Ένδοξο ποδοσφαιρικό παρελθόν συνοδεύει την προϊστορία του ζευγαριού Benfica – Inter, οι οποίες κοντράρονται απόψε στον προημιτελικό του UEFA Champions League. O Νίκος Στρατής παρουσιάζει στο Kingsport.gr το ιστορικό “background” ανάμεσα στους δύο μονομάχους στα κύπελλα Ευρώπης. Από την μεγάλη Inter του… μετρ του catenaccio “il Mago” Helenio Herrera στον δικό μας Γιώργο Καραγκούνη τη βραδιά που θύμισε… Maradona!
Το μοναδικό από τα τέσσερα ζευγάρια των προημιτελικών του φετινού UEFA Champions League (Manchester City – Bayern, Benfica – Inter, Real – Chelsea, Milan – Napoli) που μας έχουν δώσει ζευγάρι τελικού της διοργάνωσης στο παρελθόν είναι το Inter – Benfica που οι παλιότερες από εμάς γενιές είχαν δει να παίζουν αντίπαλοι στον τελικό του 1964-65. Ήταν οι δύο ομάδες που πήραν τα σκήπτρα από την ‘‘βασίλισσα‘‘ της πρώτης εποχής του κυπέλλου Ευρώπης πρωταθλητριών ομάδων Real Madrid. H Benfica ήταν η πρώτη που διαδέχτηκε τους Μαδριλένους στην κορυφή με τις δύο κατακτήσεις υπό τις οδηγίες του Ούγγρου ‘‘δασκάλου‘‘ Bela Guttmann.
To 1964 επικράτησε της Real Madrid με 3-1 στη Βιέννη και ένα χρόνο αργότερα ήταν σειρά της Benfica να λυγίσει από την ομάδα – πρότυπο της τακτικής και της οργάνωσης του ανθρώπου που εξέλιξε και τελειοποίησε το “catenaccio” μεγάλου Αργεντινού Helenio Herrera με τους “nerazzurri” να επικρατούν με 1-0 στο “San Siro” των ‘‘Αετών‘‘. Η κυριαρχία της “Grande Inter” σφραγίστηκε επομένως με νίκες σε δύο σερί τελικούς απέναντι στις ομάδες που είχαν κυριαρχήσει στα πρώτα χρόνια του θεσμού (πέντε στα πέντε αρχικά η Real, τρεις σερί τελικούς εν συνεχεία με δύο κατακτήσεις η Benfica).
Ο… καινοτόμος “il mago” Herrera!
Ο “μάγος” Herrera στην αμυντική προσέγγιση και φιλοσοφία του “catenaccio” το οποίο σύστησε ο Αυστριακός Karl Rappan, προσέθεσε τη θέση του λίμπερο. Ήταν δική του ανακάλυψη καθώς επί μήνες ολόκληρους ‘‘έσπαγε το κεφάλι του‘‘ να βρει τρόπο να κάνει την άμυνα του απροσπέλαστη και να την θωρακίσει από τις… εχθρικές κόντρα επιθέσεις. Ο εγκεφαλικός Armando Picchi ενσάρκωσε άψογα το ρόλο αυτό, παίζοντας βάθος στην άμυνα και καλύπτοντας τον βασικό κεντρικό αμυντικό Aristide Guarneri και προσφέροντας τέτοιο βαθμό ασφάλειας που επέτρεπε στους ακραίους αμυντικούς Tarcisio Burgnich (δεξιά) και Giacinto Facchetti (αριστερά) να προωθούνται και να γίνονται οι έξτρα επιθετικοί και παράλληλα επιθετικά όπλα του Herrera που αιφνιδίαζαν την αντίπαλη άμυνα…
Στην πορεία των δύο ομάδων προς τον τελικό του 1965, η Inter απέκλεισε στον ημιτελικό την συνεχώς ανερχόμενη εκείνη την εποχή σε Αγγλία και Ευρώπη Liverpool του Bill Shankly ανατρέποντας την ήττα 3-1 στο “Anfield Road” με το εντυπωσιακό 3-0 που επικράτησε στην ‘‘καυτή‘‘ ατμόσφαιρα του “San Siro”. Στον αντίποδα η Benfica (συνολικά πέντε τελικοί εκείνη τη δεκαετία, οι τρεις τελευταίοι χαμένοι μετά την περίφημη ‘‘κατάρα‘‘ του αποχωρήσαντος ως πρωταθλητής Ευρώπης το 1963 Bela Guttmann) με τρομερή επιθετική πεντάδα – βάση της εθνικής Πορτογαλίας τους Eusebio, Coluna, Augusto, Torres, Simoes, στον προημιτελικό είχε διασύρει με 5-1 στη Λισσαβόνα τη Real Madrid (ανώδυνη ήττα 2-1 στον επαναληπτικό του “Bernambeu”). Στον τελικό του Μιλάνου (μόλις δεύτερη ομάδα την ιστορία η Inter που έπαιζε τελικό πρωταθλητριών στην έδρα της μετά τη θριαμβεύτρια του 1957 Real) αρκούσε το γκολ του Βραζιλιάνου εξτρέμ Jair αλλά και το λάθος του γκολκίπερ Costa Pereira που είδε τη μπάλα να του γλιστράει από τα χέρια σε μία βροχερή βραδιά (27 Μαϊου 1965) στην πρωτεύουσα της Λομβαρδίας, ώστε η Ιταλική ομάδα να κάνει το “back to back” μιμούμενη τη διετία της Benfica (1961, 1962)
INTER: Sarti; Burgnich, Guarneri, Facchetti; Bedin, Picchi; Jair, Mazzola, Peiro, Suarez, Corso. Προπονητής: Helenio Herrera.
BENFICA: Costa Pereira; Cavem, Cruz, Germano, Raul; Neto, Coluna; Augusto, Eusebio, Torres, Simoes. Προπονητής: Elek Schwartz.
Η βραδιά του ‘‘Κάρα‘‘!
Η κλήρωση του κυπέλλου UEFA της περιόδου 2003-04 έφερε τις δύο ομάδες ξανά αντιμέτωπες 39 χρόνια μετά τον τελικό του Μιλάνου. Μετά το ισόπαλο 0-0 του “Estadio da Luz” της Λισσαβόνας, η ρεβάνς 14 ημέρες αργότερα στο “San Siro” ήταν συγκλονιστική! Στις 25 Μαρτίου 2004 η Benfica του Ισπανού κοουτς Juan Antonio Camacho προηγήθηκε με 1-0 έχοντας ξεκινήσει πιο δυνατά το ματς αλλά ήταν η… βραδιά του Γιώργου Καραγκούνη! Ο Έλληνας άσος δημιούργησε δύο γκολ πραγματοποιώντας αριστουργηματική ενέργεια (απέφυγε υπέροχα τρεις αντιπάλους στη φάση του 1-1, δίνοντας έτοιμο γκολ στον Νιγηριανό Obafemi Martins! Μετά το παιχνίδι το αφεντικό της Inter, Massimo Moratti δήλωνε για την ενέργεια του ‘‘τυπάρα‘‘: ‘‘Μου θύμισε… Diego Maradona!”
Συμπαίκτες του ‘‘Κάρα‘‘ ήταν μεταξύ άλλων ο νυν προπονητής της ΑΕΚ Matias Almeyda (!), ο Παραγουανός Carlos Gamarra που το 2002 είχε περάσει ως δανεικός από την ‘‘Ένωση‘‘, ο Alvaro Recoba που το 2008-09 πέρασε από τον Πανιώνιο. Για τη Benfica μεταξύ άλλων αγωνίστηκαν ο άλλοτε άσος του Ολυμπιακού (1999-2000) Zlatko Zahovic αλλά και ο μέχρι πρόσφατα προπονητής τερματοφυλάκων του ΠΑΟΚ και υψηλής προτεραιότητας πρότζεκτ της τότε εποχής για το Πορτογαλικό ποδόσφαιρο στη θέση του γκολκίπερ, Moreira. Αξίζει να αναφέρουμε για τον Γιώργο Καραγκούνη που παρά την τρομερή εμφάνιση που έκανε στη ρεβάνς αναγκάστηκε στη διάρκεια του β’ ημιχρόνου να αποχωρήσει λόγω τραυματισμού στον αστράγαλο, ότι τρεις μήνες αργότερα ήταν βασικός συντελεστής της εθνικής Ελλάδας στο θρίαμβο του Euro 2004 στα Πορτογαλικά γήπεδα ενώ το επόμενο καλοκαίρι έμελλε να φορέσει τη φανέλα της Benfica την οποία είχε ‘‘πληγώσει‘‘ στο συγκλονιστικό ματς του “Giuseppe Meazza” το Μάρτιο του 2004 (45’, 70’ Obafemi Martins, 60’ Recoba, 64’ Vieri – 36’, 67’ Nuno Gomes, 77’ Tiago Mendes)…
INTER: Toldo; Cordoba, Adani, Gamarra; J. Zanetti, Okan( 59′ Recoba), Lamouchi, K. Gonzalez; Karagounis( 71′ Brechet); Vieri, Martins (85′ Almeyda).Unused subs: Cordaz, Farinos, Almeyda, Van Der Meyde, Cruz. Προπονητής: Zaccheroni.
BENFICA: Moreira; Miguel, Luisao, Ricardo Rocha, Armando; Joao Pereira (65′ Manuel Fernandes), Petit (85′ Geovanni), Tiago, Simao; Nuno Gomes, Zahovic (65′ Sokota). Unused subs: Bossio, Helder, Cristiano, Fernando Aguiar. Προπονητής: Camacho.
Anigo και… Bennet!
Η Inter του Alberto Zaccheroni με αυτή τη σπουδαία νίκη πέρασε στον προημιτελικό όπου προσπάθησε να περάσει το εμπόδιο της Γαλλικής Olympique de Marseille του προπονητή του Ολυμπιακού Jose Anigo! Βρέθηκε ωστόσο σε άσχημη χρονική συγκυρία έχοντας πολλούς τραυματίες μένοντας τελικά έξω με δύο ήττες (0-1, 0-1) από τους ‘‘Φωκαείς‘‘. Στους 32 είχε αποκλείσει τη Γαλλική Sochaux (2-2 εκτός, 0-0 εντός) του Guy Lacombe και του πρώην εξτρέμ του Ολυμπιακού (και Αστέρα Τρίπολης, ΠΑΣ Γιάννινα κλπ) Zaouad Zairi ενώ διαιτητής στη ρεβάνς του “San Siro” ήταν κάποιος… Steve Bennet (ουπς σόρι!). Σας θυμίζει τίποτα το όνομα; Από μένα πάντως… ουδέν σχόλιον πέρα από τα παράπονα του αειμνήστου προέδρου εκείνη τη σεζόν Giacinto Facchetti για την αποβολή του Cristian Vieri λόγω χτυπήματος σε αντίπαλο στα τελευταία λεπτά…