Οι πρώτοι αγώνες της φάσης των 16 του Champions League ολοκληρώθηκαν και ο Νίκος Στρατής καταθέτει στο Kingsport.gr τις εντυπώσεις του για όσα είδαμε στα πρώτα νοκ άουτ ματς της κορυφαίας διοργάνωσης. Θετικοί και αρνητικοί πρωταγωνιστές, παίκτες και προπονητές που ξεχώρισαν ή που απογοήτευσαν την ώρα που μπαίνουμε στην τελική ευθεία της κούρσας που οδηγεί στον τελικό της 30ης Μαϊου στην Κωνσταντινούπολη…
Μετά την κλήρωση του περασμένου Δεκεμβρίου ήταν μάλλον προφανές ότι το μεγαλύτερο ζευγάρι ήταν το Ρεάλ – Μάντσεστερ Σίτυ. Η πολυνίκης του θεσμού κόντρα στη μεγάλη δύναμη της δεκαετίας στην Premier League. Το ‘‘κατεστημένο‘‘, η …ιστορία του ποδοσφαίρου απέναντι στη …νέα τάξη πραγμάτων στην Ευρώπη, την εκπρόσωπο των ‘‘νεόπλουτων‘‘ του παγκόσμιου στερεώματος Μάντσεστερ Σίτυ που πρόσφατα βρέθηκε και στο επίκεντρο της δημοσιότητας λόγω του διετούς αποκλεισμού της από την UEFA λόγω του Financial Fair Play. Οι Άραβες ιδιοκτήτες της Σίτυ προσέφυγαν στο ανώτατο διαιτητικό δικαστήριο της Λωζάννης (CAS) αλλά το ζητούμενο για τον Πεπ Γκουαρντιόλα ήταν η ομάδα να μείνει ανεπηρέαστη από όλα αυτά. Πάνω στο κομμάτι της πνευματικής διαχείρισης δούλεψε όλο αυτό το διάστημα ο Πεπ και μάλλον τα …κατάφερε! Η Μαν.Σίτυ παρουσιάστηκε ήρεμη και χωρίς ίχνος πανικού σε ένα γήπεδο που πολλές ομάδες φεύγουν με βαριές ήττες αν χάσουν τον έλεγχο του ματς. Η τριάδα της Ρεάλ Ισκο, Μπενζεμά, Βινίσιους πίεζε όσο περισσότερο μπορούσε την πρώτη πάσα των ‘πολιτών‘ οι οποίοι όμως ήρεμοι και απτόητοι έβγαζαν τη μπάλα με ασφάλεια από την περιοχή τους ξεκινώντας το γνωστό “build up”.
Η Σίτυ το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα διατήρησε τον έλεγχο της κατάστασης, ακόμα και την στιγμή που μετά από δικό της ‘φτηνό‘ λάθος έδωσε στη Ρεάλ την ευκαιρία να προηγηθεί κόντρα στη ροή του παιχνιδιού. Με εξτρέμ τους Μαχρέζ και Γκαμπριέλ Ζεσούς (έπαιζε προς έκπληξη όλων αριστερά και συνεχώς άλλαζε θέσεις με το ‘ψευτοεννιάρι‘ Μπερνάρντο Σίλβα) και έναν για άλλη μία φορά ‘ηλεκτρονικό‘ πλέι μέικερ Κέβιν Ντε Μπράινε που έχει ξαναβρεί τα υψηλά στάνταρ απόδοσης της προ τραυματισμού εποχής του, η Σίτυ ξεκάθαρα είχε το πάνω χέρι στο Μπερναμπέου, κυρίως γιατί κατάφερε να βγάλει την άμυνα της Ρεάλ από την ‘ζώνη ασφάλειας‘ της και να την κάνει να ψάχνεται στον ανοιχτό χώρο. Δεν υπάρχουν και πολλές ομάδες που μπορούν στο τέλος ενός αγώνα μέσα στο άντρο των ‘μερένχες‘ να έχουν οκτώ τελικές στην εστία έναντι μόλις τριών της Ρεάλ (16-9 υπέρ της Σίτυ οι τελικές εντός και εκτός) παρά το γεγονός ότι η κατοχή της μπάλας ήταν απολύτως μοιρασμένη. Η συγκεκριμένη ομάδα μοιάζει να είναι ότι πιο κοντινό στην Μπαρσελόνα της τετραετίας (2008-12) του Γκουαρντιόλα, των Μέσι, Τσάβι, Ινιέστα, Πουγιόλ, Πικέ, Ντάνι Αλβες κλπ. Την ομάδα που …απολάμβανε περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη να παίζει στο …Μπερναμπέου! Στο τέλος της ημέρας πάντως , η Σίτυ που τις δύο προηγούμενες σεζόν αποκλείστηκε στα νοκ άουτ σε αγγλικούς ‘εμφυλίους‘ με Λίβερπουλ και Τότεναμ, πηγαίνει να παίξει πολύ πιο ήρεμη τον τελικό του Carabao Cup την Κυριακή με την Άστον Βίλα και με το τεράστιο πλέον αβαντάζ κόντρα στη Ρεάλ ενόψει του επαναληπτικού στο “Etihad”.
Όσο για τη Γιουβέντους, η ήττα με 1-0 στη Γαλλία από τη Λιόν έρχεται σε μία εποχή που η κουβέντα για την μέτρια μπάλα που παίζει φέτος έχει ανοίξει για τα καλά. Όσο η ομάδα του Μαουρίτσιο Σάρι παραμένει πρώτη στο πρωτάθλημα και μέσα στη διεκδίκηση του Champions League δεν υπάρχει πρόβλημα. Αν κάτι όμως στραβώσει τότε οι …εφιάλτες θα επιστρέψουν! Πέρσι στην πρώτη χρονιά του Ρονάλντο στην ομάδα η διοίκηση τα έριξε στην μία βραδιά και την ήττα από τα ‘‘μωρά‘‘ του Αγιαξ. Δεύτερη σερί αποτυχία θα αξιολογηθεί με πιο αυστηρά κριτήρια στο αρχηγείο της EXOR (ιδιοκτήτρια εταιρία της οικογένειας Ανιέλι που έχει το πρόσταγμα στην Γιούβε πολλές δεκαετίες τώρα). Η Λιον του Ρούντι Γκαρσιά έπαιξε απελευθερωμένα μη έχοντας τίποτα να χάσει με περισσό θέρος και ενέργεια, αντιθέτως οι ‘‘μπιανκονέρι‘‘ που άργησαν να αφυπνιστούν, πλέον καλούνται στη ρεβάνς να πετύχουν μία θεωρητικά ευκολότερη ανατροπή σε σχέση με το περσινό 3-0 κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτης στην αντίστοιχη στροφή της κούρσας.
Η χωρίς ιδέες Μπάρσα και η “speedy” Μπάγερν
Πάμε στην Μπαρσελόνα. Ο Σέρχιο Μπουσκετς χάνει τη ρεβάνς με τη Nαπολι γιατί συμπλήρωσε κάρτες αλλά το πλεονέκτημα της Μπαρσελόνα ενόψει του επαναληπτικού του Camp Nou θα είναι εκεί λόγω της “αλά Μέσι” διαγώνιας πάσας που κάνει o “Μπούσι” στον Σεμέδο στη φάση της ισοφάρισης του Γκριζμάν. Η μοναδική περίπτωση που έπαιξε σαν Μπάρσα (ίσως μαζί με τη φάση της κίτρινης κάρτας του Mεσι). Σε όλο το υπόλοιπο ματς είδαμε ένα ανούσιο 4-4-2 χωρίς εξτρέμ και χωρίς ρεαλιστική δυνατότητα σωστής πλαγιοκόπησης. Χωρίς ακραίους ο Κίκε Σετιέν να μην παραξενεύεται που δεν μπορεί να διασπάσει συμπαγείς άμυνες. Δεν είναι ορατός ο τρόπος που η παρέα του Mεσι μπορεί να πάει φέτος all the way. H Nαπολι παραταγμένη με το κλασικό της 4-3-3 που στην Γκατούζο έκδοση γινόταν 4-5-1 σε φάση άμυνας, μπλόκαρε για πολλή ώρα τους Καταλανούς και γινόταν και επικίνδυνη στην κόντρα με την τριάδα Μέρτενς Ινσίνιε Καγεχόν να δημιουργεί προβλήματα και γενικά εκτός από τις εντυπώσεις λίγο ήθελε να κερδίσει και το ματς…
Την ίδια ώρα στο Λονδίνο ο ασταμάτητος Γκνάμπρι τιμωρούσε την άμυνα της Τσέλσι που έπαιζε αδικαιολόγητα ψηλά σε ματς κόντρα σε μια ανώτερη θεωρητικά και πρακτικά Μπάγερν. Οι “μπλε” δεν διδάχτηκαν από τα τέσσερα γκολ που είχε δεχτεί λίγους μήνες νωρίτερα στην ίδια πόλη η Tοτεναμ από έναν Γκνάμπρι που αν σε βρει… λάσκα στην κόντρα σε διαλύει! Τρομερός και ταχύτατος ο Καναδός Aλφόνσο Ντέιβις που δίνει εκρηκτικότητα στην αριστερή πτέρυγα των Βαυαρών, ενώ πρέπει να σταθούμε και στον …οργιάζοντα Τόμας Μίλερ που στα 31 του είναι σε καλύτερη κατάσταση κι απ τον Mίλερ της Ν.Αφρικης το 2010! Τρομερό πραγματικά!
Για την Τσέλσι τι να πούμε! Εντελώς λάθος προσέγγιση από τον Λαμπαρντ που με τρία στόπερ απέvαντι στην τριάδα Λεβαντόφσκι, Κομάν, Γκνάμπρι πήγαινε …γυρεύοντας! Χωρίς τον -κακα τα ψέματα- καθοριστικό Νγκολό Καντέ στα χαφ και τον Μπάρκλεϊ χωρίς καθαρό ρόλο μέσα στο ματς, η Τσέλσι πλήρωσε και την ιδέα/σχέδιο να μην παίξει, αλλά να καταστρέψει όχι όμως αμυνόμενη κλειστά αλλά στον ανοιχτό χώρο! Σκέτη …τρέλα απέναντι σε αυτήν την ταχύτατη Μπάγερν το δίχως άλλο…
Εντυπωσιακές Αταλάντα και Λειψία!
Εντελώς διαφορετική η φετινή Τότεναμ συγκριτικά με τη φιναλίστ του Champions league. Χωρίς Κέιν, χωρίς Σον, χωρίς Ερικσεν χωρίς … Ποτσετινο! Πέρσι μέσα στο Άμστερνταμ το γυρισε χωρίς τον Κέιv. Φέτος λείπουν πολλοί για να το επαναλάβει. Και με έναν προπονητή που είναι μανούλα στο να διαφυλάξει μια θετική κατάσταση αλλά όχι και … ειδήμων για ανατροπές. Μια εντελώς άλλη ομάδα. Ακόμα πιο δύσκολο το εγχείρημα λοιπόν.
Η Λειψία του …tactic freak Ναγκελσμαν είχε κι αυτή τα προβλήματα της αλλά με τους ακραίους μπακ Χαλστενμπεργκ και Κλοστερμαν να παίζουν σε τριάδα στόπερ “ματσάρισαν” πολύ καλά τα εξτρέμ του Μουρίνιο. Το 3-4-3 βοήθησε τους Γερμανούς να παραμείνουν συμπαγείς και να κερδίσουν οριακά το ματς αλλά …ξεκάθαρα τις εντυπώσεις! Κι ο Τιμο Βέρνερ στη μοναδική φορά που δεν… έπαιζε με το όριο του οφσάιντ (από τους πιο ειδικούς στην Ευρώπη σε αυτό) να ευστοχεί στο πέναλτι του 0-1. Καθ’οδόν για το Λίβερπουλ όπως φαίνεται ο “Τιμόθεος” σκέφτεται από τώρα τις απαιτητικές προσδοκίες του Κλοπ να γίνει αντί-Μανέ!
Η …έτερη “Σταχτοπούτα” της διοργάνωσης Αταλαντα είναι η χαρά του τηλεθεατή! Πρώτη επίθεση στο ιταλικό πρωτάθλημα (!!!) και δεύτερη στην Ευρώπη! Τριάδα Ιλιτσιτς (πως δεν πήγε σε μεγαλύτερη ομάδα αυτή η παικτάρα, χωρίς υπερβολή από τα καλύτερα αριστερά πόδια της δεκαετίας κι ας σκόραρε με δεξί!), Αλεχάντρο Γκόμες, Σαπάτα ειλικρινά δεν ξέρω πόσες ομάδες διαθέτουν. Και …Γκασπερινι ακόμα! Από τις πιό σταθερά χτισμένες ομάδες των τελευταίων ετών. Απόψε …ξεγυμνωσε τη “λαβωμένη” Βαλένθια (μεγάλη κλάση ο άτυχος Φεραν Τόρες, τα έχουμε ξαναγράψει γι’αυτόν) απ’ τις πτέρυγες αλλάζοντας γρήγορα το παιχνίδι από τη μια πλευρά στην άλλη. Παρά τα τρία στόπερ ωστόσο, έχει αμυντικά κενά που απέναντι σε πιο δυνατές ομάδες μπορεί να γίνουν ακόμα και …κραυγαλέα!
Κουρασμένη Λίβερπουλ και …Χάλαντ!
Πάμε και στην πρωταθλήτρια Ευρώπης Λίβερπουλ που έχασε 1-0 στο Μετροπολιτάνο, εκεί όπου πέρσι σήκωσε την κούπα! Μην σου…τύχει να μείνεις πίσω στο σκορ απέναντι στο πιο αμυντικογενές 4-4-2 της ιστορίας! Άμυνα στο μισό γήπεδο για την Ατλέτικο που στα κύπελλα Ευρώπης δεν χάνει σε νοκ άουτ στη Μαδρίτη από το 1995! Πίεσε στα πρώτα λεπτά και αφού ήρθε το γκολ άρχισε η …τριπλή ζώνη άμυνας! Τελικά δεν φαίνεται να έχει κάνει καλό η μίνι διακοπή του πρωταθλήματος στη Λίβερπουλ. Ούτε το βαρύ πρόγραμμα της πρέμιερ λιγκ και του παγκοσμίου συλλόγων. Τη Νοριτς ίσως μπορείς να την πάρεις με ….λαμπάκι βενζίνης αλλά στη Μαδρίτη δε νικάς. Βεβαίως οι Αλεξάντερ Αρνολντ και Ρομπέρτσον ήταν πολύ κάτω από τα υψηλότατα αγωνιστικά στάνταρ της τελευταίας διετίας. Έλειπε απελπιστικά η υψηλή…τάση ρεύματος που δίνουν συνήθως στους “κόκκινους” με την ατέλειωτη ενέργεια τους στις πλευρές…
Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ο παίκτης που χρειάζεται για το υπερβατικό εκτός έδρας γκολ στο Τσάμπιονς λιγκ. Πρόπερσι το έβαζε ο Σαλάχ, πέρσι ο Μανε. Φέτος ποιος… Και βέβαια να μην ξεχνάμε οτι κάθε δύο σεζόν (τις…ζυγές χρονιές) η Ατλέτικο πηγαίνει τελικό Ευρώπης (2010, 2012, 2014, 2016, 2018)! Φαντάζει αδύνατον αυτό το …ανα διετία σερί να συνεχιστεί….
Τέλος η κατάρα των “16” χτύπησε και πάλι την Παρί που έχει μείνει τις τελευταίες σεζόν έξω στην ίδια φάση από Μπαρσελόνα, Ρεάλ και Μαν.Γιουνάιτεντ! Χάρισε ένα ημίχρονο στη Ντόρτμουντ και όταν ανέβηκε στο δεύτερο ήρθε ο … Χαλαντ! Δύσκολα θα αντέξει στο Παρίσι η Μπορούσια, αλλά είπαμε: προσοχή στο νεαρό Νορβηγό που πρόσφατα είχε φτάσει τα εννέα γκολ στους πέντε τελευταίους αγώνες του! Στο Παρκ ντε Πρενς πάντως πρέπει να μιλήσει ο Κιλιάν Εμπαπέ. Αν θέλει να λέει πως είναι ο επόμενος “βασιλιάς” μετά την εποχή Μέσι – Ρονάλντο σε τέτοιες καταστάσεις θα βγαίνει μπροστά και θα καθαρίζει. Ακόμα και ο πιο …πλούσιος συμπαίκτης του Νεϊμάρ ξέρει καλά ότι ο Εμπαπέ είναι ο παίκτης που πλέον κάνει τη διαφορά στους Παριζιάνους. Το θέμα είναι αν θα την κάνει φέτος ή στο μέλλον…