Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς κατάφερε να ενώσει για μία ακόμα φορά όλον το μπασκετικό κόσμο της πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβίας.
Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς πέρασε στην αιωνιότητα και πλέον ανήκει στην ιστορία του μπάσκετ. Το πέρασμα του, όμως από τον κόσμο των θνητών σε αυτό των αθανάτων, το έκανε όπως αυτός ήθελε και επιθυμούσε βλέποντας τα μπασκετικά παιδιά του να σκύβουν ευλαβικά το γόνυ και να βρίσκονται εκεί στο ταξίδι του προς την αιωνιότητα.
Τη Τρίτη(21/9) πραγματοποιήθηκε η κηδεία και η ταφή του Ντούσαν Ίβκοβιτς με όλον τον μπασκετικό κόσμο παρόντα και με έντονο το Ελληνικό στοιχείο καθώς παρευρέθηκαν και σημαντικές προσωπικότητες από την Ελλάδα χώρα στην οποία μεγαλούργησε προπονητικά.
Η στιγμή που όμως θα μείνει χαραγμένη στην μνήμη ήταν όταν το φέρετρο του “Σοφού” το κουβάλησαν εφτά δικά του παιδιά. Οι Σέρβοι Οι Σέρβοι Ζέλικο Ομπράντοβιτς, Βλάντε Ντίβατς, Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς και Ντράγκαν Κιτσάνοβιτς, ο Κροάτης Ντίνο Ράτζα, ο Μαυροβούνιος Ζάρκο Πάσπαλι και ο Σλοβένος Γιούρι Ζντοβτς. ΄Όλη η Γιουγκοσλαβία ενωμένη για χάρη αυτής της πολύ σπουδαίας και μεγάλης προσωπικότητας.
Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς ήταν ο τελευταίος προπονητής που κοουτσαρε την ενωμένη Γιουγκοσλαβία και συγκεκριμένα στο παγκόσμιο κύπελλο του 1990 στην Αργεντινή όταν ο κόσμος τη θαύμασε για τελευταία φορά στα παρκέ.
Ένα χρόνο αργότερα το 1991 παραμονές του Ευρωμπάσκετ της Ρώμης η ανεξαρτητοποίηση της Σλοβενίας αναγκάζει τον Γιούρι Ζντόβτς να αποχωρήσει από την ομάδα. Αυτό το γεγονός ήταν και η αρχή του τέλους για την Γιουγκοσλαβία.
30 χρόνια αργότερα, στις 21 Σεπτεμβρίου 2021, το γιουγκοσλαβικό μπάσκετ ήταν ξανά ενωμένο. Και ο μόνος άνθρωπος που θα μπορούσε να το καταφέρει αυτό ήταν ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, ο οποίος είδε τα παιδιά του να είναι ξανά μαζί.