Νταμίρ Κάναντι στο Kingsport.gr: «Ήθελα να δεχτώ την πρόκληση του Ατρομήτου!»
Ο κορυφαίος προπονητής της φετινής σεζόν στη Σούπερ λιγκ, Νταμίρ Κάναντι μιλάει αποκλειστικά στο Kingsport.gr και στον Δημήτρη Μαγγανάρη, σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης.
Ο προπονητής του Ατρομήτου ανοίγει την καρδιά του στο Kingsport.gr και αναφέρεται στην πρώτη του χρονιά εκτός συνόρων της Αυστρίας και συγκεκριμένα στην Ελλάδα και στην ομάδα του Περιστερίου.
Ο «μαέστρος των Περιστεριωτών» μιλάει για την πρώτη του σεζόν, για το πώς έζησε την θητεία του στον πάγκο της ομάδας, καθώς βγήκε στην Ευρώπη από την πρώτη του χρονιά. Ακόμα, τονίζει τους στόχους της νέας σεζόν, για το πώς θα κινηθεί ο Ατρόμητος στην μεταγραφική περίοδο και για τους δανεικούς ποδοσφαιριστές στο ρόστερ.
Επίσης, εκφράζει την άποψη του για το ελληνικό ποδόσφαιρο και τις διαφορές του με το αυστριακό, για την άνοδο της προπονητικής του καριέρας, για τους προσωπικούς του στόχους και ότι θεωρείται ο αναμορφωτής της Αλτάχ.
Επίσης, για το αν είχε πρόταση από την Μπουντεσλίγκα και μας μιλάει για τον γιο του Μαρσέλ που αγωνίζεται στη Λουστενάου.
** Μετάφραση κειμένου – Διερμηνέας: Αρετή Φερλστέφφεν**
Αναλυτικά, η συνέντευξή του Νταμίρ Κάναντι στο Kingsport.gr:
”Πίστευα ότι θα τα καταφέρω!”
Η πρώτη ερώτηση είναι προσωπική, όταν ήρθατε στην Ελλάδα και αναλάβατε τον Ατρόμητο, στην συνέντευξη τύπου είχατε έναν «βομβαρδισμό» ερωτήσεων από μένα, για το αν είστε έτοιμος να αναλάβετε την ομάδα. Τι απάντηση μου δίνετε σήμερα, καθώς θεωρείστε επιτυχημένος και βγάλατε την ομάδα στην Ευρώπη;
«Πίστευα ότι θα τα καταφέρω. Γνώριζα τις ευθύνες που θα πρέπει να αναλάβω και επιπλέον έκανα αυτή την αλλαγή στην Ελλάδα για τον εαυτό μου. Ξέραμε επίσης, ότι θα είναι λίγο δύσκολο όλο αυτό, καθώς στην Ελλάδα γίνονται πολλές αλλαγές στον τομέα των προπονητών. Αυτή την πρόκληση ήθελα όμως να την δεχτώ. Εκείνη την περίοδο όμως, εκείνο που ήταν δύσκολο, ήταν ότι δεν ξέραμε ότι θα έφευγαν 13 παίκτες και ότι θα έπρεπε να αντικαταστήσουμε αυτές τις θέσεις. Ξαφνικά είχαμε 15 μεταγραφές ως νέους παίκτες στον Ατρόμητο και νομίζω ότι αυτό ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση, για να κάνουμε το όνειρο της ομάδας πραγματικότητα».
Στην πρώτη σας χρονιά η ομάδα βγήκε στην Ευρώπη και διεκδίκησε πρωτάθλημα. Του χρόνου θα είναι ίδιοι οι στόχοι;
«Καταρχάς πρέπει να δούμε πώς μπορούμε να κρατήσουμε την ομάδα ενωμένη, εφόσον γνωρίζουμε ότι έχουμε αρκετούς δανεικούς και να ενισχύσουμε κάποιες θέσεις στην 11αδα μας. Σίγουρα θα χάσουμε σε χαρακτήρα, μιας και με τον Ουάρντα είχαμε έναν ποδοσφαιριστή που επηρέαζε το παιχνίδι μας θετικά και ήταν μεγάλης σημασίας. Θα προσπαθήσουμε να σταθεροποιήσουμε την ομάδα μας και ίσως αλλάξουμε λίγο το σύστημα. Πρέπει επίσης, να δούμε τι θα μείνει στην ομάδα και τι καινούριο θα έρθει».
Πιστεύατε ότι μπορείτε να κατακτήσετε το πρωτάθλημα;
«Καταρχάς είμαι ένας προπονητής, ο οποίος ασχολείται πολύ με την επιτυχία, ώστε να πετύχω τον καλύτερο δυνατό στόχο με την ομάδα μου. Ο μεγάλος μας στόχος ήταν να εξασφαλίσουμε μια θέση στο Europa League, αλλά υπήρχαν και κάποιες πολύ καλές φάσεις στο πρωτάθλημα που ήμασταν πολύ σταθεροί και παίξαμε πολύ καλά παιχνίδια. Πιστεύω ότι εκεί είχα το δικαίωμα να έχω ελπίδες για το πρωτάθλημα. Τον χειμώνα ήμασταν πολύ κοντά στις κορυφαίες ελληνικές ομάδες, οπότε λογικό είναι, να κάνουμε ελπίδες εφόσον έχουν παιχτεί πολλά παιχνίδια και η απόσταση από τις άλλες ομάδες ήταν μικρή. Αλλά στο τέλος της ημέρας πιστεύω, δεν είχαμε την αντοχή και την σταθερότητα, αλλά είμαστε ευχαριστημένοι με την θέση που πήραμε».
”Πρέπει να προσπαθήσουμε να προετοιμαστούμε ανάλογα, ώστε να ξέρουμε πώς να αντιμετωπίσουμε ότι μας περιμένει”
Οι υποχρεώσεις φέτος λόγω Ευρώπης, θα είναι πιο απαιτητικές σε σχέση με πέρυσι. Τι αλλαγές θα κάνετε;
«Εννοείται πως θα βάλουμε τα δυνατά μας. Έχουμε ένα όνειρο, μια καλή θέση. Συγχρόνως γνωρίζουμε ότι είναι δύσκολο για μικρές ομάδες που πρέπει ταυτόχρονα να έχουν αυξημένη απόδοση και στο Europa league και στο πρωτάθλημα, μιας και το πρωτάθλημα αποφασίζει αν θα εξασφαλιστεί θέση για το επόμενο Europa league. Δεν έχουμε επίσης, τις οικονομικές δυνατότητες να μαζέψουμε 30/35 παίκτες στην ομάδα. Στο παρελθόν γινόταν φανερό ότι για κάποιες ομάδες, οι όποιες λόγω πρωταθλήματος και Europa league, δεν ήταν εύκολο να αντιμετωπίσουν την διπλή αυτή πίεση. Είναι γεγονός λοιπόν ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να προετοιμαστούμε ανάλογα, ώστε να ξέρουμε πώς να αντιμετωπίσουμε ότι μας περιμένει».
Το άσχημο ξεκίνημα της ομάδας φόβισε τους φιλάθλους, όμως στη συνέχεια άλλαξε προς το καλύτερο. Ποιο ήταν στοιχείο που άλλαξε την εικόνα της ομάδας;
«Πριν έρθω στην ομάδα, είχαν αποφασίσει να φύγουν 13 παίκτες, δεν έπρεπε να γίνουν αλλαγές μόνο στο ράστερ, αλλά και στο εσωτερικό της ομάδας, στα γραφεία και παντού έπρεπε να αντικατασταθούν θέσεις. Φυσικά χρειάστηκε αρκετός καιρός να γίνουν αυτές οι αλλαγές. Το ότι ανυπομονούσαμε να παίξουμε και να πετύχουμε κάποιους στόχους μετά από αυτά, θεωρώ πως είναι κάτι φυσιολογικό. Επίσης, με τους τελευταίους τέσσερεις νέους παίκτες που πήραμε, Ουάρντα, Γιαννιώτη, Μπουσούλατιτς και Ρισβάνη, άλλαξε ο χαρακτήρας της ομάδας και αυτό βοήθησε πολύ στην ανάπτυξη και στην εξέλιξη της. Με τις σωστές αποφάσεις του προέδρου επιτεύχθηκε αυτή η ποιότητα που θέλαμε να έχουμε στην ομάδα, γενικά».
”Κάποιοι παίκτες έχουν δείξει ότι θέλουν να μείνουν στον Ατρόμητο, ακόμη και ως δανεικοί”
Αρκετοί δανεικοί παίκτες που θα αποχωρήσουν το καλοκαίρι. Είναι κάτι που σας προβληματίζει στον Ατρόμητο;
«Αυτό είναι το ποδόσφαιρο, έτσι πρέπει να το δεχτούμε. Ελπίζω ο ένας ή ο άλλος παίκτης να καταφέρει να πάει στο εξωτερικό, εφόσον έχουν μεγάλα όνειρα οι ποδοσφαιριστές. Επίσης, είναι και μεγάλες ομάδες, όπως ο Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ, όπου θα μπορούσαν να πάνε, εφόσον ο Ατρόμητος τους προετοίμασε και έδωσε τις σωστές βάσεις. Βλέπουμε ότι ο Ατρόμητος θα μπορέσει να πάρει πάλι παίκτες. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο, κάποιοι φεύγουν και άλλοι έρχονται ξανά και πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για αυτό. Ήδη με τον Μπρούνο που φέραμε τον χειμώνα και τον Ουάρντα κοιτάμε μπροστά. Πιστεύω ότι, κάποιοι παίκτες έχουν δείξει ότι θέλουν να μείνουν στον Ατρόμητο, ακόμη και ως δανεικοί. Αλλά θα δείξει, ποιες θα είναι οι τελικές αποφάσεις. Η διοίκηση και ο κος Αγγελόπουλος είναι πρόθυμοι να κρατήσουν στην ομάδα, όσο το δυνατόν, περισσότερους παίκτες».
Θα είναι εύκολο να «ξανα-δέσετε» μία νέα ομάδα, καθώς θα σας πιέζει ο χρόνος λόγω των ευρωπαϊκών υποχρεώσεων;
«Είναι η δουλειά ενός προπονητή. Πρέπει να δούμε, μέχρι τις προπονήσεις που ξεκινούν πάλι στις 25 Ιουνίου, να φτιάξουμε το 80% της ομάδας. Πιστεύω ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό, τις επόμενες 4/5 εβδομάδες πριν τον πρώτο αγώνα στο Europa league, να σχεδιάσουμε και να προετοιμαστούμε κατάλληλα και για το πρωτάθλημα. Πέρυσι η ομάδα είχε 9 εβδομάδες για να προετοιμαστεί (για το πρωταθλημα), φέτος υπάρχει μεγάλη διαφορά μιας και πρέπει να προετοιμαστεί για ‘’διπλή πίεση’’. Τώρα θα ξεκινήσουμε ήδη στην 5η εβδομάδα με το πρώτο αγώνα του Europa league».
”Έχει σημασία για εμένα, να υπάρχει αλληλοσεβασμός- Έχουμε συμφωνήσει να κοιτάξουμε εντός Ελλάδας για παίκτες”
Φέτος η ομάδα βασίστηκε σε Έλληνες παίκτες (ελληνικό κορμό). Το ίδιο θα προσπαθήσετε να κάνετε και του χρόνου ή θα έρθουν παίκτες από το εξωτερικό ως πιο έμπειροι;
«Από την αρχή κιόλας έχουμε συμφωνήσει να κοιτάξουμε εντός Ελλάδας για παίκτες. Αν είναι να γίνει κάποια αλλαγή, να αποχωρήσει κάποιος παίκτης ή αν δεν είμαστε ευχαριστημένοι με κάποιον, όπως το φανταστήκαμε, τότε θα δούμε αρχικά στην Ελλάδα. Πάντα ήταν ο στόχος μας αυτός. Αν δεν βρούμε τον τύπο παίκτη που θέλουμε εδώ, τότε πρέπει να ψάξουμε στο εξωτερικό και έπειτα θα πάρουμε όλοι μαζί μια κοινή απόφαση. Ο παίκτης που θα διαλέξουμε θα πρέπει και να ταιριάζει στους υπολογισμούς μας».
Οι νίκες και τα καλά αποτελέσματα διώχνουν την γκρίνια στα αποδυτήρια. Είναι σημαντικό αυτό για να πετύχει μία ομάδα τους στόχους της;
«Αρχικά έχει σημασία για εμένα, να υπάρχει αλληλοσεβασμός. Πιστεύω ότι ο καθένας πρέπει να αποδεχτεί τον άλλον, όπως είναι, ώστε να υπάρχει ενέργεια στην ομάδα. Πάντοτε λέω στην ομάδα μου, να φέρονται στον απέναντι τους, όπως θα ήθελαν να αντιμετωπιστούν. Κάθε μέρα στο γήπεδο, στο προπονητικό κέντρο, στα αποδυτήρια ακόμη και στα ξενοδοχεία που πάμε, όταν έχουμε μεγάλο δρόμο μπροστά μας, περνάμε περισσότερο χρόνο μεταξύ μας από ότι με τις ίδιες τις οικογένειες μας. Αν αντιμετωπίζουμε τον απέναντι μας με σεβασμό και αποδοχή, τότε υπάρχει σίγουρα επιτυχία. Σε αυτή την σεζόν πετύχαμε τον συνδυασμό αυτό στο γήπεδο».
”Πάντα υπάρχει το όνειρο του Champions League και το όνειρο να γίνω ένας από τους 30 καλύτερους προπονητές”
Στην προπονητική σας καριέρα έχετε συνεχή εξέλιξη και άνοδο. Που οφείλεται αυτό; (και) Ποιοι είναι στόχοι και τα όνειρα σας για το μέλλον;
«Προσπαθώ γενικά να μάθω κάτι στην ομάδα μου και στον κάθε έναν προσωπικά να του μεταδώσω κάποιο μήνυμα. Μου είναι σημαντικό, κάθε παίκτη, τον οποίο θα προσλάβει η ομάδα κάποια μέρα, να αναπτυχτεί έτσι, ώστε να καταφέρει κάποια στιγμή να παίξει σε μια από τις Τοπ Κατηγορίες. Πάντα υπάρχει το όνειρο του Champions League και το όνειρο να γίνω ένας από τους 30 καλύτερους προπονητές. Αλλά τώρα να πω ότι θέλω να προπονήσω την μια ή την άλλη ομάδα, δεν μπορώ να το απαντήσω, αλλά σίγουρα θα ήθελα να ανήκω κάποια στιγμή μέσα στους καλύτερους 30 προπονητές παγκοσμίως!»
Υπήρχε πρόταση από ομάδας της Μπουντεσλίγκα; Υπάρχει κάποια ομάδα της Ευρώπης που θα θέλατε να πάτε;
«Αρχικά, θα ήταν ωραία να δούλευα σε ένα από τα τοπ πρωταθλήματα της Ευρώπης, ανεξάρτητα από την κατηγορία.Τα τοπ πρωταθλήματα παγκοσμίως είναι γνωστά , όπως βλέπουμε και στις τηλεοράσεις. Οπότε πιστεύω ότι όνειρο ενός προπονητή είναι να προπονεί σε ένα από τα καλύτερα πρωταθλήματα, παγκοσμίως. Για να καταφέρω όμως να κάνω αυτό το όνειρο πραγματικότητα χρειάζομαι και μια ομάδα, η οποία εκτελεί καλές κινήσεις στο γήπεδο, τις όποιες έχουμε σκεφτεί μαζί. Η ομάδα θα είναι μόνο τόσο καλή, όσο εγώ ουσιαστικά δουλεύω μαζί της, όπως και το αντίστροφο, ο προπονητής είναι καλός, όταν η ομάδα καταφέρνει να εκτελεί αυτά που σκέφτεται ο προπονητής. Πάντοτε υπάρχουν συζητήσεις για αλλαγές, αλλά ο σύμβουλος μου ασχολείται με αυτά και αν υπάρχει κάποια ενδιαφέρουσα πρόταση, τότε καθόμαστε όλοι μαζί για συζήτηση. Αλλά το να μιλήσω στη δημοσιότητα για αυτό το θέμα, πιστεύω ότι δεν είναι ενδιαφέρον, μιας και ασχολούμαι μόνο με τον Ατρόμητο και θέλω να δώσω όλη την προσοχή μου σε αυτή την ομάδα».
”Κάθε ομάδα σκέφτεται απλά και μόνο την επιτυχία της. Το αν αυτή η επιτυχία είναι πραγματική ή όχι, δεν τους ενδιαφέρει πολύ”.
Από την πρώτη σας χρονιά, το ελληνικό ποδόσφαιρο πως το είδατε; Είναι σε καλό επίπεδο;
«Είχαν γίνει αρκετά στην πορεία του πρωταθλήματος. Υπήρχαν κάποιες καταστάσεις, οι οποίες δεν ήταν και το ιδανικό για την εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Από την άλλη πιστεύω όμως ότι η ποιότητα του κάθε παίκτη προσωπικά στην Ελλάδα, είναι πολύ καλή. Και οι νεαροί παίκτες της Ελλάδας έχουν μέλλον. Εδώ βέβαια δεν τους βάζουν συχνά να παίζουν, μιας και κάθε ομάδα σκέφτεται απλά και μόνο την επιτυχία της. Το αν αυτή η επιτυχία είναι πραγματική ή όχι, δεν τους ενδιαφέρει πολύ. Για αυτό πιστεύω ότι είναι δύσκολο, νεαροί παίκτες να εξελιχτούν εδώ συγκριτικά με την Αυστρία, η οποία είναι χώρα εξελιγμένη και στην οποία προσπαθούν γενικά μέσω της αυστριακής Μπουντεσλίγκα να μεταφέρουν παίκτες στην Γερμάνια και στην Αγγλία, όπου πλέον παίζουν πολλοί αυστριακοί παίκτες. Αυτή είναι μεγάλη διαφορά. Έχω τη δυνατότητα και τη θέληση να εξελίξω με την χώρα, την ομάδα, το σωματείο, τους παίκτες ή όχι; Επίσης, αν δούμε πόσες αλλαγές έχουν γίνει εδώ στους προπονητές, π.χ. άλλαξε μια ομάδα 5 προπονητές συνεχόμενα, τέτοια δεν συμβαίνουν πουθενά αλλού. Γίνονται μεν όταν η ομάδα δεν έχει επιτυχίες, είναι φυσιολογικό, αλλά αν έχεις 3/5 αλλαγές στην θέση του προπονητή μέσα σε μια σεζόν, εννοείται πως θα είναι δύσκολο να κρατήσεις την ομάδα σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο. Αν κάθε προπονητής έχει διαφορετική ιδέα και φιλοσοφία, τότε η ομάδα υπερφορτώνεται και δεν μπορεί να έχει την απαιτουμένη απόδοση. Οπότε όλοι χάνουν από αυτό, η ομάδα, ο προπονητής και οι παίκτες.
Τι ομοιότητες και τι διαφορές έχει με το αυστριακό ποδόσφαιρο;
«Το ανέφερα και παραπάνω, ότι στην Αυστρία πιο πολύ κοιτάζουν στην ανάπτυξη και εξέλιξη, ενώ στην Ελλάδα πιο πολύ στην επιτυχία. Επίσης, μιλάμε και για βασικές διαφορές, όπως ας πούμε η RB Salzburg ή η FC Salzburg έχουν αλλάξει αρκετά το σύστημα με την πίεση μπροστά, τις γρήγορες επιθέσεις και τις αλλαγές στο παιχνίδι. Αν πας γενικά στην Αυστρία θα δεις ότι οι τοπ ομάδες έχουν και τοπ γήπεδα, ενώ στην Ελλάδα μπορεί να πας και να δεις αρκετές διαφορές. Όσον αφορά την δουλειά στις ακαδημίες στον Ατρόμητο, προσπαθούν μεν να κάνουν το καλύτερο δυνατό με την κατάσταση, στην οποία βρίσκονται. Βέβαια από ότι βλέπω η Κ20 δεν έχει και τις ιδανικές συνθήκες προπόνησης , μιας και προπονούνται κάποιες φορές σε μισό γήπεδο. Αυτά ας πούμε είναι γεγονότα που δείχνουν ότι απαιτούμε κιόλας από τους παίκτες, παρόλο που δεν προπονούνται υπό κατάλληλες συνθήκες, να παίξουν έναν χρόνο μετά στην Α’ Εθνική. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυτή η ιδανική προετοιμασία ενός νεαρού παίκτη για την Α’ Εθνική, για τον Ατρόμητο. Βέβαια δεν ασκώ κριτική, απλώς είναι μια σκέψη».
“Δεν έχω έρθει για να αλλάξω το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά για να έχουμε επιτυχίες. Αυτός είναι ο στόχος μας!”
Θεωρείστε ο αναμορφωτής της Αλτάχ, μπορείτε να γίνεται και του Ατρομήτου;
«Η δουλειά μου ήταν συχνά έτσι και ξεκίνησε ήδη απο παλιά, όπου έγιναν συνεχόμενοι άνοδοι από την μια κατηγορία στην άλλη. Προσπαθώ μετά να μένω για αρκετό χρονικό διάστημα στην ομάδα, όπως τέσσερα χρόνια στην Αλτάχ, η οποία ήθελε να ανέβει στην Μπουντεσλίγκα. Στόχος μας ήταν μετά να σταθεροποιήσουμε την ομάδα. Και πριν την κάθοδο μου τότε από την Μπουντεσλίγκα, γενικά προσπάθησα να κρατήσω την ομάδα τρία χρόνια εκεί και να την σταθεροποιήσω, όπως και στο οικονομικό κομμάτι . Είναι δύσκολο να κατέβεις κατηγορία, καθώς μετά δεν έχεις άλλες οικονομικές δυνατότητες για τηλεόραση και γενικά χορηγούς. Γενικά εδώ είναι λίγο διαφορετικά τα πράγματα από ότι στην Αυστρία, όπου όλα βασίζονται στους χορηγούς. Θα δούμε επίσης κατά πόσο θα συνεργαστούμε ακόμη με τον Ατρόμητο, καθώς το να κάνεις σχέδια στην Ελλάδα είναι διαφορετικό από την Αυστρία, ιδιαίτερα στον τομέα του προπονητή. Για αυτό το λόγο το σέβομαι και το γεγονός αυτό, αφού δεν έχω έρθει για να αλλάξω το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά για να έχουμε επιτυχίες. Αυτός είναι ο στόχος μας».
Από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα, ποιοι παίκτες σας πιστεύετε πως είχαν την μεγαλύτερη εξέλιξη;
«Είναι δύσκολο να το πω αυτό, αν και ανέφερα πιο πριν ότι με τον Ουάρντα θα μας λείψει ένας παίκτης που τον θαυμάζαμε λόγω του τρόπου που έπαιζε, γιατί έχει την ικανότητα να αλλάζει το παιχνίδι μόνος του και να σκοράρει, όταν ας πούμε η ομάδα δεν έχει μια καλή μέρα. Για εμένα προσωπικά έχουν αναπτυχτεί πολλοί παίκτες. Ο Γιαννούλης για παράδειγμα, με τα 20 μόλις χρόνια του, έχει κάνει τεράστια πρόοδο, το πως εμφανίζεται στις προπονήσεις και πως συμμετέχει, το πως δέχεται και συζητά λεπτομέρειες και την ανάλυση των παιχνιδιών με το επιτελείο μας. Επίσης ο Κιβρακίδης και ο Βασιλακάκης, καθώς και ο Χατζηισαϊας έχουν κάνει μεγάλη πρόοδο. Θα μπορούσα να μιλήσω για άλλους τόσους παίκτες. Αλλά φοβερή εντύπωση μου κάνει ο Μάντσον, ο οποίος παρόλο που είναι λίγο μεγαλύτερος σε ηλικία είναι σημαντικό πρόσωπο στο γήπεδο, μιας και έχει εκπαιδευτεί στην Γαλλία και έχει κάνει πολύ καλές εμφανίσεις στο γήπεδο».
”Η Ελλάδα είναι μια υπέροχη χώρα και ήδη τον έναν χρόνο που είμαι εδώ, έχω περάσει πολύ όμορφα”
Τι δεν αντέχετε/ τι σας νευριάζει σε μια ομάδα;
«Αν υπάρχει κάτι που δε μου αρέσει πολύ, είναι όταν βλέπω στην ανάλυση ότι κάποιος ποδοσφαιριστής, δεν παίρνει ευθύνες. Εννοείται πως κάποιος μπορεί να μην έχει καλή μέρα, αλλά αν βλέπω ότι δίνει το 100% του και δεν τα καταφέρνει δεν με πειράζει. Αν δω όμως ότι ‘’τραβαει’’ τους συμπαίκτες του κάτω, επειδή φοβάται ή επειδή δεν θέλει να πάρει ευθύνες, τότε αγχώνομαι λιγάκι».
Η Ελλάδα πως σας φαίνεται; Επηρεάστηκε η γνώμη σας καθόλου με τις άσχημες στιγμές που είχατε (διάρρηξη κλπ).
«Η Ελλάδα είναι μια υπέροχη χώρα και το έχω ξαναπεί πολλές φορές. Ο ήλιος, ο τρόπος ζωής, η ατμόσφαιρα, οι άνθρωποι, όλα αυτά είναι πράγματα που λατρεύω στην Ελλάδα. Εννοείται πως κάθε χώρα έχει τα μειονεκτήματα της, όπως αυτό ας πούμε που έζησα εγώ, με την διάρρηξη. Αλλά πιστεύω ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί παντού στην Ευρώπη και όχι μόνο εδώ. Προσπαθώ απλά να ζήσω το τώρα, χωρίς να σκέφτομαι το παρελθόν ή το μέλλον, ότι είναι να γίνει, θα γίνει. Ήδη τον έναν χρόνο που είμαι εδώ, έχω περάσει πολύ όμορφα».
”Γενικά προσπαθούμε στο σπίτι να μην μπλέκουμε τα προσωπικά μας με τα επαγγελματικά του ποδοσφαίρου, μιας και θέλω να είμαι απλά πατέρας του”
Ο γιος σας αγωνίζεται στην Λουστενάου. Είστε σε επαφή μαζί του; Τον καθοδηγείτε; Θα τον δούμε με μεταγραφή στον Ατρόμητο;
«Ο γιος μου ο Marcel βρίσκεται γενικά σε πολύ καλό δρόμο. Είχε εκπαιδευτεί κατάλληλα στην Γκλάντμπαχ και στην Αούστρια Βιέννης. Δυστυχώς είχε ένα μεγάλο διάστημα απουσίας λόγω τραυματισμών (στην περίοδο του Τσάμπιονς Λιγκ με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) αλλά μετά από 1,5 χρόνο ξεκίνησε στην Λουστενάου που βρίσκεται στην Β’ Εθνική της Αυστρίας και εφόσον είναι νέος έχει ακόμη 1-2 χρόνια για να εξελιχτεί πλήρως. Γενικά προσπαθούμε στο σπίτι να μην μπλέκουμε τα προσωπικά μας με τα επαγγελματικά του ποδοσφαίρου, μιας και θέλω να είμαι απλά πατέρας του. Υπάρχουν όμως και κάποιες στιγμές που ζητά βοήθεια, οπότε μου αρέσει να συνεργαζόμαστε. Τον έχω πάρει κάποιες φορές μαζί σε προπονήσεις από ομάδες που είχα έως τώρα και έβλεπα ότι τα πήγαινε πολύ καλά, προσαρμόζεται γενικά γρήγορα και εύκολα. Έως τώρα όμως δεν τον έχω πάρει στον Ατρόμητο. Αν δω ότι βρίσκεται σε καλή κατάσταση και ότι οι συνθήκες το επιτρέπουν να συμμετέχει στην Σούπερ λιγκ ή κάπου αλλού κάποια στιγμή, εννοείται πως δεν θα διστάσω να τον φέρω σε κάποια προπόνησή μας».
