Κίκι Κλαρκ στο Kingsport.gr: «Να συνεχίσει ο κόσμος να είναι δίπλα μας για να πάμε στην Α1!»

Το Kingsport.gr κάνει ποδαρικό το 2018, με μία πρωτοχρονιάτικη και αποκλειστική συνέντευξη, στον πρωταγωνιστή της Α2 κατηγορίας μπάσκετ και του Γ.Σ Περιστερίου, Κίκι Κλαρκ..

Ο γκαρντ του Γ.Σ. Περιστερίου μιλάει για την αήττητη πορεία (11/11 νίκες) που διανύει η ομάδα στην Α2 κατηγορία και που βρίσκεται κοντά στην επιστροφή της στην Α1, για το αν υπάρχει ομάδα που να τους φοβίζει και για το κλειδί της επιτυχίας.

Ακόμη, αναφέρεται για το κλίμα και την σχέση του με την ομάδα, για την πλούσια ευρωπαίκή και κολεγιακή του καριέρα που είναι 7ος στην ιστορία όλων των εποχών(!) και για το αν αδικήθηκε που δεν έγινε draft στο ΝΒΑ και μας αποκαλύπτει την …ατάκα που είπε στην μητέρα του!

Επιπλέον, σχολιάζει τις ελληνικές ομάδες (ΠΑΟ – ΟΣΦΠ) στην Ευρωλίγκα (και αν τον έχουν προσεγγίσει), τις ομάδες του ΝΒΑ, αλλά και ένα δικό μας παιδί τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Αναλυτικά, η συνέντευξή του στο Kingsport.gr:

Αήττητο και 11/11 έχει πετύχει το Περιστέρι, ποια πιστεύεις πως θα είναι η συνέχεια; θα ανέβει στην Α1;

«Φυσικά έχουμε κάνει μια εξαιρετική αρχή, η ομάδα παίζει σε αρκετά παιχνίδια πολύ καλό μπάσκετ. Συνέχεια θέλουμε να βελτιωνόμαστε, ναι ο στόχος είναι στο τέλος της χρονιάς να ανέβουμε στην Basket League και γι αυτό ερχόμαστε για προπόνηση κάθε μέρα, για να δουλέψουμε καλά και κοιτάμε το επόμενο παιχνίδι και την επόμενη μέρα. Επίσης, πρέπει να μείνουμε προσγειωμένοι, καθώς στο πρωτάθλημα υπάρχουν καλές ομάδες, πρέπει να συγκεντρωνόμαστε σε κάθε παιχνίδι, να σκεφτόμαστε ότι το κάθε παιχνίδι είναι σαν να παίρνεις το πρωτάθλημα».

Υπάρχει κάποια ομάδα που να σε «φοβίζει» και να μπορεί να πάρει την πρώτη θέση από εσάς;

«Ξέρω ότι σε κάθε ματς, υπάρχει η πιθανότητα να έχουμε μια κακή παραγωγικά μέρα ή να υπάρξει κάποιος τραυματισμός, είναι πράγματα που συμβαίνουν. Όπως είπα, όμως δεν πρέπει να φοβάσαι, απλά έτσι είναι το μπάσκετ, είναι αυτό που αγαπώ να κάνω».

Στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος πέτυχες 9/9 τρίποντα σε ένα ημίχρονο κόντρα στην Λάρισα. Τι συνέβη εκεί;

«Είχα πολύ ισχυρό κίνητρο, ήταν το πρώτο μου ματς, έπειτα από 9 μήνες που είχα τον τελευταίο μου τραυματισμό και έπρεπε να δείξω στον κόσμο, ότι όλο αυτό το έχω αφήσει πίσω μου, ότι είμαι εδώ και υγιής να κάνω αυτό που αγαπώ, να παίξω μπάσκετ και είμαι στο ίδιο επίπεδο που ήμουν και πριν απ΄τον τραυματισμό».

Είστε η καλύτερη ομάδα στην κατηγορία, σε άμυνα και επίθεση. Ποιο από τα δύο πιστεύεις πως έχει βοηθήσει το Περιστέρι, για να κερδίζει τους αγώνες;  Επικεντρώνεστε κυρίως σε κάποιο συγκεκριμένο αγωνιστικό κομμάτι; Ποιο είναι το κλειδί της επιτυχίας για την φετινή πορεία του ΓΣΠ;

 «Πιστεύω, ότι είναι η χημεία της ομάδας, στην άμυνα όλοι παίζουμε όσο πιο καλά μπορούμε και στην επίθεση παίζουμε σωστό μπάσκετ, έχουμε καταλάβει ότι δεν είναι να σουτάρεις μόνο ένας ή δύο, αλλά όλη η ομάδα και αυτό μας βοηθάει να κερδίζουμε. Ξέρουμε ότι οι περισσότεροι μπορούμε να σκοράρουμε και έτσι σε κάθε παιχνίδι έχουμε και διαφορετικούς πρωταγωνιστές ή διαφορετικό πρώτο σκόρερ. Ας πούμε εγώ ξέρω ότι οι συμπαίκτες παίζουν και για μένα, οπότε κι εγώ παίζω για τους συμπαίκτες μου. Αυτό πιστεύω είναι το «κλειδί» για την έως τώρα πορεία μας. Ένα απ’ τα πιο σημαντικά πράγματα στο μπάσκετ είναι να ξέρεις να «ταΐζεις» τους συμπαίκτες σου και να «ταΐζεσαι» απ αυτούς. Εμείς έχουμε πάντα θετική ενέργεια, δεν μαλώνουμε ο ένας τον άλλον, προσπαθούμε να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον κι αυτό θέλουμε να βγαίνει και προς τα έξω. Όλοι θέλουμε αυτό το καλό κλίμα και ξέρουμε ότι και στα παιχνίδια ο καθένας πρέπει να κάνει τη δουλεία του και δεν υπάρχει καμία κόντρα  ανάμεσά μας».

Πως είναι η σχέση σου με τους υπόλοιπους παίκτες  και με τον προπονητή Νίκο Καραγιάννη; Είναι δίπλα σου σε ότι χρειαστείς;

«Φυσικά, αν δεν είχα καλή σχέση με τον κόουτς, δεν θα ήθελα να είμαι εδώ, σκέψου ήταν το πρώτο πράγμα που είπαμε, όταν μιλήσαμε στο τηλέφωνο. Τονίσαμε, ότι θέλουμε να καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον και όσον αφορά εμένα και τους συμπαίκτες μου να ήξεραν ότι εγώ είχα κάποια προβλήματα τραυματισμού στο παρελθόν, αλλά τώρα είμαι εδώ, είμαι υγιής και θα παίξω όσο πιο καλά μπορώ. Όταν ήρθα εδώ όλοι με περίμεναν με ανοιχτά τα χέρια, ήξεραν ποιός είμαι, την ιστορία μου και έτσι  με τους συμπαίκτες αναπτύξαμε μια πολύ καλή σχέση, καταλαβαινόμαστε μεταξύ μας και δεν είναι μόνο μέσα στο γήπεδο, βγαίνουμε και εκτός για να φάμε ή για περάσουμε απλά καλά και φυσικά αυτό είναι όμορφο».

Ως πιο έμπειρος παίκτης της ομάδας, βοηθάς τους συμπαίκτες σου, είτε αγωνιστικά, είτε με συμβουλές;

«Κοίταξε είναι και η θέση μου τέτοια, πλέι μέικερ, που έτσι κι αλλιώς δίνω συμβουλές. Εντάξει τώρα ναι που είμαι και μεγαλύτερος, θα δώσω κάποιες extra συμβουλές σε νεαρά παιδιά, θα τα βοηθήσω με τον ρόλο τους στην ομάδα. Ας πούμε, ο Γιώργος Αγγέλου που έπαιξε πρώτη φορά την προηγούμενη εβδομάδα σε τέτοιο επίπεδο, όταν τον είδα του μίλησα για κάποια πράγματα για το πως θα καταλαβαίνει καλύτερα το παιχνίδι, όπως και στον άλλο μικρό τον Σάκη, του είπα κάποια μικρά πράγματα για να ωριμάσει ως παίκτης και να βοηθήσει την ομάδα».

Ο κόσμος είναι δίπλα σας, τόσο στους εντός, όσο και στους εκτός έδρας αγώνες. Τι σχόλιο έχεις να κάνεις για αυτό; Θες να τους στείλεις και ένα μήνυμα;

«Αυτό είναι κάτι τεράστιο! Το να έρχονται οι οπαδοί και να σε στηρίζουν ακόμα και εκτός έδρας. Είναι πολύ σημαντικό, καθώς σε κάποια ματς που μπορεί να μην έχουμε ενέργεια, αυτοί φωνάζουν και μας υποστηρίζουν και έτσι είναι σαν να βρίσκουμε έξτρα ενέργεια, που μας βοηθάει να κερδίσουμε σε κάποια δύσκολα ματς, όπως έκαναν στο ντέρμπι με τον Χολαργό. Το μήνυμα μου είναι, να συνεχίζουν να μας στηρίζουν και να καταλάβουν ότι θα υπάρξει και κάποιο ντεφορμάρισμα, συμβαίνει σε όλες τις ομάδες, να έχουν τα «πάνω» τους και τα «κάτω» τους, αλλά θα πρέπει να συνεχίσουν να είναι κοντά μας, να βοηθήσουν να πραγματοποιήσουμε τον στόχο μας. Να πάμε στην Basket League!»

Στην Ελλάδα ποιους έχεις κοντά σου;

«Είμαι μόνος μου, αλλά όχι από επιλογή μου. Η γυναίκα μου εργάζεται, τα παιδία είναι ακόμα μικρά και έχουν σχολείο, οπότε καταλαβαίνεις ότι πρέπει η γυναίκα μου να είναι σπίτι. Εγώ, φυσικά τους αγαπώ και θέλω να είμαι κοντά τους, αλλά όπως καταλαβαίνεις δεν μπορούσα να τους φέρω εδώ. Τουλάχιστον τώρα ξέρω ότι στις γιορτές, θα είμαι κοντά τους στις χριστουγεννιάτικες διακοπές».

Είχες μια εξαιρετική κολεγιακή καριέρα, έχοντας βγει δυο φορές πρώτος σκόρερ, ενώ συνολικά είσαι στην 7η θέση στην λίστα όλων των εποχών. Όταν δεν έγινες draft ένιωσες αδικημένος  ή το είχες σκεφτεί κι αυτό ως ενδεχόμενο;

«Απογοητευμένος όχι, ήξερα τι συμβαίνει στο ΝΒΑ εκείνη την εποχή, δεν έψαχναν για κοντά γκαρντ, επίσης εγώ ήμουν σκόρερ και όχι το παραδοσιακό πλέι μέικερ που έπαιζε τότε στον ΝΒΑ. Βέβαια τώρα αυτό έχει αλλάξει, υπάρχουν πολλοί παίκτες με τα δικά μου χαρακτηριστικά, αφού είχα κάνει πλάκα και στη μητέρα μου λέγοντας «Βιάστηκες να με κάνεις» (γέλια), αλλά αυτό είναι το μπάσκετ. Βέβαια ήρθα στην Ευρώπη έπαιξα σε πολύ ωραίες χώρες, γνώρισα καλούς ανθρώπους, εξερεύνησα διάφορα μέρη και για αυτό δεν είμαι απογοητευμένος, ούτε έχω παράπονο».

Έχεις πανηγυρίσει μία άνοδο και με τη Βενέτσια στο ιταλικό πρωτάθλημα το 2011. Πιστεύεις ότι είναι κάτι το οποίο σε βοηθάει και φέτος; Είναι κάποιο πλεονέκτημα;

«Οπουδήποτε έχεις παίξει στην Ευρώπη, ταυτόχρονα είσαι και το φαβορί για να κερδίσεις, σε βοηθάει, αλλά επίσης υπάρχει και πολύ πίεση, όταν θες να είσαι ψηλά. Όπως είπες ήμουν σε παρόμοια κατάσταση κι εκεί και ξέρω πως πάνε τα πράγματα, ξέρω λίγο πολύ τι να περιμένω, οπότε ναι αυτή η εμπειρία μου κάνει καλό τώρα».

Έχεις εμπειρία και έχεις αγωνιστεί σε ελληνικό, ιταλικό, γαλλικό και τούρκικο πρωτάθλημα. Ποιο ήταν το πιο ανταγωνιστικό; Και από ποια χώρα έχεις τις καλύτερες αναμνήσεις;

«Σε όλα τα πρωταθλήματα είχα ευχάριστες αναμνήσεις και είχε τον καθένα τον δικό του ανταγωνισμό. Όταν ήρθα πρώτη φορά στην Ελλάδα το πρωτάθλημα ήταν πάρα πολύ δυνατό, πολύ psysical. Σε κάθε αγώνα πάλευες από την πρώτο στην βαθμολογία μέχρι τον τελευταίο, ενώ αγωνιζόντουσαν και κάποιοι απ’ τους καλύτερους παίκτες στην Ευρώπη. Το ιταλικό πρωτάθλημα ας πούμε ήταν ένας άλλος «κόσμος» , έπαιξα και εκεί όμως με καλές ομάδες όπως την Σιένα και την Αρμάνι Μιλάνο. Στην Ελλάδα συνάντησα το πιο σκληρό πρωτάθλημα, ενώ στην Ιταλία κοίταγαν πιο πολύ το θέαμα, δεν υπήρχε πολύ σετ παιχνίδι. Η πιο ευχάριστη ανάμνηση είναι σίγουρα στην Ελλάδα, όταν έβαλα τους 51 πόντους, ενώ στην Ιταλία επίσης το πρωτάθλημα στην Β΄ κατηγορία με την Βενέτσια. Γενικά είχα καλές αναμνήσεις από όλες τις χώρες και παντού έπαιξα με την «καρδιά μου»

Αυτή είναι η 5η σου χρονιά στην Ελλάδα. Θέλουμε να μας κάνεις ένα σχόλιο για το επίπεδο του ελληνικού μπάσκετ και ένα σχόλιο για την Ελλάδα σαν χώρα.

«Η Ελλάδα πάντα θα έχει μια θέση στην καρδία μου, πέρασα όμορφα χρόνια εδώ, βελτιώθηκα ως παίκτης, είχα μια πολύ καλή καριέρα στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ο καιρός είναι υπέροχος υπάρχουν πολλά ωραία μέρη, είναι ένα ιδανικό μέρος για έναν αθλητή και αισθάνομαι πολύ ωραία που είμαι εδώ. Το επίπεδο της Α2 βελτιώνεται, όχι τόσο στους παίκτες που παίζουν, αλλά όπως είπα και πριν στην Ελλάδα υπάρχει πολύς ανταγωνισμός και οι ομάδες είναι σκληρές. Έχω ξαναπαίξει σε δεύτερη κατηγορία στην Ιταλία και την Τουρκία, δεν είναι η πρώτη μου φόρα, αλλά εδώ παίρνει την απευθείας άνοδο μόνο ένας, οπότε θα έλεγα ότι είναι το πιο ανταγωνιστικό».

Απo τη στιγμή που δεν έπαιξες ΝΒΑ, δεν είχες απωθημένο να παίξεις, έστω στην Ευρωλίγκα;

«Δεν έχω παίξει σε κανονική διάρκεια, αλλά στα προκριματικά. Βέβαια τότε όπως και στο ΝΒΑ, έτσι και στην Ευρωλίγκα δεν έψαχναν για κοντά γκανρτ, τότε έπαιζαν ο Παπαλουκάς και ο Διαμαντίδης που είναι 2 μέτρα και επίσης δεν ήμουν ξαναλέω το παραδοσιακό πλέι μέικερ, οπότε είναι ο ίδιος λόγος που δεν έπαιξα στο ΝΒΑ. Ναι, έχω ονειρευτεί να παίξω, αλλά και πάλι δεν μπορώ να πω ότι δεν είναι δίκαιο, ότι δεν έχω καλή καριέρα. Μπορεί να μην αγωνίστηκα στο υψηλότερο επίπεδο, αλλά έπαιξα αρκετά καλά και για χρόνια στο αμέσως επόμενο και επίσης σε χώρες πολύ καλού μπασκετικού επιπέδου. Δεν μπορώ να πω ότι  με πόνεσε, ότι δεν είμαι χαρούμενος με την καριέρα μου.

Δεν σε έχει προσεγγίσει ποτέ ο Ολυμπιακός ή ο ΠΑΟ ή κάποια άλλη μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα;

«Ποτέ, την εποχή αυτή, ήδη οι ομάδες ήταν έτοιμες, ο Παναθηναϊκός είχε τον Διαμαντίδη που έμεινε εκεί για πάντα, είχε τον Τόνι Ντελκ, τον Σπανούλη, ο Ολυμπιακός είχε τον Σκούνι Πεν, τον Λιν Γκριρ. ΟΚ μπορεί να σε θέλουν, αλλά πρέπει να είσαι ρεαλιστής, να ξέρεις τι γίνεται, μπορούσα να είχα παίξει 2 χρόνια σε τέτοιο επίπεδο, αλλά δεν έτυχε. Βέβαια, αυτό μου έδωσε το κίνητρο απέναντι σε αυτές τις ομάδες να παίξω, όσο πιο καλά γίνεται, να κάνω το καλύτερο που μπορούσα, ότι μπορεί να μην παίζω σε αυτό το επίπεδο, αλλά μπορώ να φτάσω σ’ αυτό».

Παρακολουθείς Ευρωλίγκα; Πως σου φαίνεται  το νέο σύστημα διεξαγωγής;  Επίσης, τι προβλέπεις για τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟ, που πιστεύεις οτι μπορούν φτάσουν;

«Φυσικά αγαπώ το μπάσκετ και βλέπω όλες τις διοργανώσεις, έχω Euroleague TV και πάντα παρακολουθούσα. Αυτή τη στιγμή, όπως το βλέπω εγώ όχι, ας πούμε ο Ολυμπιακός είχε μάθει να παίζει χωρίς τον Σπανούλη και τώρα οι παίκτες του πρέπει να μάθουν να παίζουν αλλιώς. Όλοι ξέρουμε ποιος είναι ο Σπανούλης και τι μπορεί να κάνει, αλλά μοιραία τώρα κάποια παιδιά θα βγουν εκτός ρυθμού και πιστεύω θα έρθουν κάποιες ήττες. Βέβαια αυτό μπορεί να αλλάξει, να βρει ρυθμό και ο Σπανούλης και οι υπόλοιποι, είναι κι αυτό πιθανό. Τώρα για τον Παναθηναϊκό, είχε τραυματιστεί ο Καλάθης και ήταν μια τεράστια απώλεια, δεν υπάρχει παίκτης που να μπορεί να τον αντικαταστήσει, ο Λεκαβίτσιους είναι καλός παίκτης, αλλά δεν είναι Καλάθης. Ο Νικ «διαβάζει» τα miss match, πιέζει πολύ καλά πάνω στη μπάλα, δίνει ρυθμό σε όλη την ομάδα. Χωρίς αυτόν, είναι σίγουρα πιο δύσκολα τα πράγματα. Βέβαια όπως είπαμε και στην αρχή, στο μπάσκετ είναι όλα πιθανά, από μέρα σε μέρα αλλάζουν πολλά, απλά εγώ προσωπικά, αυτή την στιγμή, δεν πιστεύω ότι μπορούν να φτάσουν στο Final 4».

Έχεις βγει πρώτος σκόρερ στο ελληνικό πρωτάθλημα δυο φορές το 2007 και το 2009. Είναι ένας απ τους στόχους σου φέτος να πάρεις το συγκεκριμένο βραβείο;

«Κοίτα ο κόσμος πιστεύει, ότι αυτός μπορεί να είναι ο στόχος μου, αλλά δεν είναι. Αν δεις το παιχνίδι μου, δεν σουτάρω όλη την ώρα, όπως νομίζουν οι περισσότεροι, παίζω πολύ με τους συμπαίκτες και όταν πρέπει να σουτάρω, θα το κάνω. Απλά ο κόσμος είναι μπερδεμένος, επειδή σε κάποια ματς σκοράρω πολύ, ότι είμαι τέτοιος παίκτης. Εγώ δεν θεωρώ τον εαυτό μου σκόρερ, αλλά παίκτη του μπάσκετ. Τώρα εάν είναι να γίνει, ας γίνει, επειδή σουτάρω πολλά τρίποντα, πάντα είμαι στους τοπ σκόρερ στα περισσότερα ματς, όποτε είναι πιθανό, αλλά δεν παίζω γι αυτό.

Το σχόλιο σου επίσης για το ΝΒΑ. Πιστεύεις ότι οι Γκόλντεν Στέιτ έχουν και φέτος τον πρώτο λόγο; Ποια ομάδα σε έχει εντυπωσιάσει και ποια σε έχει απογοητεύσει;

«Φυσικά και μπορεί να ξαναπάρει το πρωτάθλημα, έχει κάποιος ασταμάτητους σκόρερ, Κάρι, Ντουράντ, Τόμπσον, που τους θεωρώ τρεις απ΄τους καλύτερους σουτέρ όλων των εποχών. Σκοράρουν πάρα πολύ και είναι εξαιρετικά δύσκολο να τους σταματήσεις, μπορεί με την ίδια ευκολία να βάλουν δίποντο και τρίποντο πράγμα που δύσκολα ‘’ματσάρεται’’. Βέβαια όπως είπα αρκετές φορές, στο μπάσκετ, όλα είναι πιθανά. Τις προηγούμενες φορές που πήραν το πρωτάθλημα, οι αντίπαλοι συνήθως είχαν τραυματισμούς, πέρσι ο Λεόναρντ, την προηγούμενη χρονιά ο Γκρίφιν με τον Πολ, ο Ίρβινγκ και ο Λοβ στους τελικούς του 15, δηλαδή είχαν καλή τύχη και οι αντίπαλοι τους κακή. Οπότε μπορούν να το πάρουν, μπορούν και να το χάσουν. Ο Λεμπρόν επίσης φέτος παίζει σε ένα τρελό επίπεδο, είναι η 15η του χρονιά και μπορεί να κάνει τα πάντα και όταν επιστρέψει ο Αϊζάια Τόμας μπορεί να είναι σε παρόμοιο επίπεδο με τον Ίρβινγκ. Φέτος ενώ η Δύση είναι πολύ δυνατή, στην ανατολή υπάρχουν καλές ομάδες, όμως καμία δεν μπορεί να περάσει σε 7 παιχνίδια του Καβαλίερς, καθώς δεν υπάρχει παίκτης στην Ανατολή που να μπορεί να περιορίσει τον Λεμπρόν. Η Βοστόνη θα τους δυσκολέψει φέτος, αλλά μέχρι εκεί».

Έχεις αγαπημένη ομάδα;

«Δεν έχω αγαπημένη ομάδα, απλά είμαι οπαδός του μπάσκετ, μου αρέσει να βλέπω ωραία παιχνίδια, παίκτες που είναι καλοί και βελτιώνονται».

Ποιος είναι ο αγαπημένος σου παίκτης στο μπάσκετ (είτε παλιός, είτε να αγωνίζεται τώρα);

«Όλοι γνωρίζουν ότι η γενιά μου μεγάλωσε και αγαπάει τον Μάικλ Τζόρνταν, όμως ο αγαπημένος μου παίκτης είναι ο Αισάια Τόμας από τους Ντιτρόιτ Πίστονς. Ήταν μικρόσωμος γκαρντ, αλλά ήταν κυρίαρχος μέσα στο παιχνίδι».

Θα θέλαμε και ένα σχόλιο σου για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.

«Ο Αντετοκούνμπο σε 3 χρόνια  θα είναι το «πρόσωπο» του ΝΒΑ. Έχει ήδη φτάσει σε ένα καταπληκτικό επίπεδο και συνεχώς βελτιώνει το παιχνίδι του, κάποια στιγμή θα βγει MVP της Λίγκας. Η βελτίωση του κάθε χρόνο είναι παρόμοια με του Καουάι Λέοναρντ, είναι καταπληκτικός στην άμυνα και καλός στην επίθεση, είναι ένας all around και πλήρης  παίκτης, ήδη και με τη σωστή δουλειά, σε 3 χρόνια θα είναι ίσως και ο κορυφαίος στο ΝΒΑ».