Ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής του πλανήτη Lionel Messi οδηγεί την Barcelona στον τελικό του Champions League στη Μαδρίτη ενώ ο Ajax ονειρεύεται το στέμμα για πρώτη φορά μετά από 24 χρόνια! Ο Νίκος Στρατής αναλύει στο Kingsport.gr ότι είδαμε στα πρώτα παιχνίδια των ημιτελικών την ώρα που οι δύο εκπρόσωποι της Premier League Liverpool και Tottenham έχουν ακόμα τις …αντιρρήσεις τους!
Θα ξεκινήσουμε φυσικά από τον απόλυτο πρωταγωνιστή της εβδομάδας Λιονέλ Μέσι. Δεν θα αναπτύξω τώρα άποψη περί κορυφαίου όλων των εποχών (αν οι …πολέμιοι του περιορίζουν τα επιχειρήματα τους στο γεγονός ότι δεν πήρε μουντιάλ μάλλον θα πρέπει να δουν το παιχνίδι πιο συνολικά) αλλά θα σταθώ κυρίως στο τρομερό φάουλ-γκολ με το οποίο έκανε το 3-0! Ιδανικός τρόπος για το υπ’ αριθμόν 600 (συλλογικά) γκολ καριέρας του Αργεντινού! Και ο Κριστιάνο Ρονάλντο (στο πρόσφατο 1-1 με την Ιντερ) έφτασε τα 600 τέρματα σε διασυλλογικό επίπεδο, αλλά σε 801 συνολικά ματς σε αντίθεση με τον Αργεντινό που χρειάστηκε αρκετά λιγότερα (683). Ο Μέσι έβαλε το …κερασάκι με αυτό το νέο του αριστούργημα (ίσως το καλύτερο και παράλληλα δυσκολότερο απευθείας φάουλ που κάνει γκολ) κι ενώ πολλοί μπορεί να νόμιζαν ότι η Λίβερπουλ τον περιόρισε εντελώς μέχρι το τρίτο γκολ! Το γεγονός όμως ότι σε κάθε φάση απασχολούσε σχεδόν τη μισή ενδεκάδα του Κλοπ ελευθερώνοντας χώρους για τους υπόλοιπους είναι μία άλλη …δουλειά με την οποία ασχολούνται οι προπονητές. Ε, κάτι …παραπάνω θα ξέρουν! Και να μην ξεχνάμε και οτι ο Μέσι για τρίτη (σερί) περίπτωση που παίζει ημιτελικό, σκοράρει δύο φορές στο πρώτο ματς (2011 Ρεάλ – Μπάρσα 0-2, 2015 Μπάρσα – Μπάγερν 3-0). Τις δύο προηγούμενες πήρε το τρόπαιο! Και βέβαια μιλάμε και για τον μεγαλύτερο …Αγγλοφάγο του θεσμού με 26 γκολ κόντρα σε Αγγλικές ομάδες (πρώτη φορά σκόραρε εναντίον της Λίβερπουλ στην τρίτη του σχετική …απόπειρα!)
Στο ξεκίνημα βέβαια η Λίβερπουλ μπήκε στο γήπεδο για να “δαγκώσει” τη Μπάρσα από το πρώτο δευτερόλεπτο και να της προκαλέσει ασφυξία. Γι’αυτό και στη θέση 9 έπαιξε με τον Βαϊναλντουμ αντί του ανέτοιμου για απαιτητικό 90λεπτο Φιρμινο, ώστε να πιέσει τη πρώτη πάσα. Μόνο που η Μπάρσα είναι η καλύτερη ομάδα στον πλανήτη στο να βγάζει με ασφάλεια τη μπάλα από την άμυνα της κι αν αυτό γίνει μετά αναλαμβάνει δράση ο κορυφαίος του… πλανήτη. Όταν δεν βάζει κι ο απόλυτος σκόρερ της Λίβερπουλ σε φάσεις νοκ άουτ Σαντιο Μανέ (από την περσινή σεζόν γκολ στο Τσαμπιονς λιγκ σκοράρει σε ΟΛΕΣ τις φάσεις, ομίλους, 16, προημιτελικούς, ημιτελικούς και τον περσινό τελικό!) την ανεπανάληπτη ευκαιρία για το 1-1 τότε είναι πολύ πιθανό η Μπάρσα να σε “σκοτώσει” όταν αφήσεις λίγο χώρο ανάμεσα στις γραμμές στο Μέσι, όπως έγινε στη φάση του 2-0 στην οποία η άμυνα της Λίβερπουλ σταμάτησε σαν να έκανε νόημα ο μαέστρος στην ορχήστρα του για … παύση! Το 3-0 αν δεν μπορείς να το αποφύγεις απλά το … απολαμβάνεις! Και δεν είδαμε και ποτέ το …joystick με το οποίο ο Μέσι κατηύθυνε τη μπάλα στο παραθυράκι του Αλισον! Νωρίτερα βέβαια, στο 1-0 είχε λειτουργήσει ιδανικά ο αυτοματισμός ανάμεσα στον κορυφαίο και πλέον δημιουργικό αριστερό μπακ στον κόσμο Τζόρντι Άλμπα και τον ψυχρό εκτελεστή Λουίς Σουάρες που εκμεταλλεύτηκαν το ένα κενό δευτερόλεπτο στην αμυντική συνεννόηση των “ρεντς”.
“Μάγος” Βαλβέρδε!
Το μεγαλύτερο κέρδος όμως για τη Μπάρσα ήταν άλλος την περασμένη Τετάρτη: Ο χαρισματικός χαφ αλλά χρόνια τώρα τακτικά απείθαρχος Αρτούρο Βιδάλ έγινε σε μια βραδιά το απόλυτο εργαλείο του Βαλβέρδε που έκανε μέχρι και …τάκλιν! Δεν πρέπει να έχει βοηθήσει πότε ξανά στη … ζωή του τόσο πολύ έναν συμπαίκτη του δεξί μπακ όπως κάλυψε απόψε τον Σέρτζι Ρομπέρτο (άλλο πολυεργαλειο-μπαλαντέρ, παίκτης του προπονητή κι αυτός!). Ο Βιδάλ είναι ένα στοίχημα του περασμένου καλοκαιριού (είχε σηκώσει πολλή κουβέντα στην οποία …συμμετείχα κι εγώ ο ίδιος τότε) που τουλάχιστον το βράδυ της πρωτομαγιάς ο Ερνέστο το κέρδισε …πανηγυρικά! Αν τον διατηρήσει σε αυτό το …mood τότε σίγουρα θα τον δούμε – πρώτα ο Θεός – βασικό στον τελικό της Μαδρίτης!
Έξτρα ατυχίες για τον Κλοπ ο τραυματισμός του Nαμπί Κεϊτά από τον Ρακιτιτς (κι αυτός μεταμορφωμένος από τον “μάγο” Ερνέστο) και το δοκάρι του Σαλάχ στο 3-0 που αν γινόταν γκολ θα περιμέναμε μία εντελώς διαφορετική ρεβάνς. Αν και με περισσότερη κατοχή μπάλας (52% δεν κρατάει … κανείς τη μπάλα μέσα στο Camp Nou!), παραπάνω πάσες (547 έναντι 512 της Μπάρσα) και 15-12 τελικές υπέρ της, έχασε με 3-0 (κυρίως) λόγω …Μέσι! Απλά πράγματα!
Σημαντική φυσικά παράμετρος για τη φετινή πορεία της Μπάρσα στη διοργάνωση το γεγονός ότι είχε καθαρίσει τον εγχώριο τίτλο από τον Φεβρουάριο κι έτσι μπήκε στα νοκ άουτ λίγο πιο … ανέμελη και πολύ πιο φρέσκια από τους αντιπάλους της την ώρα που η Λίβερπουλ παίζει Τετάρτη/Κυριακή με βασικούς! Με τον Βαλβέρδε η Μπάρσα έχει διορθωθεί πολύ σε αυτό το κομμάτι (το ’16 και το ’17 έφτανε …κλαταρισμένη στους προημιτελικούς) απλώς πέρσι πλήρωσε μια υπεράνω υποψίας κακή βραδιά στη Ρώμη (Μανωλάς) γιατί αν περνούσε τους “τζιαλορόσι” θα συναντούσε στον ημιτελικό τη …Λίβερπουλ!
Και ο Ajax με …οιωνούς κούπας!
Πάμε και στο άλλο ζευγάρι! Η τρίτη μόλις ομάδα στο Champions League που κάνει διπλό και στα τρία νοκ άουτ είναι ο Άγιαξ (16 Ρεάλ, 8 Γιούβε, ημιτελικό Τότεναμ) μετά τη Μπάγερν το 2013 και τη Ρεάλ Μαδρίτης πέρσι. Και στις δύο προηγούμενες περιπτώσεις οι ομάδες που το κατάφεραν… πήραν και το τρόπαιο!
Θα πρέπει να παραδεχτούμε βέβαια πως η Τότεναμ έδειξε την περασμένη Τρίτη ότι το αντίδοτο στην πίεση που σου ασκεί ο Άγιαξ στην πρώτη πάσα σου είναι να του κάνεις κι εσύ… το ίδιο! Έτσι άλλαξε την κακή εικόνα των πρώτων 30′ ενώ κι η είσοδος του πολύ καλού Σισοκό την ανέβασε ένα κλικ πιο κοντά στην αντίπαλη περιοχή. Μόνο που δεν είναι κάθε μέρα του … Αγίου Γιορεντε (είχε σημειώσει το τυχερό γκολ πρόκρισης με τη Σίτυ)!
Σωστή από την άλλη μεριά η κίνηση του Έρικ Τεν Χαχ να βάλει στο β’ μέρος τον (κανονικά δεξιό μπακ) Μαζραουι για να δώσει έξτρα “μπαταρία” στα χαφ αντί του κουρασμένου Λασε Σένε ενώ κι ο σκόρερ Ντόνι Φαν ντε Μπεεκ (κορυφαίος μαζί με τον Μπλιντ) βοηθούσε γυρίζοντας περισσότερο από άλλες φορές για να βοηθήσει τον εγκεφαλικό αλλά και λίγο “soft” για τέτοια ματς Ντε Γιονγκ. Θα ήταν λάθος αν γύριζε σε σχήμα με τρία στόπερ δίνοντας στην Τότεναμ έξτρα επιθετικά μέτρα στο γήπεδο. Μεγάλο ματς Ντάλεϊ Μπλιντ που καθάριζε τα πάντα και σε δεύτερο πλάνο ο 19χρονος “wonderkid” Ντε Λιχτ (νεαρότερος αρχηγός ever σε ημιτελικό Champions League!). Δύο στόπερ επιπέδου τελικού Champions League που μπορούν ανασταλτικά να κρατήσουν τον Αίαντα στα διαστήματα του ματς που δέχεται πίεση, αλλά και να κερδίσουν μονομαχίες βγαίνοντας μακριά από την περιοχή τους ακολουθώντας την κίνηση του αντιπάλου φορ και να γίνουν έξτρα χαφ για τον Τεν Χαχ, ανακτώντας την κατοχή της μπάλας! Με όλα αυτά ίσως τελικά αποδειχτούν καθοριστικοί σε μια ομάδα που ομολογουμένως δεν έχει εμπειρία ανάλογη του φετινού της στόχου (τελικός Μαδρίτης).
Φυσικά και πρέπει να δώσουμε πόντο και στην Τότεναμ που παρά την παραπάνω κούραση (ο Αγιαξ δεν είχε παίξει Σαββατοκύριακο) συν απουσίες Κέιν, Σον, Λαμέλα, Γουίνκς κλπ, ζόρισε τον Άγιαξ έστω κι αν δημιουργικά κι επιθετικά στερήθηκε λύσεων έχοντας μόλις μία τελική στο στόχο (ιστορικό … χαμηλό)! Αλήθεια είναι πάντως οτι έδωσε την εντύπωση πως θα πάει για ανατροπή στο Άμστερνταμ, αρκεί να βρει την αντίδραση του πρώτου ημιτελικού. Λογικά δεν θα τα καταφέρει αλλά όταν έχεις βγάλει έξω τη Σίτυ εννοείται δικαιούσαι να ελπίζεις, πολύ περισσότερο σε μία τέτοια περίπτωση όπου αν προηγηθείς μέσα στο Αμστερναμ μπορεί …ξαφνικά να γίνεις και φαβορί! Χώρια που ο Ποτσετίνο στη ρεβάνς θα έχει το …υπερόπλο φέτος Χεον Μιν Σον! To be continued…