Η Ισπανία αντιμετωπίζει τη Γαλλία το βράδυ της Κυριακής στο “Giuseppe Meazza” του Μιλάνου στον τελικό του UEFA Nations League και ο Νίκος Στρατής γυρίζει το …χρόνο πίσω παρουσιάζοντας στο Kingsport.gr τα μεγάλα ραντεβού του παρελθόντος ανάμεσα στους δύο φιναλίστ που έχουν …πλούσια προϊστορία στις μεταξύ τους αναμετρήσεις…
Η τυπικά γηπεδούχος του αποψινού τελικού Ισπανία (εφόσον η κλήρωση του περασμένου Δεκεμβρίου στο αρχηγείο της UEFA στη Νιόν, την είχε βγάλει στο πρώτο χρονικά ζευγάρι που ήταν το Ιταλία – Ισπανία) επιστρέφει σε τελικό μεγάλης διοργάνωσης εθνικών ομάδων για πρώτη φορά μετά το 2013 και το FIFA Confederations Cup όπου είχε ηττηθεί με 3-0 από τη Βραζιλία στο “Maracana”. Εκείνη η ήττα σήμανε και το τέλος της κυριαρχίας της στη διεθνή σκηνή καθώς είχε νωρίτερα θριαμβεύσει τόσο στο Euro 2008 και το Euro 2012 ενώ στο μεταξύ είχε κατακτήσει και το μουντιάλ του 2010 στη Νότιο Αφρική! Αντίθετα η Γαλλία με εξαίρεση το πρόσφατο Euro 2020 όπου απογοήτευσε (έχασε από την Ελβετία στα πέναλτι στη φάση των 16!), συμμετείχε αρκετά πρόσφατα σε μεγάλους τελικούς (Euro 2016 ήττα 1-0 από την Πορτογαλία, μουντιάλ 2018 νίκη 4-2 επί της Κροατίας). Η Ισπανία βρίσκεται στη θέση 8 του FIFA Ranking (νίκησε με 2-1 την πρωταθλήτρια Ευρώπης Ιταλία στο ίδιο γήπεδο που θα διεξαχθεί ο σημερινός τελικός) με βάση την κατάταξη που ίσχυε πριν την έναρξη της τελικής φάσης του Nations League, την ώρα που η έτερη φιναλίστ Γαλλία είναι στο 4 του FIFA Ranking με τους ‘‘τρικολορ‘‘ να νικούν στον ημιτελικό του Τορίνο (και μάλιστα με ανατροπή 3-2 από 0-2) το νούμερο 1 της παγκόσμιας κατάταξης Βέλγιο! Ιταλία και Βέλγιο θα αναμετρηθούν σήμερα το μεσημέρι στο Τορίνο στον μικρό τελικό ο οποίος (σε αντίθεση με την πρώτη έκδοση του θεσμού το 2019 στην Πορτογαλία το οποίο κατάκτησε η ‘‘οικοδέσποινα χώρα και την 3η θέση η Αγγλία στα πέναλτι, Πορτογαλία, Ολλανδία, Αγγλία, Ελβετία η σειρά της τελικής κατάταξης) δεν θα έχει παράταση κι ο νικητής θα αναδειχτεί στα πέναλτι σε περίπτωση ισοπαλίας στα 90 λεπτά του αγώνα.
Διαιτητής του τελικού θα είμαι ο 43χρονος Αγγλος Anthony Taylor. Ο έμπειρος ρέφερι είχε αποσπάσει τα ιδιαιτέρως θετικά και θερμά σχόλια τον περασμένο Ιούνιο όταν στον αγώνα Δανία – Φινλανδία κατέρρευσε στον αγωνιστικό χώρο ο Christian Eriksen με τον Taylor να αντιδρά αστραπιαία διακόπτοντας το παιχνίδι και καλώντας επειγόντως τους γιατρούς να μπουν και να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες στον Δανό χαφ, κάτι που πιθανότατα του έσωσε τη ζωή! Ο Βρετανός είχε διευθύνει και τον τελικό του Ευρωπαϊκού Super Cup τον Σεπτέμβριο του 2020 στη Βουδαπέστη (Bayern – Sevilla 2-1) και μαζί με τον Michael Oliver θεωρούνται αυτή την εποχή οι δύο κορυφαίοι Άγγλοι διαιτητές.
Η επιλογή της Ιταλίας για τη διοργάνωση της τελικής φάσης του Nations League ήταν κάτι σαν… ορισμός και έγινε βάσει πρωτοκόλλου! Ο κανονισμός λοιπόν σχετικά με τη διοργανώτρια χώρα υπαγορεύει ότι πρέπει να είναι μία εκ των τεσσάρων που έχουν εξασφαλίσει τη συμμετοχή τους σε αυτό το ιδιότυπο… Final Four! Εκτός από την Ιταλία, ενδιαφέρον είχαν εκδηλώσει και η Ολλανδία και η Πολωνία, και οι τρεις ομάδες του ίδιου γκρουπ στα προκριματικά του τουρνουά! Από τη στιγμή που η Ιταλία εξασφάλισε την πρωτιά στον όμιλο Α1 κατέθεσε την οριστική της πρόταση για Μιλάνο και Τορίνο (η Ρώμη ήταν Euro 2020 host city) με τις δύο πόλεις να έχουν απόσταση 140 χλμ μεταξύ τους, κάτι που είναι μέσα στα προτεινόμενα γεωγραφικά όρια που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή ομοσπονδία για τη συγκεκριμένη διοργάνωση. Να σημειωθεί πως ο τελευταίος μεγάλος διεθνής τελικός που έχει γίνει στο “Meazza” ήταν ο …μαδριλένικος τελικός Champions League 2016 Real – Atletico (νίκη της Real στα πέναλτι) ενώ το ίδιο γήπεδο έχει φιλοξενήσει τον ίδιο τελικό ακόμα τρεις φορές (2001, 1970, 1965)
Ισπανικό προβάδισμα στην παράδοση
Ισπανία και Γαλλία έχουν αναμετρηθεί στο παρελθόν 35 φορές σε επίσημους και φιλικούς αγώνες. Η Ισπανία έχει τη μερίδα του λέοντος στις νίκες με 16 κερδισμένα ματς, 12 φορές έχουν επικρατήσει οι ‘‘τρικολορ‘‘ ενώ μόνο επτά ματς έχουν ολοκληρωθεί με ισοπαλία. Μολονότι οι δύο χώρες αναμετρήθηκαν για πρώτη φορά σε φιλικό αγώνα στις 30 Απριλίου 1922 (4-0 η Ισπανία η οποία μέχρι το 1949 μετρούσε επτά νίκες και μόλις μία ήττα απέναντι στους Γάλλους!), η πρώτη τους επίσημη αναμέτρηση σημειώθηκε μόλις τo 1984 στον τελικό του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος στο Παρίσι. Η Γαλλία του αείμνηστου προπονητή Michel Hidalgo και του κορυφαίου Ευρωπαίου ποδοσφαιριστή της τότε εποχής, Michel Platini ήταν το μεγάλο φαβορί απέναντι στην Ισπανία του Miguel Munoz η οποία είχε περάσει …δια πυρός και σιδήρου στον τελικό με οριακή πρόκριση στον όμιλο με γκολ στο φινάλε απέναντι στη Δυτική Γερμανία και νίκη στα πέναλτι απέναντι στην Δανία στον ημιτελικό της, Λυών (και στις δύο περιπτώσεις τα κρίσιμα γκολ σημείωσε ο κεντρικός αμυντικός της Sporting Gijon τότε, Antonio Maceda). Στον τελικό όμως η Ισπανική ρέντα είχε …εξαντληθεί! Το απευθείας χτύπημα φάουλ του Platini (κορυφαίος παίκτης του κυπέλλου Εθνών Ευρώπης 1984 και πρώτος σκόρερ με 9 γκολ στην τελική φάση!) νίκησε τον έμπειρο γκολκίπερ Luis Miguel Arconada που έκανε …ασυγχώρητο λάθος με τη μπαλα να του φεύγει μέσα από τα χέρια! Το 2-0 του Bruno Bellone από την ασίστ του Jean Tigana ‘‘σφράγισε‘‘ το γαλλικό θρίαμβο που σηματοδότησε και τον πρώτο διεθνή τίτλο για τη Γαλλία που παρουσίασε την καλύτερη μεσαία γραμμή της εποχής με Platini, Giresse, Tigana, Fernandez.
Ο θρίαμβος του 1984 και η νίκη στον τελικό του Parc des Princes ήταν το ξεκίνημα του καλύτερου σερί που διατηρούν οι Γάλλοι κόντρα στους Ισπανούς στις μεταξύ τους αναμετρήσεις. Για την ακρίβεια ήταν το πρώτο από τα επτά σερί ματς που όχι μόνο δεν ηττήθηκαν από τους Ίβηρες, αλλά σημείωσαν μάλιστα έναν …ηγεμονικό απολογισμό έξι νικών και μίας μόλις ισοπαλίας σε αυτό το αήττητο σερί. Η ισοπαλία (1-1) σημειώθηκε στην φάση των ομίλων του Euro 1996 που διεξήχθη στα Αγγλικά γήπεδα με τη Γαλλία να προηγείται στο παιχνίδι της 2ης αγωνιστικής που έγινε στο Λιντς με το ωραίο πλασέ του χαρισματικού τεχνίτη Youri Djorkaeff με την… παλιοσειρά των Ισπανών Jose Luis Caminero της Atletico Madrid να ισοφαρίζει πέντε λεπτά πριν το φινάλε. Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι και οι δύο ομάδες πέρασαν στα νοκ άουτ με τη Γαλλία του Aime Jacquet (δύο χρόνια πριν κατακτήσει το μουντιάλ του 1998) να φτάνει ως τον ημιτελικό του τουρνουά και να χάνει από την Τσεχία και την Ισπανία του Javier Clemente να αποκλείεται στα πέναλτι του προημιτελικού απέναντι στην οικοδέσποινα Αγγλία στο Wembley.
Και στο επόμενο Euro στις κάτω χώρες (Ολλανδία, Βέλγιο) οι δύο ομάδες συναντήθηκαν αλλά αυτή τη φορά σε νοκ άουτ αγώνα και συγκεκριμένα στον προημιτελικό του Μπριζ. Ηταν Κυριακή 25 Ιουνίου 2000 όταν οι Zidane, Djorkaeff πέτυχαν τα γκολ της Γαλλικής νίκης ενώ με πέναλτι είχε ισοφαρίσει για τη “furia roja” του Jose Antonio Camacho ο Mendieta. O κορυφαίος διαιτητής εκείνων των ετών, Ιταλός Collina στο ίδιο ματς καταλόγισε και δεύτερο πέναλτι για τους Ισπανούς με τον Raul να στέλνει τη μπάλα άουτ και να μην ισοφαρίζει σε 2-2 στο 90’! Η Γαλλία του Roger Lemerre όντας εν ενεργεία παγκόσμια πρωταθλήτρια, έφτασε και στην κατάκτηση του δεύτερου Ευρωπαϊκού της ιστορίας της νικώντας με 2-1 την Ιταλία στον τελικό του Ρότερνταμ μία εβδομάδα αργότερα!
Ισπανία και Γαλλία έκτοτε θαρρείς και είχαν προγραμματίσει τα ραντεβού τους σε μεγάλη διοργάνωση κάθε …έξι χρόνια! Ηταν και πάλι σε νοκ άουτ όταν έμελλε να συναντηθούν στην φάση των 16 του μουντιάλ της Γερμανίας το 2006 με την Ισπανία του ‘‘σοφού‘‘ των πάγκων και σύγχρονου αναμορφωτή της “roja” αείμνηστου Luis Aragones να …ξεχειλίζει από δημιουργικό ταλέντο αλλά όχι από αμυντική ισορροπία και να προηγείται με πέναλτι του David Villa (διαιτητής πάλι …Ιταλός, ο νυν αρχιδαιτητής της UEFA Roberto Rosetti) στο Ανόβερο. Ο Ribery ισοφάρισε για τη Γαλλία του Raymond Domenech στην οποία για άλλο ένα τουρνουά …περίσσευε η ποιότητα, η κλάση αλλά και η εμπειρία και η ηρεμία (Henry, Makelele, Malounda, Thuram κλπ) και με δύο γκολ των Vieira και Zidane στο τελευταίο δεκάλεπτο πήραν τη νίκη με 3-1 φτάνοντας μέχρι τον τελικό του Βερολίνου όπου έχασαν από την Ιταλία στα πέναλτι! Ηταν το τελευταίο μεγάλο τουρνουά που η Ισπανία θα έφευγε πρόωρα και με άδεια χέρια καθώς από το 2008 έμελλε να αρχίσει η κυριαρχία της στην διεθνή ποδοσφαιρική σκηνή. Μάλιστα χρειάστηκε να περάσουν δέκα ολόκληρα χρόνια προκειμένου να δούμε τους Ισπανούς να χάνουν ξανά σε νοκ άουτ αναμέτρηση τελικής φάσης μεγάλης διοργάνωσης εθνικών ομάδων (Euro 2016 Ιταλία – Ισπανία 2-0)!
Στο Εuro 2012 οι ισορροπίες είχαν αλλάξει …άρδην υπέρ της Ισπανίας η οποία στον προημιτελικό του Ντονιετσκ βρήκε στο δρόμο της την Γαλλία του Laurent Blanc για την οποία αγωνιζόταν βασικός ο Jan M’Vila και στον πάγκο καθόταν ο Mathieu Valbuena! Το συγκρότημα του Vicente Del Bosque επικράτησε με 2-0 με τον άσο της Real Madrid, Xabi Alonso να συμπληρώνει 100 παιχνίδια με τη φανέλα της εθνικής Ισπανίας και παράλληλα να σημειώνει και τα δύο γκολ της νίκης των μετέπειτα πρωταθλητών Ευρώπης που στον τελικό του Κιέβου διέσυραν με 4-0 την Ιταλία. Ο 33χρονος Sergio Busquets είναι ο μόνος που ήταν στο τερέν εκείνο το βράδυ της 26ης Ιουνίου 2012 και απόψε θα δώσει και πάλι το παρών στον τελικό του San Siro ενώ ο 22χρονος τότε David de Gea καθόταν στον πάγκο, κάτι που λογικά θα …επαναλάβει και στον σημερινό τελικό! Διαιτητής ήταν ξανά …Ιταλος (Nicola Rizzoli)! Με λίγα λόγια οι Ισπανία και Γαλλία τις τρεις τελευταίες φορές που συναντήθηκαν σε μεγάλες διοργανώσεις είχαν Ιταλό διαιτητή ενώ απόψε θα διεκδικήσουν το τρόπαιο του UEFA Nations League σε …Ιταλικό έδαφος!