Δανάη Σιδηρά στο Kingsport.gr: «Αποχωρώ γεμάτη, κρατάω μόνο τα θετικά»
Η Δανάη Σιδηρά, η οποία βραβεύτηκε από τον ΠΣΑΠΠ για την προσφορά της στο ποδόσφαιρο γυναικών καθώς αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, μίλησε στο Kingsport.gr και στους Γιάννη Δρόσο και Θάνο Φωτόπουλο.
Στην 44η Γιορτή του Πανελληνίου Συνδέσμου Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών και Ποδοσφαιριστριών, βραβεύτηκε η Δανάη Σιδηρά, η οποία αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.
Έχει αγωνιστεί σε Εργοτέλη, Απόλλων Ladies (κατακτώντας 5 πρωταθλήματα και 5 Κύπελλα), Παναθηναϊκό και ΟΦΗ. Έχει συμμετάσχει στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ενώ αποτέλεσε επί σειρά ετών αναπόσπαστο μέλος της Εθνικής Ομάδας.
Μετά τη βράβευσή της, μίλησε στο Kingsport.gr και στους Γιάννη Δρόσο και Θάνο Φωτόπουλο.
Αναλυτικά οι δηλώσεις της Δανάης Σιδηρά:
Η πρώτη σκέψη για όλη την ποδοσφαιρική σου καριέρα, κοιτώντας πίσω τι σου μένει από όλο αυτό;
«Ευχαριστώ πολύ! Τι μένει… μένει αυτό που είπα και πάνω στα βραβεία, χαρά, αγάπη, η αφοσίωση. Τα κακά δεν τα κρατάω. Από τα κακά πάντα μάθαινα και συνεχίζω να μαθαίνω από τα άσχημα. Τα άσχημα τα αφήνω στην άκρη και κρατάω μόνο τα θετικά. Όλα αυτά που έχω πάρει είτε από προπονητές, είτε από συμπαίκτριες, είτε από τους φιλάθλους. Γενικά γέμιζα εμπειρίες που με βοήθησαν και με βοηθάνε και θα με βοηθήσουν στην προσωπική μου ζωή».
Εάν σε ρωτήσω να ξεχωρίσεις την καλύτερη στιγμή από όλη την καριέρα σου, ποια θα ήταν;
«Καλύτερη στιγμή… Είναι θεωρώ δύο. Αν και θα σου πω μία… Απόλλων Ladies, στο 94’50’’ γκολ και παίρνουμε το πρωτάθλημα. Στο 95’ έληγε το παιχνίδι. Αυτή θεωρώ ήταν η καλύτερη στιγμή στην καριέρα μου. Δεν το έβαλα εγώ το γκολ, αλλά ήταν ό,τι καλύτερο έχω ζήσει ποδοσφαιρικά μέχρι σήμερα».
Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι στο ποδόσφαιρο γυναικών για τη βελτίωσή του, ποιο θα ήταν αυτό;
«Δεν θέλω να αλλάξω κάτι, θέλω να το δω να βελτιώνεται, να μεγαλώνει, να αναπτύσσεται, να εξελίσσεται, όπως γίνεται στο εξωτερικό. Όπως μεγαλώνει και ωριμάζει ένα παιδί, έτσι θέλω να δω και το ποδόσφαιρο γυναικών, που ανθίζει και συνεχίζει να ανθίζει, θέλω να το δω στην επόμενη δεκαετία αν είναι εύκολο να είναι στο peak του, να είναι στο τοπ του».
Έχεις δει βήματα βελτίωσης;
«Εννοείται. Δεν έχει καμία σχέση. Δεν είναι κάτι που συγκρίνεται, δεν υπάρχει σύγκριση βασικά καμία. Εμείς πριν δεκαπέντε χρόνια παίζαμε απλά και το ξέραμε μόνο εμείς ότι παίζουμε ποδόσφαιρο, πλέον δεν είναι έτσι. Υπάρχει διαφήμιση, ο κόσμος έχει ξεκινήσει και βλέπει ποδόσφαιρο γυναικών, οι ομάδες έχουν ξεκινήσει όλες και κάνουν γυναικεία τμήματα, πλέον είναι διαφορετικά τα πράγματα».
Άρα αυτό πιστεύεις ότι είναι ένα κίνητρο για ένα κορίτσι για να ξεκινήσει;
«Το κίνητρο πάντα για εμένα το δίναμε εμείς οι ποδοσφαιρίστριες. Όταν δεν ξέρει κάποιος από ποδόσφαιρο γυναικών και έρθει να δει και τον κρατήσουμε, για εμένα αυτό είναι το κίνητρο. Τα μικρά παιδιά έχουν πρότυπα και καλό θα είναι τα πρότυπά τους, είτε είναι εντός γηπέδου είτε είναι εκτός γηπέδου να είναι σωστά».
Τώρα ποια είναι τα πρώτα σου βήματα στο νέο ρόλο σου ως team manager;
«Ο νέος ρόλος είναι δύσκολος, δεν έχει καμία σχέση με αυτό που φανταζόμουν. Αν ήξερα ότι είναι τόσο δύσκολος ίσως έπαιζα ακόμα ένα-δύο χρόνια να σας πω την αλήθεια. Άλλες ευθύνες, άλλες ανάγκες, το καλό είναι ότι η ομάδα λειτουργεί σωστά, μεθοδικά. Πάμε βήμα-βήμα, κοιτάμε μέρα-μέρα. Έχουμε φτιάξει ένα πολύ καλό ρόστερ και εντός και εκτός γηπέδου, γιατί όπως έλεγα και σε άλλη συνέντευξη, δεν γίνεται να είμαστε ανταγωνιστικοί μόνο μέσα στο γήπεδο, πρέπει να είμαστε και εκτός γηπέδου. Έχουμε δύναμη και εντός και εκτός και ίσως αυτό μου δίνει λίγο παραπάνω θάρρος, κίνητρο, γιατί η αλήθεια είναι ζορίστηκα αρκετά».
Και ένα σχόλιο για την Εθνική ομάδα την οποία τίμησες τόσα χρόνια;
«Η Εθνική ομάδα είναι… δεν υπάρχουν λόγια να το περιγράψεις αυτό. Το τι ζούσαμε ή το τι ζουν τα παιδιά αυτή τη στιγμή στις Εθνικές ομάδες, είτε είναι στην Κορασίδων είτε είναι στη Νεανίδων είτε είναι στη Γυναικών. Σε όποια Εθνική ομάδα και να αγωνίζεσαι, όλα τα παιδιά πρέπει να είναι υπερήφανα και να δίνουν πάντα το 101% για τη χώρα μας, για το εθνόσημο, για τον εαυτό τους, για τη διπλανή τους και για όλη την Ελλάδα».
Αποχώρησες γεμάτη;
«Ναι, γι’ αυτό και αποχώρησα. Είμαι 34 αυτή τη στιγμή και, είμαι από τους ανθρώπους που θεωρώ ότι πρέπει να δώσουμε και τόπο στα νιάτα, στα νέα παιδιά. Αν εγώ συνέχιζα να παίζω για 3-4 χρόνια ακόμα, δύσκολα ένα παιδί, αν δεν είχε το ταλέντο, θα μπορούσε να με βγάλει εμένα, ή κάποια άλλη ισάξιά μου εκτός ενδεκάδας, και ας είναι μεγάλης ηλικίας. Ναι, φεύγω γεμάτη, φεύγω με πρωταθλήματα, με κύπελλα, με πολλές συμμετοχές στην Ευρώπη, στην Εθνική ομάδα, αλλά για εμένα το καλύτερο από όλα στην ποδοσφαιρική μου καριέρα ήταν το βραβείο fair play. Αυτό θεωρώ είναι που με γεμίζει, την καρδιά μου τουλάχιστον».
Και μια ευχή για τη συνέχεια;
«Υγεία, χωρίς τραυματισμούς, καλό πρωτάθλημα να έχουμε και εύχομαι στο τέλος η καλύτερη ομάδα να βγει πρώτη».