Ο Βασίλης Πολυχρονόπουλος γράφει στο Kingsport.gr για την… περιρρέουσα ατμόσφαιρα που υπάρχει σχετικά με τον σχεδιασμό της ΑΕΚ, αλλά και για την ιστορική μεταγραφή του συλλόγου.
Μπορεί να είναι αρκετά νωρίς και η Ένωση να έχει πολύ χρόνο μπροστά της, ώστε να κάνει τις κατάλληλες κινήσεις, όσον αφορά τον μεταγραφικό σχεδιασμό της, ειδικότερα στην Ελλάδα, οι απαιτήσεις και τα παράπονα των φίλων της ομάδας έχουν ξεκινήσει… προ πολλού.
Αρχικά, χθες (30/7) πραγματοποιήθηκε η υψηλότερη πώληση στην ιστορία του συλλόγου, η παραχώρηση του Βασίλη Μπάρκα στη Σέλτικ. Από αυτή την ιστορική μεταγραφή η ΑΕΚ θα βάλει στο ταμείο της 5 εκατ. ευρώ, που μαζί με κάποια μπόνους μπορούν να φτάσουν στα 6 εκατ.
Ωστόσο, η πλειονότητα του κόσμου αντί να αναλογιστεί ότι η ακριβότερη πώληση στην ιστορία του συλλόγου έχει την υπογραφή του Δημήτρη Μελισσανίδη, καθώς ο παίκτης αποκτήθηκε το 2016 έναντι 600 χιλιάδων ευρώ, έπειτα από προσωπική του απόφαση, προτίμησε να αναλωθεί σε σχόλια όπως: «Τι θα κάνει με αυτά τα λεφτά ο προέδρος;».
Είναι λογικό ο κόσμος να έχει απαιτήσεις και να θέλει να ικανοποιηθούν τα “θέλω” του με γνώμονα το καλό της ομάδας που αγαπάει, όμως αυτό απέχει αρκετά από τα βιαστικά συμπεράσματα και τα πρώιμα παράπονα.
Η Ένωση έχει έναν τεχνικό διευθυντή, τον Ίλια Ίβιτς, ο όποιος μέσα σε ένα σχετικά μικρό χρονικό διάστημα έχει κάνει εξαιρετική δουλειά. Έφερε τον Μάσιμο Καρέρα στα μέσα της σεζόν, ο οποίος είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές που έχουν περάσει από τα Σπάτα τα τελευταία χρόνια, αλλά και τον Σιμάνσκι, που αποτελεί μια εξαιρετική επιλογή για την μεσαία γραμμή.
Ακόμα και την περίπτωση του Αραούχο την χειρίζεται πολύ σωστά, διότι παρά την λατρεία που υπάρχει προς το πρόσωπο του Αργεντινού από τους φίλους της ομάδας, τα 2.5 εκατομμύρια ευρώ που ζητάει η Λας Πάλμας είναι πάρα πολλά και μπορούν να αξιοποιηθούν καλύτερα.
Επιπλέον, ο Σέρβος τεχνικός διευθυντής έχει στα “ραντάρ” του ήδη αρκετές περιπτώσεις (Τόμοβιτς, Άρσενιτς, Πλάνιτς, Σοάρες), τις οποίες τις εξετάζει σε συνεργασία με τον Ιταλό τεχνικό.
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως δεν υπάρχει κάποια ένδειξη που να δημιουργεί αμφιβολίες ή αβεβαιότητα για τον τρόπο που λειτουργεί η ΑΕΚ από την στιγμή που έχει αυτούς του δύο ανθρώπους (Καρέρα, Ίβιτς), τους οποίους οφείλουν να τους εμπιστευτούν όλοι βάσει της δουλειάς που έχουν κάνει έως τώρα.
ΥΓ: Στα δικά μου τα μάτια οι ανάγκες ενίσχυσης της ομάδας είναι συγκεκριμένες. Οι “κιτρινόμαυροι” χρειάζονται ένα αριστερό μπακ, ένα ακόμα στόπερ σε περίπτωση που αποκτηθεί ο Βράνιες και ένα εξτρέμ. Φυσικά, όλα αυτά με την προϋπόθεση πως δεν θα υπάρξει κάποια “ηχηρή” αποχώρηση.
ΥΓ 2: Η εκτίμηση – απόφαση του συλλόγου είναι να μην προβεί σε μεταγραφή τερματοφύλακα, αλλά να καθιερώσει ως βασικό τον Τσιντώτα. Ο 27χρονος έχει αγωνιστεί στα πιο πολλά ματς πρωταθλήματος του 2018, όπου η Ένωση κατέκτησε τον τίτλο.
Φέτος, στα ματς που αγωνίστηκε στα πλέι οφ η εικόνα του ήταν τραγική, όμως είναι λογικό διότι πρόκειται για μια θέση που επηρεάζεται πολύ από την αγωνιστική απραξία, κάτι το οποίο ο Τσιντώτας το βίωσε στο έπακρο, καθώς είχε ελάχιστη παρουσία μέσα στην σεζόν.