Μαρσελίνιο στο Kingsport.gr: «Όταν έπρεπε, πήρα την σωστή απόφαση…»

Τον ποδοσφαιρικό… παράδεισο φαίνεται ότι έχει βρει στην Ινδία ο Μαρσελίνιο. Ο 30χρονος εξτρέμ από το Ρίο ντε Τζανέιρο, γνωστός στο ελληνικό κοινό τόσο από το πέρασμα του από τις Καλαμάτα και Ξάνθη, όσο και από τον Ατρόμητο πραγματοποιεί εξαιρετική σεζόν με την φανέλα της Πούνε Σίτι καθώς μετράει 8 γκολ και 7 ασίστ σε 14 ματς. Η ομάδα τού κάνει όνειρα… τίτλου καθώς είναι 2η στην βαθμολογία, πέντε πόντους πίσω από την Μπενγκαλουρού. Εφόσον, διατηρηθεί σ’ αυτή την θέση, τότε θα παίξει στα πλέι οφ του πρωταθλήματος.

Ο Μαρσελίνιο δείχνει «αναγεννημένος» υπό τις οδηγίες του Ράνκο Πόποβιτς γι’ αυτό και δεν μετανιώνει ούτε για μία στιγμή την απόφαση του να αφήσει την Ευρώπη για να παίξει στην Ινδία. Αντιθέτως, σύμφωνα με τα λεγόμενα του στο KingSport.gr και στον Δημήτρη Παγανόπουλο αισθάνεται δικαιωμένος. Βέβαια, ας μην ξεχάσουμε ότι το ίδιο… δρομολόγιο με τον Βραζιλιάνο έχουν ακολουθήσει επίσης οι Ντίμιταρ Μπερμπάντοφ, Ζεγκίνια, Ρόμπι Κιν, Καλού Ούτσε, Εμιλιάνο Άλφαρο, Ίνιγκο Καλδερόν, Χάιμε Γκαβιλάν, Έλιο Πίντο, Λουτσιάν Γκοϊάν και Μανουέλ Λανθαρότε.

Αναλυτικά, η συνέντευξή του στο Kingsport.gr:

Πως πήρες την απόφαση να επιστρέψεις στο πρωτάθλημα της Ινδίας, αυτή την φορά για λογαριασμό της Πούνε Σίτι;

«Πέρυσι έκανα καλή σεζόν με τους Ντέλχι Ντάιναμος (σ.σ.: 9 γκολ και 4 ασίστ) γι’ αυτό και με κάλεσαν από την Πούνε Σίτι. Μου έδωσαν το νούμερο “10”, αλλά και το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Εκτός αυτού μου πρόσφεραν υψηλό συμβόλαιο. Επομένως δεν ήταν δύσκολη απόφαση. Η Ινδία έχει ωραίο και οργανωμένο πρωτάθλημα με σπουδαίους ποδοσφαιριστές. Να σου πω την αλήθεια πριν από καιρό μου φαίνονταν δύσκολη απόφαση να αφήσω την Ευρώπη για να αγωνιστώ στην Ινδία, ωστόσο πλέον θεωρώ ότι όταν έπρεπε πήρα την σωστή απόφαση για την καριέρα μου. Δεν περίμενα να συναντήσω τόσο όμορφα πράγματα σ’ αυτή την χώρα. Επίσης, είμαι σε ηλικία που πρέπει να κοιτάζεις το οικονομικό σκέλος, διότι υπάρχουν λίγες καλές ευκαιρίες».

Φέτος έχει αλλάξει η δομή του πρωταθλήματος;

«Πέρυσι ήταν 8 ομάδες με πλέι οφ (σ.σ.: παίζουν μεταξύ τους οι τέσσερις πρώτες της βαθμολογίας), ημιτελικό και τελικό. Η λειτουργία είναι και φέτος η ίδια, μόνο που οι ομάδες αυξήθηκαν στις 10. Το πρωτάθλημα μεγαλώνει κάθε χρόνο, διότι έχει επιτυχία. Γενικά το ποδόσφαιρο στην Ινδία αναπτύσσεται. Την διοργάνωση του πρωταθλήματος έχει αναλάβει μία Αγγλική εταιρία. Ήδη πολύ παίκτες θέλουν να έρθουν σ’ αυτό. Φυσικά, οφείλεται στο γεγονός ότι οι ομάδες πληρώνουν στην ώρα τους».

Πως θα το χαρακτήριζες;

«Κάθε ομάδα έχει πέντε ξένους ποδοσφαιριστές, ενώ οι υπόλοιποι είναι από την Ινδία. Το ποδόσφαιρο είναι γρήγορο σε μεγάλα γήπεδα. Κάθε χρόνο γίνεται όλο και πιο σκληρό διότι έρχονται προπονητές απ’ την Ευρώπη. Επίσης, με εντυπωσιάζει το γεγονός ότι ο κόσμος αγαπά πολύ το ποδόσφαιρο. Υπάρχουν ματς με 70.000 κόσμο! Περισσότερο το βλέπουν ως σόου γι’ αυτό και δεν νιώθουμε πίεση».

Διανύεις εξαιρετική σεζόν με την Πούνε Σίτι. Που οφείλεται αυτό;

«Παίζω σε μία εξαιρετική και επιθετική ομάδα, με καλούς παίκτες. Έχω συμπαίκτες όπως ο Εμιλιάνο Άλφαρο που έχει αγωνιστεί στην Λάτσιο αλλά και την Εθνική ομάδα της Ουρουγουάης. Μακάρι να πάρουμε το πρωτάθλημα φέτος. Στόχος είναι να πρωταγωνιστήσουμε την φετινή σεζόν. Πέρυσι ήμουν πρώτος σκόρερ. Ο κόσμος με αγαπά, είναι ευχαριστημένος με την εικόνα μου».

Ποιους ποδοσφαιριστές ξεχωρίζεις από την Ινδική Σούπερ Λίγκα;

«Τον Ντίμιταρ Μπερμπάτοφ, τον Καναδό στράικερ Λίαν Χιούμ, τον Γουές Μπράουν, αλλά και τον συμπαίκτη μου Εμιλιάνο Άλφαρο. Επίσης, έχουν έρθει αρκετοί παίκτες απ’ την Ισπανία με εμπειρία από μεγάλες ομάδες».

«Μου λείπει η Ελλάδα…»

Στην συνέχεια της κουβέντας μας, ο Μαρσελίνιο αναφέρθηκε στην νοσταλγία του για την Ελλάδα αλλά και την… πικρή γεύση που του άφησε η αποχώρηση του από τον Ατρόμητο.

Γενικά σκέφτεσαι το ενδεχόμενο να επιστρέψεις στην Ελλάδα;

«Εγώ ήθελα να επιστρέψω στην Ελλάδα, αλλά τώρα προτιμώ να μείνω εδώ, γιατί έχω φτιάξει καλό όνομα και έχω υψηλό συμβόλαιο. Επίσης αυτή την στιγμή στην Ελλάδα μόνο ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός μπορεί να καλύψει το συμβόλαιο που έχω υπογράψει με την Πούνε Σίτι. Βέβαια, μου έχει λείψει η χώρα σας. Θα την έχω πάντα στην καρδιά μου. Προσπάθησα να πάρω ελληνικό διαβατήριο σαν τον Ζέκα, αλλά δεν τα κατάφερα. Θέλω να δηλώσω ότι έδωσα τον καλύτερο μου εαυτό για τις ομάδες που έπαιξα. Η κόρη μου έχει μάθει πολύ καλά ελληνικά. Ίσως στο μέλλον παίξω και πάλι στην Ελλάδα, θα το ήθελα πολύ. Αν δεν γίνει τότε θα έρθω για βόλτα με την οικογένεια μου».

Μίλησε μας για το πέρασμα σου από τα ελληνικά γήπεδα.

«Αρχικά ήρθα στην Ελλάδα το 2009 για λογαριασμό της Καλαμάτας. Αυτή την ομάδα θα την έχω για πάντα στην καρδιά μου. Μου αφήνει πικρία το γεγονός ότι παίζει πλέον στο τοπικό πρωτάθλημα. Εγώ ήθελα να την δω στην πρώτη κατηγορία. Μετά πήγα στην Ξάνθη, η οποία με πούλησε στα Εμιράτα. Η πρόταση ήταν μεγάλη και ήταν αδύνατο να την αρνηθεί ο πρόεδρος. Βέβαια, με στενοχώρησε το γεγονός ότι δεν με ήθελαν μετά πίσω. Δεν ξέρω τι ακριβώς τους ενόχλησε. Όταν πήγα στον Ατρόμητο παρότι έζησα την εμπειρία των προκριματικών του Europa League, μου έκανε εντύπωση ότι έπαιζα τραυματίας και δεν το είχε καταλάβει κανένας! Είναι απίστευτο. Η ομάδα έκανε κακό πρωτάθλημα, ενώ εμένα δεν μου δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να μιλήσω στον πρόεδρο και να του εξηγήσω ορισμένα πράγματα, αναφορικά με την κατάσταση μου. Κάποιος του μίλησε για μένα και πήρε την απόφαση να με διώξει απ’ την ομάδα. Θέλω να διαβεβαιώσω ότι όταν ήμουν σε καλή φυσική κατάσταση πάντα έδινα το 100% για την ομάδα μου».

Όποτε σου δίνεται η δυνατότητα παρακολουθείς αγώνες της Σούπερ Λίγκας;

«Δεν προλαβαίνω, αλλά μαθαίνω τα νέα της Ξάνθης, του Ατρομήτου αλλά και του πρώην μου προπονητή και νυν του Παναθηναϊκού, Μαρίνου Ουζουνίδη. Προσωπικά δεν περίμενα να πάει τόσο καλά την φετινή σεζόν ο Ατρόμητος. Όσο για την Ξάνθη είναι μία ομάδα που παλεύει πάντα για το καλύτερο γι’ αυτό και βρίσκεται σταθερά ψηλά στην βαθμολογία τα τελευταία χρόνια».

Λίγα λόγια για την εμπειρία σου στο Ιταλικό πρωτάθλημα και δη την Κατάνια;

«Έμαθα το πραγματικό ποδόσφαιρο, “μεγάλωσα” σε θέμα τακτικής και προπόνησης. Είδα πράγματα που με βοήθησαν πάρα πολύ. Ήταν μία αξέχαστη εμπειρία».

Τέλος, που ονειρεύεσαι να… κρεμάσεις τα ποδοσφαιρικά σου παπούτσια;

«Δεν το έχω σκεφτεί ακόμη, αλλά θα ήθελα στην Ελλάδα. Επίσης, δεν περνάει από το μυαλό μου να επιστρέψω στην Βραζιλία».