Ελλάδα- Ιταλία: Παλαιολιθική εποχή vs Ποδοσφαιρικός πολιτισμός
Ο Δημήτρης Μαγγανάρης γράφει στο προσωπικό του blog στο Kingsport.gr, για το πώς έζησε την Εθνική Ιταλίας από κοντά, για τον ποδοσφαιρικό πολιτισμό και τον επαγγελματισμό των Ιταλών, σε σχέση με την… παλαιολιθική εποχή και την κατάντια των Ελλήνων!
Όλοι ασχολούνται για το ποιος φταίει για την τωρινή «κατάντια» της Εθνικής Ελλάδος, πετώντας ο ένας στον άλλον το …καυτό μπαλάκι της αποτυχίας. Η απάντηση είναι απλή… ΟΛΟΙ! ΕΠΟ, ομοσπονδία, παράγοντες, προπονητές, ομάδες, φίλαθλοι… ΟΛΟΙ. Αυτή την εικόνα έχουμε τόσα χρόνια… τόσο στην Εθνική, όσο και στη Σούπερ λιγκ. Πάντως δεν θέλω να αναλύσω την ποδοσφαιρική εικόνα της Ελλάδας, γιατί πολύ απλά αυτό το ποδόσφαιρο μας αξίζει σαν χώρα, από τον μικρότερο μέχρι τον μεγαλύτερο. Όταν όλοι οι ποδοσφαιριστές βάζουν το ΕΓΩ, την καριέρα τους και την ομάδα τους, πάνω από το εθνόσημο, (αρκετά χρόνια τώρα…), τότε μην περιμένουμε διακρίσεις και θετικά αποτελέσματα.
Όπως τόνισα όμως, ο λόγος αυτού του άρθρου δεν είναι η Εθνική Ελλάδας, αλλά η εθνική Ιταλίας! Ο επαγγελματισμός, η συμπεριφορά τους από τους παίκτες, το staff μέχρι τους δημοσιογράφους κλπ μπροστά και πίσω από τις κάμερες, με έκαναν να αναθεωρήσω για πολλά πράγματα (σε όλους τομείς)… και να διαπιστώσω ότι βρισκόμαστε εκατομμύρια χρόνια πίσω!
Επαγγελματίες ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στις μεγαλύτερες ομάδες του κόσμου, όπως Γιουβέντους, Τσέλσι, Ρόμα, Ίντερ, Παρί ΣΖ κλπ… Παίκτες που τους βλέπουμε μόνο από την τηλεόραση, είχα την τύχη να τους «ζήσω» και να συνομιλήσω έστω και λίγο με τον καθένα… Λίγα λεπτά μου ήταν αρκετά για να καταλάβω πάρα πολλά, να με κάνουν να κερδίσω (νέα και απλά στο νου) πράγματα και να μου κάνουν εντύπωση… τα οποία θα μοιραστώ μερικά μαζί σας.
Το Finally του Κιελίνι
Πρώτα από όλα ο Κιελίνι, αρχηγός Εθνικής Ιταλίας και της Γιουβέντους, από τους καλύτερους αμυντικούς του κόσμου, είναι ο πρωταγωνιστής του θέματος! Την πρώτη μέρα τον πέτυχα τις σκάλες του ΟΑΚΑ, πρόλαβα να συζητήσουμε, να βγάλουμε μία φωτογραφία… και λέω πρόλαβα, γιατί συνάδελφος που πήγε να βγάλει και αυτός μια αναμνηστική φωτογραφία, έπεσε στους κλασσικούς Ελληνάρες (που το παίζουνε μπράβοι και εξουσία) να τον απωθούν, με τον Κιελίνι να τους κοιτάζει και να γελάει με τη συμπεριφορά-χάλια τους, ενώ ο ίδιος ήθελε… Ίδια συμπεριφορά και περιστατικό και στην συνέντευξη τύπου.
Μετά από 2 ώρες, την ώρα αποχώρησης της Ιταλίας από το ΟΑΚΑ και στο τέλος της προπόνησης, ο Κιελίνι βγαίνοντας από τα αποδυτήρια, είδε τον συνάδελφο δημοσιογράφο και ήρθε από μόνος του(!), τον έπιασε αγκαλιά και του είπε να βγάλουν φωτογραφία, χαμογελώντας και λέγοντας: “Finally” (Επιτέλους)!
Τρομερή σκηνή αν αναλογιστούμε μία απλή κίνηση που έκανε, ένας επαγγελματίας αθλητής και να την συγκρίνουμε με Έλληνες παίκτες που φεύγουν τρέχοντας στο τέλος κάθε ματς.. σαν κυνηγημένοι!
Στη συνέχεια έκατσε και συνομίλησε μαζί μας, όσο περίμενε τον συμπαίκτη του τον Μπονούτσι. Του ευχήθηκα την κατάκτηση του Champions league με τη Γιουβέντους, με τον ίδιο να μου απαντάει «Μακάρι, με το καλό να έρθει… Ευχαριστώ!».
Με τον ερχομό του Μπονούτσι, μας τράβηξε την προσοχή, η σέλφι των Ιταλών δημοσιογράφων με τους δύο πύργους της άμυνας της Γιούβε. Εμείς τους κοιτάζαμε με απορία και αναρωτιόμασταν για την απλότητα που είχαν και το πόσο κοινωνικοί είναι.
Ο …γάτος του Φλορέντσι
Ο επόμενος αρχηγός της Ρόμα, ο Αλεσάντρο Φλορέντσι ερχόμενος σε εμάς, του τράβηξε την προσοχή ένας αδέσποτος γάτος, τον οποίο κυνηγούσε μέχρι να τον βγάλει φωτογραφία, φωνάζοντας “ooo El gato!” Εμείς… το μόνο που κάναμε ήταν να τον βλέπουμε να τον κυνηγάει… στα χορτάρια του ΟΑΚΑ. Τελικά τα κατάφερε!
Ο κύριος Μαντσίνι και η ατάκα για το μαλλί!
Ο προπονητής της εθνικής Ιταλίας, Ρομπέρτο Μαντσίνι, βγαίνοντας από τα αποδυτήρια, είχε το τηλέφωνο στο αυτί… Μόλις είδαμε την σκηνή αυτή, λέμε «εντάξει, γνωστό το κόλπο για να μας αποφύγει!»… όμως τελικά μας διέψευσε!
Ακούγοντας έναν δημοσιογράφο να του φωνάζει «Mr Mancini», ο Ιταλός coach του έκανε νόημα να περιμένει, μέχρι να τελειώσει το τηλεφώνημά του. Τελικά ήρθε, έκανε τις δηλώσεις στους Ιταλούς δημοσιογράφους και μου σχολίασε το μαλλί, καθώς το είδε πυκνό, σε σχέση με το δικό του που το είχε κουρέψει! (γέλια). Για όσους γνωρίζουν γνωστή η… φράντζα του Μαντσίνι από το παρελθόν!
Η φινέτσα του Ιμόμπιλε και η ντροπαλότητα του Κιν
Ένα από τα ταλέντα που θα πρωταγωνιστήσουν στο μέλλον στην Ιταλία και στη Γιούβε, είναι ο Μόιζε Κιν. Πέρα από το ταλέντο του, αυτό που μας κέρδισε ήταν η ντροπαλότητα του! 19 χρονών θα πει κάποιος… αλλά αντί να έχει καβαλήσει καλάμι, εμφανίστηκε ντροπαλός και ευγενικός! Ο αστέρας της Λάτσιο, Τσίρο Ιμόμπιλε είχε το πιο «φινετσάτο» στυλ και με το που εμφανίστηκε, έγινε αμέσως αισθητή η παρουσία του!
Η απλότητα και το… Grazie των Ελ Σαραουί, Συρίγου, Κριστάντε, Μπελότι και Κουαλιαρέλα
Χαρακτηριστικό όλων των Ιταλών, αλλά κυρίως αυτών των τεσσάρων ήταν ότι μόλις βγάζαμε φωτογραφία, έλεγαν στο τέλος “Grazie”! Δεν προλαβαίναμε να το πούμε εμείς και μας προλάβαιναν αυτοί! Παίκτες που είναι ονόματα, με φήμη, πέρα από τα παχυλά συμβόλαια (Ελ Σαραουί και Συρίγου), πρώτοι σκόρερ στη Serie A (Κουαλιαρέλα και Μπελότι), σε κέρδιζε η απλότητά τους και η συμπεριφορά τους. Απλά ευγένεια και σωστή συμπεριφορά.. Σπάνιο χαρακτηριστικό για Έλληνα ποδοσφαιριστή.
Το ‘’παρεάκι’’ Ινσίνιε- Βεράτι
Οι δύο αστέρες της Ιταλίας ήταν παντού μαζί… Στο πούλμαν μαζί, ξενοδοχείο το ίδιο, προπόνηση επίσης, έφυγαν και μαζί, Όπως φάνηκε κιόλας είναι και τα πειρακτήρια της ‘’squadra azzurra’’.
ΥΓ: Τυχεροί οι Ιταλοί δημοσιογράφοι που κάθε Σ/Κ βλέπουν Serie A, σε σχέση με εμάς που βλέπουμε …κάτι σαν ποδόσφαιρο στη Σούπερ λιγκ.