Η «La Vecchia Signora» ο πιο επιτυχημένος σύλλογος στην ιστορία του ιταλικού ποδοσφαίρου συμπλήρωσε 123 χρόνια ζωής.
Σαν σήμερα την 1η Νοεμβρίου του 1897 γεννήθηκε η Γιουβέντους, «πατέρες» του συλλόγου οι μαθητές του Λυκείου Ντ’ Ατζέλιο οι οποίοι μαζεύτηκαν μετά το σχολείο για την αγαπημένη συνήθεια να παίξουν ποδόσφαιρο. Οι νεαροί ποδοσφαιριστές αποφάσισαν εκείνη τη μέρα να παίξουν εν ονόματι ενός ποδοσφαιρικού συλλόγου. Ίδρυσαν, τη δική τους ποδοσφαιρική λέσχη και με αφορμή το νεαρό της ηλικίας τους, την ονόμασαν Γιουβέντους, που σημαίνει νεολαία!
Αρχικά το όνομα της ήταν Sport Club Juventus, αλλά ύστερα από δύο χρόνια μετονομάστηκε σε Foot-Ball Club Juventus και ο πρώτος πρόεδρός της, ήταν ο Εουγκένιο Κανφάρι μαζί με τον αδελφό του Ενρίκε . Η Γιουβέντους είναι ο δεύτερος παλαιότερος σύλλογος μετά τη Τζένοα.
Το πρώτο χρώμα της φανέλας ήταν το ροζ όμως, εύκολα ξέβαφε στο πλύσιμο κι έτσι αποφασίστηκε η αντικατάστασή του από το λευκό χρώμα. Το 1905, δηλαδή εννιά χρόνια μετά την ίδρυσή της, η «Γιουβέ» κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα. Τον επόμενο χρόνο βίωσε μια μεγάλη κρίση, που τη βύθισε στην αφάνεια. Καθώς μερικοί από τους παράγοντες αποχώρησαν και ίδρυσαν την μισητή Τορίνο.
Το 1923 βιομηχανική οικογένεια Ανιέλι και ιδιοκτήτες της αυτοκινητοβιομηχανίας FIAT έβγαλαν από την δυσκολία την «μεγάλη κυρία». Ανιέλι και Γιουβέντους για 97χρονια προχωρούν μαζί.
Η δεκαετία του 30’ηταν η χρυσή περίοδος για τον σύλλογο καθώς κατέκτησε συνεχόμενους τίτλους. Την ίδια εποχή απέκτησε και το πρώτο της παρατσούκλι, Γηραιά Κυρία (La Vecchia Signora). To Κυρία προήλθε από την αφοσίωση των οπαδών της και το Γηραιά από τη μεγάλη ηλικία των παικτών της, που ερχόταν σε αντίθεση με το όνομά της. Στην πορεία απέκτησε και άλλα προσωνύμια, όπως η αρραβωνιαστικιά της Ιταλίας (La Fidanzata d’ Italia), εξαιτίας της δημοφιλίας της σε όλη τη χώρα, Ασπρόμαυροι (Bianconeri) και Ζέβρες (I Zebre), από τα χρώματα και το σχέδιο της φανέλας της.
Στα 123 χρόνια ζωής ο σύλλογος έχει γίνει ένα σύμβολο του έθνους («Italianità»), λόγω των επιτυχιών της, που είχαν μερικές από αυτές σημαντική επίδραση στην ιταλική κοινωνία, ειδικά στην δεκαετία του 1930 και τη πρώτη μεταπολεμική δεκαετία, σε συνάρτηση με την ιδεολογική, πολιτική και κοινωνικο-οικονομική προέλευση των υποστηρικτών του συλλόγου.
Αυτό αντανακλάται, μεταξύ άλλων, στη συνεισφορά του συλλόγου στην εθνική ομάδα, χωρίς διακοπή από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1920 και αναγνωρίζεται ως ένας από τους πλέον σημαίνοντες στο διεθνές ποδόσφαιρο, αφού ποδοσφαιριστές της έχουν παίξει αποφασιστικό ρόλο στους θριάμβους της ιταλικής εθνικής ομάδας στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1934, του 1982 και του 2006.
Οι οπαδοί του συλλόγου είναι η μεγαλύτερη σε όγκο από κάθε άλλη ιταλική ποδοσφαιρική ομάδα και μια από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως. Η Γιουβέντους έχει υποστηριχτές απ’ όλη τη χώρα, αλλά και στο εξωτερικό, κυρίως σε χώρες με σημαντική παρουσία Ιταλών μεταναστών.
Για τους «μπιανκονέρι» υπάρχουν δύο χρυσές περίοδο που συνδέονται με δυο μεγάλους προπονητές, τον Τζοβάνι Τραπατόνι και Μαρτσέλο Λίπι. Ο πρώτος ήταν τις χρονιές 1976 – 1986, 1991 – 1994. Ενώ ο δεύτερος ήταν στο τιμόνι τις σεζόν 1994 – 1999, 2001 – 2004, εκείνο τον καιρό η ομάδα κυριάρχησε σε Ιταλία και Ευρώπη, κατακτώντας τίτλους και αποκτώντας οπαδούς σε όλο τον κόσμο. Ο Τραπατόνι οδήγησε την ομάδα σε 13 επίσημα τρόπαια, συμπεριλαμβανομένων 6 τίτλων πρωταθλήματος και 5 διεθνών. Στις δύο διαφορετικές περιόδους που ήταν προπονητής ο Μαρτσέλο Λίπι κέρδισε 13 εθνικά και διεθνή τρόπαια.
Το 2006 η Γιουβέντους μπλέκεται στο σκάνδαλο «Καλτσιόπολι» , τον Μάιος της ίδιας χρονιάς η ιταλική αστυνομία ξεκίνησε έρευνα σχετικά με τις δραστηριότητες του ιταλικής εταιρίας μάνατζερ GEA World. Τα προβλήματα για τη «Γιούβε» ξεκίνησαν όταν είδαν το φως της δημοσιότητας συνομιλίες του γενικού διευθυντή της ομάδας, Λουτσιάνο Μότζι, ο οποίος φαινόταν να συμφωνεί με άλλα πρόσωπα του ιταλικού ποδοσφαίρου για τον επηρεασμό αγώνων, οι οποίοι όμως, ως επί το πλείστον, δεν αφορούσαν τη Γιουβέντους. Στο επονομαζόμενο σκάνδαλο «Καλτσιόπολι» συμμετείχαν μαζί με τη «Σινιόρα», η Μίλαν, η Φιορεντίνα, η Λάτσιο και η Ρετζίνα. Τότε η «Γηραιά Κυρία» ήταν η μοναδική που οδηγήθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της στη δεύτερη κατηγορία (2006 – 2007).
Στην δεύτερη κατηγορία έμεινε για λίγο καθως βρήκε το κουράγιο, ανασυντάχθηκε και από την περίοδο 2007 – 2008 βρίσκεται και πάλι στα μεγάλα σαλόνια της πρώτης κατηγορίας.
Το μεγάλο ντέρμπι της πόλης με την Τορίνο και στα γηπεδικά, αλλά και στα οπαδικά. Στα οπαδικά μια έρευνα της ιταλικής εφημερίδας La Repubblica τον Αύγουστο του 2007, υποστηρίζει πως το 28% των ιταλών φιλάθλων, ήτοι 11.000.000, ενώ οι εκτός συνόρων οπαδοί της φθάνουν τα 21.000.000. Δείχνει ότι η Γιουβέντους δεν είναι η δημοφιλέστερη ομάδα του Τορίνο. Οι ντόπιοι την έχουν ταυτίσει με την πλουτοκρατία και υποστηρίζουν την αριστερή Τορίνο.
Την ασπρόμαυρη φανέλα της Γιουβέντους έχουν φορέσει γνωστά και μεγάλα ονόματα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου: Ζοζέ Αλταφίνι, Πιέτρο Αναστάζι, Ρομπέρτο Μπάτζιο, Ρομέο Μπενέτι, Ρομπέρτο Μπέτεγκα, Ζμπίγκνιεφ Μπόνιεκ, Ρομπέρτο Μπονινσένια, Τζαμπιέρο Μπονιπέρτι, Λίαμ Μπρέιντι, Τζιανλουίτζι Μπουφόν, Αντόνιο Καμπρίνι, Φάμπιο Καναβάρο, Φάμπιο Καπέλο, Φράνκο Κάουζιο, Τζον Τσαρλς, Αντονέλο Κουκουρέντου, Εντγκαρ Ντάβιντς, Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, Ντιντιέ Ντεσάν, Τσίρο Φεράρα, Τζιουζέπε Φουρίνο, Κλάουντιο Τζεντίλε, Χέλμουτ Χάλερ, Ζλάταν Ιμπραήμοβιτς, Μίκαελ Λάουντρουπ, Αντρέας Μέλερ, Πάολο Μοντέρο, Πάβελ Νέντβεντ, Ραϊμούντο Ορσι, Σίλβιο Πιόλα, Μισέλ Πλατινί, Κλάουντιο Πραντέλι, Φαμπρίτσιο Ραβανέλι, Πάολο Ρόσι, Ρίο Μπάρος, Σαλβατόρε Σκιλάτσι, Γκαετάνο Σιρέα, Αλντο Σερένα, Πάουλο Σόουζα, Λουτσιάνο Σπινόζι, Στέφανο Τακόνι, Μάρκο Ταρντέλι, Λιλιάν Τιράμ, Νταβίντ Τρεζεγκέ, Ιγκόρ Τούντορ, Τζιανλούκα Βιάλι, Πατρίκ Βιεϊρά, Μαρτζέλο Ζαλαγιέτα, Τζιανλούκα Τζαμπρότα, Ντίνο Τζοφ, Ζινεντίν Ζιντάν, Ιαν Ρας.
Το έμβλημα έχει υποστεί από το 1920 μικρές τροποποιήσεις η τελευταία έγινε το 2004 ο σήμα της, από το 2004 και μέτά, είναι ένας οβάλ κύκλος που περιέχει 3 μαύρες λωρίδες και 4 λευκές. Στο κάτω μέρος αναπαριστάται ο όρθιος ταύρος, που είναι το έμβλημα της πόλης του Τορίνο. Στο πάνω μέρος του σήματος υπάρχει το όνομα της Γιουβέντους. Πάνω από τον ταύρο υπάρχει επίσης ένα στέμμα, που είναι μία αναφορά στη «Augusta Tourinorum», την Ρωμαϊκή ονομασία της πόλης του Τορίνο που ήταν πρωτεύουσα της επαρχίας Πιεντμόντ.
Τα πιο παλιά χρόνια το έμβλημά της είχε φόντο σε σκούρο μπλε χρώμα (μπλε Σαβοΐας), που δήλωνε την παράδοση του Τορίνο, ενώ τα χρώματα μαύρο και άσπρο τοποθετήθηκαν το 1980. Επίσης υπήρχαν τα δύο αστέρια στη κορυφή του εμβλήματος, που τώρα δεν υπάρχουν, που αποκτήθηκαν με τη συμπλήρωση 10 και 20 πρωταθλημάτων, ενώ ο ταύρος ήταν μαύρος μέσα σε μια ασπίδα σε χρώμα χρυσό, ενώ χρυσό ήταν και το στέμμα. Την περίοδο από το 1980 έως το 1990 σαν έμβλημα χρησιμοποιήθηκε μία ζέβρα.
Το 2017 άλλαξε το σήμα κάνοντας το πολύ πιο απλό από το προηγούμενο. «Είμαστε εδώ για να παρουσιάσουμε αυτό που θα αποτελέσει το μέλλον της Γιουβέντους στα επόμενα χρόνια. Για να αναπτυχθούμε, πρέπει να συνεχίσουμε να νικάμε και να εξελίσσουμε τη γλώσσα μας, για να πετυχαίνουμε καινούργιους στόχους», είχε πει ο Ανιέλι.
Τίτλοι:
Πρωταθλήματα Ιταλίας (35): 1905, 1926, 1931, 1932, 1933, 1934, 1935, 1950, 1952, 1958, 1960, 1961, 1967, 1972, 1973, 1975, 1977, 1978, 1981, 1982, 1984, 1986, 1995, 1997, 1998, 2002, 2003, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019.
Κύπελλα Ιταλίας (13): 1938, 1942, 1959, 1960, 1965, 1979, 1983, 1990, 1995, 2015, 2016, 2017, 2018.
Σούπερ Κύπελλα Ιταλίας (8): 1995, 1997, 2002, 2003, 2012, 2013, 2015, 2018.
Τσάμπιονς Λιγκ [Κύπελλο Πρωταθλητριών] (2): 1985, 1996.
Κύπελλο Κυπελλούχων (1): 1984.
Κύπελλα ΟΥΕΦΑ (3): 1977, 1990, 1993.
Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ (2): 1984, 1996.
Διηπειρωτικά (2): 1985, 1996.