Τα ποδοσφαιρικά βλέμματα παρακολουθούν το Κατάρ ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου που θα διεξαχθεί
Tο 22o Παγκόσμιο Κύπελλο ξεκινάει! Η μεγαλύτερη διοργάνωση του ποδοσφαίρου γίνεται για πρώτη φορά χειμώνα και για πρώτη φορά σε χώρα της Μέσης Ανατολής, η οποία είναι το Κατάρ.
Το Κατάρ είναι ένα πλούσιο εμιράτο λόγω του φυσικού αερίου, πρόκειται για μία συντηρητική μουσουλμανική χώρα, που διοικείται από την οικογένεια Αλ-Θάνι από τα μέσα του 19ου αιώνα. Σημειώνεται, ότι το Κατάρ είχε αρνηθεί να ενσωματωθεί στην ομοσπονδία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων το 1971, κατά την διάρκεια της ανεξαρτησίας του, μετά από 55 χρόνια ως βρετανικό προτεκτοράτο.
Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ανδρών του 2022 στο Κατάρ θα περιλαμβάνει 32 ομάδες, προτού επεκταθεί σε 48 ομάδες στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2026. Το Παγκόσμιο Κύπελλο έχει 32 ομάδες στις τελευταίες έξι διοργανώσεις, από τη Γαλλία το 1998.
Στα αξιοσημείωτα του Μουντιάλ είναι οι περιπτώσεις των Ντάνι Άλβες και Ρέμκο Πασβέερ, ο Βραζιλιάνος αποτελεί πολύτιμο μηχανάκι για την «Σελεσάο» παρά την ηλικία του καθως ο παίκτης της Πούμας διατηρείτε σε φόρμα κατι που έκανε τον Τίτε να τον καλέσει στο Μουντιάλ του Κατάρ.
Ο Άλβες έχει κατακτήσει το Confederations Cup στα 30.Στα 36 του, πήρε το Copa America βάζοντας το όνομα του στους καλυτέρους παίκτες της διοργάνωσης. Στα 38, πήρε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο. Στα 39 κλήθηκε για το Μουντιαλ του 2022
Ο Πασβέερ ήταν να κρεμάσει τα γάντια του , αλλά η μοίρα του χάλασε τα σχέδια καθως στα 37 μετακόμισε στον Άγιαξ ως τρίτος κίπερ, όμως ένα χρόνο μετά πήρε φανέλα βασικού, και έγινε διεθνής με την Εθνική Ολλανδίας. Στα 39 κλήθηκε από τον Λουίς Φαν Χαάλ στους «Οράνιε» στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ.
Ο πατέρας του Παγκοσμίου Κυπέλλου είναι ο Ζιλ Ριμέ, το όνομα του οποίου ήταν η ονομασία της διοργάνωσης μέχρι το 1970. Το πρώτο τρόπαιο το σχεδίασε ο Γάλλος γλύπτης Αμπέλ Λαφλέρ. Απεικόνιζε τη θεά Νίκη που κρατούσε ένα κύπελλο, εμπνευσμένο από την ελληνική μυθολογία. Χρησιμοποιήθηκε στις πρώτες 9 διοργανώσεις (1930-1970), πριν καταλήξει στη Βραζιλία και κλαπεί.
Το πρώτο ματς του Μουντιάλ πήρε «σάρκα και οστά» στις 13 Ιουλίου του 1930 στο Μοντεβιδέο στην Ουρουγουάη, με τους «Λα Σελέστε» να νικούν τους Αργεντινούς στον τελικό και να είναι οι πρώτοι παγκόσμιοι πρωταθλητές μπροστά σε 68.346 θεατές .
Το 1934:Στο παγκόσμιο της Ιταλίας υπό το βλέμμα του Μουσολίνι η «σκουάντρα αντζούρι» σήκωσαν το τρόπαιο.
Το 1938 (Γαλλία):Στην Ευρώπη άρχιζε να μυρίζει μπαρούτι καθώς είχαν έρθει τα πάνω – κάτω λόγω του Χίλτερ διότι είχε προλάβει να προσαρτήσει την Αυστρία στο Γ’ Ραιχ λίγο πριν την έναρξη της διοργάνωσης, αυτό ανάγκασε την FIFA να άρει την συμμετοχή της Αυστρίας παρόλο που ήταν η περίφημη «Βούντεριμ». Η Αγγλία προσκλήθηκε να συμμετάσχει αλλά αρνήθηκε. Η διοργάνωση ξεκίνησε με 15 ομάδες η Σουηδία πέρασε χωρίς αγώνα από την Α’ φάση , Ουρουγουάη και Αργεντινή απουσίαζαν διότι δεν άρεσε που το Μουντιάλ έλαβε μέρος σε Ευρωπαϊκό έδαφος. Η Ισπανία είχε εμφύλιο αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ευνοηθεί η Ιταλία κερδίζοντας το «Ζιλ Ριμέ» για δεύτερη φορά.
Το 1950:Στην Βραζιλία, η Ουρουγουάη έκανε την Βραζιλία να κλάψει καθώς τιμωρήθηκαν από την αλαζονεία τους .
Το 1954: Στην Ελβετία, η Δυτική Γερμανία έκανε το θαύμα νικώντας την Ουγγαρία με 3-2, οι «Μαγιάροι» αποτελούσαν το φόβο και τον τρόμο για τις αντίπαλες ομάδες καθώς είχαν παίκτες παίκτες όπως ο Πούσκας,Κότσις,Γκροσιτς,Μπουζάνσκι και Λάντος.
Στην Σουηδία το 1958 έλαμψε με την φανέλα της Βραζιλίας ο Πελέ, ο 17χρονος τότε έμελλε να αλλάξει την ποδοσφαιρική μοίρα της «Σελεσάο». Βεβαία η Βραζιλία δεν βρήκε ιδιαίτερα προβλήματα καθώς η Ιταλία με την Ισπανία δεν κατάφεραν να προκριθούν, η Ουγγαρία δεν ήταν η ίδια ομάδα με το 1954 και η Αγγλία δεν είχε επουλώσει τις πληγές της από την τραγωδία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο Μόναχο. Η Βραζιλία στο τελικό συνάντησε την οικοδέσποινα Σουηδία από την νίκησε με 5-2 για την ιστορία οι σκόρερς της Βραζιλίας ήταν οι Βάβα (9’,32’),Πελέ (90’) και Ζαγκάλο (68’). Για του Σκανδιναβούς γκολ πέτυχαν οι Λιντχολμ (4’) και Σίμονσον (79’).
Στην Χιλή το 1962 η Βραζιλία δεν επηρεάστηκε από την απουσία του Πελέ λόγω τραυματισμού και νίκησε στον τελικό την Τσεχοσλοβακία με 3-1 (Αμαριλντο (16’),Ζίτο (69’)Βαβά (78’) για την Τσεχοσλοβακία ο Μάσοπουστ στο 14’.
Το 1966 οι Άγγλοι έλεγαν “Football comes home” οι Βρετανοί με αρχηγό τον Μπόμπι Μούρ και προπονητή κέρδισαν στον τελικό με 4-2 την Δυτική Γερμανία.
Το 9ο Μουντιάλ του 1970 που διεξήχθη στο Μεξικό, η Βραζιλία ισοπέδωσε στον τελικό την Ιταλία με 4-1. Η διοργάνωση αυτή είναι η καλύτερη μέχρι τότε, οι νέοι κανονισμοί (κίτρινη,κόκκινη κάρτα και αλλαγές) εφαρμόζονται και η τηλεόραση γίνεται αναποσπαστό μέρος της. Η «Σελεσάο» πραγματοποιεί ένα καταπληκτικό τουρνουά και κατάκτησε για τρίτη φορά το Κύπελλο με παίκτες όπως ο Πελέ,Τοστάο,Ριβελίνο,Καρλος Αλμπέρτο και Ζαϊρζίνιο.
Το 1974 η διοργάνωση διεξήχθη στην Δυτική Γερμανία με την ονομασία «FIFA WORLD CUP», και η ονομασία «Ζιλ Ριμέ» καταργήθηκε. Η οικοδέσποινα χώρα στέφθηκε πρωταθλήτρια κόσμου νικώντας 2-1 την Ολλανδία του Γιόχαν Κρόιφ.
Το 1978 η Αργεντινή φόρεσε τα καλά της για το Παγκόσμιο Κύπελλο, η χώρα του ταγκό ήταν υπό το ολοκληρωτικό καθεστώς του στρατηγού Βιντέλα κάνοντας αρκετές ομάδες να είναι σκεπτικές, όμως τελικά έκαναν το ταξίδι στην Λατινική Αμερική, πλην του Κροιφ. Και πάλι η οικοδέσποινα χώρα στέφθηκε πρωταθλήτρια κόσμου νικώντας 3-1 παρ. (1-1κ.α.) την Ολλανδία.
Το 1982 η Ισπανία φιλοξενούσε το Μουντιάλ, το μεγάλο φαβορί ήταν η Βραζιλία με παίκτες όπως Ζίκο, Σόκρατες και Φαλκάο όμως βρήκε μπροστά της την απίστευτη Ιταλία των Τζοφ,Τζεντίλε,Ταρντέλι και τον χρυσό Πάολο Ρόσι, ο οποίος σκόραρε στον τελικό κόντρα στην Δυτική Γερμανία.
Το 1986 το Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικού χόρευε στους ρυθμούς του Ντιέγκο Μαραντόνα που οδήγησε την Αργεντινή στον δεύτερο τίτλο νικώντας στον τελικό την Δ.Γερμανία με 3-2. Ο Μαραντόνα δεν άφησε τίποτα στα άλλα ονόματα της εποχής όπως : Πλατινί,Ρουμενίγκε,Σόκρατες, Μπουτραγκένιο και Ρόσι.
Ο Μαραντόνα έδωσε εξαιρετική παράσταση στα γήπεδα των «Αζτέκων» κόντρα στην Αγγλία, τόσο με το «χέρι του Θεού» όσο και με αυτό που πέρασε όλοι την ομάδα των «Λιονταριών».
Στο Μουντιάλ της Ιταλίας του 1990 η Δυτική Γερμανία πήρε την εκδίκηση της. Το συγκεκριμένο Παγκόσμιο ήταν το χειρότερο της ιστορίας του θεσμού καθως καμία ομάδα δεν έδειχνε ικανή για το τρόπαιο. Το μόνο ευχάριστο ήταν η πορεία του Καμερούν με τον 38χρονο τότε Ροζέ Μιλά ο οποίος τράβηξε τα βλέμματα πάνω του με τα επιτεύγματα του, αφού οδήγησε το Καμερούν μια ανάσα από τα προημιτελικά.
Το 1994 η ΗΠΑ φιλοξένησε τον θεσμό το τρόπαιο κατακτήθηκε από την Βραζιλία καθως επικράτησε με 3-2 στα πέναλτι από την Ιταλία μοιραίος για την «Σκουάντρα Αντζούρα» ήταν ο Ρομπέρτο Μπάτζιο. Το 1994 η Εθνική Ελλάδος ταξίδεψε στην Αμερική χωρίς όμως να καταφέρει να σημειώσει ένα θετικό αποτέλεσμα. Μελανό σημείο ήταν η δολοφονία του Αντρές Εσκομπάρ λίγες μέρες μετά το αυτογκόλ κόντρα στις ΗΠΑ.
Το 1998 η οικοδέσποινα Γαλλία σήκωσε το τρόπαιο στο σπίτι της καθως οι «Τρικολορ» είχαν σπουδαία φουρνιά και έφραξε στο τελικό τον δρόμο της Βραζιλίας. Οι Γάλλοι με απαρτίζονταν από σπουδαίους παίκτες όπως Μπαρτέζ, Τιραμ, Ζιντάν και Καρεμπέ δεν άφηναν πολλές πιθανότητες στους αντιπάλους τους .
Το 17 ο Μουντιάλ του 2002 διεξήχθη στα γήπεδα της Κορέας και της Ιαπωνίας, χαρακτηρίστηκε ως η διοργάνωση των εκπλήξεων , με τους μικρούς να προχωράνε ακάθεκτοι και τα φαβορί να αποχαιρετούν την νωρίς την διοργάνωση. Μόνο ο τελικός μεταξύ της Γερμανίας και της Βραζιλίας έσωσε το γόητρο του θεσμού. Το τρόπαιο κατακτήθηκε από την Βραζιλία επικρατώντας με 2-0 επί της Γερμανίας, δράστης ο Ρονάλντο στο (67’και 79’).
Το 2006 η Γερμανία φιλοξένησε το Παγκόσμιο Κύπελλο, και όλο το Μουντιάλ ήταν η κεφαλιά του Ζιντάν στον Ματεράτσι στον τελικό. Η Ιταλία κατέκτησε το τρόπαιο στα πέναλτι διώχνοντας την κατάρα του 90’,94’και 98’.
Το 2010 η Νότια Αφρική φιλοξένησε το Μουντιάλ, το τρόπαιο το σήκωσε η Ισπανία νικώντας τους Ολλανδούς με 1-0 στην παράταση το γκολ το πέτυχε ο Ινιέστα στο 116’. Για την ιστορία η «Οράνιε» μέτραγαν τρείς ισάριθμες ήττες σε τελικό 74’,78’ και 2010. Τέλος η Εθνική Ελλάδος πραγματοποίησε ελπιδοφόρα πορεία με μια νίκη επί της Νιγηρίας.
Το 2014 η Βραζιλία διοργανώνει το μουντιάλ μια χώρα που μέσω του θεσμού προσπαθεί να κρύψει όλα της προβλήματα όπως η φτώχεια, ο αναλφαβητισμός, η πορνεία, τα ναρκωτικά και η εγκληματικότητα. Στο ποδοσφαιρικό μέρος πρωταθλήτρια κόσμου στέφτηκε η Γερμανία καθώς επιβλήθηκε 1-0 της Αργεντινής και κατέκτησε το βαρύτιμο τρόπαιο μετά από 24 χρόνια. Στα αξιοσημείωτα ήταν ότι οι Γερμανοί ημιτελικά συνέτριψε τη Βραζιλία με 7-1.Στις εκπλήξεις, η Ελλάδα προκρίθηκε στην φάση των «16» όπου εκεί αποκλείστηκε από την Κόστα Ρίκα.
Το 2018 η Ρωσία ήταν άψογη διοργανώτρια του 21ου Μουντιάλ. Θριαμβεύτρια ήταν η Γαλλία νικώντας την Κροατία 4-2.
Η πολυνίκης του θεσμού είναι η Βραζιλία με 5 τρόπαια, ακολουθούν η Γερμανία και η Ιταλία με τέσσερις. Από κει και πέρα, έχουμε τη Γαλλία, την Αργεντινή και την Ουρουγουάη με δύο, ενώ μία φορά το έχουν πάρει Αγγλία και Ισπανία.
Οι τελικοί:
1930: Ουρουγουάη-Αργεντινή 4-2 (Ουρουγουάη)
1934: Ιταλία-Τσεχοσλοβακία 2-1 (παρ) (Ιταλία)
1938: Ιταλία-Ουγγαρία 4-2 (Γαλλία)
1950: Ουρουγουάη-Βραζιλία 2-1 (Βραζιλία)
1954: Δυτική Γερμανία-Ουγγαρία 3-2 (Ελβετία)
1958: Βραζιλία-Σουηδία 5-2 (Σουηδία)
1962: Βραζιλία-Τσεχοσλοβακία 3-1 (Χιλή)
1966: Αγγλία-Δυτική Γερμανία 4-2 (παρ) (Αγγλία)
1970: Βραζιλία-Ιταλία 4-1 (Μεξικό)
1974: Δυτική Γερμανία-Ολλανδία 2-1 (Δυτική Γερμανία)
1978: Αργεντινή-Ολλανδία 3-1 (παρ) (Αργεντινή)
1982: Ιταλία-Δυτική Γερμανία 3-1 (Ισπανία)
1986: Αργεντινή-Δυτική Γερμανία 3-2 (Μεξικό)
1990: Δυτική Γερμανία-Αργεντινή 1-0 (Ιταλία)
1994: Βραζιλία-Ιταλία 0-0 (3-2 πέν) (ΗΠΑ)
1998: Γαλλία-Βραζιλία 3-0 (Γαλλία)
2002: Βραζιλία-Γερμανία 2-0 (Ιαπωνία/Νότια Κορέα)
2006: Ιταλία-Γαλλία 1-1 (5-3 πέν) (Γερμανία)
2010: Ισπανία-Ολλανδία 1-0 (παρ) (Νότια Αφρική)
2014: Γερμανία-Αργεντινή 1-0 (παρ) (Βραζιλία)
2018: Γαλλία-Κροατία 4-2 (Ρωσία)
Οι πρώτοι σκόρερ ανά διοργάνωση:
1930: Γκιγέρμο Στάμπιλε (Αργεντινή), 8
1934: Όλντριχ Νετζέντλι (Τσεχοσλοβακία), 5
1938: Λεόνιντας (Βραζιλία), 7
1950: Αντεμίρ (Βραζιλία), 9
1954: Σάντορ Κόκσις (Ουγγαρία), 11
1958: Ζιστ Φοντέν (Γαλλία), 13
1962: Γκαρίντσα, Βαβά (Βραζιλία), Λεονέλ Σάντσες (Χιλή), Φλόριαν Άλμπερτ (Ουγγαρία), Βαλεντίν Ιβάνοφ (Σοβιετική Ένωση), Ντράζεν Τζέρκοβιτς (Γιουγκοσλαβία), 4
1966: Εουσέμπιο (Πορτογαλία), 9
1970: Γκερντ Μίλερ (Δυτική Γερμανία), 10
1974: Γκέοργκ Λάτο (Πολωνία), 7
1978: Μάριο Κέμπες (Αργεντινή), 6
1982: Πάολο Ρόσι (Ιταλία), 6
1986: Γκάρι Λίνεκερ (Αγγλία), 6
1990: Σαλβατόρε Σκιλάτσι (Ιταλία), 6
1994: Κρίστο Στόιτσκοφ (Βουλγαρία), Όλεγκ Σαλένκο (Ρωσία), 6
1998: Νταβόρ Σούκερ (Κροατία), 6
2002: Ρονάλντο (Βραζιλία), 8
2006: Μίροσλαβ Κλόζε (Γερμανία), 5
2010: Τόμας Μίλερ (Γερμανία), Γουέσλεϊ Σνάιντερ (Ολλανδία), Νταβίντ Βίγια (Ισπανία), Ντιέγκο Φορλάν (Ουρουγουάη), 5
2014: Χάμες Ροντρίγκες (Κολομβία), 6
2018: Χάρι Κέιν (Αγγλία), 6