Μιχάλης Κακιούζης: ”Ανυπομονώ να γίνω προπονητής!”
Ένας τεράστιος κύκλος του ελληνικού μπάσκετ κλείνει. Ο Μιχάλης Κακιούζης σε ηλικία πλέον 39 ετών, αποφασίζει να τελειώσει τη πολυετή καριέρα του στην ομάδα του Φάρου Κερατσινίου. Ένας αθλητής, ο οποίος έχει αφήσει την δική του ιστορία στα ελληνικά, αλλά και ευρωπαϊκά παρκέ.
Ο Έλληνας πάουρερ φόργουορντ μιλάει αποκλειστικά στο Kingsport.gr και στον Γρηγόρη Κανιά για τον Φάρο, για το τι θα κάνει μόλις αποχωρήσει από την ενεργό δράση και για την ανυπομονησία του να γίνει προπονητής.
Ακόμα, αναφέρεται στο κεφάλαιο Εθνική ομάδα, στον Αντετοκούνμπο και στο μοναδικό πράγμα που έχει μετανιώσει. Σχολιάζει την αθλητική επικαιρότητα και κάνει αναφορά για τον Δημήτρη Διαμαντίδη που αποχωρεί και αυτός από το μπάσκετ.
Απολαύστε την συνέντευξη:
Φέτος με την ομάδα του Φάρου πραγματοποιείτε πολύ καλή πορεία που οφείλεται αυτό;
«Στο γεγονός ότι είμαστε πάρα πολύ καλοί παίκτες, όλοι μαζεμένοι εδώ, έχουμε την εμπειρία από πιο μεγάλα πρωταθλήματα (Α1 και Ευρωπαϊκά) και νομίζω αυτό βγαίνει και στο γήπεδο».
Ο κόσμος του Φάρου σας έχει βοηθήσει;
«Σαφώς, δεν έχουμε παράπονο. Ξέρουμε ότι μιλάμε για μία μικρή συνοικία του Πειραιά. Αλλά ο κόσμος είναι δίπλα μας, όχι μόνο στα παιχνίδια του κυπέλλου με τις ομάδες της Α1. Σε όλα τα παιχνίδια εύκολα ή δύσκολα θεωρητικά στη κατηγορία, ήταν πάντα εδώ πέρα και μας βοηθούσε».
Κάποιες ήττες που κάνατε, (π.χ. Περιστέρι, Λευκάδα) θα στοιχήσουν στην ομάδα του Φάρου για την άνοδο στη συνέχεια του πρωταθλήματος;
«Δεν νομίζω, όχι. Δύο ομάδες ανεβαίνουνε. Ο σκοπός της ομάδας είναι να ανέβει. Αυτό θέλουμε να κάνουμε, τώρα αν θα βγούμε πρώτοι, δεύτεροι δεν το σκεφτόμαστε. Σαφώς θέλουμε να πάρουμε το πρωτάθλημα, αλλά η ουσία σαν στόχος από την αρχή της χρονιάς είναι να ανέβουμε κατηγορία».
Αν μπείτε στα playoffs η αγωνιστικότητα αλλάζει συγκριτικά με την κανονική περίοδο;
«Το γεγονός ότι θα παίζουμε κάθε δύο ημέρες, αυτό είναι μόνο η αλλαγή. Τώρα πως θα πάει η διαχείριση, είμαστε παιδιά με εμπειρίες, έχουμε εικόνες από τη διαδικασία, αλλά είναι πολύ μακριά ακόμα. Εξαρτάται από εμάς αν θα πάμε σε playoffs. Αν κερδίσουμε όλα τα παιχνίδια μέχρι το τέλος της αγωνιστικής περιόδου, ανεβαίνουμε πρώτοι, οπότε δεν έχουμε καμία ανάγκη τα playoffs».
Κάνατε μια πολύ καλή πορεία και στο κύπελλο, πιστεύατε ότι θα φτάνατε μέχρι τον τελικό;
«Όχι. Ομολογώ πως όχι, δεν περίμενε κανείς ότι θα φτάναμε μέχρι. Δεν φοβόμασταν, αλλά ξέραμε ότι υπάρχει ταβάνι για εμάς, παίζαμε με ομάδες της Α1. Ήμασταν τυχεροί στη κλήρωση, ειδικά στον ημιτελικό, γιατί θα μπορούσαμε να παίξουμε με έναν από τους τρεις εκτός (Άρης, Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ) και θα ήταν αρκετά πιο δύσκολο για εμάς. Καταφέραμε και ανταπεξήλθαμε στις δυσκολίες του θεσμού. Στον τελικό με τον Παναθηναϊκό δεν είχαμε καμία απαίτηση από εμάς να πάρουμε το κύπελλο, αν και κατά την ταπεινή μου γνώμη θα μπορούσαμε να παίξουμε και να πάμε λίγο καλύτερα. Η ουσία είναι ότι ο Φάρος, μια ομάδα της Α2 κατάφερε να παίξει τελικό κυπέλλου και για όλη τη πόλη και για τα περισσότερα παιδιά που δεν είχαν αγωνιστεί σε τελικό κυπέλλου. Είναι κάτι πολύ σημαντικό».
Εάν ανεβείτε κατηγορία, ο τελικός κυπέλλου ανεβάζει τον πήχη για την επόμενη χρονιά στην Α1;
«Αν όλα πάνε καλά και ανέβουμε κατηγορία, η ομάδα του χρόνου τον πρώτο στόχο που θα έχει είναι να σωθεί. Εγώ προσωπικά, πιστεύω πως θα ανέβουμε. Το γεγονός ότι παίξαμε τελικό κυπέλλου δεν αλλάζει κάτι. Αυτό έγινε πριν τρεις μήνες έχει τελειώσει».
Φέτος είναι η τελευταία σου χρονιά ως μπασκετμπολίστας και κλείνει ένας μεγάλος κύκλος. Μετά τι σκέφτεσαι να κάνεις;
«Προπονητής! Ανυπομονώ να γίνω προπονητής! Έχω πάρει το δίπλωμα Ά κατηγορίας οπότε είναι δεδομένο».
“Ανυπομονώ να γίνω προπονητής” να ετοιμαστούμε να σε δούμε σε αυτόν το ρόλο πιο ενεργά;
«Εννοείται, είναι στο πλάνο. Στο άμεσο μέλλον».
Ποιον προπονητή έχεις σαν πρότυπο;
«Δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος. Έχω συνεργαστεί με τους κορυφαίους. Με Ιβάνοβιτς, Ιωαννίδης, Γιαννάκης… έχω πάρει πάρα πολλά από αυτούς. Έχω το δικό μου σκεπτικό και την δική μου φιλοσοφία. Και με όλα αυτά που έχω πάρει, θα προσπαθήσω να κάνω κάτι διαφορετικό».
Με ποιον έχεις συνεργαστεί καλύτερα στο παρελθόν και θες να «αγγίξεις» κάτι από αυτόν, περισσότερο από τους άλλους;
«Με όλους που έχω συνεργαστεί δεν είχα ποτέ κανένα πρόβλημα, με κανέναν. Με τον Ιβάνοβιτς είχα πάρα πολύ καλές σχέσεις και έχω ακόμα και με άλλους πολλούς. Γενικά δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος που να σου πω, με αυτόν είχα καλές σχέσεις, με όλους είχα συνεργαστεί καλά».
Ουσιαστικά, ξεκίνησες τη καριέρα σου από την Α2 και τη κλείνεις στην Α2, ήταν επιλογή ή απλά έτυχε;
«Επιλογή καθαρά. Επέλεξα το όλο κίνημα του Φάρου. Μου αρέσει να δοκιμάζω πράγματα και καταστάσεις, δεν με φόβισε το γεγονός, ούτε με ένοιαζε τι θα πει ο καθένας, δεν με απασχολεί. Θα μπορούσα να παίξω στην Α1 και στην Ευρώπη, αλλά ήταν επιλογή μου να παίξω στην Ελλάδα και να κάνω κάτι καινούριο».
Δηλώνεις φανταχτερά φίλος της ΑΕΚ, σωστά;
«Ναι είμαι ΑΕΚ. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει, από πιτσιρικάς το δηλώνω. Τώρα εξαρτάται που παίζεις, τι κάνεις, η ομάδα μου είναι η ΑΕΚ!»
Αν γυρνούσες τον χρόνο πίσω τι θα άλλαζες κάτι στη μπασκετική σου καριέρα;
«Το μόνο που θα έκανα, μετά το παγκόσμιο των εφήβων, θα δήλωνα Draft. Αυτό! Κάτι που δεν έκανα, τίποτα άλλο! Θεωρώ ότι θα ήμουνα σε κάποιες επιλογές του Draft, αλλά αυτά είναι μόνο εικασίες, δεν ξέρουμε τι θα γινόταν. Ήταν κάτι που δεν το δοκίμασα, δεν το έκανα και μου έμεινε σαν απωθημένο».
Ποιο είναι το καλύτερο κα το χειρότερο συναίσθημα που έχεις βιώσει, μετά από τόσα χρόνιας καριέρας;
«Το καλύτερο συναίσθημα είναι το Ευρωμπάσκετ του 2005. Και το χειρότερο η ήττα από την Ισπανία στο τελικό του Μουντομπάσκετ».
2004-2005-2006 ήταν οι καλύτερες χρονιές σε Εθνικό επίπεδο;
«Το 2004 ήταν φανταστικό, το να παίζεις Ολυμπιάδα στη χώρα σου, είναι υπέροχο! Αυτά τα τρία έτη ήταν καταπληκτικά χρόνια. Είχε βγει μια φουρνιά παικτών, οι οποίοι παίζαμε στο υψηλότερο επίπεδο, παίζαμε πάντα για τίτλους. Και ήταν θέμα χρόνου η Εθνική να ξανά βρει τον δρόμο της. Περνούσαμε καταπληκτικά κάθε καλοκαίρι. Δεν μας ένοιαζε η κούραση, γιατί παίζαμε πάρα πολλά παιχνίδια όλη τη σεζόν. Οπότε θα μπορούσε να πει κάποιος ότι μας επηρέαζε η κούραση, αλλά δεν μας ένοιαζε, γιατί χαιρόμασταν που πηγαίναμε στην Εθνική ομάδα. Δεν το βλέπαμε σαν υποχρέωση, αλλά σαν δεδομένο ότι θα πάμε στην Εθνική και θα παίξουμε, το ευχαριστηθήκαμε».
Πιστεύεις ότι η Εθνική Ανδρών μπορεί να ξαναφτάσει εκείνες τις ένδοξες εποχές;
«Όλα κάνουν κύκλο. Βλέπεις όλες τις μεγάλες ομάδες Ισπανία, Γαλλία και εμείς. Δεν υπάρχει κάποιος “στανταρισμένος” που θα παίρνει πάντα το Ευρωμπάσκετ ή το Μπουντομπάσκετ. Νομίζω ότι η ομάδα έχει τη δυνατότητα και το ταλέντο. Απλά πρέπει τα παιδιά να δέσουνε, να κάνουν μια ομάδα και εμείς οι απέξω να μην μεγαλοποιούμε και τραγωδοποιούμε πράγματα και καταστάσεις. Δηλαδή κερδίζουμε τους ομίλους στο παγκόσμιο, είμαστε θεοί, θα κάνουμε, θα δείξουμε. Κι όταν χάνουμε στην επόμενη φάση, είμαστε η χειρότερη ομάδα στον πλανήτη».
Θα ήθελες ποτέ να ασχοληθείς ως προπονητής με την ομάδα της Εθνικής;
«Φυσικά! Ποιος δεν θα το ήθελε;»
Αν τρέξουμε μια δεκαετία μπροστά, η Εθνική θα είναι πιο ποιοτική από ότι είναι τώρα; ( Διότι υπάρχει η γενιά του 97′ που πήρε χρυσό και υπάρχουν αρκετά ταλαντούχα παιδιά)
«Να σου πω κάτι δεν μπορείς να προδικάζεις το μέλλον. Εξαρτάται καθαρά από τα παιδιά που είναι στην Εθνική ομάδα, που παίζουνε. Υπάρχουν και παιδιά που μπορεί να μην μείνουν στις Εθνικές ομάδες που πήραν τον Ευρωπαϊκό το καλοκαίρι. Αλλά δουλεύοντας να φτάσουν σε τέτοιο σημείο και να επανέλθουν την Εθνική ομάδα. Τώρα σε δέκα χρόνια τι θα γίνει, δεν ξέρω. Μακάρι αυτά τα παιδιά να δουλέψουν και η Εθνική να επιστρέψει πάλι στη κορυφή».
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο πιστεύεις ότι μπορεί να ηγηθεί στην Εθνική;
«Το έχει δείξει. Τώρα με την αποχώρηση του Βασίλη Σπανούλη, νομίζω φαίνεται πεντακάθαρα. Φέτος, το παιδί έχει παίξει καταπληκτικά στο NBA, βέβαια άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Νομίζω ότι είναι ένα ορόσημο για την Εθνική ομάδα, ότι ξεκινάμε από εκεί και γύρω του χτίζουμε μα ομάδα».
Σε συνέντευξή του πρόσφατα είπε “Θα ήθελα να αγωνιστώ στην Εθνική αλλά…”. Εσύ τι πιστεύεις προσωπικά να έρθει να αγωνιστεί με την Εθνική ή να μείνει στην Αμερική και να δουλέψει περισσότερο;
«Για εμένα ότι και να γινόταν στην Εθνική ομάδα, θα έπαιζα. Αυτό είναι προσωπικό. Ο Γιάννης ξέρω ότι θα ήθελε να παίξει στη Εθνική Ελλάδα, αλλά είναι και τι θα του πουν από την ομάδα (Μιλγούοκι Μπακς). Είναι πάρα πολλά αυτά που παίζουνε ρόλο. Νομίζω ατομικά, εννοείται πως θα ήθελε να βοηθήσει την Εθνική ομάδα. Φαντάζομαι όμως ,ότι δεν εξαρτάται μόνο από αυτόν».
Θα ήθελα ένα σχόλιο σου για το φετινό πρωτάθλημα της Euroleague. Την πορεία του Ολυμπιακού, τον αποκλεισμό του Παναθηναϊκού από την Λαμποράλ(!);
«Στην Ευρωλίγκα υπάρχουν πολλές καινούριες ομάδες. Δηλαδή η Φενέρμπαχτσε είναι πιο δυνατή, η Κουμπάν και οι κλασικές ομάδες που παίζουν πάντα. Τώρα όσον αφορά τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού ή του Παναθηναϊκού, ο Ολυμπιακός έπεσε σε πάρα πολύ δύσκολο όμιλο και πλήρωσε τα δικά του λάθη. Έχασε στη Μπάμπεργκ και στο Κάουνας ουσιαστικά αυτοκτόνησε. Τώρα ο Παναθηναϊκός νομίζω αυτό είναι το ταβάνι του. Θεωρούμε έκπληξη το γεγονός ότι αποκλείστηκε από τη Λαμποράλ. Το ”έκπληξη” είναι σχετικό. Τερμάτισε δεύτερη στον όμιλο της, παίζει καλά στην Ισπανία. Ίσως έκπληξη προκάλεσε το γεγονός ότι έχασε με 3-0 ο Παναθηναϊκός. Όλα αυτά τα χρόνια είχαμε συνηθίσει τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό να είναι στο Final 4 και μας κακοφαίνεται, αλλά και πάλι είναι κάπου στη μέση».
Για την επιστροφή του Πεδουλάκη και τον Νίκου Παππά(!);
«Για τον Πεδουλάκη ξέρουμε την αξία του, δεν είναι κάτι καινούριο. Τώρα για τον Παππά δεν νομίζω ότι υπάρχει προπονητής που θα θέσει έναν καλό παίκτη εκτός ομάδας, χωρίς λόγο. Νομίζω ότι κάπου πρέπει να δούμε τι φταίει και από τον ίδιο. Τώρα τι θα γίνει στο μέλλον και αν η επιλογή του Πεδουλάκη είναι σωστή, θα δούμε. Είναι πολύ καλός προπονητής, ξέρει την ομάδα και αυτοί ξέρουν από αυτόν, τι θα πάρουνε. Είναι δύσκολο και για αυτόν, γιατί έρχεται σε μία περίοδο δύσκολη για τον Παναθηναϊκό, με μειονέκτημα στα playoffs με τον Ολυμπιακό. Θα δείξει».
Για τη διαμάχη Euroleague, FIBA. Και ειδικά η FIBA που απείλησε με αποκλεισμό από κάποιες χώρες στο Eurobasket και μία από αυτές είναι και η Ελλάδα(!);
«Θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχει ένα πρωτάθλημα. Καλό είναι να βρουν μία λύση. Ο λόγος που γίνεται όλο αυτό, δεν ξέρω ποιος είναι. Το μόνο που κάνουνε είναι να χωρίζουν το μπάσκετ στα δύο. Είναι άσχημο και για εμάς που παίζουμε και για τον κόσμο. Και ο κόσμος μπερδεύεται και στη τελική απαξιώνει όλο το προϊόν. Τώρα όσο για την απειλή της FIBA στο Ευρωμπάσκετ, ο καθένας προσπαθεί να πιέσει πράγματα και καταστάσεις. Κι άμα “μουλαρώσουν” οι Εθνικές ομάδες και πουν δεν φεύγουμε από την Ευρωλίγκα και παίζουμε. Ποιος θα παίξει Ευρωμπάσκετ(?). Δεν φταίνε οι ομάδες, βάζουν τις ομάδες να επιλέξουνε με το έτσι θέλω. Καλό θα ήταν να βρουν μία λύση οι αρμόδιες αρχές. Για ποιο λόγο να φταίει η ΑΕΚ; Να τα βρουν η Ευρωλίγκα και η FIBA μεταξύ τους. Και οι παίκτες μπαίνουν σε μία δύσκολη θέση. Εγώ σαν παίκτης, δεν θέλω να παίξω στην ΑΕΚ, αν παίξει στο Champions League και παίξει (π.χ. Με την Παρτιζάν Τυράννων) θέλω να παίξω εναντίον της Μπαρτσελόνα που θα παίζει Ευρωλίγκα. Και θέλω να πω πάλι ότι είναι θέμα της FIBA και της Ευρωλίγκας».
Αποχώρηση του Διαμαντίδη(!);
«Δεν μπορείς να πεις κάτι. Τι να πω! Κάτι που δεν έχει ειπωθεί για τον Δημήτρη ή την αξία του, το πως αισθάνομαι για αυτόν ή το πόσο τον εκτιμώ είναι λίγο. Είναι τρομερό κεφαλαίο για το ελληνικό μπάσκετ, για τον ελληνικό αθλητισμό. Πρέπει όλοι να παραδειγματιζόμαστε από τη πορεία του και πραγματικά θα λείψει από όλους. Να τον βλέπουμε, να τον ακούμε, να νιώθουμε τη παρουσία του στο γήπεδο».
