Τελικός Europa League απόψε ανάμεσα σε Σεβίλλη και Ρόμα, και το Kingsport.gr παρουσιάζει το αποψινό ματς και την ιστορία της διοργάνωσης.
Στην «Πούσκας Αρένα» της Βουδαπέστης στην Ουγγαρία, Σεβίλλη και Ρόμα θα αναμετρηθούν για το τρόπαιο του Europa League.
Σε έναν τελικό, ανάμεσα στην πολυνίκη του θεσμού και αήττητη σε τελικούς Σεβίλλη, απέναντι στη Ρόμα του Ζοζέ Μουρίνιο, έναν προπονητή επίσης αήττητο σε τελικούς, ένα χρόνο μετά την κατάκτηση του Europa Conference League.
Tο Kingsport.gr παρουσιάζει τα στοιχεία του αποψινού τελικού και κάνει μια αναδρομή στην ιστορία της διοργάνωσης.
Σεβίλλη…
Η Σεβίλλη έχει τη δική της ιστορία στο θεσμό, καθώς έχει αγωνιστεί σε 6 τελικούς πριν από τον αποψινό και τους έχει κερδίσει όλους, ούσα η πολυνίκης της διοργάνωσης. Συγκεκριμένα, το 2006, 2007, 2014, 2015, 2016 και 2020. Εάν σήμερα νικήσει, θα κατακτήσει τον 7ο τίτλο της.
Ο πρώτος τίτλος της, ήρθε το 2006, καθώς στον τελικό του Αϊντχόφεν νίκησε με 4-0 τη Μίντλεσμπρο. Ένα χρόνο μετά, στη Γλασκώβη, επικράτησε με 3-1 στα πέναλτι της Εσπανιόλ του Ερνέστο Βαλβέρδε, ύστερα από το 2-2 της κανονικής διάρκειας. Το 2014 στο Τορίνο, νίκησε τη Μπενφίκα με 4-2 στα πέναλτι, με τον κανονικό αγώνα και την παράταση να λήγουν χωρίς τέρματα. Το 2015 κερδίσει με 3-2 την έκπληξη του θεσμού Ντνίπρο στη Βαρσοβία και με το 4ο τρόπαιό της γίνεται η πολυνίκης του θεσμού. Το 2016, στη Βασιλεία, κερδίζει με 3-1 τη Λίβερπουλ. Ενώ το 2020 νίκησε με 3-2 την Ίντερ στη Κολωνία και έφτασε τα 6 τρόπαια. Επιπλέον, έχει και ένα Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ το 2006. Στην Ισπανία, έχει 1 πρωτάθλημα (1945), 5 Κύπελλα (1935, 1939, 1948, 2007, 2010), αλλά και 1 ισπανικό Σούπερ Καπ (2007).
Στην πορεία της ως τον τελικό, ξεκίνησε από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, όπου τερμάτισε 3η με 5 βαθμούς και έπαιξε με Μάντσεστερ Σίτι (δύο ήττες 0-4 εντός, 3-1 εκτός), Μπορούσια Ντόρτμουντ (ήττα 1-4 εντός, ισοπαλία 1-1 εκτός) και Κοπεγχάγη (0-0 εκτός, νίκη 3-0 εντός). Ως 3η συνέχισε στο Γιουρόπα Λιγκ, όπου στον γύρο πλέι οφ απέκλεισε την Αϊντχόφεν με νίκη 3-0 εντός και ήττα 2-0 εκτός. Στους «16» τη Φενέρμπαχτσε με νίκη 2-0 εντός και ήττα 1-0 εκτός. Στα προημιτελικά απέκλεισε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με ισοπαλία 2-2 εκτός και νίκη 3-0 εντός. Και στα ημιτελικά τη Γιουβέντους με ισοπαλία 1-1 εκτός και νίκη 2-1 στην παράταση εντός.
Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλιμπάρ, αναμένεται να ξεκινήσει με 4-2-3-1, με τους Μπούνου, Χεσούς Νάβας, Μπαντέ, Γκουντέλι, Άλεξ Τέλες, Φερνάντο, Ράκιτιτς, Οκάμπος, Όλιβερ Τόρες, Μπράιαν Γκιλ, Εν Νεσίρι.
…εναντίον Ρόμα
Η Ρόμα θα παίξει στον τέταρτο ευρωπαϊκό τελικό της και διεκδικεί το δεύτερό της τρόπαιο, αλλά και δεύτερο συνεχόμενο (άλλης όμως διοργάνωσης). Είχε παίξει αρχικά στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1984 στη Ρώμη όπου έχασε από τη Λίβερπουλ με 4-2 στα πέναλτι ύστερα από το 1-1 του κανονικού αγώνα. Ακολούθως, αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 1991 κόντρα στην Ίντερ, όπου ηττήθηκε 2-0 στο Μιλάνο, αλλά η νίκη της με 1-0 στη Ρώμη δεν ήταν αρκετή. Και πέρυσι (2022) έπαιξε στον πρώτο τελικό του νεοσύστστου Κόνφερενς Λιγκ, όπου στα Τίρανα νίκησε τη Φέγενορντ με 1-0 και σήκωσε την πρώτη ευρωπαϊκή κούπα της. Ο Ζοζέ Μουρίνιο έχει ήδη κατακτήσει και τις 3 ευρωπαϊκές διοργανώσεις (Τσάμπιονς Λιγκ, Γιουρόπα Λιγκ, Κόνφερενς Λιγκ, αλλά και το Κύπελλο Κυπελλούχων ως βοηθός προπονητή) και θέλει να αυξήσει το παλμαρέ του. για τον ίδιο θα είναι το τρίτο τρόπαιο Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ/Γιουρόπα Λιγκ, μετά από εκείνα με την Πόρτο το 2003 και την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 2017.
Στην πορεία της ως τον τελικό, στους ομίλους τερμάτισε στη 2η θέση με 10 βαθμούς. Έπαιξε με Ρεάλ Μπέτις (ήττα 1-2 εντός, 1-1 εκτός), Λουντογκόρετς (ήττα 2-1 εκτός, νίκη 3-1 εντός) και Ελσίνκι (δύο νίκες, 3-0 εντός, 1-2 εκτός). Στον γύρο πλέι οφ, απέκλεισε τη Σάλτσμπουργκ με ήττα 1-0 εκτός και νίκη 2-0 εντός. Στους «16» απέκλεισε τη Ρεάλ Σοσιεδάδ με νίκη 2-0 εντός και ισοπαλία 0-0 εκτός. Στα προημιτελικά τη Φέγενορντ (περσινή αντίπαλό της στον τελικό του Κόνφερενς Λιγκ), όπου παρά την ήττα με 1-0 εκτός, στη Ρώμη νίκησε με 4-1 στην παράταση. Και στα ημιτελικά απέκλεισε τη Λεβερκούζεν με νίκη 1-0 εντός και ισοπαλία 0-0 εκτός.
Ο Ζοζέ Μουρίνιο αναμένεται να ξεκινήσει με 3-4-2-1, με τους Ρουί Πατρίσιο, Μαντσίνι, Σμόλινγκ, Ιμπάνιες, Ζέκι Τσεκλίκ, Κριστάντε, Μάτιτς, ΣΠινατσόλα, Ντιμπάλα, Πελεγκρίνι, Έιμπραχαμ.
Διαιτητής της αναμέτρησης θα είναι ο Άντονι Τέιλορ, με βοηθούς τους Γκάρι Μπέσγουικ και Άνταμ Νουν και τέταρτο τον Μάικλ Όλιβερ, όλοι τους Άγγλοι. VAR θα είναι ο Στούαρτ Άτγουελ, Άγγλος και Assistant VAR ο Μπαστιάν Ντάνκερτ, Γερμανός.
Η ιστορία της διοργάνωσης
Η ιστορία της διοργάνωσης, ξεκινάει το 1955 με το Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων. Ξεκίνησε αρχικά με τη συμμετοχή ομάδων από πόλεις που διοργάνωναν διεθνή έκθεση. Μέχρι το 1961 υπήρχε το σύνθημα «μία πόλη, μία ομάδα» και έτσι συμμετείχαν μικτές ομάδες των πόλεων. Ωστόσο είχαν συμμετάσχει και αυτούσιες ομάδες. Στη συνέχεια αυτό καταργήθηκε και συμμετείχαν σύλλογοι. Οι δύο αρχικές διοργανώσεις είχαν τριετή διάρκεια, ωστόσο η επιτυχία του θεσμού ήταν τέτοια που έγινε μονοετής, και επετράπη και σε άλλες ομάδες, πλην των πόλεων εκθέσεων, να συμμετέχουν. Ήταν συνήθως οι ομάδες που τερμάτιζαν πίσω από τον πρωταθλητή. Διεξαγόταν από ανεξάρτητη επιτροπή, με την ΟΥΕΦΑ να μην αναγνωρίζει τους νικητές, σε αντίθεση με τη ΦΙΦΑ.
Η ΟΥΕΦΑ όμως, βλέποντας την επιτυχία του Κυπέλλου Εκθέσεων, αποφάσισε να το πάρει υπό την αιγίδα της και το 1971 να δημιουργηθεί το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Συμμετείχαν οι ομάδες που τερμάτιζαν πίσω από τον πρωταθλητή κάθε χώρας, ενώ ανάλογα με την ειδική βαθμολογία, οι χώρες που βρίσκονταν πιο ψηλά, έστελναν περισσότερες ομάδες. Επίσης, συμμετείχαν και οι νικητές του βραβείου Fair Play, και από το 1995 οι νικητές του Κυπέλλου Ιντερτότο. Από το 1999 με την κατάργηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων, συμμετέχουν και οι κυπελλούχες ομάδες κάθε χώρας.
Το 2009, η ΟΥΕΦΑ θέλοντας να δώσει επιπλέον κύρος στην δεύτερη τη τάξει ευρωπαϊκή διοργάνωση, δημιούργησε τη συνέχειά της, το Γιουρόπα Λιγκ. Από το 2021 η διοργάνωση αναβαθμίστηκε περαιτέρω, με τη δημιουργία του Γιουρόπα Κόνφερενς Λιγκ ως τρίτη τη τάξει διοργάνωση.
Μικρά, ενδιαφέροντα
– Στην ιστορία του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ/Γιουρόπα Λιγκ, υπάρχουν 4 ομάδες που έχουν κάνει «τρεμπλ». Δηλαδή πρωτάθλημα και κύπελλο στη χώρα τους και το Γιουρόπα Λιγκ:
Γκέτεμποργκ 1982, Γαλατασαράι 2000, ΤΣΣΚΑ Μόσχας 2005, Πόρτο 2003, 2011.
– Οι ομάδες που έχουν κατακτήσει το τρόπαιο αήττητες είναι οι: Τότεναμ, Μπορούσια Ντόρτμουντ, Γκέτεμποργκ (δύο φορές), Άγιαξ, Φέγενορντ, Τσέλσι. Από την άλλη, Μπενφίκα και Εσπανιόλ, έφτασαν αήττητες ως τον τελικό, ωστόσο έχασαν το τρόπαιο στα πέναλτι.
– Οι πιο πολλές ομάδες της ίδιας χώρας που συμμετείχαν την ίδια χρονιά στη διοργάνωση, ήταν οι γαλλικές με 7 το 1997-98. Το Στρασβούργο και η Μετζ ως νικήτρια και φιναλίστ αντίστοιχα του Λιγκ Καπ (το Κύπελλο Κυπελλούχων υπήρχε ακόμη), η Ναντ και η Μπορντό ως 3η και 4η αντίστοιχα του πρωταθλήματος και οι Οσέρ, Μπαστιά και Λιόν ως νικήτριες του Κυπέλλου Ιντερτότο.
– Μόνο δύο ομάδες έχουν κατακτήσει τη διοργάνωση δύο ή περισσότερες συνεχόμενες χρονιές: η Ρεάλ Μαδρίτης (1985, 1986) και η Σεβίλλη (2006, 2007 και 2014, 2015, 2016).
– Οι χώρες που ομάδες τους κατέκτησαν συνεχόμενα τρόπαια είναι η Ιταλία μεταξύ 1989 και 1991 (Νάπολι, Γιουβέντους και Ίντερ) και μεταξύ 1993 και 1995 (Γιουβέντους, Ίντερ και Πάρμα) και η Ισπανία την τριετία 2014-2016 (η Σεβίλλη).
– Ο παίκτης που έχει τις περισσότερες κατακτήσεις, είναι ο Χοσέ Αντόνιο Ρέγιες με 5 τρόπαια. 2 με την Ατλέτικο Μαδρίτης (2010, 2012), 3 με τη Σεβίλλη (2014, 2015, 2016). Μάλιστα, σαν τραγική ειρωνεία, την 1η Ιουνίου 2019, ημέρα διεξαγωγής του τελικού εκείνης της χρονιάς, ο Ρέγιες έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
– Υπάρχουν μέχρι στιγμής 5 παίκτες που έχουν σκοράρει σε 2 διαφορετικούς τελικούς, είτε με την ίδια είτε με διαφορετικές ομάδες. Είναι ο Στέφαν Πέτερσον με τη Γκέτεμποργκ το 1987 και τον Άγιαξ το 1992, ο Βιμ Γιονκ με την Ίνερ το 1992 και 1994, ο Ιβάν Ζαμοράνο με την Ίντερ το 1997 και το 1998, ο Φρέντερικ Κανουτέ με τη Σεβίλλη το 2006 και το 2007 και ο Ρανταμέλ Φαλκάο με την Πόρτο το 2011 και την Ατλέτικο Μαδρίτης το 2012.
– Οι ομάδες που έχουν κατακτήσει και τα 3 ευρωπαϊκά τρόπαια, είναι η Μπάγερν Μονάχου, η Γιουβέντους, ο Άγιαξ, η Τσέλσι και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Υπάρχουν επίσης 10 ποδοσφαιριστές που κατάφεραν το ίδιο: οι Γκαετάνο Σιρέα, Αντόνιο Καμπρίνι, Μάρκο Ταρντέλι, Άρνολντ Μιούρεν, Σέρτζιο Μπρίο, Στέφανο Τακόνι, Σόνι Σιλόι, Ντάνι Μπλιντ, Τζιανλούκα Βιάλι, Βίτορ Μπαΐα.
– Μάλιστα, πλην των Ταρντέλι, Μπρίο και Μπαΐα, οι υπόλοιποι κατέκτησαν επιπλέον το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ αλλά και το Διηπειρωτικό Κύπελλο.
– Οι προπονητές που κατάφεραν το ίδιο είναι ο Ούντο Λάτεκ (Πρωταθλητριών με τη Μπάγερν το 1974, ΟΥΕΦΑ με τη Γκλάντμπαχ το 1979, Κυπελλούχων με τη Μπαρτσελόνα το 1982) και ο Τζιοβάνι Τραπατόνι (Πρωταθλητριών το 1985 με τη Γιουβέντους, Κυπελλούχων το 1984 με τη Γιουβέντους, Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 1977, 1993 με τη Γιουβέντους, 1991 με την Ίντερ) και ο Ζοζέ Μουρίνιο (Τσάμπιονς Λιγκ το 2004 με την Πόρτο και το 2010 με την Ίντερ, ΟΥΕΦΑ/Γιουρόπα Λιγκ το 2003 με την Πόρτο και το 2017 με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Κόνφερενς Λιγκ το 2022 με τη Ρόμα και ως βοηθός Κύπελλο Κυπελλούχων το 1997 με τη Μπαρτσελόνα). Μάλιστα ο Τραπατόνι κατέκτησε και Σούπερ Καπ και Διηπειρωτικό Κύπελλο.
– Μονάχα 3 άνθρωποι έχουν κατακτήσει το τρόπαιο τόσο ως παίκτες όσο και ως προπονητές. Πρόκειται για τον Ντίνο Τζοφ (ως παίκτης το 1977, ως προπονητής το 1990, αμφότερα με τη Γιουβέντους), τον Χουμπ Στέφενς (ως παίκτης το 1978 με την Αϊντχόφεν, ως προπονητής το 1997 με τη Σάλκε) και ο Ντιέγκο Σιμεόνε (ως παίκτης το 1998 με την Ίντερ, ως προπονητής με την Ατλέτικο Μαδρίτης το 2012 και το 2018).
– Μάλιστα, ο Ντιέγκο Σιμεόνε είναι ο μοναδικός μη Ευρωπαίος προπονητής που το έχει κατακτήσει.
Οι τελικοί
| Χρονιά | Πόλη | Αγώνας |
| Κύπελλο Εκθέσεων | ||
| 1958 | Λονδίνο, Βαρκελώνη | Μικτή Λονδίνου-Μπαρτσελόνα 2-2 0-6 |
| 1960 | Μπέρμιγχαμ, Βαρκελώνη | Μπέρμιγχαμ-Μπαρτσελόνα 0-0 1-4 |
| 1961 | Μπέρμιγχαμ, Ρώμη | Μπέρμιγχαμ-Ρόμα 2-2 0-2 |
| 1962 | Βαλένθια, Βαρκελώνη | Βαλένθια-Μπαρτσελόνα 6-2 1-1 |
| 1963 | Ζάγκρεμπ, Βαλένθια | Ντιναμό Ζάγκρεμπ-Βαλένθια 1-2 0-2 |
| 1964 | Σαραγόσα, Βαλένθια | Σαραγόσα-Βαλένθια 2-1 |
| 1965 | Τορίνο, Βουδαπέστη | Γιουβέντους-Φερεντσβάρος 0-1 |
| 1966 | Βαρκελώνη, Σαραγόσα | Μπαρτσελόνα-Σαραγόσα 0-1 4-2 |
| 1967 | Ζάγκρεμπ, Λιντς | Ντιναμό Ζάγκρεμπ-Λιντς 2-0 0-0 |
| 1968 | Λιντς, Βουδαπέστη | Λιντς-Φερεντσβάρος 1-0 0-0 |
| 1969 | Νιούκαστλ, Βουδαπέστη | Νιούκαστλ-Ουίπεστ 3-0 3-2 |
| 1970 | Βρυξέλλες, Λονδίνο | Άντερλεχτ-Άρσεναλ 3-1 0-3 |
| 1971 | Τορίνο, Λιντς | Γιουβέντους-Λιντς 2-2 1-1 |
| Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | ||
| 1972 | Γουλβερχάμπτον, Λονδίνο | Γούλβς-Τότεναμ 1-2 1-1 |
| 1973 | Λίβερπουλ, Μενχενγκλάντμπαχ | Λίβερπουλ-Γκλάντμπαχ 3-0 0-2 |
| 1974 | Λονδίνο, Ρότερνταμ | Τότεναμ-Φέγενορντ 2-2 0-2 |
| 1975 | Ντίσελντορφ, Ενσέντε | Γκλάντμπαχ-Τβέντε 0-0 5-1 |
| 1976 | Λίβερπουλ, Μπριζ | Λίβερπουλ-Μπρίζ 3-2 1-1 |
| 1977 | Τορίνο, Μπιλμπάο | Γιουβέντους-Ατλέτικ Μπιλμπάο 1-0 1-2 |
| 1978 | Μπαστιά, Αϊντχόφεν | Μπαστιά-Αϊντχόφεν 0-0 0-3 |
| 1979 | Βελιγράδι, Ντίσελντορφ | Ερυθρός Αστέρας-Γκλάντμπαχ 1-1 0-1 |
| 1980 | Μενχενγκλάντμπαχ, Φρανκφούρτη | Γκλάντμπαχ-Άιντραχτ Φρανκφούρτης 3-2 0-1 |
| 1981 | Ίπσουιτς, Άμστερνταμ | Ίπσουιτς-Άλκμααρ 3-0 2-4 |
| 1982 | Γκέτεμποργκ, Αμβούργο | Γκέτεμποργκ-Αμβούργο 1-0 3-0 |
| 1983 | Βρυξέλλες, Λισσαβώνα | Άντερλεχτ-Μπενφίκα 1-0 1-1 |
| 1984 | Βρυξέλλες, Λονδίνο | Άντερλεχτ-Τότεναμ 1-1 1-1 (3-4 πεν) |
| 1985 | Σεκεσφεχέρβαρ, Μαδρίτη | Βιντεότον-Ρεάλ Μαδρίτης 0-3 1-0 |
| 1986 | Μαδρίτη, Δυτικό Βερολίνο | Ρεάλ Μαδρίτης-Κολωνία 5-1 0-2 |
| 1987 | Γκέτεμποργκ, Νταντί | Γκέτεμποργκ-Νταντί Γιουνάϊτεντ 1-0 1-1 |
| 1988 | Βαρκελώνη, Λεβερκούζεν | Εσπανιόλ-Λεβερκούζεν 3-0 0-3 (2-3 πεν) |
| 1989 | Νάπολι, Στουτγκάρδη | Νάπολι-Στουτγκάρδη 2-1 3-3 |
| 1990 | Τορίνο, Αβελίνο | Γιουβέντους-Φιορεντίνα 3-1 0-0 |
| 1991 | Μιλάνο, Ρώμη | Ίντερ-Ρόμα 2-0 0-1 |
| 1992 | Τορίνο, Άμστερνταμ | Τορίνο-Άγιαξ 2-2 0-0 |
| 1993 | Ντόρτμουντ, Τορίνο | Ντόρτμουντ-Γιουβέντους 1-3 0-3 |
| 1994 | Βιέννη, Μιλάνο | Καζινό Σάλτσμπουργκ-Ίντερ 0-1 0-1 |
| 1995 | Πάρμα, Μιλάνο | Πάρμα-Γιουβέντους 1-0 1-1 |
| 1996 | Μόναχο, Μπορντό | Μπάγερν Μονάχου-Μπορντό 2-0 3-1 |
| 1997 | Γκελζενκίρχεν, Μιλάνο | Σάλκε-Ίντερ 1-0 0-1 (4-1 πεν) |
| 1998 | Παρίσι | Ίντερ-Λάτσιο 3-0 |
| 1999 | Μόσχα | Πάρμα-Μαρσέιγ 3-0 |
| 2000 | Κοπεγχάγη | Γαλατασαράι-Άρσεναλ 0-0 (4-1 πεν) |
| 2001 | Ντόρτμουντ | Λίβερπουλ-Αλαβές 4-4 (5-4 παρ) |
| 2002 | Ρότερνταμ | Φέγενορντ-Ντόρτμουντ 3-2 |
| 2003 | Σεβίλλη | Σέλτικ-Πόρτο 2-2 (2-3 παρ) |
| 2004 | Γκέτεμποργκ | Βαλένθια-Μαρσέιγ 2-0 |
| 2005 | Λισαβόνα | ΤΣΣΚΑ Μόσχας-Σπόρτιγκ Λισσαβώνας 3-1 |
| 2006 | Αϊντχόβεν | Σεβίλλη-Μίντλεσμπρο 4-0 |
| 2007 | Γλασκώβη | Σεβίλλη-Εσπανιόλ 1-1 (2-2 παρ) (3-1 πεν) |
| 2008 | Μάντσεστερ | Ζενίτ-Ρέιντζερς 2-0 |
| 2009 | Κωνσταντινούπολη | Σαχτάρ Ντόνεσκ-Βέρντερ Βρέμης 2-0 |
| Γιουρόπα Λιγκ | ||
| 2010 | Αμβούργο | Ατλέτικο Μαδρίτης-Φούλαμ 0-0 (1-0 παρ) |
| 2011 | Δουβλίνο | Πόρτο-Μπράγκα 1-0 |
| 2012 | Βουκουρέστι | Ατλέτικο Μαδρίτης-Αθλέτικ Μπιλμπάο 3-0 |
| 2013 | Άμστερνταμ | Τσέλσι-Μπενφίκα 2-1 |
| 2014 | Τορίνο | Σεβίλλη-Μπενφίκα 0-0 (4-2 πεν) |
| 2015 | Βαρσοβία | Σεβίλλη-Ντνίπρο 3-2 |
| 2016 | Βασιλεία | Σεβίλλη-Λίβερπουλ 3-1 |
| 2017 | Στοκχόλμη | Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Άγιαξ 2-0 |
| 2018 | Λυών | Ατλέτικο Μαδρίτης-Μαρσέιγ 3-0 |
| 2019 | Μπακού | Τσέλσι-Άρσεναλ 4-1 |
| 2020 | Κολωνία | Σεβίλλη-Ίντερ 3-2 |
| 2021 | Γκντανσκ | Βιγιαρεάλ-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 1-1 (11-10 πέν) |
| 2022 | Σεβίλλη | Άιντραχτ Φρανκφούρτης-Ρέιντζερς 1-1 (5-4 πέν) |
Οι κατακτήσεις
| Ομάδα | Κυπ. | Φιν. | Χρονιές Κατάκτησης | Χρονιές Φιναλίστ |
| Σεβίλλη | 6 | – | 2006, 2007, 2014, 2015, 2016, 2020 | |
| Ίντερ | 3 | 2 | 1991, 1994, 1998, | 1997, 2021 |
| Γιουβέντους | 3 | 1 | 1977, 1990, 1993 | 1995 |
| Λίβερπουλ | 3 | 1 | 1973, 1976, 2001 | 2016 |
| Ατλέτικο Μαδρίτης | 3 | – | 2010, 2012, 2018 | |
| Γκλάντμπαχ | 2 | 2 | 1975, 1979 | 1973, 1980 |
| Τότεναμ | 2 | 1 | 1972, 1984 | 1974 |
| Φέγενορντ | 2 | – | 1974, 2002 | |
| Γκέτεμποργκ | 2 | – | 1982, 1987 | |
| Ρεάλ Μαδρίτης | 2 | – | 1985, 1986 | |
| Πάρμα | 2 | – | 1995, 1999 | |
| Πόρτο | 2 | – | 2003, 2011 | |
| Τσέλσι | 2 | – | 2013, 2019 | |
| Άιντραχτ Φρανκφούρτης | 2 | – | 1980, 2022 | |
| Άντερλεχτ | 1 | 1 | 1983 | 1984 |
| Άγιαξ | 1 | 1 | 1992 | 2017 |
| Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ | 1 | 1 | 2017 | 2021 |
| Αϊντχόβεν | 1 | – | 1978 | |
| Ίπσουιτς | 1 | – | 1981 | |
| Μπάγερ Λεβερκούζεν | 1 | – | 1988 | |
| Νάπολι | 1 | – | 1989 | |
| Μπάγερν Μονάχου | 1 | – | 1996 | |
| Σάλκε | 1 | – | 1997 | |
| Γαλατασαράι | 1 | – | 2000 | |
| Βαλένθια | 1 | – | 2004 | |
| ΤΣΣΚΑ Μόσχας | 1 | – | 2005 | |
| Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης | 1 | – | 2008 | |
| Σαχτάρ Ντόνετσκ | 1 | – | 2009 | |
| Βιγιαρεάλ | 1 | – | 2021 | |
| Μπενφίκα | – | 3 | 1983, 2013, 2014 | |
| Μαρσέιγ | – | 3 | 1999, 2004, 2018 | |
| Εσπανιόλ | – | 2 | 1988, 2007 | |
| Μπορούσια Ντόρτμουντ | – | 2 | 1993, 2002 | |
| Αθλέτικ Μπιλμπάο | – | 2 | 1977, 2012 | |
| Άρσεναλ | – | 2 | 2000, 2019 | |
| Ρέιντζερς | – | 2 | 2008, 2022 | |
| Γουλβς | – | 1 | 1972 | |
| Τβέντε | – | 1 | 1975 | |
| Κλάμπ Μπρίζ | – | 1 | 1976 | |
| Μπαστιά | – | 1 | 1978 | |
| Ερυθρός Αστέρας | – | 1 | 1979 | |
| Άλκμααρ | – | 1 | 1981 | |
| Αμβούργο | – | 1 | 1982 | |
| Βιντεότον | – | 1 | 1985 | |
| Κολωνία | – | 1 | 1986 | |
| Νταντί Γιουνάιτεντ | – | 1 | 1987 | |
| Στουτγκάρδη | – | 1 | 1989 | |
| Φιορεντίνα | – | 1 | 1990 | |
| Ρόμα | – | 1 | 1991 | |
| Τορίνο | – | 1 | 1992 | |
| Σάλτσμπουργκ | – | 1 | 1994 | |
| Μπορντό | – | 1 | 1996 | |
| Λάτσιο | – | 1 | 1998 | |
| Αλαβές | – | 1 | 2001 | |
| Σέλτικ | – | 1 | 2003 | |
| Σπόρτιγκ Λισαβόνας | – | 1 | 2005 | |
| Μίντλεσμπρο | – | 1 | 2006 | |
| Βέρντερ Βρέμης | – | 1 | 2009 | |
| Φούλαμ | – | 1 | 2010 | |
| Μπράγκα | – | 1 | 2011 | |
| Ντνίπρο | – | 1 | 2015 |
*Δεν συμπεριλαμβάνονται οι κατακτήσεις του Κυπέλλου Εκθέσεων, καθώς δεν αναγνωρίζεται από την ΟΥΕΦΑ, παρά μόνο από τη ΦΙΦΑ.