Ο Nίκος Στρατής αναλύει στο Kingsport.gr την πρώτη …νοκ-άουτ εβδομάδα του 2017 στο Champions League με τις Ρεάλ Μαδρίτης, Μπάγερν Μονάχου και Παρί Σεν Ζερμέν να δείχνουν πόσο πολύ θέλουν να ταξιδέψουν αρχές Ιούνη στο Κάρντιφ!
Την περασμένη Τρίτη στο “Parc de Princes” του Παρισιού η ποιοτική Μπαρσελόνα έζησε το απόλυτο βασανιστήριο. Μόλις μία ημέρα μετά την δημοσίευση της στατιστικής μελέτης της ΟΥΕΦΑ που την …ανακύρησσε πρωταθλήτρια Ευρώπης, ήρθε η σκληρή τιμωρία. Στην «πόλη του φωτός» η ομάδα του Λουίς Ενρίκε δεν έχασε μόνο το …φώς της, αλλά μαζί τα αυγά και τα πασχάλια. Against all odds την έβγαλε (επί της ουσίας) νοκ-άουτ από το πρώτο κιόλας παιχνίδι η πειθαρχημένη και αφοσιωμένη στο πλάνο του προπονητή της ομάδα του Έμερι. Με πίεση από την πρώτη πάσα του Τερ Στέγκεν προκαλούσε «ασφυξία» στην κυκλοφορία της Μπάρσα και την εξουδετέρωσε χωρίς καν να δώσει πραγματική μάχη! Οι «μπλαουγκράνα» ήξεραν πως θα δεχτούν πίεση αλλά δεν αγχώθηκαν: Όλοι στον πλανήτη ξέρουν οτι τα τελευταία χρόνια είναι η κατεξοχήν ομάδα που λόγω ατομικής ποιότητας δεν προβληματίζεται από το πρέσινγκ του αντιπάλου, αντιθέτως ακόμα και κάτω από …αποπνικτικές συνθήκες βρίσκει τον χώρο να ελευθερωθεί και να κάνει επίθεση. Αυτή τη φορά δεν τον βρήκε.
Ο Έμερι (κυνηγάει τέταρτη σερί χρονιά Ευρωπαϊκό τρόπαιο μετά την ονειρική τριετία με τη Σεβίλλη) ήξερε πως δεν ήταν καλό να δώσει τον χώρο αυτό στην ομάδα με την μεγαλύτερη κατοχή μπάλας στην ιστορία του Champions League. Ότι δεν έπρεπε να την αφήσει να γυρίσει …φάτσα με την εστία της. Και το πέτυχε. Οι Παριζιάνοι (με πρώτο και καλύτερο τον Καβάνι που «βίδωσε» τον Μπουσκέτς!) έκλεβαν τη μπάλα προτού καν οι αντίπαλοι τους προλάβουν να τους κοιτάξουν στα μάτια! Κι έτσι έβγαλαν εκτός αγώνα πρώτα τον Μέσι (καμία επαφή της μπάλας στη Γαλλική περιοχή!) και μετά τον Σουάρες. Τελευταίο τον πιο κεφάτο από την τριάδα Νεϊμάρ. Με …αλα Θερμοπύλες «πολεμική» μεσαία γραμμή Ματουιντί, Βεράτι, Ραμπιό, σούπερ ακραίους Ντι Μαρία και Ντράξλερ (μοιάζει να ήταν αυτό που έλειπε από την φετινή Παρί) και συγκλονιστικά μπακ Μενιέ και Κουρζαβά (έδωσαν ο καθένας από μία ασίστ!) ολοκλήρωσαν την τέλεια παράσταση: Κλέψιμο, τρέξιμο, ασίστ και …boom! Και ξανά…και ξανά…και ξανά…
Οκτώ και πλέον χιλιόμετρα περισσότερα έτρεξαν οι παίκτες της Παρί σε σύγκριση με τους έκπληκτους Καταλανούς οι οποίοι με ανέτοιμους τους Ινιέστα – Μπουσκέτς και εκτός κλίματος νοκ-άουτ αγώνα Champions League τον Αντρέ Γκόμες, δεν είχαν τα …άλογα για να τρέξουν σε μία τόσο απαιτητική «κούρσα». Τα’χουμε ξαναπεί: Δεν είναι η Μπάρσα του Γκουαρδιόλα που σε έπνιγε στο κέντρο. Είναι του Λουίς Ενρίκε που σε σκοτώνει μόνο στην περιοχή σου. Ή έστω κοντά σε αυτήν. Αν όμως η μπάλα φτάσει μέχρι εκεί. Διαφορετικά…
Το όνειρο του «Καρλέτο»
Δεν μπορεί να μη σταθεί κανείς στην Μπάγερν του Αντσελότι. Από τους πιο ..σπεσιαλίστες προπονητές στο να φορμάρουν την ομάδα τους την κατάλληλη στιγμή. Οι Βαυαροί δεν πατούσαν καλά τελευταία. 1-1 με Σάλκε, 2-0 στο φινάλε με άγχος την αδύναμη Ιγκολσταντ. Αλλά …πεντάρα στην αγαπημένη …πελάτισσα Άρσεναλ! Ευνόησαν και οι συνθήκες (τραυματισμός Κοσιελνί) εδώ που τα λέμε αλλά η Μπάγερν του δευτέρου μέρους είναι για …Κάρντιφ! Έχει και το υλικό για να «υποστηρίξει» το πλάνο να πάει τελικό. Την Τετάρτη έβαλε δύο γκολ ο χαφ Τιάγκο (προϊόν …Μπάρσα “LOL”!) και από ένα οι Ρόμπεν-Λεβαντόφσκι-Μίλερ που μπήκε αλλαγή (ο τελευταίος στην χειρότερη σεζόν του από τότε που εμφανίστηκε στο προσκήνιο, η ομάδα χρειάζεται τον καλό Μίλερ αν θέλει να μιλάει για κούπα) ενώ στον πάγκο είχε Κομάν, Ρενάτο Σάντσες και εκτός Ριμπερί, Μπόατεγκ. Αν είναι η χρονιά της θα φανεί στο τέλος της διαδρομής. Ο Αντσελότι ήρθε στο Μόναχο αμέσως μετά την τριετία Γκουαρδιόλα που έχασε τρεις σερί ημιτελικούς και θέλει να κάνει ότι και στην Ρεάλ (το πήρε το 2014 στη Λισαβόνα) μετά την επίσης Μαδριλένικη τριετία Μουρίνιο που επίσης εγκατέλειπε σταθερά ένα βήμα πριν τον τελικό. Αν καταφέρει ο «Καρλέτο» να πάρει το μάξιμουμ από το υλικό του, ίσως γίνει ο πρώτος που θα σηκώσει Champions League με τρίτη διαφορετική ομάδα (και τέταρτο συνολικά που θα είναι κι αυτό ρεκόρ!).
Η Άρσεναλ ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο έμοιαζε αβοήθητη ανάμεσα σε …κοπάδι πεινασμένων λύκων στην απόρθητη “Alianz Arena”. Έρμαιο στις ορέξεις Γερμανών σε ποδοσφαιρικό …Eurogroup! Πήγαν για …διαπραγμάτευση αλλά έπεσαν όχι ακριβώς αμαχητί όπως η Μπάρσα στο Παρίσι, αλλά με δεδομένη την διαφορά ποιότητας (και με τον «ξενερωμένο» Εζίλ να είναι σε άλλο γήπεδο, ίσως σκεπτόμενος την επόμενη του ομάδα – γιατί είναι ξεκάθαρο πως δεν νιώθει καλά πια στο Λονδίνο) υπέκυψαν στον …εκβιασμό των δανειστών: “Take it or leave it!”: Η φεύγεις με τέσσερα ή με …πέντε! Το κλίμα είναι ακόμα πιο βαρύ για τον Βενγκέρ στο “Emirates” αλλά τί να κάνει κι ο Αλσατός όταν σε συνθήκες …άτακτης υποχώρησης στο πεδίο μάχης στο δεύτερο ημίχρονο οι παίκτες του δεν κάνουν φάουλ ούτε για …δείγμα! Κι αφήνουν τον Αλέξις Σάντσες να παλεύει μόνος του. Ο Χιλιανός προσπάθησε μία ημέρα μετά την ταπείνωση της πρώην ομάδας του στο Παρίσι να στείλει μήνυμα στη Βαρκελώνη: «Κακώς με αφήσατε για να φέρετε τον Σουάρες». Δεν του βγήκε όμως. Και φαντάζει το ιδανικό timing για τη Γιουβέντους που παραμονεύει να τον αρπάξει το καλοκαίρι…
Αποστολή… “back to back”!
Πάμε μια βόλτα κι από “Bernambeu”. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης Ρεάλ έχει άλλα πράγματα στο μυαλό της: Σε μία εποχή που η …άσπονδη εχθρός Μπαρσελόνα κάποιες βραδιές μοιάζει να καταρρέει, η «βασίλισσα» θέλει να γίνει η πρώτη “back to back” πρωταθλήτρια Ευρώπης μετά την Μίλαν του 1990. Αν το καταφέρει (σε μία σεζόν που οδεύει προς τον θρόνο της “La Liga”), είτε το θέλουμε είτε όχι θα ξεθωριάσει υπερβολικά η μνήμη της «ομάδας της δεκαετίας» Μπάρσα του Μέσι μπροστά στο «τρία στα τέσσερα» Ευρωπαϊκά που κυνηγάει το συγκρότημα του Ζιντάν. Κόντρα στη Νάπολι του Μαουρίτσιο Σάρι (ίσως η πιο ακριβής μικρογραφία, το πιο πιστό ή έστω κοντινό αντίγραφο της Μπαρσελόνα του Γκουαρδιόλα – σε χαμηλότερη φυσικά κλίμακα – στον τρόπο ανάπτυξης), έδειξε τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα που έχει χτίσει τα τελευταία χρόνια και που την οδήγησαν σε decima και …undecima κούπα Champions League.
Δέχτηκε το 0-1 αλλά χωρίς πανικό έχτιζε ολοένα και πιο …σφοδρές επιθέσεις προς την εστία του (παλιού μπαρσελονίστα) Ρέινα. Πέτυχε τρία γκολ και θα μπορούσε περισσότερα έχοντας πια αισθητό πλεονέκτημα απέναντι στην …tridente των φτωχών Ινσίνιε, Μέρτενς, Καγεχόν ενόψει της ρεβάνς του “San Paolo”. Υπό το βλέμμα του (παλιού του αντιπάλου στο Campionato των ‘90s) Ντιέγο Μαραντόνα, ο Αντσελότι είδε δύο χαφ του να σκοράρουν (Κροοζ, Καζεμίρο) μία ημέρα μετά τη μηδενική δημιουργία ευκαιρίας από τα χαφ της Μπάρσα στο Παρίσι. Αν μάλιστα δούμε σύντομα στο τερέν και τον – γνωστό …φόβο και τρόμο όταν είναι στα καλά του – Μπέιλ που έχει ξεπεράσει τον σοβαρό τραυματισμό στον αστράγαλο, τότε η Ρεάλ θα μοιάζει ασταμάτητη στη διαδρομή για τον τελικό του Κάρντιφ (3 Ιουνίου). Κι αν φτάσει ως εκεί, ασχέτως ποιον θα έχει απέναντι της, κανείς δεν θα μπορεί να της στερήσει το δικαίωμα να αισθάνεται φαβορί. Μία ιδιότητα που τα τελευταία χρόνια όχι μόνο δεν την φοβίζει αλλά απεναντίας την …φτιάχνει κιόλας! Αλλά …είπαμε: ΑΝ φτάσει…
Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα πρώτα ο Θεός με Γιουβέντους, Γκουαρδιόλα, Σιμεόνε κλπ. Να είστε εδώ γύρω…
ΥΓ: Ο πρώτος σκόρερ της Bundesliga Πιερ Eμερίκ Ομπαμεγιάνγκ μπορεί …μόνος του να γυρίσει το 1-0 της Μπενφίκα στη ρεβάνς της Βεστφαλίας. Ο προχθεσινός …χασογκόλης Ομπαμεγιάνγκ θα είναι όμως …τροχοπέδη για την Ντόρμουντ του Τόμας Τούχελ. Χωρίς τα εύκολα γκολ του Γκαμπονέζου, «χλωμό» να δούμε τον Παπασταθόπουλο στα προημιτελικά. Ας γίνει ότι θέλει όμως. Έχουμε και “Mitrogolo” άμα λάχει…