Με αυτή τη Λίβερπουλ,δεν πρέπει να λες γιατί χάνεις τα λόγια σου. Αυτή τη Λίβερπουλ την κοιτάς, τη χαζεύεις, την παρακολουθείς και τη θαυμάζεις! Επειδή ακόμα και σε ντέρμπι που βρέθηκε πίσω στο σκορ, έβγαλε μια φαινομενική αντίδραση, ανέτρεψε την κατάσταση σε δύο λεπτά και πριν κλείσει το ημίχρονο εί
χε σκορ ασφαλείας και μια απειλητική διάθεση απέναντι στην Άρσεναλ.
Βέβαια, οφείλουμε να αποδίδουμε τα του Καίσαρα τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ. Θεός στο «Άνφιλντ» ήταν ο Φιρμίνο, ο οποίος συνέχισε το εκπληκτικό του σερί απέναντι στην λονδρέζικη ομάδα και Καίσαρας όλη τη αμυντική γραμμή των φιλοξενούμενων. Πρόσφερε μεγαλόκαρδα το πρώτο γκολ στον Βραζιλιάνο και έβγαλε τη Λίβερπουλ από το ψυχολογικό σοκ του 0-1, ενώ έδωσε χείρα βοηθείας και για το δεύτερο γκολ, το οποίο ναι μεν έρχεται με εκπληκτική ατομική προσπάθεια του ίδιου, αλλά ξεκινάει πάλι από αμυντικό λάθος του Τορέιρα.
Το τρία και το τέσσερα δεν είχαν υπογραφή ούτε Θεού, ούτε Καίσαρα, αλλά Φαραώ. Ο Μοχάμεντ Σαλάχ έφτιαξε το 3-1 για τον Μανέ και πριν την ολοκλήρωση του πρώτου ημιχρόνου κέρδισε πέναλτι από τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο, το οποίο και εκτέλεσε εύστοχα. Στο δεύτερο ημίχρονο, μόνο όσοι έχουν περάσει τα… πάνδεινα από τη συχνά αυτοκαταστροφική Λίβερπουλ, μπορεί να περίμεναν διαφορετική εικόνα από εκείνη που είχε το ματς. Η Άρσεναλ ήθελε, αλλά δε μπορούσε και οι γηπεδούχοι έπρεπε απλώς να είναι προσεκτικοί και να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες που θα είχαν για να φτάσουν σε μεγαλύτερο σκορ. Δεν το έκαναν με τις φάσεις που βρήκαν, αλλά το έκαναν με το δεύτερο και μάλλον υπερβολικό πέναλτι που σφύριξε ο Όλιβερ και το 5-1 τους έφερε στο +9 από την Τότεναμ και το +10, τουλάχιστον ως αύριο, από τη Σίτι!