Ο Θάνος Φωτόπουλος γράφει στο προσωπικό του blog στο Kingsport.gr, για την εικόνα του Παναθηναϊκού στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, για τα στοιχεία που λείπουν, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και την επόμενη μέρα της ομάδας
Ο Παναθηναϊκός γνώρισε την Πέμπτη το βράδυ, μια από τις χειρότερες ήττες του από τον Ολυμπιακό καταθέτοντας από πολύ νωρίς τα όπλα.
Ο Παναθηναϊκός πήγε στο Φαληρικό γήπεδο με στόχο και σκοπό όχι να κερδίσει κάτι που φάνηκε άλλωστε και από το μέγεθος της ήττας του, αλλά να προσπαθήσει να μην ηττηθεί με διαφορά, η οποία θα μνημονεύεται και θα διαγράψει από τις καρδιές των φίλων του Ολυμπιακού το 73-38 των τελικών του 1996.
Το ξεκίνημα στην αναμέτρηση ήταν τραγικό με τους παίκτες του Δημήτρη Πρίφτη να μην ξέρουν ούτε που παίζουν, ούτε με ποιόν παίζουν, ούτε τίποτα.
Πλάνο δεν υπήρχε, πάθος δεν υπήρχε, η συγκέντρωση ήταν λέξη άγνωστη και γενικά η ομάδα δεν βρισκόταν στο παρκέ κάτι που αποτυπώθηκε και από το σκορ των 2 δεκαλέπτων με τη διαφορά στο τέλος του ημιχρόνου να θυμίζει άλλες εξίσου ένδοξες βραδιές!.
Ο Παναθηναϊκός δεν μπήκε ποτέ στην αναμέτρηση, άφησε τον Ολυμπιακό να κάνει ο,τι θέλει να παίξει όπως θέλει και απλώς έβλεπε αποσβολωμένος στο παρκέ το πάρτι που είχαν στήσει οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα.
Ο Πρίφτης πήγε ξανά με το ίδιο αμυντικό πλάνο με ζώνη ώστε να περιορίσει επιθετικά όσο μπορούσε τον Ολυμπιακό κάτι που φυσικά ούτε απέδωσε, ούτε φάνηκε στο παρκέ. Οι πρωταθλητές δεν μπήκαν στο πνεύμα του αγώνα και παρέδωσαν από πολύ νωρίς τα όπλα καθώς είναι χαρακτηριστικό ότι στην καταστροφική για αυτούς πρώτη περίοδο δεν είναι μόνο ότι δέχθηκαν 38 πόντους άλλα είναι και το γεγονός ότι δεν πήραν ούτε ένα! Ριμπάουντ γεγονός που φυσικά εκμεταλλεύτηκε στο έπακρον ο Ολυμπιακός.
Οι νίκες και οι ήττες είναι μέσα στον αθλητισμό, φέτος ο Παναθηναϊκός, όσο και αν αυτή η κατάσταση στενοχωρεί τους φίλους της ομάδας, δεν είναι για πολλά πράγματα και φαίνεται ότι δυστυχώς αγνοεί πολλά από τα στοιχεία που είχε τα προηγούμενα χρόνια.
Η ομάδα δεν έχει συνοχή, δεν παλεύει τα παιχνίδια και γενικά είναι σαν να βλέπει τα ματς στην Ευρωλίγκα σαν αγγαρεία, κάτι που φυσικά δεν ταιριάζει ούτε στην νοοτροπία της, ούτε τιμάει την ιστορία της και τα έξι λάβαρα που κρέμονται στην οροφή του ΟΑΚΑ.
Οι παίκτες ξέχασαν που έπαιζαν, τι φανέλα φορούσαν, τι ιστορία έχει αυτός ο σύλλογος και πόσες επιτυχίες και τουλάχιστον ο Παπαγιάννης σαν αρχηγός ζήτησε συγνώμη από τον κόσμο κάτι που σημαίνει ότι όλοι στο πράσινο στρατόπεδο κατάλαβαν τι σημαίνει να χάνει η ομάδα από τον Ολυμπιακό με τέτοια μεγάλη διαφορά.
Η συγνώμη των παικτών όμως πρέπει να γίνει το εφαλτήριο της αγωνιστικής ανάτασης της ομάδας, ώστε να ομαλοποιηθεί η κατάσταση και να αρχίζει και πάλι ο σύλλογος να μπαίνει στο δρόμο των επιτυχιών και των νικών.
Άρα τι πρέπει να γίνει; Σίγουρα γρήγορη ανασυγκρότηση δυνάμεων και επιτακτική ανάγκη, η ομάδα να βελτιωθεί αγωνιστικά άμεσα και να προσπαθήσει να ξεπλύνει την ντροπή και να αμβλύνει τις εντυπώσεις με νίκη επί του Ολυμπιακού σε λίγες μέρες στο ΟΑΚΑ για την Baasket League.
Μόνο με νίκη, η οποία θα του δώσει και το πλεονέκτημα της έδρας, εν όψει πλέι-οφ, θα επανέλθει η ηρεμία και θα μπορέσει η ομάδα να έχει κάποιες ελπίδες για την κατάκτηση του πρωταθλήματος κάτι που στην παρούσα φάση είναι ανέφικτο.
Λύσεις υπάρχουν, τρόποί υπάρχουν και άλλες χρονιές η ομάδα γνώριζε δύσκολες ήττες από τον Ολυμπιακό και στο τέλος πανηγύριζε τίτλους και διακρίσεις και μάλιστα μέσα στο ΣΕΦ, Ωστόσο φέτος τα πράγματα φαίνονται και είναι διαφορετικά και χρειάζεται πολύ δουλειά για να αντιστραφεί το κλίμα.
Ο Παναθηναϊκός είναι μία ομάδα και ένας σύλλογος ο οποίος έχει σφυρηλατηθεί μέσα από δύσκολες στιγμές και σε δύσκολες αγωνιστικές περιόδους,κάτι που περιμένουν όλοι να συμβεί ξανά και στο τέλος της σεζόν, όταν γίνεται και το ταμείο, το πρόσημο να είναι αν όχι θετικό, τουλάχιστον όχι αρνητικό και καμιά φορά για να αλλάξει κάτι ριζικά, πρέπει το ηλεκτροσόκ να είναι μεγάλο και ένα τέτοιο ρεύμα χτύπησε την ομάδα στο Φάληρο