές μέσα στην “Bayarena” …ποιός θα το’λεγε! Βοήθησε σε αυτό βέβαια και η …όσα έρθουν κι όσα πάνε νοοτροπία των “ασπιρινών” του Ρόγκερ Σμιντ που άφηναν πολλές φορές άδειο το δικό τους μισό γήπεδο με τους Μαδριλένους να την “σκοτώνουν” στην κόντρα επίθεση. Ο Κέβιν Γκαμεϊρό δεν είναι ο ποιοτικότερος στράικερ που πέρασε από το “Vicente Calderon”, είναι ακριβώς αυτό που θέλει ο “Τσόλο”, ο παίκτης του προπονητή. Συνεχής κίνηση, βοήθεια στην ανασταλτική λειτουργία, ταχύτητα στην αντεπίθεση, πάσα με τη μία και άμεση εκτέλεση όταν χρειαστεί. Περισσότερο ουσιαστικός από ότι “φαντεζί” όπως πχ ο ποιοτικός συμπατριώτης Γκριζμάν. Με το πιο …αμυντικό 4-4-2 στην ιστορία του ποδοσφαίρου ο πρώην άσος της Σεβίλλης ταιριάζει γάντι σε αυτό που ζητάει ο Σιμεόνε και με ένα γκολ και μία ασίστ ήταν για άλλη μία φορά ο κορυφαίος (όπως και κόντρα στην Σπόρτιγκ Χιχόν που είχε σημειώσει χατ-τρικ λίγες μέρες πριν) σύμφωνα και με την παραδοχή του κοουτς. Η “Atleti” ήδη σκέφτεται τα προημιτελικά. Εκεί θα έχει και την πλήρη σύνθεση της άμυνας της (Γκοδίν, Χουανφράν απόντες προχτές) και θα κυνηγήσει ακόμα έναν τελικό…
Όλοι οι …καλοί χωράνε!
Λίγα λόγια και για τα ματς της Τετάρτης. Η Γιουβέντους μπορεί όπως και η Ατλέτικο να κάνει από τώρα σκέψεις για τον προημιτελικό. Δεν είναι η ομάδα που θα της γυρίσει κανείς ένα 0-2, ειδικά μέσα στο “Juventus Stadium”. Ο Αλέγκρι αφού πρώτα ξεπέρασε μέχρι και τον Αντόνιο Κόντε σε ποσοστό νικών της “Vecchia Signora” σε όλες τις διοργανώσεις και εν συνεχεία έστειλε για παραδειγματισμό στην εξέδρα τον κορυφαίο αμυντικό που διαθέτει (Μπονούτσι), έβαλε και πάλι όλα του τα όπλα στην τσόχα. Έχει καθιερώσει τελευταία το 4-2-3-1 για να χωρέσει Ιγκουαϊν, Ντιμπάλα, Μάντζουκιτς και Κουαντράδο στην ενδεκάδα «βαφτίζοντας» εξάρι τον επιτελικό Πιάνιτς. Έτσι εκμεταλευόμενος και το αριθμητικό του πλεονέκτημα απέναντι στην Πόρτο, έκλεισε τους «Δράκους» στο μισό γήπεδα αργά και …βασανιστικά και καθάρισε τη νίκη με τις αλλαγές του Πιάτσα και Ντάνι Αλβες (ο τελευταίος σκόραρε με το … αριστερό μετά την σέντρα του αριστεροπόδαρου Αλεξ Σάντρο με το …δεξί!) ευχόμενος τα αστέρια του να βάλουν τα …μεγάλα σουτ στα κρίσιμα παιχνίδια που θα έρθουν από εδώ και πέρα στο Champions League.
Για το ζευγάρι Λέστερ – Σεβίλλη, αναμφίβολα όλα είναι ανοιχτά για τη ρεβάνς στο “King Power Stadium” μετά το 2-1 στην Ανδαλουσία με το σκορ να μένει σε αυτά τα επίπεδα κυρίως λόγω του σχεδόν …συγκλονιστικού Κάσπερ Σμάιχελ. Παρά τη μείωση του σκορ από τον Βάρντι, οι Σεβιγιάνοι του Χόρχε Σαμπαόλι έχουν έστω και μισό τοις εκατό παραπάνω πιθανότητες για την οκτάδα. Ομάδα ….εθισμένη στις προκρίσεις σε διπλά νοκ άουτ, έχει 12/12 τέτοιες την τελευταία τριετία όπου πανηγύρισε τα αντίστοιχα Europa League. Αν έχουν αντιρρήσεις οι Μαχρέζ και Σλιμανί θα πρέπει να τις …εκφράσουν στην ρεβάνς…