Λαμπριάννα Πήττα στο Kingsport.gr: «Όνειρο μου να συμμετάσχω στην Εθνική Ελλάδος γυναικών!»

Η Λαμπριάννα Πήττα μίλησε στο Kingsport.gr και στους Θεόδωρο Βαφειάδη και Κωνσταντίνο Τσίπτσιο.

Η κεντρική βολεϊμπολίστρια του Άρη και αρχηγός των νεανίδων μίλησε για τον φετινό Άρη, για τον τελικό κόντρα στον Ολυμπιακό, αλλά και για την έξοδο της ομάδας της στην Ευρώπη.

Επίσης, κάνει αναδρομή στο παρελθόν της, μιλάει για την αδερφή της που είχαν συνυπάρξει συμπαίκτριες και για την δυσκολία να συνδυάζει ιατρική και καριέρα.

Παράλληλα, μιλάει για τους στόχους της, για τις προσδοκίες της και για την ανυπομονησία της να φορέσει την φανέλα της εθνικής Ελλάδος.

Ακόμα, σχολιάζει την θέση του ελληνικού βόλεϊ και απαντά στο κατά πόσο γυναικείο άθλημα είναι.

Αναλυτικά, η συνέντευξή της στο Kingsport.gr:

”Ύστερα από 23 χρόνια ο Άρης επιστρέφει στην Ευρώπη”

Πού κρίθηκαν οι τελικοί φέτος με τον Ολυμπιακό;

«Οι φετινοί τελικοί κρίθηκαν σίγουρα στην μεγαλύτερη εμπειρία του Ολυμπιακού σε τέτοιες καταστάσεις, καθώς είναι για πολλά συνεχόμενα χρόνια πρωταθλητής και κυπελλούχος. Φέτος κατέκτησε και το CEV Cup, γεγονός που δείχνει πόσο έμπειρες αθλήτριες είχε, αλλά και του έδωσε ένα ψυχολογικό πλεονέκτημα. Από εκεί και πέρα, εμείς πιστεύω κάναμε τρεις αξιόλογες προσπάθειες και στους τρεις τελικούς. Όλες οι παίκτριες έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό. Οι εμπειρίες που συλλέξαμε φέτος, είναι εμπειρίες ζωής και ελπίζω μέσα από αυτές να γίνουμε καλύτερες».

Ένα σχόλιο την έξοδο του Άρη στην Ευρώπη, μετά από 23 χρόνια απουσίας;

«Ύστερα από 23 χρόνια ο Άρης επιστρέφει στην Ευρώπη. Είναι πολύ σημαντικό που ένα τόσο μεγάλο και ιστορικό σωματείο επιστρέφει εκεί που του αξίζει. Ελπίζω να συνεχίσει τις καλές εμφανίσεις ώστε να συμβάλλει στην άνοδο του επιπέδου στο ελληνικό βόλεϊ».

Ποιες οι διαφορές στον σχεδιασμό του φετινού Άρη, συγκριτικά με προηγούμενες χρονιές, όταν η ομάδα τερμάτιζε στην 5η θέση; 

«Η ομάδα φέτος είχε ένα mix ηλικιών, καθώς 6-7 άτομα που στελέχωναν την γυναικεία ομάδα έπαιζαν και στο πρωτάθλημα των νεανίδων και οι υπόλοιπες ήταν καθαρά γυναίκες. Αξίζει να αναφερθώ στις τρεις ξένες μας, την Simon, την Hudima και την Gligorovic, οι οποίες είναι παίκτριες με μεγάλη εμπειρία και πολύ καλές συμπαίκτριες, καθώς προσπαθούσαν να μεταδώσουν τις γνώσεις τους σε εμάς τις μικρότερες. Η κατάκτηση της δεύτερης θέσης ήταν πολυπαραγοντική και πιστεύω οφείλεται και στην ατομική εμπειρία κάθε αθλήτριας, αλλά και στο δέσιμο και στο καλό κλίμα που είχαμε τόσο στις προπονήσεις, όσο και στα ταξίδια. Σε αυτήν την επιτυχία συνέβαλαν τόσο οι προπονητές, όσο ο έφορος και φυσικά ο πρόεδρος».

”Θα ήθελα να συνεχίσω του χρόνου στον Άρη΄΄

Ποια διάκριση ξεχωρίζεις η ίδια με την φανέλα του Άρη σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες; Ακόμη και εκτός της φετινής χρονιάς.

«Με την φανέλα του Άρη έχω λάβει πάρα πολλές διακρίσεις, MVP σε παιχνίδια, πρώτες θέσεις σε final four, σε πανελλήνια, η άνοδος της γυναικείας ομάδας στην Α1 και φέτος η κατάκτηση της 2ης θέσης. Η διάκριση που ξεχωρίζω όμως είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος νεανίδων της Θεσσαλονίκης την χρονιά 2016-2017, καθώς μπόρεσα να πανηγυρίσω το πρώτο μου χρυσό μετάλλιο και να σηκώσω το πρώτο μου κύπελλο ως αρχηγός μαζί με την αδερφή μου σαν συμπαίκτρια και μαζί με τους γονείς μου στην κερκίδα».

Με την αδερφή σου έπαιζες αρκετά χρόνια μαζί. Τι ιδιαιτερότητες έχει;

«Με την αδερφή μου, την Νικολέτα, ξεκινήσαμε μαζί βόλεϊ στις ακαδημίες του Άρη και φέτος ήταν η πρώτη χρονιά που δεν ήμασταν στην ίδια ομάδα, καθώς η Νικολέτα πέρασε ψυχολογία στο πανεπιστήμιο της Κρήτης. Είναι πολύ όμορφο και ενθαρρυντικό όταν ξεκινάς κάτι καινούριο, να έχεις οικεία πρόσωπα δίπλα σου, πόσο μάλλον την αδερφή σου. Είχαμε πάντα η μία την άλλη, όταν χρειαζόμασταν κάτι, αλλά φυσικά είχαμε και κάποιες διαμάχες που τις ξεπερνούσαμε γρήγορα. Μία σημαντική στιγμή μαζί της είναι η κατάκτηση του κυπέλλου των νεανίδων πέρυσι».

Υπάρχουν κάποια σενάρια μεταγραφής;

«Είμαι παίκτρια του Άρη από τότε που ξεκίνησα το βόλεϊ, τα τελευταία 11 χρόνια δηλαδή, και το δελτίο μου ανήκει στον σύλλογο. Από εκεί και πέρα θα ήθελα να συνεχίσω του χρόνου στον Άρη, αν μου δοθεί και ο ρόλος που θα ήθελα. Αυτό βέβαια δεν εξαρτάται μόνο από εμένα, αλλά και από τους στόχους και τα ‘’θέλω’’ της ομάδας».

”Όνειρό μου είναι να συμμετάσχω κάποια στιγμή στην εθνική Ελλάδος γυναικών”

Παράλληλα σπουδάζεις ιατρική. Πώς τα καταφέρνεις ταυτόχρονα;

«Αγαπάω την ιατρική, καθώς από πολύ μικρή με φανταζόμουνα γιατρό, ενώ το βόλεϊ είναι το πάθος μου. Η αλήθεια είναι ότι τα συνδυάζω με κόστος τον ελεύθερο μου χρόνο, αλλά την χαρά που παίρνω και από τα δύο δεν την αλλάζω με τίποτα. Σε αυτήν την προσπάθεια μου, με στηρίζουν ιδιαίτερα η μητέρα μου και ο πατέρας μου, με το να είναι δίπλα μου στις δύσκολες φοιτητικές στιγμές, αλλά ταυτόχρονα προσπαθούν να είναι μαζί μου και σε κάθε αγώνα».

Ποιοι είναι οι στόχοι σου ως παίκτρια;

«Κάθε χρόνο θέτω ως προσωπικό στόχο την βελτίωση μου, προσπαθώ να γίνομαι όλο και καλύτερη, να μαζεύω περισσότερες εμπειρίες και να κερδίζω ότι μπορώ από την αθλητική μου καριέρα. Όνειρό μου είναι να συμμετάσχω κάποια στιγμή στην εθνική Ελλάδος γυναικών, όπως συμμετείχα στις κορασίδες και στις νεανίδες».

Πιστεύεις πως η φετινή σου απόδοση θα σου δώσει κάποια θέση στην Εθνική;

«Θεωρώ ότι η απόδοσή μου, ειδικά μετά τον Ιανουάριο ήταν συνεχώς ανοδική. Από εκεί και πέρα αυτό δεν θα το κρίνω εγώ, υπάρχουν υπεύθυνοι προπονητές. Από μέρους μου ελπίζω να καταφέρω να είμαι στις κλήσεις του χρόνου, καθώς οι φετινές έχουν βγει και τελικά δεν συμπεριλαμβάνομαι. Κάθε χρόνο θα παλεύω να γίνομαι όλο και καλύτερη, έτσι ώστε κάποια στιγμή να συμμετάσχω στην Εθνική».

”Το ελληνικό βόλεϊ δεν βρίσκεται ακόμη εκεί που του αξίζει, οδεύει όμως προς την σωστή κατεύθυνση”

Πώς βλέπεις την εξέλιξη του ελληνικού πρωταθλήματος βόλεϊ και την επόμενη σεζόν;

«Όπως είπα και στην αρχή το ελληνικό βόλεϊ έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης και δεν είναι ακόμα εκεί που του αξίζει, είναι ωστόσο στον σωστό δρόμο. Δυστυχώς όμως, το γυναικείο βόλεϊ δεν θεωρείται επαγγελματικό, κάτι που ελπίζω να αλλάξει στα επόμενα χρόνια. Τα 2-3 τελευταία χρόνια βλέπουμε ξανά ανταγωνιστικά πρωταθλήματα και με την δημιουργία της pre league τώρα στις γυναίκες, αναμένεται να ανέβει και άλλο η ανταγωνιστικότητα του πρωταθλήματος, τόσο στην Α1, όσο και στις υπόλοιπες κατηγορίες».

Ποια είναι η άποψή σου για το ελληνικό βόλεϊ και πώς το αντιλαμβάνεται το ελληνικό κοινό;

«Το ελληνικό βόλεϊ δεν βρίσκεται ακόμη εκεί που του αξίζει, οδεύει όμως προς την σωστή κατεύθυνση. Αν και τα τελευταία χρόνια το επίπεδο δεν είναι τόσο υψηλό όσο ήταν, βλέπουμε πως σιγά σιγά αυτό αρχίζει να αλλάζει. Οπότε τα επόμενα χρόνια, σίγουρα θα είναι πιο καλά, τόσο για τους αθλητές, όσο και για τους παράγοντες και τις ομάδες. Δυστυχώς, όμως δεν προωθείται όσο θα έπρεπε, καθώς δεν υπάρχει τηλεοπτική κάλυψη στους περισσότερους αγώνες, στις δε γυναίκες φέτος σε κανέναν και είναι δύσκολο να βρεις ένα κατάμεστο γήπεδο, το οποίο χρειαζόμαστε οι αθλητές. Ελπίζουμε και αυτό να βελτιωθεί μέσα στα επόμενα χρόνια και όλο και περισσότερος κόσμος να έρχεται να απολαμβάνει αγώνες βόλεϊ».

Είναι το βόλεϊ γυναικείο άθλημα, όπως λένε πολλοί;

«Δεν θεωρώ πως το βόλεϊ είναι γυναικείο άθλημα. Βόλεϊ μπορούν να παίξουν τόσο γυναίκες, όσο και άνδρες, απλά κάθε φύλο έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες. Ανάλογα με το φύλο αλλάζουν και κάποια βασικά στοιχεία, όπως οι άνδρες έχουν περισσότερη αλτικότητα και πιο γρήγορες φάσεις, ενώ εμείς παίζουμε πιο τακτικά και κρατάμε περισσότερο την μπάλα και έτσι έχουν μεγαλύτερη διάρκεια οι πόντοι».