ΑΕΚ: Η ποδοσφαιρική διπολικότητα και η… αλητεία στο μπάσκετ!
Την ώρα που το ποδοσφαιρικό τμήμα της ΑΕΚ αποτελείται από δύο διαφορετικούς κόσμους, το μπασκετικό τμήμα δέχεται έναν βρώμικο και ακατανόητο πόλεμο. Γράφει στο Kingsport.gr ο Βασίλης Πολυχρονόπουλος.
Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου του 2021 έδειχνε το ημερολόγιο. Μια «κιτρινόμαυρη» μέρα Κυπέλλου, που ξεκίνησε στις 17:00 με την ΑΕΚ να διασταυρώνει τα ξίφη της με τον Βόλο στο ΟΑΚΑ, για τον πρώτο αγώνα του θεσμού της φάσης των «8» και έκλεισε στις 20:00 με τον αγώνα κόντρα στο Λαύριο για την προημιτελική φάση της ίδιας διοργάνωσης στο μπάσκετ.
Ο απολογισμός στο τέλος της μέρας για τον «Δικέφαλο» ήταν μια νίκη και μια ήττα, όμως η οργή και η πικρία που προσέφερε το παιχνίδι στο μπάσκετ, υπερισχύει της όποιας χαράς μπορεί να προσέφερε η αντίδραση που βγήκε και το θετικό αποτέλεσμα που ήρθε στο ματς με τον Βόλο, όπου ακόμα και εκεί δεν ήταν όλα ρόδινα. Ας δούμε λοιπόν τι πρακολουθήσαμε την Τετάρτη…
Μπροστά κούκλα και πίσω… πανούκλα
Δεν νομίζω πως πέσαμε από τα σύννεφα με την εικόνα της Ένωσης κόντρα στον Βόλο. Ούτε πως ανακαλύψαμε την Αμερική, βγάζοντας το συμπέρασμα ότι η ομάδα μεσοεπιθετικά έχει ποιότητα και παίκτες, που μπορούν να κάνουν την διαφορά, αλλά πως μεσοαμυντικά η κατάσταση είναι τουλάχιστον δραματική. Αυτά τα συμπεράσματα έχουν βγει από τον Νοέμβριο.
Μπορεί η έλευση του Μανόλο Χιμένεθ για ένα μικρό χρονικό διάστημα να έκρυψε κάτω από το χαλάκι τα δεδομένα προβλήματα της ΑΕΚ στα μετόπισθεν, όμως το ίδιο το ποδόσφαιρο δεν έχει την δύναμη να το κοροιδέψει κανείς. Και δεν οφελεί και κανέναν να κάνουμε το άσπρο μάυρο ή να βαφτίζουμε το κρέας ψάρι.
Ο Χιμένεθ δεν έχει το μαγικό ραβδάκι να κάνει τον Νεντελτσιάρου στόπερ ηγέτη, τον Χνιντ έτοιμο ποδοσφαιριστή και τον Σβάρνα σταθερά καλό. Ούτε έχει το μαγικό ελιξίριο, ώστε να το πιει ο Τσιγκρίνσκι και να γίνει πάλι 30 ετών ή να το πιει ο Λάτσι και να γίνει 25 ετών, με μπόλικη εμπειρία στις πλάτες του.
Τι σημαίνει αυτό λοιπόν σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η διοίκηση δεν είδε τίποτα από αυτά που προανέφερα και βλέπουμε όλοι και πλέον και να ήθελε (που αμφιβάλλω) δεν μπορεί να κάνει τίποτα; Ότι οι «κιτρινόμαυροι» πρέπει να προχωρήσουν σε μια ποδοσφαιρική ανωμαλία, μας αρέσει δεν μας αρέσει.
Ποια είναι αυτή; Να κερδίζει τον ίδιο της τον εαυτό. Η μεσοεπιθετική της γραμμή να κερδίζει την μεσοαμυντική της και την παιδική της ανασταλτική λειτουργία. Όσο αστείο και να μοιάζει αυτή είναι η μόνη λύση προς το παρών και με ποδοσφαιριστές κλάσης Τάνκοβιτς και Λιβάι, που διαθέτει η ομάδα, κάτι μπορείς να καταφέρεις. Αρκεί το 12λεπτο «φωτιά» που είδαμε χθες κόντρα στους Θεσσαλούς να μετατραπεί σε 60λεπτο, τουλάχιστον. Αυτό θέλει σωστή διαχείρηση, δουλειά και πλάνο.
Το απόλυτο «στήσιμο»
Ούτε στο μπάσκετ νομίζω πως πέσαμε από τα σύννεφα με αυτά που είδαμε στον προημιτελικό του Κυπέλλου με το Λαύριο, απλά ξεπεράστηκαν τα όρια και με το παραπάνω. Ειδικός του αθλήματος δεν είμαι, γι’ αυτό δεν θα εμβαθύνω σε αναλύσεις κλπ. Αλλά δεν χρειάζεται να έχεις φάει τα χρόνια σου στα παρκέ για να αντιληφθείς ότι η ήττα της Ένωσης χθες μόνο συζητήσεις περί συστημάτων και τακτικής δεν μπορεί να φέρει.
Να μιλήσουμε για τον Λάνγκφορντ που βρίσκεται σε κακό φεγγάρι; Για τον Παπαθεωδόρου, ο οποίος σίγουρα θα μπορούσε να είχε κάνει κάποια πράγματα καλύτερα; Για τον Ζήση, που βρίσκεται δεδομένα κάτω από τα στάνταρ, που τον έχουμε συνηθίσει; Όχι εγώ δεν θα συμμετάσχω σε όλο αυτό το αυτομαστίγωμα.
Δεν θα στηρίξω την λογική ότι η Ένωση έχει καλύτερο ρόστερ και πρέπει να κερδίζει και τους διαιτητές. Εξάλλου, η εμετική ρητορική «κάντε επενδύσεις να κερδίσετε και τους διαιτητές» ποτέ δεν με έβρισκε σύμφωνο. Αν οι 5 παίκτες της μια ομάδας κοστολογούνται πιο ακριβά δεν σημαίνει πως αυτόματα οι παίκτες της αντίπαλης ομάδας πρέπει να γίνουν 8. Ας υπάρξει και ένα όριο επιτέλους.
Την ΑΕΚ την έβγαλαν με το «έτσι θέλω» εκτός από έναν εκ των βασικών στόχων, που είχε θέσει από την αρχή της σεζόν. Με βρώμικο τρόπο, την εκτέλεσαν και την σφάγιασαν μπροστά σε εκατομμύρια μάτια και φύσικα μπροστά στα μάτια του διοικητικού της ηγέτη, Μάκη Αγγελόπουλου. Ενός ανθρώπου, που έχει βοηθήσει το ελληνικό μπάσκετ να αλλάξει επίπεδο, καταβάλλοντας μεγάλη προσπάθεια.
Τον σεβάστηκαν; Όχι. Σάμπως σέβονται το ίδιο το προιόν; Μόνο κακό θέλουν να του κάνουν και δυστυχώς το καταφέρνουν. Αλλά αυτή η φαρσοκομωδία με θύμα της «κιτρνόμαυρη» ΚΑΕ πρέπει να λάβει τέλος άμεσα. Όσοι έχουν σχέση με αυτό που γίνεται σε βάρος της πρέπει οπωσδήποτε να το βρουν μπροστά τους. Δεν υφίσταται να μείνει ατιμώρητη αυτή η βρωμιά, θα είναι άδικο πρωτίστως για το άθλημα και μετά για την ΑΕΚ.