Η Τουρκία έγινε η δεύτερη χώρα μετά την Γερμανία που κατέθεσε υποψηφιότητα για να φιλοξενήσει το Εuro 2024 και o Νίκος Στρατής παρουσιάζει στο Kingsport.gr όλα τα δεδομένα αλλά και τις πιθανότητες των …διαγωνιζόμενων που λογικά θα είναι …τρεις!
Η ομοσπονδία ποδοσφαίρου της Τουρκίας ανακοίνωσε πριν από λίγες ημέρες ότι θα διεκδικήσει την διοργάνωση της τελικής φάσης του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου 2024, μία τελική φάση για την οποία από τον προηγούμενο μήνα έχει γίνει γνωστό ότι έχει καταθέσει υποψηφιότητα η Γερμανία. Η χώρα δηλαδή που είχε φιλοξενήσει το Euro 1988 (το κατέκτησε η Ολλανδία των Ρίνους Μίχελς και Χούλιτ – Φαν Μπάστεν) και φυσικά φαντάζει μεγάλο φαβορί και για τη νέα της προσπάθεια παρά το γεγονός ότι είχε φιλοξενήσει και τα παγκόσμια κύπελλα του 1974 και του 2006.
Ειδικά η δεύτερη ήταν μία διοργάνωση που είχε ξεχωρίσει για την απόλυτη επιτυχία της τόσο στο οργανωτικό κομμάτι όσο και στον τομέα της προσέλευσης του κόσμου καθώς στην πλειοψηφία των αγώνων τα γήπεδα ήταν ασφυκτικά γεμάτα. Μιλάμε άλλωστε για μία από τις πιο ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου, εκατό τοις εκατό κατάλληλη να υποστηρίξει μία τέτοια γιορτή με άψογα οδικά δίκτυα και υψηλού επιπέδου τεχνολογία αλλά και υπηρεσίες μαζικής μεταφοράς, στοιχεία στα οποία η Ευρωπαϊκή ομοσπονδία δίνει μεγάλη έμφαση προτού επιλέξει την εκάστοτε διοργανώτρια χώρα.
Οι …σκιές του 2006
«Έχουμε τις υποδομές και την τεχνογνωσία για να φιλοξενήσουμε ένα άρτιο Euro» ήταν το …αυτονόητο σχόλιο του προέδρου της γερμανικής ομοσπονδίας, Ράινχαρντ Γκρίντελ που τον Σεπτέμβριο θα πρέπει να επιλέξει δέκα από τα δεκαοκτώ γήπεδα προδιαφραγών UEFA (άνω των 30.000 θεατών) που έχει ξεχωρίσει μαζί με τους συνεργάτες του με το “Olympiastadion” του Βερολίνου (είχε γίνει ο τελικός του μουντιάλ 2006) την “Alianz Arena” του Μονάχου και “Signal Iduna Park” του Ντόρτμουντ (φιλοξένησαν τους ημιτελικούς) να αποτελούν τις κορωνίδες τους. Οι άνθρωποι της DFB πλην της ίδιας της διοργάνωσης θέλουν να αποκαταστήσουν και την διεθνή εικόνα και το κύρος της χώρας μετά τις περσινές αποκαλύψεις περί …ύποπτης διαδικασίας σε ότι αφορά στην ανάληψη του μουντιάλ 2006, αποκαλύψεις που εξώθησαν τον προηγούμενο πρόεδρο Βολφγκαγκ Νίρσμπαχ σε παραίτηση. Το ίδιο χρονικό διάστημα (Νοέμβριος 2015) και για την ίδια διοργάνωση η έγκυρη “Bild” έχει κατηγορήσει και τον πρόεδρο της τότε επιτροπής διεκδίκησης Φρανς Μπέκενμπαουερ (!) ότι συμμετείχε σε απόπειρες δωροδωκίας εξαγοράζοντας ψήφους ομοσπονδιών έναντι συνολικού οικονομικού ανταλλάγματος ύψους 6,7 εκατομυρίων ευρώ προκειμένου να γίνει η ανάθεση του τουρνουά στη Γερμανία.
Ο …επιμένων νικά;
Η Τουρκία από την πλευρά της βάζει υποψηφιότητα για τέταρτη συνεχόμενη φορά. Το 2008 ως συνηποψηφιότητα με την Ελλάδα (!), το 2012 και το 2016 μόνη της όπως και τώρα. Μάλιστα το 2016 έφτασε μία …ανάσα από την επιτυχία! Η για να ακριβολογούμε μία …ψήφο από την ανάληψη της διοργάνωσης αφού στον πρώτο γύρο της ψηφοφορίας ήρθε δεύτερη πίσω από τη Γαλλία και μπροστά από την Ιταλία που έμεινε έξω από τον δεύτερο γύρο. Εκεί έχασε τη διοργάνωση στις λεπτομέριες από τη Γαλλία με την εκτελεστική επιτροπή της UEFA να δίνει επτά ψήφους στους Γάλλους και έξι στους Τούρκους! Μέσα σε αυτά να μην ξεχάσουμε και πως η Κωνσταντινούπολης ήταν η …ηττημένη από το Τόκιο στην κούρσα για την ανάληψη των Ολυμπιακών αγώνων του 2020!
Πλέον ο πρόεδος της Τουρκικής ομοσπονδίας Γιλντιρίμ Ντεμιρορέν (και άλλοτε ισχυρός άνδρας της Μπεσίκτας) θεωρεί πως ήρθε η ώρα της Τουρκίας: «Έχουμε επενδύσει πολλά χρήματα την τελευταία δεκαετία στο ποδόσφαιρο και τις γηπεδικές εγκαταστάσεις με 30 καινούργια γήπεδα με τα μισά να είναι μέσα στις προδιαγραφές που ζητάει η UEFA» υποστήριξε ο Ντεμιρορέν με την επιτυχημένο επιχειρηματία και πρόεδρο να οραματίζεται μία μεγάλη διοργάνωση για την χώρα του. Μία χώρας που πάντως αν ξεφύγουμε από τα καθαρά ποδοσφαιρικά μόνο θετική εικόνα και κατάλληλο προφίλ δεν βγάζει έξω από τα σύνορα της. Η έκρυθμη κατάσταση και οι τρομοκρατικές επιθέσεις (συχνά αιματηρές), το πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016, η μεταναστευτική πολιτική του Ερντογάν, ακόμα και η κατά καιρούς καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων (που ούτως ή άλλως αποτελούν εμπόδια και στο ζήτημα της ένταξης της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση) είναι φαινόμενα που δεν μπορεί να μην προβληματίζουν τους υπευθύνους της UEFA.
Η …βόρεια συμμαχία
Γερμανία και Τουρκία ωστόσο, έστω κι αν μοιάζουν πιο κοντά στην …τελική μονομαχία για την ανάληψη του Euro 2024, δεν παίζουν …μόνες τους: Με …Σουηδική πρωτοβουλία αναμένεται μέσα στην εβδομάδα να συνεδριάσουν οι Σκανδιναβικές ομοσπονδίες (Σουηδία, Δανία, Νορβηγία μαζί με την Φινλανδία, οι τέσσερις χώρες που ανεπιτυχώς είχαν διεκδικήσει από κοινού το Euro 2008) ώστε να αποφασίσουν αν θα βάλουν στο τραπέζι και την δική τους υποψηφιότητα. Η Σουηδία είχε φιλοξενήσει την διοργάνωση του Euro 1992 (τελευταίο Euro που έγινε με οκτώ ομάδες και το οποίο εντελώς απρόσμενα κατέκτησε η Δανία!) ενώ μαζί με τη Νορβηγια είχαν καταθέσει υποψηφιότητα για συνδιοργάνωση το 2016 την οποία τελικά και απέσυραν λίγους μήνες πριν την επιλογή της UEFA. Με τα δεδομένα που υπάρχουν την παρούσα φάση πάντως, η συγκεκριμένη υποψηφιότητα κατέχει την τρίτη θέση στα προγνωστικά, υπάρχει ωστόσο ακόμα αρκετός χρόνος για τυχόν διαφοροποίηση των ισορροπιών. Μέχρι την Πέμπτη 2 Μαρτίου θα πρέπει να έχουν κατατεθεί επίσημα οι αιτήσεις με τις υποψηφιότητες των διαγωνιζέμενων χωρών με την τελική απόφαση να ανακοινώνεται τον Σεπτέμβρη του 2018.
Eπιπλέον όπως είναι γνωστό, το Euro 2020 κατόπιν απόφασης της UEFA επί προεδρίας Μισέλ Πλατινί θα διεξαχθεί σε 13 χώρες με τους δύο ημιτελικούς και τον τελικό να γίνονται στο “Wembley” του Λονδίνου (Ρώμη, Μόναχο, Μπακού και Αγία Πετρούπολη οι προημιτελικοί) και οι 24 φιναλίστ θα προκύψουν όχι μόνο από τα προκριματικά αλλά και από το νεοσύστατο UEFA Nations League που θα διεξαχθεί το καλοκαίρι του 2019. Ήδη η καμπάνια της διοργάνωσης έχει ξεκινήσει από τον πρόεδρο της Ευρωπαικής ομοσπονδίας Σλοβένο Αλεξάντερ Τσεφερίν σε συνεργασία με τις διοργανώτριες πόλεις και τα προκριματικά θα ξεκινήσουν μετά το μουντιάλ της Ρωσίας το 2018.