Πόσοι γονείς, κάποια στιγμή, έχουμε πει στα παιδιά μας μετά τη λήξη ενός αγώνα τους (ή έστω κάτι παρόμοιο): «Μπράβο φίλε! Έπαιξες φοβερά! Τί μαγικά γκολ έβαλες; Φάε τη μπανάνα σου και μετά πάμε να φάμε..παγωτό!» Αυτό μπορούμε να το θεωρήσουμε ως μικρή επιβράβευση για τη μεγάλη προσπάθεια που έκανε μέσα στο γήπεδο.
Τί γίνεται όμως όταν ένας γονιός «τάζει» στο παιδί του αντάλλαγμα -πριν μπει στον αγωνα(!)- σε περίπτωση που σκοράρει; Πραγματικά έχω ακούσει τρέλα πράγματα από γονιούς όπως: «Αν βάλεις πάνω από δύο γκολ σήμερα θα σου πάρω εκείνο το ποδήλατο που ήθελες!» ή «Αν δε βάλεις γκολ, να ξεχάσεις εκείνα τα παπούτσια που μου έδειξες!». Οι συγκεκριμένοι γονείς νομίζουν ότι με αυτόν τον τρόπο δίνουν κίνητρο στο παιδί τους για να παίξει πιο δυνατά και να σκοράρει. Ας υποθέσουμε ότι το θέμα «αντάλλαγμα» πιάνει και το παιδί βάζει τα γκολ που «έπρεπε» και παίρνει αυτό που του είχαν υποσχεθεί. Στον συγκεκριμένο αγώνα… Στον επόμενο όμως τί θα γίνει; Θα συνεχίζουν να τον δελεάζουν με κάτι άλλο; Αυτή η κατάσταση βέβαια μπορεί να γυρίσει μπούμεραγκ στους γονείς και μετά το ίδιο το παιδί να ζητάει ανταλλάγματα πριν από κάθε αγώνα! Όταν μπαίνει ένας παίχτης στο γήπεδο έχοντας στο μυαλό του τα λόγια των γονιών του, το μόνο που σκέφτεται είναι πώς να σκοράρει. «Το ποδήλατο με περιμένει, πρέπει να βάλω οπωσδήποτε τρία γκολ!»
Αυτό όμως σημαίνει ποδοσφαιριστής; Με αυτόν τον τρόπο ένα παιδί μπορεί να ξεχάσει να παίζει σωστό ποδόσφαιρο και το πιο βασικό να σταματήσει να μαθαίνει. Θα καταλήξει να θεωρεί το γκολ προσωπικό του σκοπό και όχι ομαδική δουλειά. Ο μοναδικός του στόχος θα είναι να σκοράρει και όχι να δώσει, για παράδειγμα, μια καλή πάσα, να κάνει άμυνα ή να δώσει μια τέλεια ασίστ για να σκοράρει ένας συμπαίκτης του καθώς θα βλέπει το «αντάλλαγμα-ποδήλατο-παπούτσια κτλ» να ξεθωριάζει…
Ας σκεφτούμε λοιπόν σοβαρά όταν τάζουμε κάτι στα παιδιά μας. Το σύστημα γκολ-αντάλλαγμα, δε φέρνει αποτέλεσμα αν, φυσικά, ο στόχος μας – και κυρίως ο στόχος του ίδιου του παιδιού- είναι η μακροπρόθεσμη ανάπτυξη του ως σωστού αθλητή.
Ας έχουμε στο νου μας ότι το παιδί μας επέλεξε να ασχοληθεί με ένα ομαδικό άθλημα. Σκοπός μας είναι να του δείξουμε, όσο μπορούμε, ότι από τη μια πρέπει να προσπαθεί να είναι καλός και δυνατός παίχτης και από την άλλη να μην ξεχνάει ότι είναι μέλος μιας ομάδας, άρα πρέπει να είναι και σωστός συμπαίκτης. Γιατί αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Ο κάθε αγώνας, και οι τυχόν νίκες, είναι αποτέλεσμα της ομαδικής προσπάθειας και όχι στόχος ατομικών «ανταλλαγμάτων».
Πηγή: soccermum.gr