Και τώρα (ξανά) οι δυο τους! Liverpool και Real θα συναντηθούν για τρίτη φορά στον τελικό της κορυφαίας Ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης στις στο “Stade de France” του Παρισιού. Ο Νίκος Στρατής καταθέτει στο Kingsport.gr την άποψη του για το μεγάλο ραντεβού της 28ης Μαϊου καθώς και τα… τρελά που είδαμε στους ημιτελικούς με τη νέα ‘‘αυτοκτονία‘‘ του διαχρονικά αυτοκαταστροφικού Pep Guardiola αλλά και την υπέρβαση της ‘‘ατραξιόν‘‘ Villarreal του Unai Emeri…
Δεν υπάρχει πάλι αυτό που είδαμε μέσα στην εβδομάδα! Η Real Madrid είναι αναμφίβολα το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό κλαμπ του πλανήτη, αυτό το ξέραμε και δεν είναι καινούργιο, ισχύει τουλάχιστον τα τελευταία ….60 και βάλε χρόνια! Απλώς φέτος επέλεξε να μας το υπενθυμίζει κόντρα σε κάθε αντίπαλο όλους τους νοκ άουτ γύρους της διοργάνωσης! Με τρεις συνεχείς ανατροπές στο “Santiago Bernambeu”, την ισχυρότερη έδρα της ιστορίας στα κύπελλα Ευρώπης! Respect!
Η… Λερναία Ύδρα του φετινού Champions League, τη ‘‘σκοτώνεις‘‘ αλλά αυτή δεν πεθαίνει με… τίποτα! Την έχει… ζαλίσει στα χτυπήματα ο… σίφουνας Mbappe κι όμως βρίσκει τον τρόπο να αντιδράσει (“γκάφα‘‘ Donnarumma αλλά και… επικό χατ-τρικ Benzema!), προσπαθούν να την αποτελειώσουν οι ‘‘κομάντος‘‘ του Tuchel που για 80 λεπτά την έχουν ‘‘αιχμαλωτίσει‘‘ μέσα στη Μαδρίτη, πάλι έχει τη λύση στο φινάλε! Προχτές είναι έτοιμος ο Grealish να της δώσει τη χαριστική βολή αλλά σαν από… θαύμα μένει ζωντανή και τελικά πρώτα… ελέω Courtois (σταθερά στο κορυφαίο επίπεδο γκολκίπερ παγκοσμίως τα τελευταία χρόνια) και μετά Rodrigo ξανά …τούμπα το σκηνικό! Κάπως έτσι οι “merengues” επιστρέφουν σε τελικό Champions League τέσσερα χρόνια μετά το Κίεβο και το περίφημο ‘‘knock down‘‘ του Sergio Ramos στον Salah με τον Αιγύπτιο να αναγκάζεται να αποχωρεί πρόωρα από το ματς και να μιλάει φέτος ανοιχτά για… ρεβάνς στο Παρίσι! Σε όποια κατάσταση και να είναι αυτή η ομάδα, δεν μπορείς να την βγάζεις έξω από την κουβέντα για τον τελικό και άρα και για το τρόπαιο. Ακόμα και πέρσι που με τον Zidane (με τον οποίον είχε πάρει τα τρία σερί τρόπαια) που δεν πατούσε καλά, έφτασε ένα βήμα πριν τον τελικό του Πόρτο μένοντας έξω από την Chelsea κι ενώ νωρίτερα είχε αφήσει εκτός τη Liverpool στον προημιτελικό (3-1, 0-0). Το… καλό για τη Liverpool είναι πως θα την παίξει σε ένα ματς κι όχι σε δύο όπως έγινε με PSG, Chelsea και City όπου οι “Blancos” ήταν μέτριοι στο ένα ματς αλλά διόρθωναν την κατάσταση στο άλλο! Και φυσικά δεν θα περάσουν από το… καμίνι που λέγεται “Santiago Bernambeu”!
Αδιόρθωτος Pep – “respect” σε Emeri
Μεγάλη ευθύνη (για να μην πω αποκλειστική) βέβαια για τον αποκλεισμό της Manchester City έφερε ο Pep Guardiola. Ούτε που πέρασε από το μυαλό του Καταλανού προπονητή ότι το ματς μπορεί να πάει στην παράταση. Αφήνοντας έξω De Bruyne, Jesus κλπ αναγκάστηκε να παίξει στην παράταση κυνηγώντας το σκορ μετά το 3-1 με δίδυμο φορ Foden – Bernardo Silva (μετά το… ”false nine” που είχε επινοήσει στην Barcelona πήγαμε σε… δίδυμο τέτοιων!) τους οποίους στερήθηκε απελπιστικά από τη δημιουργία παιχνιδιού (θυμηθείτε τις… γιόμες στο φινάλε)και τοποθετώντας τους σε ζωτικό χώρo που είχαν μειονέκτημα απέναντι στα στόπερ της Real για αυτό και έμοιαζαν… πελαγωμένοι και σχεδόν ακίνδυνοι στη Μαδριλένικη περιοχή. Του έκατσε κι η ατυχία με τον τραυματισμό του ταχύτατου Kyle Walker (είχαμε γράψει πριν τους ημιτελικούς πως θα είναι δύσκολη η αντιμετώπιση των γρήγορων Βραζιλιάνων της Real χωρίς τον τραυματία στο πρώτο ματς κι ανέτοιμο προχτές Walker αλλά και του τιμωρημένου στο ματς της Αγγλίας Cancelo). Οι εμμονές του Pep είναι γνωστές: Κοτζάμ… τελικό έχασε πέρσι στο Πόρτο με την Chelsea όπου διάλεξε να κατεβάσει την ομάδα χωρίς κλασικό ‘‘εξάρι‘‘, ενώ ο πανικός του τότε αποδείχτηκε και από το γεγονός ότι τελείωσε τον αγώνα με ‘‘κόφτη‘‘(Fernandinho) σε χρονική στιγμή που ήταν πίσω στο σκορ και με δύο φορ (!) Jesus και Aguerro (ουδείς εκ των δύο είχε ξεκινήσει) σε μία κίνηση απελπισίας και σίγουρα εκ διαμέτρου αντίθετη με τα ‘‘πιστεύω‘‘ του! Ουδέποτε ο Pep έδωσε έμφαση στην ανασταλτική λειτουργία όλα αυτά τα χρόνια της θητείας του στο “Etihad”, έκανε την άμυνα του ψηλά, είχε ως βασικό πυλώνα της φιλοσοφίας του την πίεση και την ανάκτηση κατοχής μπάλας προτού χρειαστεί να αμυνθεί στο δικό του μισό και στην περιοχή της ομάδας του. Και το πλήρωσε τις κρίσιμες στιγμές όπως στις καθυστερήσεις του ‘‘Bernambeu” που έμοιαζε αμάθητη και τελικά… ανήμπορη να ανταποκριθεί στη διαδικασία να ‘‘υποφέρει‘‘ αμυντικά και που κατά …τύχη δεν της είχε κοστίσει ένα γύρο πριν κόντρα στην Atletico…
Όσο για τη Villarreal του Unai Emeri, απέδειξε και φέτος ότι μόνο τυχαία δεν ήταν η περσινή της κατάκτηση του Europa League. Από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις τακτικά προσηλωμένης ομάδας που είχε με συνέπεια σωστές αποστάσεις ανάμεσα στις γραμμές της αφήνοντας ελάχιστα περιθώρια δημιουργίας στον όποιον αντίπαλο σε αυτούς τους ενδιάμεσους χώρους. Γι’αυτό και εμπόδισε Juventus, Bayern κλπ να την βάλουν από κάτω και παράλληλα… καρδιοχτύπησε τη Liverpool στον επαναληπτικό του “Estadio de la Ceramica”. Ο Emeri δημιούργησε την ιδανική ομάδα… εξολόθρευσης ανώτερων αντιπάλων και η φετινή της πορεία είχε σαφώς μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας από πέρσι που πήρε το Europa League στο Γκντανσκ…
19 τρόπαια στην Παριζιάνικη… πίστα!
Μ’ αυτά και μ’ αυτά πάλι Liverpool – Real στον τελικό! Για τρίτη φορά στην ιστορία του θεσμού. Μέχρι τις 28 Μαϊου… έχουμε καιρό για να δούμε σε τι κατάσταση θα είναι οι δύο φιναλίστ. Πρόκειται για τις δύο ομάδες με τις περισσότερες ανακτήσεις μπάλας στη διοργάνωση! Οι ομάδες που αποδεικνύουν περισσότερο από όλες τις άλλες στην φετινή σεζόν στη διοργάνωση πως ο καλύτερος τρόπος να επιτεθείς είναι να… ανακόψεις την επίθεση του αντιπάλου (521 ‘‘ball recoveries‘‘ η Liverpool , 467 η Real). Είναι κοινή παραδοχή πως στους τελικούς τον πρώτο λόγο έχουν οι ομάδες με τις πιο πολλές προσωπικότητες, με τις μεγαλύτερες παραστάσεις τελικών, τους περισσότερους “game changers”. H Real των 13 πρωταθλημάτων Ευρώπης είναι …τίγκα από τέτοιους: Πρώτα από όλα ο πρώτος σκόρερ της φετινής διοργάνωσης Karim Benzema (παρών και στους τέσσερεις θριάμβους Champions League, σκόραρε στον τελικό του 2018 από το… δώρο του Karius, πήρε με τη Γαλλία Nations League κλπ), Modric (τελικό μουντιάλ), Kroos (κατάκτηση μουντιάλ), Casemiro (καθοριστικό γκολ στον τελικό του 2017 στο Κάρντιφ) κλπ! Στην… εξλισωση των σημαντικών γκολ έχουν μπει φέτος και οι Vinicius JR, Rodrigo κλπ! Κι η μεσαία γραμμή Modric, Kroos, Casemiro των τριών σερί τίτλων (2016,2017,2018) είναι ότι καλύτερο έχουμε δει σε τριάδα χαφ (με τις απαραίτητες ανάσες πλέον από Camavinga, Valverde κλπ που προσφέρουν τη φρεσκάδα όταν κουράζονται οι ‘‘παλιοί‘‘) μετά την εποχή Xavi, Iniesta, Busquets τους οποίους ωστόσο έχουν πλέον ξεπεράσει αν όχι σε αθροιστική ποιότητα, οπωσδήποτε σε διάρκεια προσφοράς και παραμονής σε τοπ επίπεδο! Αυτή η ομάδα δεν γίνεται να μην χαρακτηριστεί φαβορί σε οποιονδήποτε τελικό κι αν συμμετέχει! Ακόμα και στο… ποδοβόλεϊ! Και κάθε φορά έχει τον τρόπο να αναδείξει διαφορετικούς πρωταγωνιστές και παίκτες κλειδιά! Το 2014 και το 2016 στους δύο…Μαδριλενικους τελικούς με την Atletico μίλησε ο Sergio Ramos (στην πρώτη περίπτωση στα τελευταία δευτερόλεπτα ενώ είχε σημειώσει και τα καθοριστικά γκολ στους ημιτελικούς με τη Bayern), το 2017 στο Κάρντιφ κόντρα στη Juventus ο Cristiano Ronaldo, το 2018 στο Κίεβο με τη Liverpool ο Gareth Bale. Αν και φέτος το πάρει έχει από τώρα έτοιμο τον MVP: Karim Benzema που με τα 15 γκολ του είναι ο πρώτος σκόρερ φέτος στο τουρνουά κι απειλεί το ρεκόρ διοργάνωσης των 17 ανά σεζόν (2013-14) του CR7.
Στον αντίποδα η Liverpool (έξι τρόπαια στον θεσμό, θέλει να φτάσει τη 2η της λίστας Milan που μετράει επτά) ως τις 28 Μαϊου θα έχει τελειώσει τις εγχώριες μάχες της (κυνηγάει τη City από το -1 για τον τίτλο και παίζει και τελικό κυπέλλου στις 14 του μήνα με την Chelsea!) Με τα καλά και τα κακά που θα έχει αυτή η διαρκής… εγρήγορση! Τη φθορά δηλαδή που μπορεί να δημιουργήσει με κατανάλωση αποθεμάτων ενέργειας ή και πιθανούς τραυματισμούς αλλά και τον υψηλό βαθμό ετοιμότητας και αγωνιστικό ρυθμό που θα διατηρηθεί ως το τέλος του μήνα. Δεν της λείπουν οι παίκτες ποιότητας και εμπειρίας με παραστάσεις τελικών: Salah σκόραρε στη Μαδρίτη το ’19, Mane μέσα στο ημερολογιακό 2022 παίζει ότι διαθέσιμο τελικό μπορεί, ακόμα και το θριαμβευτικό για τη Σενεγάλη Africa Cup of Nations, ειχε βάλει γκολ στη Real στο Κίεβο το ’18, Van Dijk τελικό Nations League 2019 και εκ των MVP της πρωταθλήτριας Ευρώπης Liverpool την ίδια χρονιά, ακόμα κι ο Thiago ήταν στον πάγκο της πρωταθλήτριας Ευρωπης Barcelona του Guardiola στο Wembley το 2011, και τότε 28 Μαϊου!) αλλά σαφώς υπολείπεται αριθμητικά! Είναι πιο δεμένο σύνολο με περισσότερη ένταση στο παιχνίδι της αλλά κάθε φορά που θα αμύνεται θα πρέπει να μη δίνει χώρο τον Benzema ούτε να… αναπνεύσει, πολύ περισσότερο να μην του δώσει τα τελειώματα μιας επαφής στα οποία ο Γάλλος είναι… ”expert”! Και μην ξεχνάμε βέβαια και το 1981 στο …Παρίσι που με το ιστορικό γκολ του Alan Kennedy στα τελευταία λεπτά είχε νικήσει τη ‘‘βασίλισσα‘‘ στην πόλη του φωτός σηκώνοντας τότε το τρίτο από τα έξι κύπελλα πρωταθλητριών που διαθέτει! Πλησιάζοντας ο τελικός του Παρισιού θα βλέπουμε πολύ συχνά αυτό το γκολ στα αφιερώματα των ΜΜΕ. Εμείς σας το θυμίζουμε από… τώρα!
Klopp vs Carletto
Ο τελικός του Παρισιού έχει και μία ακόμα διάσταση: Εκείνης των δύο προπονητών, δύο εκ των κορυφαίων αναμφίβολα στην ιστορία της διοργάνωσης. Πέμπτος τελικός Champions League για τον Carlo Ancelotti , τέταρτος για τον Jurgen Klopp. Ο Ιταλός που πρόσφατα έγινε ο μοναδικός προπονητής στην ιστορία που πήρε εθνικό πρωτάθλημα στα πέντε ισχυρότερα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (Ισπανία, Ιταλία, Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία) έχει τρία Champions League ως προπονητής (μαζί με Bob Paisley και Zinedine Zidane) και θέλει να γίνει ο μόνος με τέσσερα τρόπαια ανεβαίνοντας στην κορυφή της λίστας. Σαν πολλές… πρωτιές να μαζεύονται εδώ πέρα! Δύο φορές πανηγύρισε με τη Milan (2003, 2007), μία με Real (2014) και ίσως να μετρούσε τέσσερα τρόπαια αν δεν τον αιφνιδίαζε η… Liverpool το 2005 στην Πόλη όταν ο “Carletto” δεν κατάφερε να πείσει τους παίκτες του που επικρατούσαν με 3-0 στο ημίχρονο, ότι οι “reds” δεν θα παρατούσαν τη μάχη!
Όσο για τον Klopp έχει χάσει ήδη έναν τελικό από τη Real (2018) αλλά την επόμενη σεζόν επανήλθε κατακτώντας το κύπελλο απέναντι στην Tottenham στη Μαδρίτη! Ο πρώτος του τελικός όμως ήταν όταν καθόταν στον πάγκο της Dortmund το 2013 όταν και έχανε στα τελευταία λεπτά από την Bayern. Δεν είναι όμως μόνο τα …διεθνή επιτεύγματα του “Normal one” (οδήγησε τη Liverpool και στον τελικό του Europa League 2015-16 μόλις λίγους μήνες αφότου ανέλαβε το τιμόνι, χάνοντας από τη Sevilla) που έχουν δημιουργήσει αίσθηση! Η καριέρα του είναι γεμάτη υπερβάσεις και σε …εθνικό επίπεδο καθώς στη Γερμανία ανέβασε την Mainz στη Bundesliga προτού αναλάβει τη Dortmund την οποία οδήγησε σε δύο σερί πρωταθλήματα (ιστορικά δεν είναι εύκολο να πάρει κανείς από τη Bayern δύο διαδοχικούς εγχώριους τίτλους) και βέβαια το 2020 κατέκτησε και την Premier League με τη Liverpool η οποία είχε να πανηγυρίσει πρωτάθλημα στην Αγγλία 30 χρόνια! Μόνο… “Normal one” δεν τον λες με αυτά που έχει πετύχει με ομάδες που είχαν σαφώς χαμηλότερο μπάτζετ από τους ανταγωνιστές τους! Σε κάθε περίπτωση το… μεγάλο ερώτημα είναι πώς είναι δυνατόν ο νικητής του τελικού της 28ης Μαϊου στο Παρίσι να μην χαρακτηριστεί ο κορυφαίος τεχνικός της διοργάνωσης της σύγχρονης εποχής. Απλά… δεν γίνεται!