Γιώργος Καλαϊτζάκης στο Kingsport.gr: «Ότι ευκαιρία έχεις, πρέπει να την εκμεταλλεύεσαι!»

Το ‘’next big thing’’ του τριφυλλιού μας μιλάει για την πορεία του και την εξέλιξή του στον Παναθηναϊκό, για το αν το συμβουλεύει η οικογένεια του, τους  προσωπικούς και ομάδικους στόχους, αλλά και για ερχόμενο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.

Ακόμα, ο 18χρονος γκαρντ των «Πρασίνων» αποκαλύπτει  για το αν θα πήγαινε στο ΝΒΑ, για το πώς αντιμετωπίζει τα ψηλά πλέι μέικερ και για το κεφάλαιο εθνική εφήβων.

Παρακάτω, η συνέντευξή του στο Kingsport.gr:

Τι σημαίνει για σένα το μπάσκετ;

«Για μένα το μπάσκετ είναι τρόπος ζωής, πλέον είναι το πρώτο πράγμα που κοιτάζω. Σίγουρα πρώτα από όλα είναι η οικογένεια, αλλά το μπάσκετ έχει γίνει η ζωή μου, να το πω έτσι… Έχω πρωί- απόγευμα προπόνηση, δεν προλαβαίνω να κάνω άλλα πράγματα, οι εξοδοι μου έχουν μειωθεί. Όταν θες να πετύχεις κάτι και το αγαπάς, πρέπει να επικεντρωθείς πάνω σε αυτό για να μπορέσεις να το καταφέρεις και έτσι έχω αποφασίσει να κάνω και εγώ».

Ξέρουμε ότι οι γονείς σου και ειδικά ο πατέρας σου ήταν κοντά τόσο σε εσένα, όσο και στον αδερφό σου. Πόσο αυτό σας βοήθησε;

«Ο πατέρας μου ήταν ένας άνθρωπος που είναι αρκετά χρόνια στον αθλητισμό και στον χώρο του μπάσκετ. Εγώ θυμάμαι μικρός, πριν αρχίσω το μπάσκετ, πήγαινα με τον πατέρα μου, ήταν μάνατζερ στην Α1 στις εποχές του Ηρακλή, ήταν τότε στην πρώτη κατηγορία. Μας έπαιρνε μαζί του, παρακολουθούσαμε τους αγώνες και από τότε είχε αρχίσει να μπαίνει το μπάσκετ μέσα μας. Ο πατέρας μου μας έχει βοηθήσει απίστευτα και δεν ξέρω αν ήμασταν εδώ, αν δεν υπήρχε αυτός. Μας συμβουλεύει καθημερινά, ειδικά τον αδερφό μου που είναι μαζί του στην Θεσσαλονίκη, αλλά και εμένα με παίρνει κάθε μέρα τηλέφωνο, μετά από κάθε προπόνηση, κάθε αγώνα, όταν δεν είμαι καλά, όταν παίζω καλά και πετάω στα ουράνια, αμέσως με προσγειώνει στο έδαφος. Μου λέει μια είναι η πραγματικότητα και τι πρέπει να κάνω και σίγουρα με έχει βοηθήσει πάρα πολύ στα πάντα. Το ίδιο και η μητέρα μου φυσικά, αλλά ο πατέρας μου κυρίως στο μπασκετικό κομμάτι».

Αγωνίζεσαι στην μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδας και στην καλύτερη στην Ευρώπη τα τελευταία 25 χρόνια. Τι σημαίνει για σένα και ποιοι είναι οι στόχοι σου;

«Σίγουρα να αγωνίζεσαι σε μια ομάδα, όπως ο Παναθηναϊκός σημαίνει πάρα πολλά για μένα. Είμαι πολύ χαρούμενος που είναι η τρίτη χρονιά που είμαι σε ένα από ταμεγαλύτερα club της Ευρώπης. Ο στόχος όπως κάθε χρόνο είναι η Ευρωλίγκα, πέρυσι κατακτήσαμε το νταμπλ, φέτος πιστεύω θα κάνουμε το βήμα παραπάνω και θα μπορέσουμε να πάμε στο final 4, αλλά όπως είπα να συμμετέχεις και να αγωνίζεσαι στον Παναθηναϊκό είναι κάτι το πολύ σημαντικό για έναν παίκτη, πόσο μάλλον για έναν δεκαοχτάχρονο».

Πως είναι να συνεργάζεσαι με παίκτες, όπως είναι ο Καλάθης και ο Σίγκλετον;

«Είναι μεγάλοι παίκτες, όλοι στον Παναθηναϊκό, ο κάθε ένας έχει καταφέρει να κάνει την καριέρα του. Εγώ με το να τους βλέπω, το πώς κινούνται με βοηθάει πάρα πολύ, ήδη έχω πάρει πολλές εικόνες, τις οποίες όταν παίξω και εγώ και πάρω τα λεπτά για να μπω να παίξω, θα προσπαθήσω να τις βγάλω προς τα έξω και στο παιχνίδι. Επίσης, είναι και σπουδαίοι χαρακτήρες , έχουν περάσει και αυτοί από την ηλικία των 18 και ξέρουν πως είναι και σίγουρα πέρνα σπουδαία μαθήματα. Καθημερινά μου μιλάνε με συμβουλεύουν, τι πρέπει να κάνω και τι όχι, όχι μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι, αλλά και στη ζωή».

Όταν άκουσες ότι ενδιαφέρεται για σένα ο Παναθηναϊκός, ποια ήταν η πρώτη σκέψη που έκανες;

«Θυμάμαι ήμουν με τον πατέρα μου, καθόμουν εγώ, ο αδερφός μου και ο πατέρας μου στο σπίτι και τα συζητάγαμε αυτά και μου είπε (ο πατέρας μου) ότι υπάρχει ένα ενδιαφέρον από τον Παναθηναϊκό. Στην αρχή είχε πει ότι μάλλον θα πάμε και οι δύο, αλλά στο τέλος ήρθα μόνο εγώ. Ήμουν πάρα πολύ χαρούμενος, στην αρχή δεν το πίστευα, ότι θα μπορέσω να πάω σε μία τόσο μεγάλη ομάδα, αλλά να που έγινε!»

Ο Τζόρτζεβιτς σε επέλεξε τότε που ήταν στον πάγκο του Παναθηναϊκού; Γιατί έχεις στοιχεία που είναι πιο κοντά στο σέρβικο μπάσκετ.

«Τότε ήταν ο coach Τζόρτζεβιτς στον Παναθηναϊκό, αλλά  δεν ξέρω αν με επέλεξε ο ίδιος ο coach ή ήταν μία κίνηση της διοίκησης  της ΚΑΕ. Εγώ όταν ήρθα στην πρώτη μου χρονιά ήταν Σέρβος προπονητής, κάτι που ήταν πολύ καλό για μένα, γιατί όλοι ξέρουμε ότι το σέρβικο μπάσκετ είναι πολύ ψηλά και πως είναι σχολή. Πήρα πολλά στοιχεία και μαθήματα, γιατί μην ξεχνάμε πως ο coach Τζόρτζεβιτς ήταν και πολύ μεγάλος παίκτης».

Η απόφαση να αφήσεις τον Άρη για τον Παναθηναϊκό ήταν εύκολη; Και τι σε συμβούλεψε ο πατέρας σου;

«Να σου πω την αλήθεια, εύκολη δεν ήταν η απόφαση να αφήσω το Ηράκλειο και να πάω στη Θεσσαλονίκη για τον Άρη, αλλά όταν έκατσα ένα χρόνο, δέθηκα με την ομάδα. Ο Άρης μας αγκάλιασε και έμενα και τον αδερφό μου. Ο αδερφός μου ακόμα συνεχίζει και τον αγκαλιάζει. Δεν ήταν εύκολη η απόφαση, αλλά αν θες να προχωρήσεις και να συνεχίσεις δεν πρέπει να έχεις συναισθήματα. Ότι ευκαιρία έχεις, πρέπει να την εκμεταλλεύεσαι! Να μπαίνεις μέσα και να δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό.»

Πόσο βοηθάει στην εξέλιξη σου το γεγονός ότι αγωνίζεσαι στον Παναθηναϊκό;

«Όπως είπα και προηγουμένως, ο Παναθηναϊκός είναι μία μεγάλη ομάδα, με σπουδαία ιστορία. Έχει ένα μεγάλο προπονητικό staff που μπορεί να εξελίξει τους μικρούς παίκτες ανά πάσα ώρα και στιγμή. Εγώ προσπαθώ να ακούω τους προπονητές και τους συμπαίκτες μου σε ότι μου λένε και να βελτιώνομαι καθημερινά. Ο Παναθηναϊκός βοηθάει στην εξέλιξή σου, αλλά νομίζω πως τον πρώτο ρόλο τον έχεις εσύ. Εσύ πρέπει να σπρώξεις τον εαυτό σου και να βελτιωθείς».

Τι περιμένεις από τη φετινή χρονιά; Από τα φιλικά φάνηκε μια διάθεση του Πασκουάλ να σου δίνει λεπτά συμμετοχής, όπως με την ΤΣΣΚΑ και την Εφές.

«Ο ομαδικός στόχος όλοι ξέρουμε ποιος είναι, η ομάδα να φτάσει στο final4 και να κατακτήσει βέβαια και τα δύο κύπελλα στην Ελλάδα. Ο ατομικός μου στόχος είναι να δείξω πως και εγώ μπορώ να ανταπεξέλθω στις προσδοκίες του Παναθηναϊκού. Να μπορώ να παίξω, να δείξω τι αξίζω, να είμαι συγκεντρωμένος, να δίνω το 100% των δυνατοτήτων μου και να βελτιώνομαι κάθε μέρα».

Πέρσι το νταμπλ, φέτος τι;

«Φέτος πιστεύω πως θα πάμε για το 3Χ3, πάμε για το τρεμπλ».

Ξεκινάτε το πρωτάθλημα κόντρα στον Ολυμπιακό, πόσο έτοιμοι είστε για το ματς και αν πιστεύεις ότι αυτή η αναμέτρηση μπορεί να είναι και το κλειδί για τη συνέχεια;

«Είναι η πρώτη αγωνιστική με τον Ολυμπιακό, θα προσπαθήσουμε να εμφανιστούμε έτοιμοι στο γήπεδο. Σίγουρα η πρώτη αγωνιστική κρύβει πολλές εκπλήξεις. Ούτε εμείς θα είμαστε 100% έτοιμοι, ούτε ο Ολυμπιακός. Πιστεύω πως θα παρουσιαστούμε έτοιμοι στο γήπεδο και θα καταφέρουμε να πάρουμε το θετικό αποτέλεσμα και να φύγουμε νικητές».

Πως βλέπεις το αθλητικό σου μέλλον; Το ελληνικό μπάσκετ καλύπτει αυτό που ζητάς από το μπάσκετ ή θέλεις κάποια στιγμή να δοκιμάσεις την τύχη σου σε κάποιο άλλο πρωτάθλημα;

«Το ελληνικό πρωτάθλημα πιστεύω πως είναι αρκετά υψηλό. Όταν είσαι 18 χρονών, εγώ προσωπικά, κοιτάζω να βελτιώνομαι. Δεν είμαι ακόμα έτοιμος να παίξω, σωματικά σε επίπεδο Ευρωλίγκα, ούτε παικτικά ακόμα. Εγώ πιστεύω πως αν πάρω λεπτά στο ελληνικό πρωτάθλημα, σίγουρα θα με βοηθήσει στην εξέλιξή μου».

Κεφάλαιο εθνική εφήβων. Πως είναι για εσένα να φοράς το εθνόσημο στο στήθος;

«Όλοι οι αθλητές είναι περήφανοι όταν φοράνε το εθνόσημο. Όταν εκπροσωπείς την χώρα σου είναι η ύψιστη τιμή για κάθε αθλητή, να αγωνίζεσαι για την χώρα σου είναι κάτι πολύ σπουδαίο. Δόξα τω θεώ, είμαι μέλος της Εθνικής από ηλικία 12-13 χρονών. Φέτος μπήκαμε στην 8αδα, θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει κάτι καλύτερο, δεν ήμασταν τόσο τυχεροί, αλλά πιστεύω πως η εθνική ομάδα έχει πολύ μέλλον. Έρχονται από κάτω παιδιά, είμαστε και εμείς οι 99ρηδες, η νέα γενιά έχει ταλέντο και πιστεύω πως η Εθνική έχει μέλλον».

Η νέα τάση του μπάσκετ είναι τα ψηλά πλέι-μέικερ πχ ο Ντόνσιτς, το πείραμα με τον Αντετοκούνμπο, Διαμαντίδης, Παπαλουκάς κλπ. Τι γνώμη έχεις για αυτό;

«Σίγουρα μέρα με τη μέρα και χρόνο με το χρόνο το μπάσκετ αλλάζει και γίνεται διαφορετικό. Βλέπουμε παίκτες δίμετρους να αγωνίζονται στη θέση του πλέι μέικερ και στα γκαρντ. Βοηθάει πολύ, γιατί αν είσαι δύο μέτρα και αγωνίζεσαι στη θέση του γκαρντ έχεις πολλά πλεονεκτήματα. Ο Ντόνσιτς είναι 2.05 και παίζει πλέι μέικερ και χειρίζεται την μπάλα με ευκολία, είναι και νέος 18 ετών. Ο Αντετοκούνμπο από την άλλη, είναι ένα φαινόμενο, δεν ξέρω αν έχουμε ξαναδεί  κάτι παρόμοιο στα χρονικά. Είναι 2.11 μπορεί να παίξει σε όλες τις θέσεις και ο Τζέισον Κιντ στους Μιλγουόκι τον χρησιμοποιεί σαν πλέι μέικερ και σίγουρα βοηθάει την ομάδα να τρέξουν στον αιφνιδιασμό, δημιουργεί αυτός τα σουτ και των συμπαικτών του και είναι κάτι που βοηθάει και αυτόν και τους Μπακς στο να φανεί περισσότερο».

Θα δήλωνες συμμετοχή στα ντραφτ; Σκέφτεσαι στο μέλλον το ΝΒΑ;

«Πιστεύω πως ναι, το ΝΒΑ είναι ένα όνειρο για κάθε παιδί. Είναι το δικό μου παιδικό όνειρο. Θέλω να ετοιμάσω τον εαυτό μου τόσο μπασκετικά, όσο και σωματικά και πιστεύω πως θα ήθελα στο μέλλον να δηλώσω συμμετοχή».

Πως αντιμετωπίζεις τους πιο κοντούς και πιο γρήγορους  πλέι μέικερ;

«Ο κάθε παίκτης έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του, τώρα οι κοντοί και οι γρήγοροι πλέι μέικερ είναι ένας εφιάλτης γενικά, γιατί είναι πολύ γρήγοροι και μερικές φορές κάνουν το παιχνίδι άνω-κάτω και είναι πολύ δύσκολο να τους μαρκάρεις. Όταν είσαι ψηλός στην θέση του γκαρντ, προσπαθείς με το σώμα σου και το μέγεθος σου να τους αντιμετωπίσεις. Είναι μεν δύσκολο, αλλά ο καθένας έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του, αλλά όταν έχει το μέγεθος και το ύψος μπορείς να τους μαρκάρεις».

Ποιον παίκτη έχεις ως πρότυπο;

«Τον Δημήτρη Διαμαντίδη!»

Τι θα συμβούλευες τα μικρά παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με το μπάσκετ;

«Θα συμβούλευα ότι πρέπει να ασχοληθούν με το μπάσκετ, με τον αθλητισμό γενικά. Το μπάσκετ είναι τρόπος ζωής, πρέπει να το αγαπήσουν και πως αν το αγαπήσουν να δώσεις τα πάντα για αυτό. Θα τους βρει στο μέλλον μία δουλειά και να βγάλουν χρήματα και από αυτό που αγαπάς. Να δουλεύουν από μικροί , από τα βασικά στην αρχή και όταν φτάσουν σε μία ηλικία να το βλέπουν και πιο σοβαρά/επαγγελματικά, αλλά πάνω από όλα να το αγαπάς αυτό που κάνεις. Επίσης το μπάσκετ είναι διασκέδαση, πρέπει να διασκεδάζουμε όταν αγωνιζόμαστε».