Πρέπει ο Joachim Low να πληρώσει για την αποτυχία στα Ρωσικά γήπεδα; Ο Γερμανός εκλέκτορας που έχει συμβόλαιο με την DBF μέχρι το 2022 οφείλει να απαντήσει στους φίλους της “nationalmannschaft” για τις επιλογές του στο φετινό μουντιάλ την ώρα που ο Νίκος Στρατής μας θυμίζει την απολύτως επιτυχημένη πορεία του στον πάγκο των παγκόσμιων πρωταθλητών του 2014…
Ο αναπάντεχος αποκλεισμός της εθνικής Γερμανίας από το μουντιάλ …ανάβει εκ νέου την κουβέντα για τον Γιοακιμ Λεβ ακόμα κι αν πρόσφατα (πριν την ήττα – σοκ από τη Νότιο Κορέα) ο πρόεδρος της DBF (Γερμανική Ομοσπονδία) Ράινχαρτ Γκρίντελ ήταν …καθησυχαστικός υποστηρίζοντας ότι θα μείνει στον πάγκο …no matter what! Παρά τις όποιες ενστάσεις και τις άστοχες επιλογές που δεδομένα έχουν γίνει από τον 58χρονο προπονητή τους τελευταίους μήνες, τόσο σε επίπεδο κλήσεων (δεν πήρε Σανέ, Στιντλ, Ζαντρο Βάγκνερ κλπ) όσο και τεχνικών επιλογών, κανείς εννοείται δεν αγνοεί το έργο και την …γενναία προσφορά του στη “nationalmannschaft” με αποκορύφωμα την κατάκτηση του προηγούμενου παγκοσμίου κυπέλλου, αλλά και την συνεπή παρουσία της στα ημιτελικά όλων των μεγάλων διοργανώσεων που συμμετείχε πλην της φετινής!
Δίδυμο με “Κλίνζι”
Η εποχή Λεβ στα “πάντσερ” ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2004. Όταν ο Γιούργκεν Κλίνσμαν αντικαθιστούσε στον πάγκο της αρκετά παρηκμασμένης Γερμανίας, τον άλλοτε παρτενέρ του στην επίθεση της εθνικής Δ.Γερμανίας Ρούντι Φέλερ (ο οποίος βέβαια το 2002 …ως εκ θαύματος την είχε οδηγήσει στον τελικό του μουντιάλ της Άπω Ανατολής!) και πρότεινε στον …συμμαθητή του λίγα χρόνια πριν στην σχολή προπονητών να αναλάβει assistant. Οι δύο τους έφεραν φρέσκες ιδέες στην ομοσπονδία και σε συνδυασμό με τη νέα και ελπιδοφόρα φουρνιά που εμφανιζόταν (Λαμ, Σβαϊνσταϊγκερ, Ποντόλσκι, Οντόνκορ κλπ) κατόπιν ενός εμπνευσμένου πλάνου της DBF να “οργώσει” όλα τα κλιμάκια των μικρών εθνικών ομάδων, ώστε να βρει τη νέα “χρυσή” γενιά της νέας εποχής, τα κατάφεραν …μια χαρά!
Παρουσίασαν επί της ουσίας την πρώτη θεαματική και παράλληλα άκρως ανταγωνιστική Γερμανία μετά το 1996, στο κύπελλο συνομοσπονδιών των Γερμανικών γηπέδων του 2005 όπου η ομάδα σε πέντε αγώνες σημείωσε …15 γκολ (!) και κατέκτησε την τρίτη θέση έχοντας χάσει με 3-2 στον ημιτελικό από την “άπαιχτη” τότε Βραζιλία και νικώντας με 4-3 το Μεξικό στον μικρό τελικό. Ένα χρόνο αργότερα στο μουντιάλ που η ομάδα του Κλίνσμαν ήταν “οικοδέσποινα” παρουσιάστηκε ακόμα πιο ισορροπημένη και συμπαγής αποκλείοντας την Αργεντινή στα πέναλτι στον προημιτελικό και προτού η Ιταλία του Μαρσέλο Λίπι της …υποδείξει το “ταβάνι” της στον ημιτελικό του Ντόρτμουντ (0-2). Είχε ωστόσο φτάσει η εποχή που η Γερμανία μπορούσε να κοιτάξει στα μάτια ομάδες που ήταν φαβορί και τα ματς αυτά να …χαρακτηρίζονται ξανά ντέρμπι!
Η “βασιλεία” Λεβ στη …Βασιλεία!
Όταν ο Κλίνσμαν ανακοίνωσε την αποχώρηση του από την εθνική, οι τότε ισχυροί άνδρες της ομοσπονδίας Γκέρχαρντ Μάιερ Φορφέλντερ και Τέο Σβάντσιγκερ δεν το σκέφτηκαν καθόλου: Ο Λεβ (πρωταθλητής Αυστρίας ως κοουτς με την Τιρόλ Ινσμπρουκ το 2002 και φιναλίστ του κυπέλλου κυπελλούχων Ευρώπης με τη Στουτγκάρδη το 1998!) ανέλαβε …αυτομάτως το τιμόνι καθώς η DBF του είχε …τυφλή εμπιστοσύνη. Οδήγησε την “nationalmannschaft” (Μπάλακ, Φριγκς, Χιτσλμπεργκερ, Μερτεζακερ, Λέμαν κλπ) μέχρι τον τελικό του Euro 2008 στο “Ερνστ Χαπελ” της Βιένης όπου ηττήθηκε από το μεγάλο φαβορί και χωρίς δεύτερη κουβέντα κορυφαία ομάδα εκείνου του τουρνουά Ισπανία του αείμνηστου Λουίς Αραγονιές. Χρειάστηκε βέβαια στην πορεία του τουρνουά να αλλάξει αρκετά πράγματα (“διόρθωση” του λάθους με τον επιθετικογενή Μαρσέλ Γιάνσεν αριστερό μπακ στην ήττα από την Κροατία στους ομίλους) και να προσφύγει σε …αιφνιδιαστικές κινήσεις τακτικής όπως την τοποθέτηση του Μπάστιαν Σβαϊνσταϊγκερ στη θέση δεξιού χαφ-εξτρέμ στον προημιτελικό της Βασιλείας απέναντι στην Πορτογαλία του Λουίς Φελίπε Σκολάρι και του ανερχόμενου Κριστιάνο Ρονάλντο η οποία μάλιστα υπερτερούσε στα προγνωστικά εκείνου του ματς! Ηταν το παιχνίδι …κλειδί για την καριέρα του στην εθνική το οποίο και καθιέρωσε τον Λεβ σε θέση ισχύος στη συνείδηση των φιλάθλων έστω κι αν παρακολουθούσε το συγκεκριμένο ματς (με το …γνώριμο μας τότε αγαπημένο του λευκό εφαρμοστό πουκάμισο!) από τη σουίτα λόγω της αποβολής του στο προηγούμενο παιχνίδι με την Αυστρία για την φάση των ομίλων, με τον βοηθό του Χάνζι Φλικ να κάθεται στον πάγκο…
Η …ώρα της “χρυσής” γενιάς
Δύο χρόνια αργότερα στο μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής παρουσιασε μία ακόμα πιο ποιοτική αλλά πλέον και πρόβλεπτα γρήγορη και δημιουργική ομάδα. Πλέον “εμπλουτισμένη” με τη φρεσκάδα και την κλάση της εθνικής ελπίδων που το 2009 υπο τις οδηγίες του Χορστ Χρούμπες (!) κατακτούσε στα Σουηδικά γήπεδα το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα: Νόιερ, Εζίλ, Κεντίρα, Ζερόμ Μπόατεγκ (μαζί τους κι ο Χούμελζ που δεν πήγε στο “Αφρικανικό” μουντιάλ) αλλά και οι “Rookies” Μίλερ και Κροοζ που μπήκαν με το …καλημέρα στην ενδεκάδα με τον Λεβ να τους μοιράζει σωστά τους ρόλους εμφανίζοντας στο τερέν μία aggressive μηχανή που “σκότωσε” την Αγγλία στο νοκ άουτ των ‘’16’’ στο Μπλουμφοντέιν (το περίφημο ματς που στάθηκε η αφορμή να έρθει το …VAR στη ζωή μας με το κακώς ακυρωμένο γκολ του Λαμπαρντ!) και διέσυρε (4-0) την Αργεντινή του Μαραντόνα στους προημιτελικούς με ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο στο δεύτερο ημίχρονο. Η (και πάλι ανώτερη) Ισπανία της έδειξε τα όρια της στον ημιτελικό του Ντέρμπαν (0-1), όμως ο Λεβ είχε βρει ήδη την επόμενη πρωταθλήτρια κόσμου! Οι γνώστες του διεθνούς ποδοσφαίρου είχαν καταλάβει ότι ένας μεγάλος τίτλος θα ερχόταν για αυτή τη χαρισματική φουρνιά. Τελικά όχι το 2012 που πήγε ως φαβορί στο Euro Πολωνίας και Ουκρανίας γιατί έπεσε πάνω στον “αφιονισμένο” Μπαλοτέλι στον ημιτελικό της Βαρσοβίας (1-2), έμελλε όμως να θριαμβεύσει στο μουντιάλ της Βραζιλίας την οποία “ταπείνωσε” με πρωτοφανή τρόπο στο ανεπανάληπτο Mineirazo (7-1) του ημιτελικού προτού νικήσει και την …πελάτισσα Αργεντινή του Μέσι με το ιστορικό γκολ του Μάριο Γκέτσε στον τελικό του Μαρακανά. Περίπου η ίδια ομάδα πήγε και στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Γαλλίας το 2016 έχοντας όμως χάσει σε “έκρηξη” και ταχύτητα σε σχέση με το 2014.
Αλλαγή φιλοσοφίας και το …κρυφτούλι με Σανέ
Με …κεκτημένη ταχύτητα από το μουντιάλ ο Λεβ καθοδηγούσε τη “nationalmannschaft” στα Γαλλικά γήπεδα, την “φρέναραν” όμως οι οικοδεσπότες “τρικολόρ” του Γκριζμάν σε ακόμα έναν χαμένο ημιτελικό (0-2 στο “Βελοντρόμ”) με τους Γιούλιαν Ντράξλερ, Γιόνας Έκτορ και Γιόσουα Κίμιχ να έχουν μπει στην εξίσωση της βασικής ενδεκάδας (ενίοτε και ο Εμρέ Τσαν) και να είναι οι μόνοι που έπαιξαν βασικοί και στην ενδεκάδα του τελικού του κυπέλλου Συνομοσπονδιών της Ρωσίας το περσινό καλοκαίρι. Εκεί που ο Λεβ πρόσθεσε άλλο ένα …παράσημο στο βιογραφικό του με σχεδόν εναλλακτικό ρόστερ (Γκορέτσκα, Στινλτ, Ζούλε, Τερ Στέγκεν, Βάγκνερ, Τίμο Βέρνερ, Γιουνές, Ντεμιρμπάι κλπ) κάνοντας επίδειξη δύναμης αλλά και παρουσιάζοντας την πιο ….γρήγορη Γερμανία της ιστορίας, μία ομάδα με πολύ διαφορετική αγωνιστική φιλοσοφία, με πολύ πίεση και τρέξιμο και λιγότερη διάθεση για κατοχή μπάλας και ποδόσφαιρο κυριαρχίας!
Μόνο που φέτος επέλεξε να υπερασπιστεί τον τίτλο του ’14 με τις …παλιοσειρές (συν τον Τίμο Βέρνερ λόγω …λειψανδρίας στα “εννιάρια”) και “ξεχνώντας” τον εξαιρετικό με κόντρα στους Σουηδούς Ιλκάι Γκιντογκάν (του οποίου η φωτογράφηση μαζί με τον Μεσούτ Εζίλ δίπλα στον Ερντογάν ενόψει της Τουρκικής καμπάνιας για την διοργάνωση του Euro 2024 που διεκδικεί και η Γερμανία, δεν άρεσε σε …πολλούς) στον πάγκο στο τρίτο ματς με τους Νοτιοκορεάτες . Συν το …κρυφτούλι με τον πρωταθλητή Premier League φέτος με τη φανέλα της Σίτυ Λιρόι Σανέ τον οποίον είχε πάρει μαζί του στο Euro 2016 και τον έβαλε μόνο …έντεκα λεπτά (!) στον ημιτελικό με τους Γάλλους με τον Σενεγαλέζικης καταγωγής εξτρέμ να προγραμματίζει επέμβαση στα …δόντια το καλοκαίρι του 2017 που ο Λεβ τον υπολόγιζε για το κύπελλο Συνομοσπονδιών! Κακός ο …συγχρονισμός αν μη τί άλλο! Πως είπατε; Έχουν προηγούμενα οι δύο τους; Ε λοιπόν, τί …σύμπτωση, το ίδιο σκεφτήκαμε!
