Ο Γιάννης Δρόσος γράφει στο Kingsport.gr για το χθεσινό αγώνα του Ολυμπιακού και για την κλήρωσή του στο Γιουρόπα Λιγκ.
Ο Ολυμπιακός λοιπόν, έμαθε τους αντιπάλους του στον όμιλο του Γιουρόπα Λιγκ. Η Μίλαν, που δεν είναι ο ομαδάρα των προηγούμενων δεκαετιών, αλλά φυσικά παραμένει πανίσχυρη και πάντα με βλέψεις για πολύ μεγάλα πράγματα. Η Ρεάλ Μπέτις, που έχει περάσει πια τις φουρτούνες του παρελθόντος (υποβιβασμός, οικονομικά προβλήματα κλπ) και τη Ντουντελάνζ από το Λουξεμβούργο. Μια χώρα η οποία επ’ ουδενί δεν είναι φόβητρο.
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Χθες, ο Ολυμπιακός πήρε το υπερπολύτιμο 1-1 μέσα στη Μπέρνλι. Η ομάδα δεν θύμιζε σε τίποτα την ομάδα των αγώνων με τη Λουκέρνη, αλλά και του πρώτου ματ με τη Μπέρνλι στο Καραϊσκάκη. Ο λόγος; Προφανής και αναμενόμενος: η κούραση. Για 4ο σερί ευρωπαϊκό ματς, ο Πέδρο Μαρτίνς κατέβασε την ίδια 11άδα. Και ενδιάμεσα, στο ματς με τον Λεβαδειακό, έκανε μόνο 3 αλλαγές. Αυτό είναι λογικό όμως. Αφενός ισχύει το «ομάδα που κερδίζει, δεν αλλάζει», αφετέρου όμως, αυτοί είναι οι μόνοι έτοιμοι παίκτες. Αυτοί που έκαναν προετοιμασία και έμαθαν τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας.
Περιμένουμε πολλούς παίκτες να ετοιμαστούν και να μπουν να παίξουν (Νάτχο, Χασάν), άσχετα που ο πρώτος έκανε μία και ο δεύτερος δύο συμμετοχές, ωε αλλαγές, φαίνεται ότι δεν έφτασαν ακόμη στο 100% τους. Αλλά αυτό θα γίνει σύντομα. Και επίσης, περιμένουμε ακόμη και άλλους παίκτες. Τον Γιάγια Τουρέ, τον εξτρέμ και ίσως κάποιον ακόμα. Που και για αυτούς ισχύει το ίδιο. Πρέπει να κάνουν κάποιες προπονήσεις έως ότου να είναι απολύτως έτοιμοι. Κατά προσέγγιση δηλαδή, την τελική… «μορφή» του φετινού Ολυμπιακού, θα τη δούμε κατά τα τέλη Σεπτέμβρη. Όχι ότι αυτό είναι απαραίτητα κακό, αλλά για να παίξουν όλοι αυτοί οι παίκτες και να αποδώσουν τα μέγιστα πρέπει να κάνουν μια σωστή προετοιμασία. Η διακοπή των δύο εβδομάδων λόγω των Εθνικών ομάδων θα βοηθήσει σε αυτό.
Το χθεσινό ματς, θα λέγαμε ότι έπρεπε να έρθει. Και καλύτερα που ήρθε τώρα και με αυτόν τον τρόπο. Ο Ολυμπιακός όσο καλά και να παίζει, πρέπει να είναι προσγειωμένος. Άμα έρθει η έπαρση… ζήτω που καήκαμε (ότι έπαθε ο ΠΑΟΚ και δεν το λέω με καθόλου σκωπτική διάθεση). Δεν κέρδισε, ωστόσο δεν το πλήρωσε. Επειδή είχε το (καλό όπως αποδείχθηκε) «μαξιλαράκι» του 3-1, επειδή δεν έφαγε νωρίς γκολ (αν οι Άγγλοι προηγούνταν νωρίς, κανείς δεν ξέρει πώς θα είχε πάει το ματς), επειδή έστω και στο 83’ σκόραρε.
Και, κακά τα ψέματα, ο Ολυμπιακός δεν κυνηγούσε και με το ζόρι τη νίκη. Και με 1-0 να έχανε πέρναγε. Δεν είναι ελαφρυντικό για την απόδοση, η μπάλα είναι μπάλα. Η ομάδα χθες είχε κακή απόδοση, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, αλλά επαναλαμβάνουμε και πάλι ότι αν έπρεπε να έρθει ένα «κακό» αποτέλεσμα, ήρθε στην κατάλληλη στιγμή.
Το θέμα είναι να πιάσει μία πολύ καλή απόδοση ως τον Δεκέμβρη. Γιατί θα έχει τα ευρωπαϊκά ματς και εξυπακούεται πως πρέπει να κυνηγήσει την πρόκριση, αλλά και γιατί στο πρωτάθλημα θα έχει πιο εύκολο α’ γύρο και για να το κατακτήσει θα πρέπει να αποκτήσει από το Δεκέμβρη μια διαφορά ασφαλείας. Με το 2019, υγεία να έχουμε και θα τα πούμε τότε. Προς το παρόν, να δούμε τι γίνεται τώρα.
Έχει μια Μίλαν, που ξεκινά και πάλι να γράψει νέους θριάμβους, μετά την κάμψη της. Μια Μπέτις που ναι μεν δεν φοβίζει, αλλά είναι μια ισπανική ομάδα και έχει και μια άσημη Ντουντελάνζ από το Λουξεμβούργο που προφανέστατα δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Παρόλο που το Λουξεμβούργο για πρώτη φορά εκπροσωπείται σε ομίλους.
Θεωρητικά, στο «Καραϊσκάκη» μπορεί να κάνει το 3 στα 3. Για να μην πούμε επιβάλλεται. Τόσες και τόσες ομαδάρες έχουν περάσει (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Ατλέτικο, Γιουβέντους, Ντόρτμουντ, Άρσεναλ, πιο παλιά Λίβερπουλ κλπ κλπ). Και τη Μίλαν μπορεί να τη λυγίσει. Εκτός έδρας; Αν δεν νικήσει την Ντουντελάνζ, μπορούμε και να μιλάμε για αποτυχία (εκτός έδρας, δεν συζητάμε καν για εντός). Μπέτις και Μίλαν μπορεί να τις κοντράρει. Και μπορεί να πάρει βαθμό ή βαθμούς στις έδρες τους. Και η λογική λέει, πως θα περάσει μαζί με τη Μίλαν στα νοκ άουτ.
Είναι στο χέρι του λοιπόν τόσο το πρωτάθλημα, όσο και μια καλή ευρωπαϊκή πορεία. Εδώ θα είμαστε σχολιάζοντας όλες τις εξελίξεις!