Χριστίνα Κοκοβιάδου στο Kingsport.gr: «Αν βγάλουμε την ελληνική ψυχή, μπορούμε να πετύχουμε»
Η επιθετικός της Εθνικής Γυναικών και του Άρη Θεσσαλονίκης, Χριστίνα Κοκοβιάδου, σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Kingsport.gr και στους Γιάννη Δρόσο και Θάνο Φωτόπουλο.
Η Χριστίνα Κοκοβιάδου μίλησε για τους στόχους της με την Εθνική Γυναικών με τον νέο προπονητή.
Παράλληλα, μίλησε για την ποδοσφαιρική της σταδιοδρομία, την εμπειρία της Γερμανίας, τον Άρη, αλλά και τους προσωπικούς της στόχους.
Αναλυτικά η συνέντευξή της στο Kingsport.gr:
Πρώτα απ’ όλα σε ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη. Ποιο ήταν το έναυσμα για να ξεκινήσεις να παίζεις ποδόσφαιρο;
«Ο μπαμπάς μου στη Γερμανία έπαιξε ποδόσφαιρο. Ξεκίνησα με στίβο και χάντμπολ και στο δρόμο άρχισα να παίζω μπάλα. Μία, δύο, τρεις, τέσσερις με τα αγόρια, δημιούργησε ο μπαμπάς μου μια ομάδα με άλλους 3-4 πατεράδες, μια γυναικεία ομάδα και από εκεί ξεκίνησα. Και μετά πήγα στα αγόρια».
Τι ήταν αυτό που σε κέρδισε στο ποδόσφαιρο συγκριτικά με το στίβο και το χάντμπολ;
«Δεν μου άρεσαν γενικά. Εμένα από την αρχή μου άρεσε η μπάλα. Και αποδείχθηκε κιόλας γιατί με το που ξεκινήσαμε και κάναμε την ομάδα, τα παράτησα και το χάντμπολ και τον στίβο».
Έχεις γεννηθεί στη Γερμανία σωστά;
«Ναι, εκεί γεννήθηκα, εκεί μεγάλωσα. Έχω πέντε χρόνια τώρα στην Ελλάδα».
Η εμπειρία του ποδοσφαίρου στη Γερμανία πώς είναι;
«Είναι τελείως διαφορετικό. Με το που ήρθα στην Ελλάδα δυσκολεύτηκα στην αρχή, αλλά τώρα το συνήθισα γενικά. Αλλά και το επίπεδο είναι τελείως διαφορετικό. Όλα, η οργάνωση, τα πάντα. Και φαίνεται».
Τι σε δυσκόλεψε;
«Ήταν πιο δύσκολο γιατί είχα συνηθίσει τις έντονες προπονήσεις γενικά και τον έντονο ρυθμό και εδώ πέσαμε λιγάκι».
Υπήρχε κάτι που δεν σου άρεσε;
«Στην αρχή δεν μου άρεσε, αλλά μετά είδα ότι προσπαθούμε. Άσχετα που τώρα έγιναν δύο οι όμιλοι στο πρωτάθλημα. Αλλά πιστεύω ότι ο καθένας, κάθε ομάδα προσπαθεί τώρα να γίνει πιο ανταγωνιστική».
Αυτό το νέο σύστημα με τους δύο ομίλους, πού θα βγάλει; Θα είναι καλό ή κακό;
«Εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει. Γιατί είδατε κιόλας ότι η 4η ομάδα πχ της Β’ κατηγορίας, ανέβηκε στην Α’ εθνική. Δεν ξέρω πού θα βγάλει. Εύχομαι να είναι πραγματικά ανταγωνιστικοί και αυτοί που ανέβηκαν από τη Β’ που δεν ήταν πρώτοι. Γιατί δεν νομίζω να έχει νόημα αλλιώς το πρωτάθλημα, να είναι λες και παίζεις φιλικό. Και πέφτουμε και εμείς στο επίπεδο αυτό».
Από τον φετινό Άρη, τι να περιμένουμε;
«Προσπαθούμε πάντα για το καλύτερο. Εύχομαι εγώ προσωπικά για εμένα, να είμαστε πάλι όσο μπορούμε πιο πάνω. Και εύχομαι να έρθει κάποτε αυτή η στιγμή να πάρουμε το πρωτάθλημα».
Έχεις παίξει και στην Κύπρο. Ελλάδα με Κύπρο ποιες διαφορές έχουν;
«Ελλάδα με Κύπρο… Για εμένα όταν είχα πάει, μία ομάδα ήταν, ο Απόλλων. Γιατί στα άλλα ματς πηγαίναμε, 8, 9, 10-0… Εγώ πιστεύω ότι το επίπεδο στην Ελλάδα είναι καλύτερο. Εκτός από τον Απόλλωνα, αν τον βγάλουμε εκτός, γιατί έχει καλή ομάδα, γενικά δουλεύει πάρα πολύ. Τότε, τώρα βέβαια δεν ξέρω πώς είναι, αν έχουν αλλάξει και εκεί τα πράγματα».
Θα ξαναπήγαινες στο εξωτερικό να παίξεις;
«Ναι, θα ξαναπήγαινα».
Γερμανία ή αλλού; Ποιο πρωτάθλημα πιστεύεις θα σου ταίριαζε;
«Αυτό δεν το ξέρω, αλλά θα ήθελα να πάω κάπου αλλού, όχι στη Γερμανία γιατί έχω παίξει εκεί και ξέρω πώς είναι τα πράγματα. Ισπανία, Αγγλία… Το όνειρό μου ήταν να πάω Ισπανία. Τώρα αν τύχει κάτι άλλο, οκ. Θέλει βέβαια πάρα πολλή δουλειά, πρέπει να δουλέψω και εγώ. Εκτός από την ομάδα πρέπει να κάνω επιπλέον προπονήσεις για να φτάσω εκεί που θέλω».
Αγαπημένη θέση;
«Αγαπημένη μου θέση είναι σέντερ φορ, αλλά δεν έχω θέμα, παίζω και εξτρέμ, δεξί και αριστερό».
Κεφάλαιο Εθνική Ελλάδας. Πώς νιώθεις φορώντας το εθνόσημο;
«Περήφανη».
Το πρώτο σου παιχνίδι το θυμάσαι;
«Δεν το θυμάμαι, ήμουν στη Γερμανία ακόμη, με τις νεάνιδες. Πρέπει να ήταν σε ένα φιλικό εδώ στην Ελλάδα με Φινλανδία αν δεν κάνω λάθος, που κερδίσαμε».
Έρχεται το φαξ από την ΕΠΟ με την κλήση. Πώς ένιωσες;
«Εγώ βασικά το ήξερα γιατί με είχαν πάρει τηλέφωνο. Οι προπονητές δεν ήρθαν στη Γερμανία. Η πρώτη αντίδραση, ήμουν λίγο μαγκωμένη γιατί ήταν η πρώτη φορά, δεν ξέρω τι θα αντικρύσω, πώς θα είναι τα πράγματα εκεί. Αν είμαι καλή, αν θα με κρατήσουν. Όλα περνούσαν εκείνη τη στιγμή από τη σκέψη μου».
Σε ποιον άνθρωπο το είπες;
«Στους γονείς μου, στον πατέρα μου».
Τι να περιμένουμε από το ματς με την Ουκρανία;
«Είναι δύσκολο ματς, ναι, αλλά πιστεύω ότι μπορούμε να τις κερδίσουμε. Αν βγάλουμε την ελληνική ψυχή, όπως την έχουμε, πιστεύω ότι μπορούμε να κερδίσουμε».
Είστε ικανοποιημένες από την πορεία μέχρι τώρα; Η θα μπορούσε να έχει πετύχει κάτι παραπάνω;
«Μπορούμε να παλέψουμε, να κερδίσουμε και την Ουκρανία και το Μαυροβούνιο και ίσως περάσουμε σαν 2οι. Και αυτό πιστεύω ότι είναι το όνειρο όλων μας εδώ. Και από τα κορίτσια και από τους προπονητές, να περάσουμε πρώτη φορά από τα προκριματικά. Μέχρι τώρα είμαστε ικανοποιημένες. Τώρα είναι και μια καινούργια αρχή με τον κόουτς».
Ένα σχόλιο για τον νέο προπονητή;
«Την Παρασκευή ήταν η πρώτη μέρα που δουλέψαμε με τους καινούργιους προπονητές, με τον Γιώργο Κυριαζή και τον Αλέξανδρο Κατηκαρίδη».
Ποιες είναι οι πρώτες εικόνες;
«Είναι πάρα πολύ καλοί. Πιστεύω ότι μπορούμε να καταφέρουμε το κάτι παραπάνω».
Πιστεύεις ότι ήρθε η ώρα που η Εθνική Γυναικών θα βρεθεί σε μια μεγάλη διοργάνωση;
«Ναι, πιστεύω πως ναι. Για να δούμε και εμείς βέβαια, δεν έχουμε παίξει ποτέ».
Έχεις «ζηλέψει» κάποιον αγώνα, που ήθελες να είσαι και να μην έπαιξες;
«Το μόνο που ήταν, που είχα φάει κόκκινη με τις νεάνιδες και ήταν η πρώτη μου αποστολή να πάω με τις γυναίκες με την Πολωνία και δεν μπόρεσα να αγωνιστώ γιατί είχα κάρτα».
Άρα το ματς που θα ξαναέπαιζες θα ήταν αυτό;
«Ναι, με τις νεάνιδες με την Ισπανία, πήρα την κόκκινη κάρτα και στην επόμενη αποστολή, με είχε πάρει ο κόουτς τηλέφωνο για να πάω στις γυναίκες να παίξω με την Πολωνία, αλλά είχα πάρει την κόκκινη κάρτα».
Οι προσωπικοί σου στόχοι;
«Να δουλέψω όσο πιο σκληρά μπορώ και αν βγω στο εξωτερικό».
Η προπονητική είναι στο μυαλό σου;
«Θεωρώ πως είμαι μακριά από αυτό το κομμάτι».
Εκτός από το ποδόσφαιρο, ασχολείσαι και με κάτι άλλο;
«Ναι, δουλεύω σε γερμανικό μαγαζί με αλλαντικά στη Θέρμη».
Ποια είναι η σημαντικότερη στιγμή στην καριέρα σου μέχρι τώρα;
«Ήταν με τη Γαλλία, που παίζαμε με πάρα πολύ κόσμο. 26 χιλιάδες. Και στη Γερμανία που πήγαμε στη Βόλφσμπουργκ, μας κάλεσε σε ένα τουρνουά και μας βράβευσαν μπροστά σε όλο τον κόσμο».
Παίκτης/παίκτρια πρότυπο;
«Μέσι και Μάρτα. Αυτοί οι δύο».
Αν ερχόταν μια κοπέλα και σου έλεγε πως θέλει να ξεκινήσει να παίζει ποδόσφαιρο, τι θα τη συμβούλευες;
«Θα τη ρωτούσα γιατί ποδόσφαιρο; Αλλά αν μου έλεγε ότι θέλει να παίξει, αν ας πούμε ήταν στη Θεσσαλονίκη, με έπιανε ένα κοριτσάκι και μου έλεγε ότι θέλει να παίξει ποδόσφαιρο, εννοείται πως θα έκανα κάτι. Ας πούμε στον Άρη στις ακαδημίες να ξεκινήσει να δουλεύει και αυτή».
Ποιες λύσεις θα πρότεινες για να βελτιωθεί το άθλημα;
«Να ασχοληθούν περισσότερο με το γυναικείο άθλημα και όχι μόνο με το ανδρικό. Για να πάμε και εμείς μπροστά επιτέλους. Διαφημίσεις, προβολή, τηλεόραση, έστω οτιδήποτε. Γιατί εδώ βγαίνουμε έξω, μας βλέπουν με το εθνόσημο και μας ρωτάνε τι παίζετε; Και ρωτάνε, υπάρχει γυναικείο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα; Είναι αυτό που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν ότι και οι γυναίκες παίζουμε μπάλα εδώ στην Ελλάδα».
Και μια ευχή για το κλείσιμο;
«Να ξεκινήσει το πρωτάθλημα χωρίς τραυματισμούς για όλους μας και να γυρίσουμε επιτέλους στην κανονικότητά μας».