Απόψε, στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν, Τσέλσι και Άρσεναλ θα διεκδικήσουν τρόπαιο του Γιουρόπα Λιγκ.
Και μάλιστα για πρώτη φορά στην ιστορία, και οι 4 φιναλίστ των δύο ευρωπαϊκών διοργανώσεων προέρχονται από την ίδια χώρα. Στην προκειμένη περίπτωση από την Αγγλία.
Είναι η δεύτερη φορά που θα δούμε αγγλικό εμφύλιο στο Γιουρόπα Λιγκ, ή στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Η προηγούμενη χρονιά ήταν στον πρώτο τελικό της διοργάνωσης το 1972 μεταξύ Τότεναμ και Γουλβς. Τα “σπιρούνια” είχαν κερδίσει σε διπλούς αγώνες με 3-1.
Ο τελικός θα διεξαχθεί στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μπακού στο Αζερμπαϊτζάν. Θα είναι πρωτοφανές ένα τέτοιο παιχνίδι να διεξαχθεί ένα από τα πιο μακρινά γεωγραφικά μέλη της UEFA. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ο τελικός θα διεξαχθεί στις 23:00 τοπική ώρα, η πιο προχωρημένη από όλους τους τελικούς.
Μάλιστα το Αζερμπαϊτζάν αμφισβητείται για το αν ανήκει στην Ευρώπη, καθώς βρίσκεται στα σύνορα της Ανατολικής Ευρώπης και της Δυτικής Ασίας.
Τσέλσι…
Η Τσέλσι, θα παίξει στον 6ο τελικό συνολικά και 2ο στο Γιουρόπα Λιγκ, ενώ θα διεκδικήσει το επίσης 2ο τρόπαιό της στη διοργάνωση και 5ο συνολικά. Μέχρι τώρα έχει 2 τελικούς και 1 τρόπαιο στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά και 2 στο Κύπελλο Κυπελλούχων και έναν στο Γιουρόπα Λιγκ, νικηφόρους.
Το 1971, παίζει τον πρώτο της τελικό, αυτόν του Κυπέλλου Κυπελλούχων, ο οποίος διεξήχθη στο Στάδιο Καραϊσκάκη. Αντιμετώπισε τη Ρεάλ Μαδρίτης και αναδείχθηκαν ισόπαλοι 1-1. Επειδή δεν υπήρχαν ακόμη τα πέναλτι, δύο ημέρες μετά έγινε επαναληπτικός, στον οποίο η Τσέλσι επικράτησε με 2-1 και πήρε το τρόπαιο στο Λονδίνο.
Το 1998 στη Στοκχόλμη και πάλι στο Κύπελλο Κυπελλούχων (προτελευταίο τελικό πριν την κατάργησή του), επανέλαβε τον προ 27ετίας θρίαμβό της. Αυτή τη φορά επί της Στουτγάρδης με 2-1.
Το 2008 έπαιξε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, κόντρα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στη Μόσχα, αλλά μετά το 1-1 του κανονικού αγώνα, δεν στάθηκε τυχερή στα πέναλτι και με 6-5 έχασε το τρόπαιο.
Τέσσερα χρόνια μετά, το 2012 η κατάληξη ήταν διαφορετική. Στον τελικό ξανά του Τσάμπιονς Λιγκ, αντιμετώπισε στο Μόναχο την «γηπεδούχο» Μπάγερν. Σε ένα συγκλονιστικό παιχνίδι, οι Λονδρέζοι ισοφάρισαν στο τέλος σε 1-1, πήγαν το ματς στα πέναλτι και αυτή τη φορά η τύχη ήταν με το μέρος τους, καθώς με 4-3 το σήκωσαν.
Την επόμενη χρονιά, έκαναν back-2-back στους ευρωπαϊκούς τίτλους, με το Γιουρόπα Λιγκ αυτή τη φορά. Και μάλιστα έγινε η πρώτη ομάδα που το έκανε με τη συγκεκριμένη σειρά, καθώς σε όλες τις προηγούμενες παρόμοιες περιπτώσεις, το Τσάμπιονς Λιγκ ήταν το δεύτερο. Στο Άμστερνταμ λοιπόν, κατέκτησε το πρώτο Γιουρόπα Λιγκ της ιστορίας της με 2-1 κόντρα στη Μπενφίκα. Και μπήκε στο κλειστό κλαμπ των ομάδων που έχουν κατακτήσει και τα 3 ευρωπαϊκά τρόπαια.
…εναντίον Άρσεναλ
Η Άρσεναλ από την άλλη θα παίξει στον τέταρτο τελικό της ιστορίας της και δεύτερο στη συγκεκριμένη διοργάνωση, ενώ διεκδικεί το πρώτο της τρόπαιο. Η πρώτη φορά ήταν το 1980, όταν στο Χέιζελ των Βρυξελλών, οι Λονδρέζοι μετά το 0-0 κόντρα στη Βαλένθια, «λύγισαν» με 5-4 στη διαδικασία των πέναλτι.
Στη συνέχεια, 2000, βρέθηκε στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ απέναντι στην Γαλατάσαραϊ στο “Parken Stadium” της Κοπεγχάγης. Ο αγώνας έληξε 0-0 στην κανονική του διάρκεια και στην παράταση, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στη διαδικασία των πέναλτι. Εκεί, Σούκερ και Βιεϊρά έχασαν δύο με αποτέλεσμα οι Τούρκοι να αναδειχθούν νικητές νικώντας με 4-1.
Στο Τσάμπιονς Λιγκ, η Άρσεναλ έφτασε στον τελικό το 2006 με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα στο “Σταντ Ντε Φρανς” του Παρισιού. Οι “μπλαουγκράνα” κέρδισαν με 2-1 με γκολ των Ετό και Μπελέτι και τον Κάμπελ για τους “κανονιέρηδες”. Το παιχνίδι στράβωσε από νωρίς για τους “κανονιέρηδες”, αφού αποβλήθηκε στο 18ο λεπτό ο Λέμαν (στην πρώτη αποβολή σε τελικό) και έτσι ο Τιερί Ανρί δεν μπόρεσε να σηκώσει το τρόπαιο μπροστά στους συμπατριώτες του.
Ωστόσο για να είμαστε ακριβείς, για την Άρσεναλ θα είναι ο 5ος της τελικός, καθώς το 1970 είχε κατακτήσει το Κύπελλο Εκθέσεων (ήττα 3-1 και νίκη 3-0 επί της Άντερλεχτ). Ωστόσο τη συγκεκριμένη διοργάνωση η ΟΥΕΦΑ δεν την αναγνωρίζει.
Σωκράτης Παπασταθόπουλος, ο… 15ος
Ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος της Άρσεναλ, πρόκειται να γίνει ο 3ος Έλληνας παίκτης που θα αγωνιστεί σε τελικό Γιουρόπα Λιγκ και ο 15ος συνολικά που θα παίξει σε ευρωπαϊκό τελικό.
Μάλιστα από τους προηγούμενους, κανένας δεν έχει πανηγυρίσει το τρόπαιο, κάτι που θα είναι ο πρώτος αν το καταφέρει. Επιπλέον, θα έχουμε ελληνική εκπροσώπηση σε δεύτερο συνεχόμενο τελικό.
Οι πρώτοι ήταν οι 11 του Παναθηναϊκού στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1971, όταν ηττήθηκαν με 2-0 από τον Άγιαξ στο Γουέμπλεϊ.
Ήταν οι: Τάκης Οικονομόπουλος, Γιάννης Τομαράς, Άνθιμος Καψής, Φραγκίσκος Σούρπης, Αριστείδης Καμάρας, Γιώργος Βλάχος, Κώστας Ελευθεράκης, Χάρης Γραμμός, Αντώνης Αντωνιάδης, Μίμης Δομάζος, Τότης Φυλακούρης. Μάλιστα, ο Φέρεντς Πούσκας δεν είχε κάνει αλλαγές και έτσι αγωνίστηκαν οι αρχικοί 11 σε όλο το 90λεπτο.
Χρειάστηκε να περάσουν 33 χρόνια και να φτάσουμε στο 2004 για να δούμε ξανά Έλληνα παίκτη σε τελικό. Ο Άκης Ζήκος με τη φανέλα της Μονακό αντιμετωπίζει στο Γκελζενκίρχεν της Γερμανίας την Πόρτο αλλά ηττάται με 3-0. Ο Έλληνας μέσος αγωνίστηκε σε όλο το 90λεπτο.
Το 2009, ο Αλέξανδρος Τζιόλης αγωνίζεται με τη Βέρντερ Βρέμης στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ στην Κωνσταντινούπολη και ηττάται στην παράταση με 2-1 από τη Σαχτάρ Ντόνετσκ. Ο ίδιος περνάει στο ματς στο 103’, ενώ η ομάδα του είναι ήδη πίσω στο σκορ το οποίο δεν άλλαξε. Μάλιστα, ο Τζιόλης στο πρώτο μισό της σεζόν αγωνιζόταν στον Παναθηναϊκό, που στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ πήρε την πρόκριση, αφήνοντας στην 3η θέση και το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ την Βέρντερ. Το χειμώνα πήρε μεταγραφή στην ομάδα της Βρέμης και με αυτήν έφτασε ως τον τελικό.
Πέρυσι, ο Κώστας Μήτρογλου έγινε ο 3ος (ή 14ος) που έπαιξε σε τελικό. Φορώντας τη φανέλα της Μαρσέιγ, στον τελικό της Λυών ηττήθηκε με 3-0 από την Ατλέτικο Μαδρίτης. Ο Έλληνας φορ πέρασε στο ματς στο 74ο λεπτό.
Φέτος, εκτός από τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο, στο ρόστερ της Άρσεναλ βρίσκεται και ο Ντίνος Μαυροπάνος, ωστόσο δεν βρίσκεται στην ευρωπαϊκή λίστα και έτσι δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής.
Και… μιας και αναφερθήκαμε σε Έλληνες, δεν είναι μόνο οι ποδοσφαιριστές που έχουν συμμετάσχει σε τελικούς, αλλά και οι διαιτητές. Δύο φορές λοιπόν, ο “άρχοντας” της αναμέτρησης ήταν Έλληνας. Το 1973, ήταν ο Χρήστος Μίχας στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων στο Καυτανζόγλειο Στάδιο, όταν η Μίλαν το κατέκτησε επικρατώντας 1-0 της Λιντς. Το 1989 στο πρώτο ματς του διπλού τελικού του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, η Νάπολι του Ντιέγκο Μαραντόνα υποδέχεται τη Στουτγάρδη και κερδίζει με 2-1, με τον Μάκη Γερμανάκο να το διευθύνει.
Οι τελικοί
Χρονιά | Πόλη | Αγώνας |
Κύπελλο Εκθέσεων | ||
1958 | Λονδίνο, Βαρκελώνη | Μικτή Λονδίνου-Μπαρτσελόνα 2-2 0-6 |
1960 | Μπέρμιγχαμ, Βαρκελώνη | Μπέρμιγχαμ-Μπαρτσελόνα 0-0 1-4 |
1961 | Μπέρμιγχαμ, Ρώμη | Μπέρμιγχαμ-Ρόμα 2-2 0-2 |
1962 | Βαλένθια, Βαρκελώνη | Βαλένθια-Μπαρτσελόνα 6-2 1-1 |
1963 | Ζάγκρεμπ, Βαλένθια | Ντιναμό Ζάγκρεμπ-Βαλένθια 1-2 0-2 |
1964 | Σαραγόσα, Βαλένθια | Σαραγόσα-Βαλένθια 2-1 |
1965 | Τορίνο, Βουδαπέστη | Γιουβέντους-Φερεντσβάρος 0-1 |
1966 | Βαρκελώνη, Σαραγόσα | Μπαρτσελόνα-Σαραγόσα 0-1 4-2 |
1967 | Ζάγκρεμπ, Λιντς | Ντιναμό Ζάγκρεμπ-Λιντς 2-0 0-0 |
1968 | Λιντς, Βουδαπέστη | Λιντς-Φερεντσβάρος 1-0 0-0 |
1969 | Νιούκαστλ, Βουδαπέστη | Νιούκαστλ-Ουίπεστ 3-0 3-2 |
1970 | Βρυξέλλες, Λονδίνο | Άντερλεχτ-Άρσεναλ 3-1 0-3 |
1971 | Τορίνο, Λιντς | Γιουβέντους-Λιντς 2-2 1-1 |
Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | ||
1972 | Γουλβερχάμπτον, Λονδίνο | Γούλβς-Τότεναμ 1-2 1-1 |
1973 | Λίβερπουλ, Μενχενγκλάντμπαχ | Λίβερπουλ-Γκλάντμπαχ 3-0 0-2 |
1974 | Λονδίνο, Ρότερνταμ | Τότεναμ-Φέγενορντ 2-2 0-2 |
1975 | Ντίσελντορφ, Ενσέντε | Γκλάντμπαχ-Τβέντε 0-0 5-1 |
1976 | Λίβερπουλ, Μπριζ | Λίβερπουλ-Μπρίζ 3-2 1-1 |
1977 | Τορίνο, Μπιλμπάο | Γιουβέντους-Ατλέτικ Μπιλμπάο 1-0 1-2 |
1978 | Μπαστιά, Αϊντχόφεν | Μπαστιά-Αϊντχόφεν 0-0 0-3 |
1979 | Βελιγράδι, Ντίσελντορφ | Ερυθρός Αστέρας-Γκλάντμπαχ 1-1 0-1 |
1980 | Μενχενγκλάντμπαχ, Φρανκφούρτη | Γκλάντμπαχ-Άιντραχτ Φρανκφούρτης 3-2 0-1 |
1981 | Ίπσουιτς, Άμστερνταμ | Ίπσουιτς-Άλκμααρ 3-0 2-4 |
1982 | Γκέτεμποργκ, Αμβούργο | Γκέτεμποργκ-Αμβούργο 1-0 3-0 |
1983 | Βρυξέλλες, Λισσαβώνα | Άντερλεχτ-Μπενφίκα 1-0 1-1 |
1984 | Βρυξέλλες, Λονδίνο | Άντερλεχτ-Τότεναμ 1-1 1-1 (3-4 πεν) |
1985 | Σεκεσφεχέρβαρ, Μαδρίτη | Βιντεότον-Ρεάλ Μαδρίτης 0-3 1-0 |
1986 | Μαδρίτη, Δυτικό Βερολίνο | Ρεάλ Μαδρίτης-Κολωνία 5-1 0-2 |
1987 | Γκέτεμποργκ, Νταντί | Γκέτεμποργκ-Νταντί Γιουνάϊτεντ 1-0 1-1 |
1988 | Βαρκελώνη, Λεβερκούζεν | Εσπανιόλ-Λεβερκούζεν 3-0 0-3 (2-3 πεν) |
1989 | Νάπολι, Στουτγκάρδη | Νάπολι-Στουτγκάρδη 2-1 3-3 |
1990 | Τορίνο, Αβελίνο | Γιουβέντους-Φιορεντίνα 3-1 0-0 |
1991 | Μιλάνο, Ρώμη | Ίντερ-Ρόμα 2-0 0-1 |
1992 | Τορίνο, Άμστερνταμ | Τορίνο-Άγιαξ 2-2 0-0 |
1993 | Ντόρτμουντ, Τορίνο | Ντόρτμουντ-Γιουβέντους 1-3 0-3 |
1994 | Βιέννη, Μιλάνο | Καζινό Σάλτσμπουργκ-Ίντερ 0-1 0-1 |
1995 | Πάρμα, Μιλάνο | Πάρμα-Γιουβέντους 1-0 1-1 |
1996 | Μόναχο, Μπορντό | Μπάγερν Μονάχου-Μπορντό 2-0 3-1 |
1997 | Γκελζενκίρχεν, Μιλάνο | Σάλκε-Ίντερ 1-0 0-1 (4-1 πεν) |
1998 | Παρίσι | Ίντερ-Λάτσιο 3-0 |
1999 | Μόσχα | Πάρμα-Μαρσέιγ 3-0 |
2000 | Κοπεγχάγη | Γαλατασαράι-Άρσεναλ 0-0 (4-1 πεν) |
2001 | Ντόρτμουντ | Λίβερπουλ-Αλαβές 4-4 (5-4 παρ) |
2002 | Ρότερνταμ | Φέγενορντ-Ντόρτμουντ 3-2 |
2003 | Σεβίλλη | Σέλτικ-Πόρτο 2-2 (2-3 παρ) |
2004 | Γκέτεμποργκ | Βαλένθια-Μαρσέιγ 2-0 |
2005 | Λισαβόνα | ΤΣΣΚΑ Μόσχας-Σπόρτιγκ Λισσαβώνας 3-1 |
2006 | Αϊντχόβεν | Σεβίλλη-Μίντλεσμπρο 4-0 |
2007 | Γλασκώβη | Σεβίλλη-Εσπανιόλ 1-1 (2-2 παρ) (3-1 πεν) |
2008 | Μάντσεστερ | Ζενίτ-Ρέιντζερς 2-0 |
2009 | Κωνσταντινούπολη | Σαχτάρ Ντόνεσκ-Βέρντερ Βρέμης 2-0 |
Γιουρόπα Λιγκ | ||
2010 | Αμβούργο | Ατλέτικο Μαδρίτης-Φούλαμ 0-0 (1-0 παρ) |
2011 | Δουβλίνο | Πόρτο-Μπράγκα 1-0 |
2012 | Βουκουρέστι | Ατλέτικο Μαδρίτης-Αθλέτικ Μπιλμπάο 3-0 |
2013 | Άμστερνταμ | Τσέλσι-Μπενφίκα 2-1 |
2014 | Τορίνο | Σεβίλλη-Μπενφίκα 0-0 (4-2 πεν) |
2015 | Βαρσοβία | Σεβίλλη-Ντνίπρο 3-2 |
2016 | Βασιλεία | Σεβίλλη-Λίβερπουλ 3-1 |
2017 | Στοκχόλμη | Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Άγιαξ 2-0 |
2018 | Λυών | Ατλέτικο Μαδρίτης-Μαρσέιγ 3-0 |
Οι κατακτήσεις
Ομάδα | Κυπ. | Φιν. | Χρονιές Κατάκτησης | Χρονιές Φιναλίστ |
Σεβίλλη | 5 | – | 2006, 2007, 2014, 2015, 2016 | |
Γιουβέντους | 3 | 1 | 1977, 1990, 1993 | 1995 |
Ίντερ | 3 | 1 | 1991, 1994, 1998, | 1997 |
Λίβερπουλ | 3 | 1 | 1973, 1976, 2001 | 2016 |
Ατλέτικο Μαδρίτης | 3 | – | 2010, 2012, 2018 | |
Γκλάντμπαχ | 2 | 2 | 1975, 1979 | 1973, 1980 |
Τότεναμ | 2 | 1 | 1972, 1984 | 1974 |
Φέγενορντ | 2 | – | 1974, 2002 | |
Γκέτεμποργκ | 2 | – | 1982, 1987 | |
Ρεάλ Μαδρίτης | 2 | – | 1985, 1986 | |
Πάρμα | 2 | – | 1995, 1999 | |
Πόρτο | 2 | – | 2003, 2011 | |
Άντερλεχτ | 1 | 1 | 1983 | 1984 |
Άγιαξ | 1 | 1 | 1992 | 2017 |
Αϊντχόβεν | 1 | – | 1978 | |
Άιντραχτ Φρανκφούρτης | 1 | – | 1980 | |
Ίπσουιτς | 1 | – | 1981 | |
Μπάγερ Λεβερκούζεν | 1 | – | 1988 | |
Νάπολι | 1 | – | 1989 | |
Μπάγερν Μονάχου | 1 | – | 1996 | |
Σάλκε | 1 | – | 1997 | |
Γαλατασαράι | 1 | – | 2000 | |
Βαλένθια | 1 | – | 2004 | |
ΤΣΣΚΑ Μόσχας | 1 | – | 2005 | |
Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης | 1 | – | 2008 | |
Σαχτάρ Ντόνετσκ | 1 | – | 2009 | |
Τσέλσι | 1 | – | 2013 | |
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ | 1 | – | 2017 | |
Μπενφίκα | – | 3 | 1983, 2013, 2014 | |
Μαρσέιγ | – | 3 | 1999, 2004, 2018 | |
Εσπανιόλ | – | 2 | 1988, 2007 | |
Μπορούσια Ντόρτμουντ | – | 2 | 1993, 2002 | |
Αθλέτικ Μπιλμπάο | – | 2 | 1977, 2012 | |
Γούλβς | – | 1 | 1972 | |
Τβέντε | – | 1 | 1975 | |
Κλάμπ Μπρίζ | – | 1 | 1976 | |
Μπαστιά | – | 1 | 1978 | |
Ερυθρός Αστέρας | – | 1 | 1979 | |
Άλκμααρ | – | 1 | 1981 | |
Αμβούργο | – | 1 | 1982 | |
Βιντεότον | – | 1 | 1985 | |
Κολωνία | – | 1 | 1986 | |
Νταντί Γιουνάιτεντ | – | 1 | 1987 | |
Στουτγκάρδη | – | 1 | 1989 | |
Φιορεντίνα | – | 1 | 1990 | |
Ρόμα | – | 1 | 1991 | |
Τορίνο | – | 1 | 1992 | |
Σάλτσμπουργκ | – | 1 | 1994 | |
Μπορντό | – | 1 | 1996 | |
Λάτσιο | – | 1 | 1998 | |
Άρσεναλ | – | 1 | 2000 | |
Αλαβές | – | 1 | 2001 | |
Σέλτικ | – | 1 | 2003 | |
Σπόρτιγκ Λισαβώνας | – | 1 | 2005 | |
Μίντλεσμπρο | – | 1 | 2006 | |
Ρέιντζερς | – | 1 | 2008 | |
Βέρντερ Βρέμης | – | 1 | 2009 | |
Φούλαμ | – | 1 | 2010 | |
Μπράγκα | – | 1 | 2011 | |
Ντνίπρο | – | 1 | 2015 |
*Δεν συμπεριλαμβάνονται οι κατακτήσεις του Κυπέλλου Εκθέσεων, καθώς δεν αναγνωρίζεται από την ΟΥΕΦΑ, παρά μόνο από τη ΦΙΦΑ.
– Στην ιστορία του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ/Γιουρόπα Λιγκ, υπάρχουν 4 ομάδες που έχουν κάνει “τρεμπλ”. Δηλαδή πρωτάθλημα και κύπελλο στη χώρα τους και το Γιουρόπα Λιγκ:
Γκέτεμποργκ 1982
Γαλατασαράι 2000
ΤΣΣΚΑ Μόσχας 2005
Πόρτο 2003, 2011
– Οι πιο πολλές ομάδες της ίδιας χώρας που συμμετείχαν την ίδια χρονιά στη διοργάνωση, ήταν οι γαλλικές το 1997-98. Το Στρασβούργο και η Μετζ ως νικήτρια και φιναλίστ αντίστοιχα του Λιγκ Καπ (το Κύπελλο Κυπελλούχων υπήρχε ακόμη), η Ναντ και η Μπορντό ως 3η και 4η αντίστοιχα του πρωταθλήματος και οι Οσέρ, Μπαστιά και Λιόν ως νικήτριες του Κυπέλλου Ιντερτότο.
– Μόνο δύο ομάδες έχουν κατακτήσει τη διοργάνωση δύο ή περισσότερες συνεχόμενες χρονιές: η Ρεάλ Μαδρίτης (1985, 1986) και η Σεβίλλη (2006, 2007 και 2014, 2015, 2016).
– Οι χώρες που ομάδες τους κατέκτησαν συνεχόμενα τρόπαια είναι η Ιταλία μεταξύ 1989 και 1991 (Νάπολι, Γιουβέντους και Ίντερ) και μεταξύ 1993 και 1995 (Γιουβέντους, Ίντερ και Πάρμα) και η Ισπανία την τριετία 2014-2016 (η Σεβίλλη).
– Υπάρχουν μέχρι στιγμής 5 παίκτες που έχουν σκοράρει σε 2 διαφορετικούς τελικούς, είτε με την ίδια είτε με διαφορετικές ομάδες. Είναι ο Στέφαν Πέτερσον με τη Γκέτεμποργκ το 1987 και τον Άγιαξ το 1992, ο Βιμ Γιονκ με την Ίνερ το 1992 και 1994, ο Ιβάν Ζαμοράνο με την Ίντερ το 1997 και το 1998, ο Φρέντερικ Κανουτέ με τη Σεβίλλη το 2006 και το 2007 και ο Ρανταμέλ Φαλκάο με την Πόρτο το 2011 και την Ατλέτικο Μαδρίτης το 2012.
– Μονάχα 3 άνθρωποι έχουν κατακτήσει το τρόπαιο τόσο ως παίκτες όσο και ως προπονητές. Πρόκειται για τον Ντίνο Τζοφ (ως παίκτης το 1977, ως προπονητής το 1990, αμφότερα με τη Γιουβέντους), τον Χουμπ Στέφενς (ως παίκτης το 1978 με την Αϊντχόφεν, ως προπονητής το 1997 με τη Σάλκε) και ο Ντιέγκο Σιμεόνε (ως παίκτης το 1998 με την Ίντερ, ως προπονητής με την Ατλέτικο Μαδρίτης το 2012 και το 2018).
– Μάλιστα, ο Ντιέγκο Σιμεόνε είναι ο μοναδικός μη ευρωπαίος προπονητής που το έχει κατακτήσει.
Μπορείτε να δοκιμάσετε τις γνώσεις σας στους τελικούς του Europa League στο κουίζ του Kingsport.gr