Europa League: Τότεναμ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για τη δεύτερη κορυφή της Ευρώπης
Τελικός Europa League απόψε (21/5, 22.00) ανάμεσα σε Τότεναμ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, και το Kingsport.gr παρουσιάζει το αποψινό ματς και την ιστορία της διοργάνωσης.
Στο «Σαν Μαμές» του Μπιλμπάο στην Ισπανία, Τότεναμ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θα αναμετρηθούν για το τρόπαιο του Europa League (21/5, 22:00).
Σε έναν τελικό, ανάμεσα στους «Πετεινούς» που θα διεκδικήσουν τον τρίτο τίτλο τους στη διοργάνωση και στους «Κόκκινους Διαβόλους» που θα κυνηγήσουν τη δεύτερη κούπα τους.
Tο Kingsport.gr παρουσιάζει τα στοιχεία του αποψινού τελικού και κάνει μια αναδρομή στην ιστορία της διοργάνωσης.
Τότεναμ…
Η Τότεναμ θα παίξει για έκτη φορά σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης και τέταρτη σε τελικό Europa League/Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ (μιας και οι τρεις προηγούμενες αφορούσαν την παλιά μορφή και όνομα της διοργάνωσης). Θα επιδιώξει την τρίτη κατάκτηση του συγκεκριμένου Κυπέλλου, μιας και έχει κατακτήσει εκείνα του 1972 και 1984, και τέταρτου της ευρωπαϊκού τίτλου συνολικά, μιας και έχει ένα ακόμη Κύπελλο Κυπελλούχων. Ενώ έχει ακόμη έναν χαμένο τελικό Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ και έναν Τσάμπιονς Λιγκ. Παράλληλα, θα είναι ο τρίτος τελικός της που θα τεθεί αντιμέτωπη με επίσης αγγλική ομάδα.
Η αρχή έγινε το 1963 όταν κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων νικώντας στον τελικό του Ρότερνταμ την Ατλέτικο Μαδρίτης με 5-1.
Το 1972 κατέκτησε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (στην πρώτη χρονιά της διοργάνωσης, μετά την εποχή του Κυπέλλου Εκθέσεων) και μάλιστα, όπως και φέτος, σε «αγγλικό εμφύλιο». Στον διπλό τελικό επικράτησε με 1-2 στο «Μολινό» της Γουλβς, πριν το 1-1 στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν». Δύο χρόνια μετά, το 1974 έπαιξε ξανά στον τελικό της διοργάνωσης, ωστόσο δεν στάθηκε τυχερή. Αγωνίστηκε κόντρα στη Φένενορντ, αλλά το 2-2 του Λονδίνου δεν της έδωσε ελπίδες, καθώς οι Ολλανδοί επικράτησαν με 2-0 στην έδρα τους. Δέκα χρόνια αργότερα, το 1984 έπαιξε πάλι στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, κατακτώντας και το τρόπαιο. Με αντίπαλο την Άντερλεχτ (που το είχε πάρει την προηγούμενη σεζόν), έφερε δύο ισοπαλίες 1-1. Έτσι, η ρεβάνς των Βρυξελλών οδηγήθηκε στα πέναλτι όπου η τύχη χαμογέλασε στους Λονδρέζους που νίκησαν με 4-3.
Χρειάστηκε να περάσουν 35 χρόνια μέχρι να βρεθεί ξανά σε τελικό. Το 2019 έφτασε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ στη Μαδρίτη, όπου ηττήθηκε με 2-0 από τη Λίβερπουλ.
Στην πορεία της ως τον τελικό, στη League Phase τερμάτισε στην 4η θέση με 17 βαθμούς. Έπαιξε με Καραμπάγκ (νίκη 3-0 εντός), Φερεντσβάρος (νίκη 1-2 εκτός), Άλκμααρ (νίκη 1-0 εντός), Γαλατασαράι (ήττα 3-2 εκτός), Ρόμα (ισοπαλία 2-2 εντός), Ρέιντζερς (ισοπαλία 1-1 εκτός), Χοφενχάιμ (νίκη 2-3 εκτός) και Έλφσμποργκ (νίκη 3-0 εντός). Στη φάση των «16» έπαιξε ξανά με την Άλκμααρ (ήττα 1-0 εκτός, νίκη 3-1 εντός). Στα προημιτελικά απέκλεισε την Άιντραχτ Φρανκφούρτης (1-1 εντός, νίκη 0-1 εκτός) και στα ημιτελικά τη Μπόντο/Γκλιμτ (δύο νίκες, 3-1 εντός, 0-2 εκτός).
Ο Άγγελος Ποστέκογλου ευελπιστεί να γίνει ο πρώτος Έλληνας προπονητής που κατακτά Ευρωπαϊκό τίτλο (σε επίπεδο πρώτης ομάδας, καθώς ο πρώτος γενικά είναι ο Σωτήρης Συλαϊδόπουλος με την Κ19 του Ολυμπιακού).
Πιθανή 11άδα:
Τότεναμ: Vicario, Pedro Porro, Romero, Van de Ven, Udogie, Sarr, Bissouma, Bentancur, Johnson, Solanke, Richarlison
…εναντίον Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
Οι «κόκκινοι διάβολοι» θα αγωνιστούν στον τρίτο τελικό τους στο Γιουρόπα Λιγκ, διεκδικώντας το δεύτερο τρόπαιό τους. Ενώ συνολικά θα είναι ο ένατος ευρωπαϊκός τελικός τους. Είναι μια από τις ομάδες που έχουν κατακτήσει τους τρεις ευρωπαϊκούς τίτλους (Πρωταθλητριών-Κυπελλούχων-ΟΥΕΦΑ, πλην Κόνφερενς Λιγκ). Η αρχή έγινε το 1968, όταν με τον Ματ Μπάσμπι στον πάγκο και κορυφαίο παίκτη τον Τζορτζ Μπεστ, κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών με 4-1 επί της Μπενφίκα. Το 1999 με τον Άλεξ Φέργκιουσον σήκωσε το Τσάμπιονς Λιγκ με 2-1 (ανατροπή στις καθυστερήσεις) επί της Μπάγερν Μονάχου. Θρίαμβο που επανέλαβε και το 2008 όταν επικράτησε με 6-5 στα πέναλτι της Τσέλσι, ύστερα από το 1-1 της κανονικής διάρκειας. Ωστόσο στους επόμενους τελικούς δεν χαμογέλασε, καθώς το 2009 και το 2011 ηττήθηκε από τη Μπαρτσελόνα με 2-0 και 3-1 αντίστοιχα. Το 1991, στην πρώτη χρονιά της επιστροφής των αγγλικών ομάδων μετά την τιμωρία του 1985, η Γιουνάιτεντ κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων (επίσης με τον Φέργκιουσον προπονητή), νικώντας με 2-1 τη Μπαρτσελόνα. Το 2017, η ομάδα του Ζοζέ Μουρίνιο κατέκτησε το Γιουρόπα Λιγκ με 2-0 επί του Άγιαξ. Ενώ στον προηγούμενο τελικό της πριν τον φετινό, το 2021, έχασε το Γιουρόπα Λιγκ από τη Βιγιαρεάλ με 11-10 στα πέναλτι, μετά το 1-1 της κανονικής διάρκειας. Στο μεταξύ, το 1991 κατέκτησε και το Σούπερ Καπ (1-0 τον Ερυθρό Αστέρα).
Στην πορεία της ως τον τελικό, στη League Phase τερμάτισε στην 3η θέση με 18 βαθμούς. Έπαιξε με Τβέντε (1-1 εντός), Πόρτο (3-3 εκτός), Φενέρμπαχτσε (1-1 εκτός), ΠΑΟΚ (2-0 εντός), Μπόντο/Γκλιμτ (νίκη 3-2 εντός), Βικτόρια Πλζεν (νίκη 1-2 εκτός), Ρέιντζερς (νίκη 2-1 εντός), Στεάουα Βουκουρεστίου (νίκη 2-0 εντός). Στους «16» απέκλεισε τη Ρεάλ Σοσιεδάδ (1-1 εκτός, νίκη 4-1 εντός), στα προημιτελικά τη Λυών (2-2 εκτός, 5-4 στην παράταση εντός) και στα ημιτελικά την Αθλέτικ Μπιλμπάο (νίκη 0-3 εκτός, νίκη 4-1 εντός).
Ο Ρούμπεν Αμορίμ ελπίζει και εκείνος να κατακτήσει τον πρώτο τίτλο της καριέρας του. Έχει αγωνιστεί σε έναν ακόμη τελικό ως ποδοσφαιριστής το 2014 με τη Μπενφίκα, αλλά έχασε το τρόπαιο από τη Σεβίλλη.
Πιθανή 11άδα:
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: Onana, Yoro, De Ligt, Maguire, Mazraoui, Ugarte, Casemiro, Dorgu, Diallo, Højlund, Fernandes
Διαιτητής της αναμέτρησης θα είναι ο Γερμανός Φέλιξ Τσβάιερ.
Η ιστορία της διοργάνωσης
Η ιστορία της διοργάνωσης, ξεκινάει το 1955 με το Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων. Ξεκίνησε αρχικά με τη συμμετοχή ομάδων από πόλεις που διοργάνωναν διεθνή έκθεση. Μέχρι το 1961 υπήρχε το σύνθημα «μία πόλη, μία ομάδα» και έτσι συμμετείχαν μικτές ομάδες των πόλεων. Ωστόσο είχαν συμμετάσχει και αυτούσιες ομάδες. Στη συνέχεια αυτό καταργήθηκε και συμμετείχαν σύλλογοι. Οι δύο αρχικές διοργανώσεις είχαν τριετή διάρκεια, ωστόσο η επιτυχία του θεσμού ήταν τέτοια που έγινε μονοετής, και επετράπη και σε άλλες ομάδες, πλην των πόλεων εκθέσεων, να συμμετέχουν. Ήταν συνήθως οι ομάδες που τερμάτιζαν πίσω από τον πρωταθλητή. Διεξαγόταν από ανεξάρτητη επιτροπή, με την ΟΥΕΦΑ να μην αναγνωρίζει τους νικητές, σε αντίθεση με τη ΦΙΦΑ.
Η ΟΥΕΦΑ όμως, βλέποντας την επιτυχία του Κυπέλλου Εκθέσεων, αποφάσισε να το πάρει υπό την αιγίδα της και το 1971 να δημιουργηθεί το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Συμμετείχαν οι ομάδες που τερμάτιζαν πίσω από τον πρωταθλητή κάθε χώρας, ενώ ανάλογα με την ειδική βαθμολογία, οι χώρες που βρίσκονταν πιο ψηλά, έστελναν περισσότερες ομάδες. Επίσης, συμμετείχαν και οι νικητές του βραβείου Fair Play, και από το 1995 οι νικητές του Κυπέλλου Ιντερτότο. Από το 1999 με την κατάργηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων, συμμετέχουν και οι κυπελλούχες ομάδες κάθε χώρας.
Το 2009, η ΟΥΕΦΑ θέλοντας να δώσει επιπλέον κύρος στην δεύτερη τη τάξει ευρωπαϊκή διοργάνωση, δημιούργησε τη συνέχειά της, το Γιουρόπα Λιγκ. Από το 2021 η διοργάνωση αναβαθμίστηκε περαιτέρω, με τη δημιουργία του Κόνφερενς Λιγκ ως τρίτη τη τάξει διοργάνωση.
Μικρά, ενδιαφέροντα
– Στην ιστορία του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ/Γιουρόπα Λιγκ, υπάρχουν 4 ομάδες που έχουν κάνει «τρεμπλ». Δηλαδή πρωτάθλημα και κύπελλο στη χώρα τους και το Γιουρόπα Λιγκ: Γκέτεμποργκ 1982, Γαλατασαράι 2000, ΤΣΣΚΑ Μόσχας 2005, Πόρτο 2003, 2011.
– Οι ομάδες που έχουν κατακτήσει το τρόπαιο αήττητες είναι οι: Τότεναμ, Μπορούσια Ντόρτμουντ, Γκέτεμποργκ (δύο φορές), Άγιαξ, Φέγενορντ, Τσέλσι. Από την άλλη, Μπενφίκα και Εσπανιόλ, έφτασαν αήττητες ως τον τελικό, ωστόσο έχασαν το τρόπαιο στα πέναλτι.
– Οι πιο πολλές ομάδες της ίδιας χώρας που συμμετείχαν την ίδια χρονιά στη διοργάνωση, ήταν οι γαλλικές με 7 το 1997-98. Το Στρασβούργο και η Μετζ ως νικήτρια και φιναλίστ αντίστοιχα του Λιγκ Καπ (το Κύπελλο Κυπελλούχων υπήρχε ακόμη), η Ναντ και η Μπορντό ως 3η και 4η αντίστοιχα του πρωταθλήματος και οι Οσέρ, Μπαστιά και Λιόν ως νικήτριες του Κυπέλλου Ιντερτότο.
– Μόνο δύο ομάδες έχουν κατακτήσει τη διοργάνωση δύο ή περισσότερες συνεχόμενες χρονιές: η Ρεάλ Μαδρίτης (1985, 1986) και η Σεβίλλη (2006, 2007 και 2014, 2015, 2016).
– Οι χώρες που ομάδες τους κατέκτησαν συνεχόμενα τρόπαια είναι η Ιταλία μεταξύ 1989 και 1991 (Νάπολι, Γιουβέντους και Ίντερ) και μεταξύ 1993 και 1995 (Γιουβέντους, Ίντερ και Πάρμα) και η Ισπανία την τριετία 2014-2016 (η Σεβίλλη).
– Ο παίκτης που έχει τις περισσότερες κατακτήσεις, είναι ο Χοσέ Αντόνιο Ρέγιες με 5 τρόπαια. 2 με την Ατλέτικο Μαδρίτης (2010, 2012), 3 με τη Σεβίλλη (2014, 2015, 2016). Μάλιστα, σαν τραγική ειρωνεία, την 1η Ιουνίου 2019, ημέρα διεξαγωγής του τελικού εκείνης της χρονιάς, ο Ρέγιες έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
– Αντίστοιχα, ο προπονητής με τις περισσότερες κατακτήσεις είναι ο Ουνάι Έμερι με 4, εκ των οποίων 3 με τη Σεβίλλη (2014, 2015, 2016) και ένα με τη Βιγιαρεάλ (2021).
– Υπάρχουν μέχρι στιγμής 5 παίκτες που έχουν σκοράρει σε 2 διαφορετικούς τελικούς, είτε με την ίδια είτε με διαφορετικές ομάδες. Είναι ο Στέφαν Πέτερσον με τη Γκέτεμποργκ το 1987 και τον Άγιαξ το 1992, ο Βιμ Γιονκ με την Ίνερ το 1992 και 1994, ο Ιβάν Ζαμοράνο με την Ίντερ το 1997 και το 1998, ο Φρέντερικ Κανουτέ με τη Σεβίλλη το 2006 και το 2007 και ο Ρανταμέλ Φαλκάο με την Πόρτο το 2011 και την Ατλέτικο Μαδρίτης το 2012.
– Οι ομάδες που έχουν κατακτήσει και τα 3 (παλαιά) ευρωπαϊκά τρόπαια (Τσάμπιονς Λιγκ/Κύπελλο Πρωταθλητριών, Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, Γιουρόπα Λιγκ, Κύπελλο Κυπελλούχων), είναι η Μπάγερν Μονάχου, η Γιουβέντους, ο Άγιαξ, η Τσέλσι και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ακόμη όμως δεν υπάρχει ομάδα από αυτές που να έχει και το Κόνφερενς Λιγκ – η Τσέλσι θα μπει στη λίστα αυτή αν το κατακτήσει στον φετινό τελικό στις 28/5). Υπάρχουν επίσης 10 ποδοσφαιριστές που κατάφεραν το ίδιο: οι Γκαετάνο Σιρέα, Αντόνιο Καμπρίνι, Μάρκο Ταρντέλι, Άρνολντ Μιούρεν, Σέρτζιο Μπρίο, Στέφανο Τακόνι, Σόνι Σιλόι, Ντάνι Μπλιντ, Τζιανλούκα Βιάλι, Βίτορ Μπαΐα.
– Μάλιστα, πλην των Ταρντέλι, Μπρίο και Μπαΐα, οι υπόλοιποι κατέκτησαν επιπλέον το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ αλλά και το Διηπειρωτικό Κύπελλο.
– Οι προπονητές που κατάφεραν το ίδιο είναι ο Ούντο Λάτεκ (Πρωταθλητριών με τη Μπάγερν το 1974, ΟΥΕΦΑ με τη Γκλάντμπαχ το 1979, Κυπελλούχων με τη Μπαρτσελόνα το 1982) και ο Τζιοβάνι Τραπατόνι (Πρωταθλητριών το 1985 με τη Γιουβέντους, Κυπελλούχων το 1984 με τη Γιουβέντους, Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 1977, 1993 με τη Γιουβέντους, 1991 με την Ίντερ) και ο Ζοζέ Μουρίνιο (Τσάμπιονς Λιγκ το 2004 με την Πόρτο και το 2010 με την Ίντερ, ΟΥΕΦΑ/Γιουρόπα Λιγκ το 2003 με την Πόρτο και το 2017 με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Κόνφερενς Λιγκ το 2022 με τη Ρόμα και ως βοηθός Κύπελλο Κυπελλούχων το 1997 με τη Μπαρτσελόνα). Μάλιστα ο Τραπατόνι κατέκτησε και Σούπερ Καπ και Διηπειρωτικό Κύπελλο.
– Μονάχα 3 άνθρωποι έχουν κατακτήσει το τρόπαιο τόσο ως παίκτες όσο και ως προπονητές. Πρόκειται για τον Ντίνο Τζοφ (ως παίκτης το 1977, ως προπονητής το 1990, αμφότερα με τη Γιουβέντους), τον Χουμπ Στέφενς (ως παίκτης το 1978 με την Αϊντχόφεν, ως προπονητής το 1997 με τη Σάλκε) και ο Ντιέγκο Σιμεόνε (ως παίκτης το 1998 με την Ίντερ, ως προπονητής με την Ατλέτικο Μαδρίτης το 2012 και το 2018).
– Μάλιστα, ο Ντιέγκο Σιμεόνε είναι ο μοναδικός μη Ευρωπαίος προπονητής που το έχει κατακτήσει.
Οι τελικοί
| Χρονιά | Πόλη | Αγώνας |
| Κύπελλο Εκθέσεων | ||
| 1958 | Λονδίνο, Βαρκελώνη | Μικτή Λονδίνου-Μπαρτσελόνα 2-2 0-6 |
| 1960 | Μπέρμιγχαμ, Βαρκελώνη | Μπέρμιγχαμ-Μπαρτσελόνα 0-0 1-4 |
| 1961 | Μπέρμιγχαμ, Ρώμη | Μπέρμιγχαμ-Ρόμα 2-2 0-2 |
| 1962 | Βαλένθια, Βαρκελώνη | Βαλένθια-Μπαρτσελόνα 6-2 1-1 |
| 1963 | Ζάγκρεμπ, Βαλένθια | Ντιναμό Ζάγκρεμπ-Βαλένθια 1-2 0-2 |
| 1964 | Σαραγόσα, Βαλένθια | Σαραγόσα-Βαλένθια 2-1 |
| 1965 | Τορίνο, Βουδαπέστη | Γιουβέντους-Φερεντσβάρος 0-1 |
| 1966 | Βαρκελώνη, Σαραγόσα | Μπαρτσελόνα-Σαραγόσα 0-1 4-2 |
| 1967 | Ζάγκρεμπ, Λιντς | Ντιναμό Ζάγκρεμπ-Λιντς 2-0 0-0 |
| 1968 | Λιντς, Βουδαπέστη | Λιντς-Φερεντσβάρος 1-0 0-0 |
| 1969 | Νιούκαστλ, Βουδαπέστη | Νιούκαστλ-Ουίπεστ 3-0 3-2 |
| 1970 | Βρυξέλλες, Λονδίνο | Άντερλεχτ-Άρσεναλ 3-1 0-3 |
| 1971 | Τορίνο, Λιντς | Γιουβέντους-Λιντς 2-2 1-1 |
| Κύπελλο ΟΥΕΦΑ | ||
| 1972 | Γουλβερχάμπτον, Λονδίνο | Γούλβς-Τότεναμ 1-2 1-1 |
| 1973 | Λίβερπουλ, Μένχενγκλαντμπαχ | Λίβερπουλ-Γκλάντμπαχ 3-0 0-2 |
| 1974 | Λονδίνο, Ρότερνταμ | Τότεναμ-Φέγενορντ 2-2 0-2 |
| 1975 | Ντίσελντορφ, Ενσέντε | Γκλάντμπαχ-Τβέντε 0-0 5-1 |
| 1976 | Λίβερπουλ, Μπριζ | Λίβερπουλ-Μπριζ 3-2 1-1 |
| 1977 | Τορίνο, Μπιλμπάο | Γιουβέντους-Ατλέτικ Μπιλμπάο 1-0 1-2 |
| 1978 | Μπαστιά, Αϊντχόφεν | Μπαστιά-Αϊντχόφεν 0-0 0-3 |
| 1979 | Βελιγράδι, Ντίσελντορφ | Ερυθρός Αστέρας-Γκλάντμπαχ 1-1 0-1 |
| 1980 | Μένχενγκλαντμπαχ, Φρανκφούρτη | Γκλάντμπαχ-Άιντραχτ Φρανκφούρτης 3-2 0-1 |
| 1981 | Ίπσουιτς, Άμστερνταμ | Ίπσουιτς-Άλκμααρ 3-0 2-4 |
| 1982 | Γκέτεμποργκ, Αμβούργο | Γκέτεμποργκ-Αμβούργο 1-0 3-0 |
| 1983 | Βρυξέλλες, Λισσαβώνα | Άντερλεχτ-Μπενφίκα 1-0 1-1 |
| 1984 | Βρυξέλλες, Λονδίνο | Άντερλεχτ-Τότεναμ 1-1 1-1 (3-4 πεν) |
| 1985 | Σεκεσφεχέρβαρ, Μαδρίτη | Βιντεότον-Ρεάλ Μαδρίτης 0-3 1-0 |
| 1986 | Μαδρίτη, Δυτικό Βερολίνο | Ρεάλ Μαδρίτης-Κολωνία 5-1 0-2 |
| 1987 | Γκέτεμποργκ, Νταντί | Γκέτεμποργκ-Νταντί Γιουνάϊτεντ 1-0 1-1 |
| 1988 | Βαρκελώνη, Λεβερκούζεν | Εσπανιόλ-Λεβερκούζεν 3-0 0-3 (2-3 πεν) |
| 1989 | Νάπολι, Στουτγκάρδη | Νάπολι-Στουτγκάρδη 2-1 3-3 |
| 1990 | Τορίνο, Αβελίνο | Γιουβέντους-Φιορεντίνα 3-1 0-0 |
| 1991 | Μιλάνο, Ρώμη | Ίντερ-Ρόμα 2-0 0-1 |
| 1992 | Τορίνο, Άμστερνταμ | Τορίνο-Άγιαξ 2-2 0-0 |
| 1993 | Ντόρτμουντ, Τορίνο | Ντόρτμουντ-Γιουβέντους 1-3 0-3 |
| 1994 | Βιέννη, Μιλάνο | Καζινό Σάλτσμπουργκ-Ίντερ 0-1 0-1 |
| 1995 | Πάρμα, Μιλάνο | Πάρμα-Γιουβέντους 1-0 1-1 |
| 1996 | Μόναχο, Μπορντό | Μπάγερν Μονάχου-Μπορντό 2-0 3-1 |
| 1997 | Γκελζενκίρχεν, Μιλάνο | Σάλκε-Ίντερ 1-0 0-1 (4-1 πεν) |
| 1998 | Παρίσι | Ίντερ-Λάτσιο 3-0 |
| 1999 | Μόσχα | Πάρμα-Μαρσέιγ 3-0 |
| 2000 | Κοπεγχάγη | Γαλατασαράι-Άρσεναλ 0-0 (4-1 πεν) |
| 2001 | Ντόρτμουντ | Λίβερπουλ-Αλαβές 4-4 (5-4 παρ) |
| 2002 | Ρότερνταμ | Φέγενορντ-Ντόρτμουντ 3-2 |
| 2003 | Σεβίλλη | Σέλτικ-Πόρτο 2-2 (2-3 παρ) |
| 2004 | Γκέτεμποργκ | Βαλένθια-Μαρσέιγ 2-0 |
| 2005 | Λισαβόνα | ΤΣΣΚΑ Μόσχας-Σπόρτιγκ Λισσαβώνας 3-1 |
| 2006 | Αϊντχόβεν | Σεβίλλη-Μίντλεσμπρο 4-0 |
| 2007 | Γλασκώβη | Σεβίλλη-Εσπανιόλ 1-1 (2-2 παρ) (3-1 πεν) |
| 2008 | Μάντσεστερ | Ζενίτ-Ρέιντζερς 2-0 |
| 2009 | Κωνσταντινούπολη | Σαχτάρ Ντόνεσκ-Βέρντερ Βρέμης 2-0 |
| Γιουρόπα Λιγκ | ||
| 2010 | Αμβούργο | Ατλέτικο Μαδρίτης-Φούλαμ 0-0 (1-0 παρ) |
| 2011 | Δουβλίνο | Πόρτο-Μπράγκα 1-0 |
| 2012 | Βουκουρέστι | Ατλέτικο Μαδρίτης-Αθλέτικ Μπιλμπάο 3-0 |
| 2013 | Άμστερνταμ | Τσέλσι-Μπενφίκα 2-1 |
| 2014 | Τορίνο | Σεβίλλη-Μπενφίκα 0-0 (4-2 πεν) |
| 2015 | Βαρσοβία | Σεβίλλη-Ντνίπρο 3-2 |
| 2016 | Βασιλεία | Σεβίλλη-Λίβερπουλ 3-1 |
| 2017 | Στοκχόλμη | Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Άγιαξ 2-0 |
| 2018 | Λυών | Ατλέτικο Μαδρίτης-Μαρσέιγ 3-0 |
| 2019 | Μπακού | Τσέλσι-Άρσεναλ 4-1 |
| 2020 | Κολωνία | Σεβίλλη-Ίντερ 3-2 |
| 2021 | Γκντανσκ | Βιγιαρεάλ-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 1-1 (11-10 πέν) |
| 2022 | Σεβίλλη | Άιντραχτ Φρανκφούρτης-Ρέιντζερς 1-1 (5-4 πέν) |
| 2023 | Βουδαπέστη | Σεβίλλη-Ρόμα 1-1 (4-1 πέν) |
| 2024 | Δουβλίνο | Αταλάντα-Λεβερκούζεν 3-0 |
| 2025 | Μπιλμπάο | Τότεναμ-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (21/5) |
Οι κατακτήσεις
| Ομάδα | Κυπ. | Φιν. | Χρονιές Κατάκτησης | Χρονιές Φιναλίστ |
| Σεβίλλη | 7 | – | 2006, 2007, 2014, 2015, 2016, 2020, 2023 | |
| Ίντερ | 3 | 2 | 1991, 1994, 1998, | 1997, 2021 |
| Γιουβέντους | 3 | 1 | 1977, 1990, 1993 | 1995 |
| Λίβερπουλ | 3 | 1 | 1973, 1976, 2001 | 2016 |
| Ατλέτικο Μαδρίτης | 3 | – | 2010, 2012, 2018 | |
| Γκλάντμπαχ | 2 | 2 | 1975, 1979 | 1973, 1980 |
| Τότεναμ | 2 | 1 | 1972, 1984 | 1974 |
| Φέγενορντ | 2 | – | 1974, 2002 | |
| Γκέτεμποργκ | 2 | – | 1982, 1987 | |
| Ρεάλ Μαδρίτης | 2 | – | 1985, 1986 | |
| Πάρμα | 2 | – | 1995, 1999 | |
| Πόρτο | 2 | – | 2003, 2011 | |
| Τσέλσι | 2 | – | 2013, 2019 | |
| Άιντραχτ Φρανκφούρτης | 2 | – | 1980, 2022 | |
| Άντερλεχτ | 1 | 1 | 1983 | 1984 |
| Άγιαξ | 1 | 1 | 1992 | 2017 |
| Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ | 1 | 1 | 2017 | 2021 |
| Μπάγερ Λεβερκούζεν | 1 | 1 | 1988 | 2024 |
| Αϊντχόφεν | 1 | – | 1978 | |
| Ίπσουιτς | 1 | – | 1981 | |
| Νάπολι | 1 | – | 1989 | |
| Μπάγερν Μονάχου | 1 | – | 1996 | |
| Σάλκε | 1 | – | 1997 | |
| Γαλατασαράι | 1 | – | 2000 | |
| Βαλένθια | 1 | – | 2004 | |
| ΤΣΣΚΑ Μόσχας | 1 | – | 2005 | |
| Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης | 1 | – | 2008 | |
| Σαχτάρ Ντόνετσκ | 1 | – | 2009 | |
| Βιγιαρεάλ | 1 | – | 2021 | |
| Αταλάντα | 1 | – | 2024 | |
| Μπενφίκα | – | 3 | 1983, 2013, 2014 | |
| Μαρσέιγ | – | 3 | 1999, 2004, 2018 | |
| Εσπανιόλ | – | 2 | 1988, 2007 | |
| Μπορούσια Ντόρτμουντ | – | 2 | 1993, 2002 | |
| Αθλέτικ Μπιλμπάο | – | 2 | 1977, 2012 | |
| Άρσεναλ | – | 2 | 2000, 2019 | |
| Ρέιντζερς | – | 2 | 2008, 2022 | |
| Ρόμα | – | 1 | 1991 | |
| Γουλβς | – | 1 | 1972 | |
| Τβέντε | – | 1 | 1975 | |
| Κλαμπ Μπριζ | – | 1 | 1976 | |
| Μπαστιά | – | 1 | 1978 | |
| Ερυθρός Αστέρας | – | 1 | 1979 | |
| Άλκμααρ | – | 1 | 1981 | |
| Αμβούργο | – | 1 | 1982 | |
| Βιντεότον | – | 1 | 1985 | |
| Κολωνία | – | 1 | 1986 | |
| Νταντί Γιουνάιτεντ | – | 1 | 1987 | |
| Στουτγκάρδη | – | 1 | 1989 | |
| Φιορεντίνα | – | 1 | 1990 | |
| Τορίνο | – | 1 | 1992 | |
| Σάλτσμπουργκ | – | 1 | 1994 | |
| Μπορντό | – | 1 | 1996 | |
| Λάτσιο | – | 1 | 1998 | |
| Αλαβές | – | 1 | 2001 | |
| Σέλτικ | – | 1 | 2003 | |
| Σπόρτιγκ Λισαβόνας | – | 1 | 2005 | |
| Μίντλεσμπρο | – | 1 | 2006 | |
| Βέρντερ Βρέμης | – | 1 | 2009 | |
| Φούλαμ | – | 1 | 2010 | |
| Μπράγκα | – | 1 | 2011 | |
| Ντνίπρο | – | 1 | 2015 |
*Δεν συμπεριλαμβάνονται οι κατακτήσεις του Κυπέλλου Εκθέσεων, καθώς δεν αναγνωρίζεται από την ΟΥΕΦΑ, παρά μόνο από τη ΦΙΦΑ.