Ο προπονητής του Γ.Σ. Περιστερίου, Αργύρης Πεδουλάκης μιλάει αποκλειστικά στο Kingsport.gr και στους Δημήτρη Μαγγανάρη και Θάνο Φωτόπουλο.
Ο ‘’αρχιτέκτονας” της φετινής ομάδας μιλάει για το Περιστέρι που έχει τραβήξει τα βλέμματα με την εκπληκτική της πορεία στην Α1, για τον επόμενο μεγάλο στόχο και αποκαλύπτει το μότο του ΓΣΠ.
Ο Έλληνας coach αναφέρεται στην επιστροφή του στον πάγκο της ομάδας, θυμάται την πρώτη φορά που προπόνησε και συγκρίνει τον παλιό Πεδούλακη με τον τωρινό. Ακόμη, αναλύει τη δουλειά που γίνεται στις ακαδημίες του συλλόγου και για το πόσο σημαντικές είναι για το μέλλον και εκφράζει τον θαυμασμό του για τον κόσμο της ομάδας.
Τέλος, μιλάει για την εθνική ομάδα και το ελληνικό μπάσκετ, για το τι απεχθάνεται και για την μίξη του ευρωπαϊκού μπάσκετ με το ΝΒΑ.
Αναλυτικά, η συνέντευξη του Αργύρη Πεδουλάκη στο Kingsport.gr:
‘’Tο επόμενο που έχουμε θέσει ως ομάδα, είναι να μπούμε στην 8αδα των playoffs’’
Η ομάδα του ΓΣΠ ξεκίνησε ονειρικά, ήταν κάτι που το περιμένατε και που πιστεύετε ότι οφείλεται;
«Εμείς έχουμε κάποιες αρχές, τις οποίες προσπαθήσαμε να βάλουμε μέσα στην ομάδα. Αργά ή γρήγορα θεωρώ και εκτιμούσαμε ότι έχουμε την εμπειρία από το παρελθόν και ότι αυτό θα μας οδηγούσε στο να είμαστε μια πολύ σεβαστή και αξιόμαχη ομάδα, ώστε να μπορούμε να διεκδικούμε παιχνίδια από ομάδες που έχουν ποιοτικότερο (εννοώντας ακριβότερο) ρόστερ».
Οι στόχοι σας έχουν αλλάξει για τη συνέχεια του πρωταθλήματος (Ευρώπη); Και αν ναι, ποιοι είναι αυτοί;
«Όταν ξεκινήσαμε, στόχος μας ήταν να σωθεί η ομάδα ως νεοφώτιστοι. Με το μπάτζετ που είχαμε, ήταν να σωθούμε. Αυτό το έχουμε πετύχει, οπότε ο επόμενος στόχος είναι μπροστά μας. Είμαι της φιλοσοφίας ότι το μακρύ ταξίδι, ξεκινάει από το πρώτο βήμα. Άρα βήμα-βήμα, το επόμενο που έχουμε θέσει ως ομάδα, είναι να μπούμε στην 8αδα των playoffs».
Είμαστε ένα βήμα πριν από το τέλος του πρώτου γύρου. Ένα σχόλιο για το πρωτάθλημα φέτος;
«Νομίζω ότι είναι δυνατότερο, με την έννοια ότι δεν υπάρχουν ομάδες που να έχουν οικονομικά προβλήματα και να έχουν θέματα παικτών (να φεύγουν). Είναι όλες μέσα στους στόχους, ανταγωνίζονται, προσπαθούν, αλλάζουν το ρόστερ τους, δίνουν χρήματα. Νομίζω ότι είναι πιο δυνατό φέτος το πρωτάθλημα. Υπάρχουν ομάδες, οι οποίες έχουν παγιωθεί, όπως είναι η ΑΕΚ, ο Προμηθέας, ο ΠΑΟΚ, ομάδες που διακρίνονται και στο ευρωπαϊκό επίπεδο».
‘’Το Slogan μας είναι ότι ‘’δεν θέλουμε καλό παίκτη, θέλουμε καλό συμπαίκτη’’
Ποια είναι τα στοιχεία που θέλετε να περάσετε στην ομάδα;
«Πρώτα από όλα θέλουμε να διασκεδάζουμε το παιχνίδι. Να θέλουμε να είμαστε καλά, να ερχόμαστε στη δουλειά. Το Slogan μας είναι ότι ‘’δεν θέλουμε καλό παίκτη, θέλουμε καλό συμπαίκτη’’, γιατί είμαστε λίγους μήνες μαζί. Τα στοιχεία που θέλουμε είναι χρησιμοποιούμε το μυαλό. Λέμε ότι ο πιο δυνατός μυς του ανθρώπου είναι το μυαλό. Να βάζουμε το μυαλό και στο αμυντικό και στο επιθετικό κομμάτι. Να είναι ένα στοχευόμενο μπάσκετ».
Νιώθετε «γεμάτος» με το υπάρχον ρόστερ; Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να προσθέσετε/φτιάξετε;
«Όχι, είμαστε καλά! Υπάρχουν παιδιά που έχουν ακόμα περιθώριο βελτίωσης και βελτιώνονται μήνα –μήνα. Είμαστε ευχαριστημένοι».
‘’Ευχαριστημένοι με τη δουλειά που γίνεται στις ακαδημίες- θα αποδώσει και θα φανεί μακροπρόθεσμα’’
Το Περιστέρι ανέκαθεν είχε καλές ακαδημίες. Δουλεύετε με αυτές και έχετε στόχο να αναδείξετε στο μέλλον κάποιους παίκτες;
«Εγώ είμαι υπεύθυνος για το παιδικό- εφηβικό. Οι συνεργάτες οι δικοί μου είναι προπονητές, ο ένας στο παιδικό, ο άλλος στο εφηβικό και παρακολουθούν τα παιδιά. Τέσσερις έφηβοι συμμετέχουν στην προπόνηση της πρώτη ομάδας. Έχει υπάρξει αγώνας που υπήρχαν τρεις έφηβοι στην 12αδα, αυτό δεν υπάρχει σε καμία ομάδα της Α1. Είναι τεράστια η διαφορά, του να πας από το εφηβικό στην Α1. Όλοι το θέλουμε, αλλά είναι ένα μεγάλο ταξίδι. Εμείς είμαστε αυτή τη στιγμή, πρώτοι και στο παιδικό και στο εφηβικό και είμαστε ευχαριστημένοι στη δουλειά που γίνεται. Αυτό δεν θα αποδώσει και θα φανεί αμέσως, αλλά θα φανεί μακροπρόθεσμα».
Είστε από τους πιο καταξιωμένους Έλληνες προπονητές με γεμάτη προπονητική καριέρα. Τι σας ώθησε να αναλάβετε το καλοκαίρι το Περιστέρι; Λειτουργήσατε με βάση το συναίσθημα;
«Σίγουρα ένα κυρίαρχο συναίσθημα ήταν το θυμικό. Από την άλλη όμως υπήρχε μία ταύτιση ιδεών και απόψεων, στο πώς πρέπει να είναι μία ομάδα, ιδιαίτερα μία ομάδα που εκπροσωπεί το Περιστέρι και ευρύτερα τα δυτικά προάστια».
Ο Πεδουλάκης του σήμερα, νιώθει πιο γεμάτος/ έτοιμος/σίγουρος/αποφασιστικός από τις προηγούμενες φορές που είχε αναλάβει τον πάγκο της ομάδας;
«Κάθε φορά είναι διαφορετική. Δεν έχω αλλάξει ως φιλοσοφία μπασκετική. Σίγουρα όμως μεγαλώνοντας , έχοντας περισσότερα παιχνίδια στην πλάτη σου, όπως όλοι οι άνθρωποι στις δουλειές τους, γίνεσαι πιο σοφός και πιο έμπειρος».
‘’Το Περιστέρι είναι μία ομάδα που σκέφτεται διαφορετικά’’
Έχετε διατελέσει προπονητής του Παναθηναϊκού που οι απαιτήσεις είναι πολλές και μεγάλες και είναι σε επίπεδο που δεν συγχωρείται λάθος. Έχετε κρατήσει στοιχεία/ νοοτροπία που προσπαθείτε να περάσετε τώρα στο Περιστέρι;
«Αυτά τα σωματεία έχουν μια τεχνογνωσία πολύ μεγάλη και με πολύ δυνατότερες εικόνες. Το μεγάλο πράγμα είναι ο τρόπος σκέψης και το φρόνημα που έχουν. Αυτό νομίζω και την προηγούμενη φορά το Περιστέρι, πήγε πάνω από τις δυνατότητες του και πιστεύω πως και φέτος το Περιστέρι, παρότι ήταν μία ομάδα είχε ένα μπάτζετ για να σωθεί, δείχνει ήδη ότι είναι μία ομάδα που σκέφτεται διαφορετικά».
Θυμάστε το πρώτο ματς που ήσασταν στον πάγκο της ομάδας (είχατε διαδεχθεί τον Ντράγκαν Σάκοτα); Υπήρχε το άγχος και πως ζήσατε εκείνη την μέρα;
«Εγώ προπονητής ξεκίνησα από την Άμιλλα Περιστερίου, έχω κάνει όλες τις τοπικές κατηγορίες. Από τότε είχα ξεκινήσει σαν προπονητής. Είχα κάνει δύο χρονιές συνεργάτης του Ντράγκαν και μετά ανέλαβα την ομάδα. Τότε ήταν μία δύσκολη περίοδος, γιατί η ομάδα είχε θέματα. Εγώ «στρατολογήθηκα», δεν ήταν επιλογή μου, τότε ήμουν παίκτης. Είχα άλλο ένα χρόνο συμβόλαιο και ουσιαστικά είχα επιστρατευτεί στο να αλλάξουμε τον σύλλογο και να μπω στο προπονητικό staff. Την πρώτη μέρα σίγουρα έχεις άγχος, όταν είσαι νέος, έχεις περισσότερο στρες. Εγώ έχω ένα μότο ζωής, έχω μεγαλώσει δύσκολα, πολύ σκληρά και θεωρώ ότι και να γίνει στον αθλητισμό, υπάρχουν σοβαρότερα πράγματα στη ζωή. Οπότε αυτό το έχω μότο στη ζωή μου και έχω μάθει να τα ξεπερνάω αυτά».
‘’Ο κόσμος του Περιστερίου γνωρίζει από μπάσκετ- Το Περιστέρι έχει διεκδικήσει τίτλους, έχει παίξει Ευρωλίγκα’’
Είστε ο πρώτος παίκτης του ΓΣΠ που παραχωρήθηκε και που χρίστηκε διεθνής. Τι σημαίνει αυτό για εσάς;
«Το μόνο που μένει, είναι ότι τα παιδιά που ερχόντουσαν από πίσω, είχαν ένα πρότυπο μπροστά τους, στο ότι μπορούν να τα καταφέρουν και αυτοί, για να μπορέσουν να γίνουν καλύτεροι, στο να γίνουν διεθνείς παίκτες ή παίκτες υψηλού επιπέδου. Εγώ το κατάφερα, δεν ήμουν πολύ ταλαντούχος, το κατάφερα με πολύ δουλειά εκείνη την εποχή. Έβαζα στόχους ως άνθρωπος».
Ο κόσμος σας δείχνει την αγάπη του και την εμπιστοσύνη του. Θα θέλατε να στείλετε ένα μήνυμα προς σε αυτούς;
«Ο κόσμος είναι κοντά και έχει αγκαλιάσει την ομάδα. Ο κόσμος του Περιστερίου γνωρίζει από μπάσκετ, έχει κοινό και ο Ατρόμητος, αλλά έχει και δικό του κόσμο που έχει εικόνες και εμπειρίες από μεγάλες ομάδες. Το Περιστέρι έχει διεκδικήσει τίτλους, έχει παίξει Ευρωλίγκα, θεωρώ ότι μπορούμε να πάμε ακόμα καλύτερα σε αυτό το κομμάτι, όταν η ομάδα τους οδηγήσει, ώστε να επιστρέψει στο γήπεδο».
‘’Αυτό που έχει κερδίσει το ελληνικό μπάσκετ και η Εθνική ομάδα είναι ο σεβασμός’’
Κεφάλαιο Εθνική ομάδα, πιστεύετε ότι η Ελλάδα θα πάει καλά στο Μουντομπάσκετ; Μπορεί το μετάλλιο;
«Θεωρώ ότι το ελληνικό μπάσκετ, μέσω της εθνικής ομάδας τα τελευταία 31 χρόνια είναι στο προσκήνιο. Αυτό είναι κάτι που δεν είναι λογικό, γιατί πρέπει να το συνδυάζουμε με το ότι δεν έχουμε σχολικό αθλητισμό. Είμαστε μία χώρα, η οποία δεν φημίζεται για τα προγράμματά της, δηλαδή δεν έχουμε πρόγραμμα. Παρολ’ αυτά έχω ξαναπεί δημόσια, ότι η καλαθοσφαίριση και η ναυτιλία είναι πολύ σκληρή και ο Έλληνας αντέχει στα σκληρά, μπορεί και επιβιώνει. Για μένα δεν έχει σημασία τι θα κάνει η εθνική ομάδα, σημασία έχει ότι θα είναι εκεί. Ξέρω ότι θα είναι ανταγωνιστική, μπορεί ένα αποτέλεσμα να την φέρει πιο πάνω ή πιο κάτω, αλλά αυτό που έχει κερδίσει το ελληνικό μπάσκετ και η Εθνική ομάδα είναι ο σεβασμός. Σέβονται ΟΛΟΙ το ελληνικό μπάσκετ και αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμάς».
Γιατί πιστεύετε ότι ο κόσμος στην Ελλάδα αγαπάει το μπάσκετ;
«Θεωρώ ότι στην αρχή του έδωσε επιτυχίες. Το ελληνικό μπάσκετ είναι το άθλημα που έβγαλε το σύμπλεγμα από τον Έλληνα των Βαλκανίων. Μπόρεσε και έπεισε ότι μπορεί να κάνει μεγαλύτερα πράγματα, όχι μόνο στον αθλητισμό, αλλά και στην κοινωνία. Μετά θεωρώ είναι ένα πράγμα που αρέσει, είναι κοντά στον μεσογειακό χαρακτήρα. Έχει γρήγορες αποφάσεις, έχει ευφυΐα, πονηράδα, contact, στοιχεία που αρέσουν στους μεσογειακούς λαούς. Είναι ένας λαός «έξω καρδιά», δεν έχει υπομονή. Για αυτό δεν αρέσει τόσο στη Γερμανία, στην Αυστρία και σε άλλες βόρειες χώρες που λέμε. Και επίσης επειδή συνέχισε η Ελλάδα να έχει επιτυχίες σε εθνικό και σε σωματειακό επίπεδο».
‘’Θεωρώ ότι έχει γίνει μία μίξη στο ΝΒΑ με το ευρωπαίκό μπάσκετ’’
Η άμυνα ή η επίθεση φέρνει τις νίκες;
«Δεν υπάρχει μόνο η άμυνα ή η μόνο επίθεση. Για να παίξεις καλή επίθεση, όπως είναι τώρα τα σώματα και οι σωματοδομές, τόσο μεγάλες και με τέτοιες ταχύτητες θα πρέπει να παίξεις άμυνα για να φύγεις στον αιφνιδιασμό και να μπορέσεις να πετύχεις εύκολα καλάθι για να ανεβάσεις το σκορ ή να βρεις καλά σουτ ελεύθερα. Και αντίθετα για να έχεις μία ισορροπημένη επίθεση, ώστε να μην δεχτείς όλα αυτά που προανέφερα. Άρα είναι ενιαίο κομμάτι και τα δύο, δεν διαχωρίζονται».
Το σύγχρονο μπάσκετ που πιστεύετε ότι οδεύει; Είστε υπέρ που το ευρωπαϊκό μπάσκετ πηγαίνει στα πρότυπα του ΝΒΑ;
«Κάθε πράγμα που ‘’γεννιέται’’, είναι πιο γρήγορο, πιο έξυπνο, πιο αθλητικό. Θεωρώ ότι έχει γίνει μία μίξη, το ΝΒΑ έχει αντιγράψει, όσον αφορά στην τακτική, σύμφωνα με τον Πόποβιτς, ο οποίος το έχει περάσει πάρα πολύ στο ΝΒΑ. Από την άλλη, το ευρωπαϊκό μπάσκετ έχει επηρεαστεί από την αθλητικότητα του ΝΒΑ, έχει πάει σε ημίψηλα παιδιά, σε πολύ αθλητικά. Νομίζω ότι έχει γίνει μία σύνθεση πραγμάτων και αυτό είναι ότι καλύτερο».
‘’Απεχθάνομαι την ατομικότητα και την έλλειψη αλτρουισμού’’
Είστε από τους προπονητές που προσπαθείτε να «εγκλιματίζεστε» με τις νέες καινοτομίες ή παραμένετε στις δικές σας ιδέες;
«Το ελληνικό μπάσκετ είναι όπως και η ζωή, εξελίσσεται, ζυμώνεται. Είναι ένας ζωντανός οργανισμός, όχι μόνο χρόνο με τον χρόνο, είναι και στο ίδιο το παιχνίδι, διαφορετικό. Εγώ θεωρώ ότι δεν πρέπει να έχεις δόγματα και ότι μια ομάδα είναι σαν το …ζυμάρι και σου δίνει ερεθίσματα και ιδέες για να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις».
Tι σας νευριάζει και τι απεχθάνεστε ως προπονητής;
«Την ατομικότητα, την έλλειψη αλτρουισμού και για αυτό το μότο μας όπως είπαμε και πριν ‘’δεν θέλουμε καλό παίκτη, θέλουμε καλό συμπαίκτη’’. Θεωρώ ότι είναι μια σύγχρονη αρρώστια, ο ναρκισσισμός και ο εγωισμός και αυτό προσπαθούμε να το πολεμήσουμε στην ομάδα».
Από την αρχή της προπονητικής σας καριέρα, υπήρχε κάποιος προπονητής που θαυμάζατε ή να είχατε πρότυπο;
«Όχι δεν είχα ούτε θαυμασμό, ούτε πρότυπο, εκτιμούσα! Εκτιμούσα ανθρώπους που έβλεπα και προσπαθούσα να διακρίνω τι καλό έχει. Άλλος είχε την εργασιομανία, άλλος είχε το κοουτσάρισμα, προσπαθούσα να διακρίνω τι καλό έχει ο κάθε προπονητής και γιατί το κάνει, πώς το κάνει και πως το διαχειρίζεται».