Copa Libertadores: Τελικός… Paulista στο Maracana!

Το …στέμμα της ‘‘βασίλισσας‘‘ της Λατινικής Αμερικής είναι έτοιμες να διεκδικήσουν φέτος η Palmeiras του μέχρι πρότινος προπονητή του ΠΑΟΚ, Abel Ferreira και η  Santos του καταξιωμένου Bραζιλιάνου τεχνικού Cuca που στο παρελθόν έχει κατακτήσει το βαρύτιμο τρόπαιο στον πάγκο της Atletico Mineiro. Κυρίες και κύριοι, ο Νίκος Στρατής σας ξεναγεί στον… θαυμαστό κόσμο του Copa Libertadores

Στο τέλος του Ιανουαρίου είναι προγραμματισμένο το ξεχωριστό ραντεβού με τη δόξα, η …μητέρα των μαχών του ποδοσφαίρου της Νοτίου Αμερικής. Ο μεγάλος τελικός του Copa Libertadores, η ιστορική διοργάνωση της CONMEBOL (ομοσπονδία ποδοσφαίρου Λατινικής Αμερικής) που και πάλι είναι έτοιμη να μας προσφέρει μοναδικές συγκινήσεις στις 30 Ιανουαρίου στο …ναό του Βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου, το θρυλικό “Maracana”. Το γνωστό στους φίλους του Βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου ‘‘Clássico da Saudade‘‘ (ντέρμπι της …νοσταλγίας) ανάμεσα στην Palmeiras και τη Santos, δηλαδή τις κατά τεκμήριο δύο πιο επιτυχημένες ομάδες της ‘‘χώρας του καφέ‘‘ με βάση τις κατακτήσεις των εθνικών τίτλων πρωταθλητή (10 για την πολυνίκη του εγχώριου πρωταθλήματος Palmeiras και 8 για τη Santos). H νικήτρια του τελικού θα εκπροσωπήσει τη Νότιο Αμερική στο παγκόσμιο κύπελλο συλλόγων που θα γίνει 01-11 Φεβρουαρίου στο Κατάρ και επί της ουσίας θα είναι η ομάδα που θα προσπαθήσει να κοντράρει την πρωταθλήτρια Ευρώπης 2020 Bayern.

Και οι δύο ομάδες του Σάο Πάουλο εντυπωσίασαν στους ημιτελικούς της διοργάνωσης καθώς απέκλεισαν τις δύο κορυφαίες δυνάμεις του αργεντίνικου ποδοσφαίρου, River Plate και Boca Juniors οι οποίες δύο χρόνια πριν είχαν πρωταγωνιστήσει σε έναν άλλο συγκλονιστικό ‘‘εμφύλιο‘‘ τελικό της ίδιας διοργάνωσης: Ισοπαλία 2-2 στο Bombonera και νίκη 3-1 στο Bernambeu (ναι! Καλά διαβάσατε στο Bernambeu έγινε ο επαναληπτικός τελικός καθώς δύο φορές η ρεβάνς στο Monumental αναβλήθηκε, τη μία λόγω κακοκαιρίας και τη δεύτερη εξαιτίας επίθεσης στο πούλμαν της Boca!) με τη River να είναι η ομάδα που θριάμβευσε τελικά στον τελευταίο διπλό τελικό της ιστορίας. Η River Plate μάλιστα πέρσι έφτασε πολύ κοντά στο … “repeat” καθώς στον αντίστοιχο αγώνα (σε μονό πλέον τελικό στη Λίμα του Περού) ήταν μπροστά στο σκορ μέχρι τα τελευταία λεπτά, για να χάσει τελικά με 2-1 από τη Flamengo του Jorge Jesus και του Gabigol!

Μία River Plate που στην περασμένη δεκαετία κατάφερε να κατακτήσει δύο φορές το Copa Libertadores με τον Marcelo Gallardo στον πάγκο της (2015, 2018) ενώ το 2014 είχε πανηγυρίσει και το Copa Sudamericana! Φέτος πάντως δεν είχε την τύχη με το μέρος της αφού στον πρώτο ημιτελικό με την Palmeiras ηττήθηκε 3-0 εντός έδρας χάνοντας πολλές ευκαιρίες για να μπει στο ματς και πληρώνοντας την αμυντική της αφέλεια, ενώ στη ρεβάνς επικράτησε με 2-0 εκτός έδρας με το VAR να της στερεί δύο πέναλτι και ένα γκολ σε ένα ματς που ήταν κατά πολύ ανώτερη της ‘‘βερντάο‘‘. Δεν ήταν …γραφτό φέτος για τους “millonarios”. Να σημειώσουμε εδώ ότι εμφύλιο τελικό είχαμε δει το 2018 (River – Boca) και πιο πριν το 2006 όταν η Internacional Porto Alegre επικράτησε της Sao Paulo η οποία με τη σειρά της ένα χρόνο νωρίτερα είχε επικρατήσει της Atletico Paranaense.

To φετινό Palmeiras – Santos λοιπόν θα είναι μόλις ο τέταρτος τελικός της διοργάνωσης ανάμεσα σε ομάδες από την ίδια χώρα. Παράλληλα η Βραζιλία πλέον πλησιάζει στη μικρότερη δυνατή διαφορά την Αργεντινή σε ότι αφορά στον πίνακα με τις χώρες με τις περισσότερες συμμετοχές ομάδων της στον τελικό της διοργάνωσης (Αργεντινή 37 τελικοί με 25 τρόπαια και άλλες 12 συμμετοχές σε τελικό – Βραζιλία 20 κατακτήσεις και 16 φορές φιναλίστ). Η αργεντίνικη Independiente με 7 κύπελλα είναι πρώτη στη λίστα των συλλογικών κατακτήσεων (τελευταίο το 1984 με τους αστέρες Burruchaga, Giusti, Trossero κλπ) με τη Boca Juniors να έχει 6 τρόπαια (τα 4 από αυτά στο διάστημα 2000-2007 με τον μεγάλο Carlos Bianchi τα τρία από αυτά και τον τωρινό της προπονητή Miguel Angel Russo το ’07). Οι Peñarol (Ουρουγουάη), River Plate και Estudiantes (αμφότερες Αργεντινή) έχουν 4 τρόπαια ενώ οι πιο επιτυχημένες ομάδες της Βραζιλίας σε κατακτήσεις είναι οι  Sao Paulo, Santos και Gremio με …μόλις τρία, όσα έχουν και η παραγουανική Olimpia Asuncion και η ουρουγουανική Nacional Montevideo.

 

Scolari, Rivaldo και …Bermudez!

Για την τυπικά γηπεδούχο του μεγάλου τελικού της 30ης Ιανουαρίου Palmeiras, το Libertadores δεν είναι ο μοναδικός στόχος της σεζόν καθώς έχει προκριθεί και στον (διπλό) τελικό του κυπέλλου Βραζιλιας όπου θα κοντραριστεί με την (νικήτρια του  το 2017!) Gremio. Το δίχως άλλο θα μιλάμε για χρονιά …όνειρο για τον μέχρι πριν λίγους μήνες προπονητή του ΠΑΟΚ Abel Ferreira που θέλει να επαναλάβει τον περσινό θρίαμβο του συμπατριώτη του (Jorge Jesus) στη διοργάνωση. Σε αυτό το μοναδικό εγχείρημα ο Πορτογάλος θα έχει ‘‘όπλα‘‘ στην φαρέτρα του ιδιαίτερα προικισμένους παίκτες όπως τους εξτρέμ Rony, Gustavo Scarpa, τον περιφερειακό φορ Gabriel Veron MVP του παγκοσμίου κυπέλλου εφήβων που κατέκτησε η Βραζιλία το 2019 καθώς και τον γνώριμο μας από το πέρασμα του από την Ευρώπη (Shakhtar, Milan κλπ) 32χρονο γκολτζή Luiz Adriano.

Αν μάλιστα καταφέρει ο 42χρονος προπονητής να οδηγήσει την ομάδα στην κορυφή, θα γράψει με ανεξίτηλο τρόπο το όνομα του στο πάνθεον της ιστορίας της Palmeiras κάτω από εκείνο του Luiz Felipe Scolari, του μοναδικού ως τώρα προπονητή που οδήγησε τους ‘‘πράσινους‘‘ στην κορυφή του θεσμού το 1999 σε διπλό τελικό απέναντι στην Κολομβιανή Deportivo Cali. Υπό τις οδηγίες του ‘‘Φελιπάο‘‘ τότε ήταν παίκτες ‘’σύμβολα‘‘ της εποχής όπως Alex, Zinho, Cesar Sampaio, Roque Junior, Marcos κλπ (κι ο πρώην μεταξύ άλλων σταρ Ολυμπιακού και ΑΕΚ Rivaldo βγήκε από τον σύλλογο αλλά είχε ήδη φύγει για την Ευρώπη). Στον ημιτελικό μάλιστα είχε αποκλείσει τη… River Plate! Επιπλέον το 2000 η ομάδα του Scolari έφτασε μία …ανάσα από το να επαναλάβει το θρίαμβο του ’99, έχασε όμως στα πέναλτι από τη Boca Juniors (τελευταίο χτύπημα πέναλτι από τον ένα χρόνο αργότερα άσο του Ολυμπιακού  … “El Patrón” Jorge Bermudez που ήταν και αρχηγός της ομάδας του Carlos Bianchi!)

 

Η Santos του Pele και του … Neymar!

Όσο για την “peixe” (Santos) o Cuca έχει την …τεχνογνωσία να οδηγήσει την ομάδα στην κορυφή. Άλλωστε ο έμπειρος τεχνικός το έχει ξανακάνει, το όχι πολύ …μακρινό 2013. Τότε στον πάγκο της Atletico Mineiro με τους σούπερ σταρ Ronaldinho, Bernard, Diego Tardelli, Jo αλλά και τον πρώην άσο του ΠΑΟ, 37χρονο πια Gilberto Silva (με λίγες πάντως συμμετοχές, τις περισσότερες ως… στόπερ!) νικούσε στα πέναλτι την Olimpia Asuncion της Παραγουάης.

Για τη Santos βέβαια οι πιο χρυσές σελίδες γράφτηκαν τη δεκαετία του ’60. Η θρυλική ομάδα του …Pele (όπως λέει κι ο ύμνος του Ολυμπιακού) κυριάρχησε σε Βραζιλία και Νότια Αμερική πανηγυρίζοντας δύο σερί σεζόν το Libertadores (1962 με Peñarol, 1963 κόντρα σε Boca Juniors) όταν πλην του ανεπανάληπτου Pele τη φανέλα της φορούσαν οι διεθνείς με τη ‘‘Σελεσάο‘‘ Couninho, Zito, Gilmar, Pepe κλπ.  Το 2011 (και αφού το 2003 με …μπροστάρηδες τους Robinho, Diego Ribas, Renato, Nene κλπ έχασε στον τελικό από τη Boca) με τον επιτυχημένο προπονητή Muricy Ramalho η “Peixe” φόρεσε το τρίτο της …δαχτυλίδι νικώντας και πάλι την ουρουγουανική Peñarol. Ήταν η εποχή που άρχισε να ανατέλλει το αστέρι του Neymar πλαισιωμένο ωστόσο κι από άλλους ανερχόμενους αστέρες όπως Danilo, Alex Sandro (όλως …τυχαίως τώρα συμπαίκτες στην Juventus!) Elano , Ganso αλλά και με αρχηγό τον …Edu Dracena και στον πάγκο τον Diogo Luis Santo (και οι δύο πρώην ‘‘ερυθρόλευκοι‘‘).

Μιλώντας βέβαια για πρώην παίκτη του Ολυμπιακού, ο Giovanni Silva de Oliveira που αποτελεί τον πιο αγαπημένο στους φιλάθλους ξένο παίκτη που πέρασε από το σύλλογο του Πειραιά, η  Santos ήταν όχι μόνο η ομάδα που γαλουχήθηκε ποδοσφαιρικά, αλλά και το κλαμπ του οποίου φόρεσε τη φανέλα μέχρι τα βαθιά …ποδοσφαιρικά γεράματα (38 ετών!). Και η τωρινή ομάδα της Santos όμως δεν υστερεί και δεν ζηλεύει κάτι σε ποιότητα και σύγχρονη ποδοσφαιρική σκέψη με παίκτες που τα επόμενα χρόνια θα συζητηθούν πολύ. Ήδη ο χαρισματικός στόπερ Lucas Verissimo είναι κλεισμένος από τη Benfica, η ταχύτατη επιθετική τριάδα Marinho , Soteldo (Βενεζουέλα) και Caio Jorge (δεύτερος σκόρερ του παγκόσμιου πρωταθλήματος κάτω των 17 ετών που ανέβηκε στην κορυφή πρόπερσι) αλλά και ο επιθετικογενής χαφ Pituca προσφέρουν ποιοτικές επιλογές… πολυτελείας στον Cuca. Περιμένουμε να τους θαυμάσουμε στον τελικό του “Maracana” που αναμένεται συγκλονιστικός. Υπομονή ως τις 30 του Γενάρη…

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας στην ιστοσελίδα μας. Με την περιήγησή σας σε αυτή στην ιστοσελίδα συμφωνείτε με τη χρήση cookies. Δείτε όλες τις λεπτομέρειες τους όρους χρήσης και τις προϋποθέσεις. ΔΕΧΟΜΑΙ ΔΙΑΒΑΣΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ