Ο πιο …εύκολος αποκλεισμός στην …μουντιαλική ιστορία της Αργεντινής ήρθε σε μία διοργάνωση που πολλοί χαρακτήρισαν ως τελευταία ευκαιρία του Μέσι να ανακηρυχτεί πρωταθλητής κόσμου. Ο Νίκος Σρατής αναλύει στο Kingsport.gr τα αίτια της παταγώδους αποτυχίας της “albiceleste” που στην ουσία ήταν …ανέτοιμη από καιρό!
Ήμουν κι εγώ υπέρμαχος της λύσης Σαμπαόλι για την εθνική ομάδα της Αργεντινής (υποψήφιος και για Μπαρσελόνα πέρσι πριν πάει ο Βαλβέρδε!) βλέποντας την πορεία του όχι στην Ευρώπη (Σεβίλλη), ούτε καν στην αμυντικογενή Χιλή με την οποία κατέκτησε το Copa America το 2015 (Βιδάλ, Αλέξις Σάντσες, Κλαούντιο Μπράβο κλπ) σε βάρος της Αργεντινής του ….Μέσι! Νωρίτερα είχε παρουσιάσει μία σούπερ ανταγωνιστική Ουνιβερσιδάδ ντε Τσίλε (Εντουάρντο Βάργκας, Αράνγκις, Μαρσέλο Ντίας, Λορενσέτι κλπ) με την οποία κατέκτησε ένα Κόπα Σουνταμερικάνα και τρία εθνικά πρωταθλήματα προτού αναλάβει την “ρόχα”. Βιογραφικό …μαγνήτης για κάθε ατζέντη αν και ο 58χρονος τεχνικός (κλάση ’60 όπως και ο …Γιοακίμ Λεβ που βρέθηκε πρόσφατα στο επίκεντρο!) προτιμάει να πουλάει …μόνος του (χωρίς στάνταρ μάνατζερ) τον εαυτό του…
Στη χημεία πήρε …μηδέν!
Όπως όμως αποδείχτηκε, ο Σαμπαόλι με τον βοηθό του Σεμπαστιάν Μπεκασέσε (τον είχε δίπλα του από τα επιτυχημένα χρόνια της …Χιλής!) δεν κατάφεραν να συμμαζέψουν αυτό το πρωτοφανές για την εθνική Αργεντινής “συνονθύλευμα” (χωρίς αρχή ….Μέσι και τέλος όπως πολύ εύστοχα γράφτηκε!) που αποχώρησε από το μουντιάλ έχοντας δεχτεί εννέα γκολ σε τέσσερα παιχνίδια! Ο Σαμπαόλι υπολόγιζε ότι θα βρει χημεία στη διάρκεια του μουντιάλ! Μία χημεία που πάντως κι ο ίδιος δεν κυνήγησε όσο έπρεπε: 15 ματς στον πάγκο, 15 διαφορετικές ενδεκάδες! Και τέσσερα διαφορετικά σχήματα στο μουντιάλ! 4-2-3-1 με Ισλανδία, 3-4-3 με Κροατία, 4-4-2 κόντρα στη Νιγηρία (κατόπιν απαίτησης των παλιοσειρών, γιατί σε αυτή την ομάδα δεν …αποφασίζει ο προπονητής!) και 4-3-3 στο “βατερλό” απέναντι στους Γάλλους. Κι όλα αυτά ενώ στα προκριματικά και στα φιλικά κυρίως δοκίμαζε ένα ….αυτοσχέδιο 3-3-3-1 (ανέκαθεν υποστηρικτής της άμυνας τριών στόπερ γαρ) που δεν εμφάνισε ποτέ στα Ρωσικά γήπεδα! Με λίγα λόγια η… απόλυτη προπονητική σύγχυση! Μέσα σε όλα αυτά να μην λησμονήσουμε και το …ρεσιτάλ “τραγικού” προγραμματισμού των φιλικών καθώς μετά τα παιχνίδια του Μαρτίου (2-0 την Ιταλία στο Μάντσεστερ και συντριβή 6-1 από την Ισπανία στη Μαδρίτη με τον Μέσι να μην αγωνίζεται), τα τρία τελευταία προγραμματισμένα ματς προετοιμασίας ήταν με …Νικαράγουα, Αϊτή και Ισραήλ (μόνο το δεύτερο έγινε με μάλλον …παραπλανητική νίκη 4-0, τα υπόλοιπα ακυρώθηκαν!). Επί της ουσίας η Αργεντινή ήταν …καταδικασμένη να αποτύχει και εκτός από εμάς φαίνεται πως το …αγνοούσαν και οι ίδιοι!
Το …ανεξήγητο με Ντιμπάλα!
Πάμε και στις τεχνικές επιλογές. Προσωπικά δεν τον κατηγορώ που έβαλε το Μέσι “ψευτοεννιάρι” στο ματς του Σαββάτου! Γεγονός είναι πως στα άκρα (Παβόν – Ντι Μαρία) υπήρχε η ανάγκη βοήθειας του εξτρέμ στο μπακ, πολύ περισσότερο κόντρα στην γρηγορότερη ίσως ομάδα του τουρνουά και του αποδεδειγμένα γρηγορότερου του μουντιάλ, Κιλιάν Εμπαπέ (τον έχαναν για …πλάκα οι Ρόχο, Οταμέντι, Φάσιο κλπ)! Ανάγκη που ο Μέσι (από εκείνους που έτρεξαν τα λιγότερα χιλιόμετρα στην ομάδα) δεν μπορούσε στα 31 του χρόνια να καλύψει με συνέπεια. Ως εδώ καλά. Σε ένα τέτοιο παιχνίδι όμως (και γενικότερα στη διοργάνωση) δεν μπορεί να μην παίζει ο δεύτερος ποιοτικότερος άσος αυτού του ρόστερ: Ο Ντιμπάλα! Αν ο στράικερ της Γιουβέντους υπήρχε στην εξίσωση της φετινής Αργεντινής, ο Μέσι αυτομάτως θα έβρισκε περισσότερους χώρους για να κάνει τα δικά του. Το τί ρόλο θα έπαιρνε ο 26χρονος Ντιμπάλα στην ενδεκάδα δεν είναι δουλειά μας να το βρούμε.
Η σκληρή αλήθεια είναι ότι ο Σαμπαόλι που ήταν δική του ευθύνη να απαντήσει στο “αίνιγμα”, το άφησε …άλυτο! Η ιστορία των μουντιάλ έχει δείξει πως ομάδες που είχαν παραπανω από έναν μεγάλους σταρ-πρωταγωνιστές (Βραζιλία 2002 Ριβάλντο, Ρονάλντο, Ροναλντίνιο – Ισπανία 2010 Τσάβι, Βίγια, Ινιέστα κλπ κλπ) είχαν περισσότερες ελπίδες για το τρόπαιο σε σχέση με ομάδες του …ενός! Στην πραγματικότητα δεν μπόρεσε να ενσωματώσει παίκτες που είχαν πράγματα να δώσουν σε ποιότητα, ανάπτυξη αλλά και ενέργεια (τεράστιο έλλειμμα όπως αποδείχτηκε) όπως τους Λο Σέλσο (Παρί), Ακούνια (Σπόρτιγκ) κλπ δίνοντας τους “ψεύτικες” ελπίδες ότι τους υπολογίζει, επιμένοντας την ίδια ώρα στον Ενσο Πέρες της Ριβερ Πλέιτ ο οποίος δεν είχε …καμία σχέση με τον παίκτη-εργαλείο που δικαιωματικά είχε κερδίσει θέση στην ενδεκάδα της Αργεντινής του Σαμπέλα που το 2014 έχασε τον τελικό από τη Γερμανία!
Μέσι – Μασεράνο “αφεντικά”
Στο φινάλε θα γίνω πιο σκληρός: Ο Μέσι κι ο Μασεράνο (αποσύρεται από την εθνική) μπορούσαν όλα αυτά τα χρόνια να δεχτούν την όποια απόφαση της ομοσπονδίας για επιλογή προπονητή ή του εκάστοτε “εκλέκτορα” για τις κλήσεις, την ενδεκάδα ή ακόμα και για τις αλλαγές στη διάρκεια των αγώνων; Άλλο να έχουν γνώμη ως παλιοσειρές κι άλλο αυτό που ακούγεται ότι δηλαδή έχουν τον πρώτο λόγο σε όλα αυτά! Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η μή κλήση του Ικάρντι της Ιντερ! Ή παλιότερα η αλλαγή Λαβέτσι – Αγουέρο στο ημίχρονο του τελικού του ’14 στο Μαρακανά (κορυφαίος ο Λαβέτσι στο πρώτο μέρος κόντρα στους Γερμανούς, μέτριος ο ανέτοιμος “Κουν” όταν μπήκε κατόπιν φημολογούμενης υπόδειξης του Μέσι).
Καθαρά αγωνιστικά μιλώντας, για τον “Leo” (λογικά στα 35 θα έχει άλλη μία ευκαιρία στο Κατάρ το 2022) εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι ο κορυφαίος στον κόσμο, αλλά οι εποχές που ο Ντιέγκο Mαραντόνα ξεκινούσε πίσω από τη σέντρα κι έβαζε γκολ στην Αγγλία (1986) έχουν περάσει. Εκτός βέβαια αν αμύνεται η …φετινή Αργεντινή!